คว้าหัวใจเธอมาครองให้ได้ TK

       เวลาผ่านไปร่วมสองเดือนโทโมะรู้สึกจะติดหญิงสาวเป็นพิเศษไปนอนค้างที่คอนโดหญิงสาว ตอนเช้าก็มาส่งที่ร้าน กลางวันก็ทานข้าวด้วยกัน รวมถึงตอนเย็นด้วย  ช่วงเวลานี้ทั้งคู่ดูมีความสุขมากที่สุด
     " ที่รัก ทำไหมช่วงนี้คุณดูอวบอิ่มไปทั้งตัวเลยอ่ะ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่กำลังแต่งตัวอยู่  โดยชายหนุ่มนั้นเอามือมาสัมผัสร่างกายของแฟนสาว
     " ไม่รู้สิ ช่วงนี้กินเยอะด้วย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปล้มตัวนอนที่เตียง
     " แต่ก็ดีนะ เต็มไม้เต็มมือดีจัง" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเอามือมานวดคลึงที่อกอวบๆ ของหญิงสาว
     " ไม่เอาน่า วันนี้แก้วปวดหัวนะ" แก้วเอ่ยบอกพร้อมหลับตาลง  วันนี้หญิงสาวรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร 
     " ไปหาหมอไหมครับคนสวย" โทโมะเอ่ยถามคนที่นอนหลับ
     " ไม่อ่ะ กินยาแล้วเดี๋ยวขอนอนพักผ่อนก่อน" แก้วเอ่ยบอกโดยมีโทโมะนอนกอดเอวไว้ข้างๆ  
      เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะต้องรีบออกไปแต่เช้า  เพราะต้องเดินทางไปดูงานที่ญี่ปุ่นเป็นเวลาสามวัน
     " โอ๊ย ลืมบอกแก้วเลย" โทโมะเอ่ยบ่นเมื่อเดินทางมาถึงสนามบิน
     " เป็นอะไรครับพี่โทโมะ" ธามไทเอ่ยถามแฟนของพี่สาว
     " พี่ลืมบอกแก้วนะสิว่าไปญี่ปุ่น" โทโมะบอกแล้วหยิบมือถืออกมาโทรหาหญิงสาว  แต่แก้วนั้นปิดเครื่อง
    
        ทางด้านแก้วที่ตื่นขึ้นมาเพราะไม่ค่อยสบายก็มองไปรอบๆ ไม่เห็ฯชายหนุ่มก็นึกว่าไปทำงานก็เลยไม่ว่าอะไร  จึงเดินไปอาบน้ำก่อนจะขับรถมาที่ร้านคอฟฟี่ ช้อป
     " ว่าไงยัยแก้ว น่าซีดมาเชียว" ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาวที่เดินเข้ามาในร้าน
     " ไม่ค่อยสบายนะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินเข้ามานั่ง
     " อย่าหักโหมนะ" เฟย์เอ่ยแซวเพื่อนสาว
     " จะบ้าไง ไม่สบายจริงๆ" แก้วบอกแล้วหยิบยาดมขึ้นมาดม   ก่อนจะโทรไปสั่งอาหารแล้วเดินเอาไปให้แฟนหนุ่ม
     " คุณโทโมะอยู่ไหมจ๊ะ" แก้วเอ่ยถามอย่างเป็นกันเอง
     " อ้าว คุณโทโมะไม่ได้บอกเหรอค่ะว่าไปญี่ปุ่น ไปดูงานนะค่ะ" เลขาสาววัยกลางคนเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
     " เหรอค่ะ พอดีเมื่อคืนแก้วไม่ค่อยสบาย สงสัยลืมบอก" แก้วยิ้มให้กับเลขาหน้าห้องชายหนุ่ม
     " นั่งพักก่อนไหมค่ะ หน้าคุณแก้วซีดมากลเยนะค่ะ" เลขาเดินเอาประคองแก้วให้ไปนั่งที่เก้าอี้
     " คุณแก้วค่ะ" ยังไม่ทันถึงเก้าอี้ดีแก้วก็ล้มลงไป
     " ใครเป็นอะไรนะ" เคนจิพี่ชายของโทโมะเดินเข้ามาดู
     " คุณแก้วนะค่ะ ไม่รู้เป็นอะไร" เคนจิเดินเข้ามาดูก่อนจะอุ้มหญิงสาวขึ้นมาแล้วเดินไปยังลิฟท์  เพื่อจะพาหญิงสาวไปโรงพยาบาล
     " ยินดีด้วยนะครับ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้หกสัปดาห์แล้ว" คุณหมอหนุ่มเอ่ยบอก
     " ไม่ใช่ภรรยาผมหรอกครับ เป็ฯแฟนของน้องชาย" เคนจเอ่ยบอกกับคุณหมอ  ก่อนจะเดินมาดูอาการหญิงสาวยังห้องพัก  ที่ผมรู้ว่าแก้วเป็นแฟนของน้องชายก็ทราบจากเลขาของโทโมะ  แล้วยังรูปพักหน้าจอของหญิงสาวที่ทำหล่นไว้
    เสียงมือถือของแก้วดังขึ้น
      " แก้วครับ ทำอะไรอยู่เอ่ย เมื่อเช้าผมออกมาก็ลืมบอกคุณไปว่าผมจะต้องมาดูงานที่ญี่ปุ่น" โทโมะร่ายยาวที่คิดว่าเป็นแฟนสาวรับสาย
      ( แก้วนอนพักอยู่นะ ไว้ตื่นฉันจะให้แก้วโทรกลับนะ)
      " แกเป็นใคร มารับโทรศัพท์แก้วได้ไง" โทโมะตกใจที่เสียงตอบกลับมาไม่ใช่แฟนสาว
      " คนไม่นายไว้ใจได้ก็แล้วกัน" เคนจินึกสนุกอยากแกล้งน้องชาย
      ' ฉันหิวน้ำ' เสียงแหบๆ ของแก้วทำให้เคนจิเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวโดยไม่ได้วางสายไป
      " เป็นอะไรมากไหมครับ"
      " ขอบคุณค่ะ ว่าแต่คุณเป็นใคร และฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไง" แก้วเอ่ยถาม โทโมะที่ได้ยินถึงกับควันออกหู  เป็นห่วงแฟนสาวขึ้นมาทันที  และเคนจิก็ต้องตัดสายทิ้งแล้วปิดเครื่องให้หญิงสาว
      " ผมชื่อเคนจิครับ เป็นพี่ชายของเจ้าโทโมะ" เคนจิเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
      " ค่ะ"
      " คุณไม่สบายผมก็เลยพามาส่งที่โรงพยาบาลและก็ทำให้ผมรู้ว่าเจ้าน้องชายผมมันมีน้ำยา สามารถผลิตทายาทได้แล้ว" เคนจิเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
      " หมายความว่าไงค่ะ" แก้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย
      " ก็คุณตั้งครรภ์ได้หกสัปดาห์แล้วไงครับ" เคนจิบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความดีใจ  แก้วเองก็ดีใจเช่นกันที่กำลังจะมีลูกกับคนที่เธอรัก
      " ไหน ว่าที่ลูกสะใภ้แม่" หญิงวัยกลางคนเดินเข้ามาให้ห้องพักผู้ป่วย
      " นี้ไงครับแม่  แก้วนี้แม่ของผมกับเจ้าโมะ" เคนจเอ่ยบอกมารดา  ก่อนจะหันมาบอกหญิงสาว
      " สวัสดีค่ะ" แก้วยกมือไหว้ แต่ไม่กล้าที่จะเรียกแม่ 
      " มีหลานให้แม่แล้ว ก็เรียกแม่เลย น่ารักดีนะเนี่ย" มารดาของแฟนหนุ่มเอ่ยบอกก่นอจะจับคางหญิงสาวให้เงยหน้าแล้วสำรวจใบหน้า
      " ขอบคุณค่ะคุณแม่" แก้วยิ้มให้กับมารดาของแฟน
      " แล้วตาโมะรู้ไหมเนี่ยว่าเมียมันท้อง" มารดาหันมาถามลูกชายคนโต
      " ไม่รู้ค่ะ โทโมะไปดูงานที่ญี่ปุ่น  แก้วเองก็เพิ่งทราบตอนที่พี่เคนจิบอกเหมือนกันค่ะ" แก้วเอ่ยตอบแทน
      " เมื่อกี้มันโทรมาด้วยครับแม่ โมโหใหญ่เลยที่ผู้ชายรับโทรศัพท์ของแฟนตัวเอง"
      " งั้นเดี๋ยวหนูแก้วไปอยู่บ้านกับแม่นะ กลับมาคงจะคลั่งหน้าดู" มารดาบอกแฟนหนุ่มเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
      " ก็ได้ค่ะ" แก้วบอก
 
 
         โทโมะที่ลงเครื่องจากสนามบินสุวรรณภูมิก็ตรงมาที่คอนโดของหญิงสาวทันที  ก่อนจะใช้กุญแจไขเปิดเข้ามา
      " แก้ว แก้วอยู่ไหน" โทโมะตะโกนเรียกหญิงสาวพร้อมเดินหาไปทั่วห้อง
      " แก้ว เธอหนีฉันไปเหรอ" โทโมะทรุดตัวนั่งกับพื้นเมื่อเปิดตู้เสื้อออก ก็พบแต่ความว่างเปล่า  น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาเป็นสาย
 
      " เสียงรถใครมา ไปดูสิ" เสียงเจ้าของบ้านเอ่ยบอกคนใช้
      " คุณผู้หญิงค่ะ คุณโทโมะมาค่ะ" คนใช้วิ่งกลับมารายงาน
      " หนูแก้วจ๊ะ ขึ้นไปรอบนห้องไปจ๊ะ" มารดาเอ่ยบอกลูกสะใภ้  แก้วทำตามอย่างว่าง่าย
       " กลับมาจากญี่ปุ่นเมื่อไรลูก" มารดาเอ่ยถามลูกชาย
       " เพิ่งกลับมาครับแม่" โทโมะเอ่ยบอกเสียงเศร้า
       " เป็นอะไร น่าเศร้ามาเชียว" มารดาเอ่ยถามลูกชาย
 
       ++ อัพแค่นี้ก่อนนะ ใกล้จบแล้วด้วย เม้น โหวต ให้ด้วยนะจร้า ++