City Hunter [กองปราบจิตป่วน] ตอน พิศวาสฆาตกรรม

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

 

" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter "

 

ตอน พิศวาสฆาตกรรม ตอนที่ 6

 

 “ไมเคิล? ค้ายา...ลูซี่อาจจะรู้ก็เลยเลิก คุณดาวก็อาจจะคิดไปเองว่าเค้ายังมีสัมพันธ์กัน ก็เลยอาจจะดูไม่พอใจเท่าไหร่ที่ไมเคิลมาเมาที่ห้อง เธอก็เลยลงมือหรือเปล่า?”

 

          บอสส่งขอมูลมาให้เมื่อวันนั้นบอกเขาว่าจะมีการส่งยาล๊อตใหญ่ใจกลางกรุง เขาและเพื่อนๆก็เฝ้าติดตามสืบค้นจนมันแคบที่สุดไปหยุดอยู่ที่คุณนทเพื่อนร่วมคอนโดชั้นเดียวกันกับเขา ชายหนุ่มที่เคยเป็นครูสอนพิเศษมาก่อนแล้วก็เลิกมาได้สักระยะ แต่กลับมีเงินหมุนเวียนอยู่ในบัญชีซะมากมายเกินจะเชื่อว่าได้มาอย่างบริสุทธิ์

 

         สุดท้ายก็ได้รู้ว่าที่แท้แอบลักลอบขนยาเสพติดไปประเทศเพื่อนบ้าน แต่ก็ยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนเนื่องจากเขากับเพื่อนพึ่งเข้ามาสอบสวนคดีเก่าก็เลยยังไม่ได้รื้อ ดังนั้นจึงต้องรอให้มีการส่งของครั้งใหม่ นั่นก็คือวันนี้

 

           แต่แล้วก็พลิกล็อคคนที่ส่งของกลับกลายเป็นไมเคิล ผู้ชายที่เขาไม่ได้สนใจมากที่สุดเพราะในวันนั้นดูจากสภาพเขาแล้วก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆที่อกหัก ไม่ได้มีรายชื่อพัวพันกับยาเสพติดและไม่มีทางเป็นเพื่อนสนิทคุณนทได้ พวกเขาคุยกันแค่ไม่กี่คำเท่านั้นในคืนก่อน

 

 

 

โดยลืมไปว่าผู้ชายคนนี้เคยติดยาอย่างหนักเมื่อ 3 ปีก่อน

 

{{{{{{{

 

 

“วันนั้นไมเคิลเมาแล้วหลับไป เราจะตัดเขาออกได้ใช่ไหม? งั้นตอนนี้คุณดาวก็น่าสงสัยที่สุด”

“คุณนทอีกคน ...วันนั้นที่เรียกอลิซมา...”

“ฉันบอกน้องแก้วเอง มีอะไรมั้ย? ไม่ต้องมามองหน้าย่ะ ...ฉันไม่ชอบให้ใครโดนหักหลังเข้าใจ๋?”

“ฉันแค่เรียกเธอมาถามน่า ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อยเธอก็เห็น”

“เออ เห็น ก็แค่จูบปากกัน ลูบคลำนิดๆหน่อยๆ จนมีกลิ่นน้ำหอมติดตัวไปทำให้น้องแก้วกังวลใจไง!!”

“อ้าว นั่นฉันเป็นฝ่ายถูกกระทำหรือเปล่าจ๊ะ ยายแก้มบุ๋ม?”

 

         ไมเคิลถูกจับกุมแล้วก็ถูกตัดออกจากผู้ต้องสงสัยไปด้วย เพราะผลจากห้องแล็ปยายแก้มบุ๋มออกมาแล้วว่า ปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างกายของชายต่างชาติร่างใหญ่ผู้นี้มีมากเกินกว่าจะจับปืนลั่นไกใส่คนได้ แค่ลุกออกจากเตียงด้วยตัวคนเดียวยังยากเลย

 

 

         ส่วนป๊อบปี้ที่เขาขอให้ดูเรื่องวิถีกระสุนในวันนั้น อาวุธที่ใช้ก็อย่างที่คุณตำรวจบอกแต่มันมีอีกนัดที่ไม่โดนเป้าหมายและไม่มีปลอกกระสุนตกอยู่ เพื่อนรักบอกว่าเป็นปืนที่ประกอบเองคงตั้งใจจะเอามาใช้นั่นแหล่ะ แต่ผู้ตายอาจจะรู้ตัวแล้วเกิดการต่อสู้กัน ทำให้ปืนประกอบพังคนร้ายจึงใช้ปืนของผู้ตายที่เก็บไว้มายิงเจ้าของห้องให้ดูเหมือนว่าเธอฆ่าตัวตาย

 

 {{{{{{{

 

 

 

“วันนั้นเค้าไม่ได้ใช้บริการเธอ คนเรียกโสเภณีมาแล้วไม่ใช้ มีด้วยเหรอวะ?”

“ทำไมจะไม่ได้ใช้ ก็ใช้เธอเป็นพยานไง พยานที่อยู่ ...เวลาตัวเองหลบไปฆ่าใครก็เอาผิดไม่ได้ เพราะมีพยานที่อยู่ชัดเจน”

 

          หญิงบริการที่เพื่อนรักเรียกใช้เมื่อคืนก็เล่าถึงเหตุการณ์ในวันนั้นว่า ลูซี่เรียกเธอออกมาให้เข้าไปหาห้องข้างๆแทน เธอไม่ได้ทำอะไรแค่นอนรออยู่บนเตียงใหญ่จนเผลอหลับไป รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เกิดเรื่องนั่นแหล่ะ ยังไม่รู้เลยว่าได้ทำงานหรือยังแต่กลับมีเงินค่าตัวอยู่ในกระเป๋าเสียแล้ว เขาอาจจะใช้บริการเธอจริงๆ หรือไม่อย่างนั้นก็แค่หาพยานที่อยู่ให้ตัวเองอย่างที่ไอโทโมะมันพูด

 

 

            คุณดาวยังคงน่าสงสัยที่สุดสำหรับเขา เธอน่าจะเป็นคนเดียวที่มีกุญแจสำรองห้องลูซี่ คืนนั้นเธอกลับห้องไปแล้วเข้านอนเลยจริงหรือเปล่า? มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปิดบังความสัมพันธ์ของตัวเองในเมื่อก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย ถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรผิด

 

 

หมีสงสัยครับ........

 

{{{{{{{

 

 

 

“T.OM ที่อยู่ในหนังสืออาจจะบอกอะไรก็ได้จริงไหม?”

“แก้วส่งแมสเสสมาบอกว่า T.OM คือ T.นท แก้วจะเข้าไปหาหลักฐานในห้องคุณนท!! ตายแล้ว!”

“แก้ว บ้าเอ้ย!!!”

“นึกว่าแค่จะบอกว่าตัวเองเป็นทอม? โหย....ลึกซึ้งอีกแล้วครับท่าน ป๊อบยอมจริงๆเรื่องปริศนาบ้าบอเนี่ย”

 

 

 

         จู่ๆก็ฉุกคิดถึงโค้ดในหนังสือเล่มโปรดของเพื่อนต่างชาติที่ถูกฆ่าตายขึ้นมา มันอาจจะช่วยไขปริศนาได้เหมือนคดีที่ผ่านๆมาก็ได้ ก่อนที่จะได้ตีข้อมูลแปลความอะไร ยายแก้มบุ๋มก็โพล่งขั้นมาทันทีว่าคนสวยของเขารู้ความหมายของโค้ดลับนั่นและเธอก็พร้อมที่จะเข้าไปหาหลักฐานในห้องของคนร้ายทันที

 

 

หัวใจของโทโมะ อย่าเป็นอะไรนะครับ....

 

{{{{{{{

 

 

 

 

“อยู่ไหนน้า... ต้องขอบคุณกุญแจผีของที่รักนะเนี่ย ฮิฮิ แฟนใครน้า ฉลาดจริงๆ...มันต้องมีดิ่อาวุธที่ทำให้เก้าอี้ลูซี่มีรอยของสำคัญที่ต้องการจะซ่อน... อ๊ะ หัวเตียง!!”

 

 

“หานี่อยู่เหรอครับ คนสวย?”

“อ๊า ใช่แล้ว เย้!! เฮือก..........คือ เอ่อ คุณนท”

 

          เมื่อดูประวัติของเพื่อนใหม่ของคนรักก็ได้ความว่า คุณนทเป็นครูสอนพิเศษอยู่ที่เดียวกับลูซี่ ตอนนี้ไม่มีงานทำแต่กลับมีเงินใช้ไม่ขาดมือคงจะทำอะไรที่มันผิดกฎหมายแน่ๆ เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน มาคิดๆดูแล้วคนที่ไม่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องเลยกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ก็เห็นจะเป็นคุณนท ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับลูซี่ แต่เธอกลับเขียนชื่อของเขาเอาไว้

 

           ไหนจะการ์ตูน TOM&JERRY นั่นอีก แผ่นใหม่ๆยังไม่ได้แกะเหมือนเพิ่งซื้อมา คนเลิกเป็นครูไปแล้วยังต้องใช้มันอีกเหรอ ถ้าไม่ใช่ว่าต้องการจะสื่ออะไร  เธอเจออะไรมา?

 

 

“ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนสวยๆมาเที่ยวถึงห้อง”

“คือ เอ่อ .... แก้วเข้าผิดห้องอ่ะค่ะ แก้วจะไปคุณดาว ขอโทษนะคะคือแก้วจำเลขผิด”

“เหรอ....หึหึ น้องแก้วคนสวยของ อ.โทโมะ ทั้งสวยทั้งเนียน ...ฟอด...ทั้งหอม”

“ฮึ่ย!!! ปล่อยฉันนะ ไอบ้า!!.....มอบตัวเถอะนะคะพี่นท อย่าทำอะไรแก้วเลย”

 

          ใช้กุญแจผีของคนรักไขห้องผู้ต้องสงสัยรายล่าสุดเข้ามาได้ ก็รีบเข้าไปหาอาวุธอีกชิ้นที่เธอคาดว่ามันยังคงอยู่ที่นี่ สุดท้ายก็หาเจอที่หัวเตียงหาเจอพร้อมๆกับ....ชายหนุ่มเจ้าของห้อง

 

           กล่าวอ้างอะไรไปก็คงไม่ขึ้น ในเวลานี้ถูกตรึงข้อมือเล็กไว้ด้วยมือแข็งแรงเพียงข้างเดียวของชายหนุ่มหน้าตาดี เขาใช้สายตา คำพูดและการกระทำสัมผัสเธอจนรู้สึกขยะแขยงตามร่างกายไปหมด เรียวปากบางเอ่ยอ้อนวอนให้เขาเข้ามอบตัวในเวลานี้ก็ยังไม่สาย แต่ถ้าเขาทำอะไรเธอลงไป

 

 

คำว่าลมหายใจก็อาจจะไม่มีเหลือ........

 

{{{{{{{

 

 

“หึหึ อย่าพูดบ้าๆน่า ลูซี่...ทอมคนสวยที่เคยเสร็จไอไมเคิลมาแล้ว แต่กลับไม่ยอมฉัน!! ขนาดยายดาวนั่นยังตกเป็นของฉันแล้วเลย ยายฝรั่งนั่นมีสิทธิ์อะไรมาปฏิเสธฉันวะ!!!!”

“คุณก็เลยฆ่าเธอ เพียงแค่เธอไม่เล่นด้วย?...ไมเคิล ไมเคิลล่ะ?...”

“ฮึ ก็แค่ลูกไล่ลูกชน ที่ฉันหลอกให้ไปส่งของให้นิดๆหน่อยๆ ถ้ามันทำได้ก็มีเงินใช้ มียาไว้เล่น แต่ถ้าพลาดก็แค่ติดคุก คนติดยาอย่างมันใครเขาจะไปฟัง พูดอะไรมาก็ไม่มีใครเชื่อ ฮ่าๆๆๆ”

“ยังไงซะ คุณก็ยังมีคุณดาวนะคะ มอบตัวเถอะค่ะ”

“ยายนั่นก็แค่ถูกฉันปั่นหัวเล่นๆ ฉันก็แค่แกล้งให้มันเอาไปเล่าให้ลูซี่ฟังว่าถูกฉันขืนใจ ยายนั่นก็รีบเรียกฉันให้เขาไปหาที่ห้องซะแล้ว ไอไมเคิลก็เมาเป็นตายอยากจะช่วยเมียเก่าก็ทำไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ สะใจจริงๆว่ะ”

 

         เขาเหมือนคนบ้าที่เมายาผสมคนเมารักที่พึ่งอกหักมา จริงๆแล้วคุณนทคงแอบรักคุณลูซี่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อเธอมีคนรักเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว แถมยังมีแฟนเก่าร่างบึ๊กคอยคุ้มกันอยู่ไม่ห่างอีก จึงได้พยายามทำร้ายคนข้างกายของลูซี่ไปเสียหมด สุดท้ายเขาก็ไม่เหลืออะไร

 

 

ทำร้ายแม้กระทั่งหัวใจของตัวเอง

 

 

“...อ๊ะ อย่านะ มันอันตราย...ครูนทคะ ฮึก...แก้วกลัว”

“สวยๆแบบนี้ ไม่ต้องกลัวนะ ถ้าฉันฆ่าเธอไปแล้วจะไม่ยอมปล่อยให้ร่างกายของเธอถูกทิ้งไว้เฉยๆแน่ ฮะฮะ....อ.โทโมะผู้หล่อเหลาจะว่ายังไงนะ ที่มาเห็นน้องสาวถูกฆ่าแล้วข่มขืนนอนตายในห้องเพื่อนของตัวเอง เขามักจะเสือกเรื่องของคนอื่นอยู่เสมอนี่ใช่ไหม?...ลูซี่รอเธออยู่นะคนดีไปที่ห้องข้างๆกันดีกว่า ฮะฮะ”

 

“อย่านะ !! โทโมะช่วยแก้ว.... เพี๊ยะ!”

“อย่าดื้อน่า หึหึหึ”

 

---------------------------------------ล่ำลาเน็ตความเร็วสูงซักหน่อย ^^~