City Hunter [กองปราบจิตป่วน] ตอน พิศวาสฆาตกรรม
8.9
ออมอนี่cake
แชร์นิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter "
ตอน พิศวาสฆาตกรรม ตอนที่ 5
“กลิ่นอะไร? กลิ่นน้ำหอมของใคร? โมะไม่ได้ใช้กลิ่นนี้! …. พี่เฟย์ไม่ใช่ พี่ป๊อบไม่ใช่ ...แก้วก็ไม่ใช่ โทโมะ?”
“หืม...ไหน? กลิ่นอะไรไม่มีนี่จ้ะน้องสาวคนสวยของพี่โมะ ^__^”
“แก้วจะไปนอนกับคนดี!!!”
“แก้ว! เรายังไม่ได้เคลียกันนะเรื่องเมื่อกลางวันอ่ะ แก้ว!....ฮึ่ย”
สุดท้ายก็โดนทิ้งให้นอนแกร่วอยู่บนเตียงใหญ่คนเดียว...ไม่น่าหาเรื่องเลยตู T^T~
((พรุ่งนี้ส่งของที่เดิม อย่าให้ขาด))
“sure แน่นอน ไม่ขาดไม่เกิน หึหึ”
((คดีจบหรือยัง))
“ใกล้แล้ว ก็แค่ฝรั่งฆ่าตัวตาย เพราะน้อยใจเมียดี้ 555+”
{{{{{{{
เมื่อคืนกะว่าจะรอง้อคนรักที่ห้องรับแขกก็ดันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีตอนที่ถูกคนเอาแต่ใจขโมยจูบอยู่ ถ้าแอบเข้าหาเธอได้ขนาดนี้คงเลิกโกรธแล้วสินะ ก็คิดว่าจะปล่อยให้เด็กโข่งทำตามใจไปเสียดีกว่าต้องมาคอยง้อโดยที่ก็ไม่รู้ว่าจะง้ออย่างไร ไม่เคยเสียด้วย
แต่กลิ่นฉุนของน้ำหอมตามร่างกายที่คละคลุ้งขึ้นมาตอนจูบกันเนี่ย มันดันหาที่มาไม่ได้น่ะสิ
ถ้าอธิบายไม่ได้ ก็เชิญนอนอยู่ในห้องของตัวเองไปคนเดียวอีก 2 วันก็แล้วกัน ฮึ!
{{{{{{{
“แก้ววันนี้พวกเราไปช่วยทำรายงานไหม งานดูจะเยอะนะ หวายว่าป้ะ?”
“ยายฟางแกนี่ดูแปลกๆนะ แค่เห็น อ.โทโมะใส่เสื้อกล้ามกางเกงยีนยืนหล่อๆชิวๆในห้องแค่นี้ ถึงกลับจะตามไปแอบดูอีกรอบเลยเหรอ ยายโรคจิต!!! ฉันไม่ยอมนะ ฉันจะไปดูด้วย ฮิฮิ”
“เปล่าสักหน่อย ก็วิชานี้แก้วมันหลับตลอดฟางก็เลยถามดูเฉยๆ”
“วินว่ามันก็หลับทุกวิชาแหล่ะยายแก้วอ่ะ 555+”
“แก้ว แก้ว...?”
“TOM ทอม ธนท JERRY ? คุณลูซี่ชอบผู้หญิง คุณดาวคือดี้ คุณไมเคิลเป็นแฟนเก่า...”
“อ๊า............เขื่อนลืมกด shift อีกแล้ว ธ ธง ไม่ขึ้น โอ๊ย...........เซ็งๆๆๆ”
“ธ ธง ไม่ขึ้น? ธ = T ..ธนท..ไม่มี ธ ธง...นท...? แก้วกลับก่อนนะ มีธุระบายๆ”
เป็นครั้งแรกที่แก้ปริศนาแบบข้ามวันข้ามคืน ไม่ใช่ฝีมือตกอะไรหรอกนะ เป็นเพราะ อ.ที่ปรึกษาคนใหม่คนเดียวทำให้สมองส่วนซีรีบรัมของเธอรวนไปหมด จนต้องเอาเก็บมาคิดต่อในห้องเรียนโดยไม่ได้ฟังที่เพื่อนๆคุยกัน ก่อนจะไชโยโห่ฮิ้วเพราะเพื่อนหน้ากบสุดที่รักทำให้เธอไขปริศนาออก
ถ้าไม่ติดว่าตัวเองมีแฟนแล้ว จะเข้าไปจุ๊บที่ข้างแก้มสัก 3-4 ที
“มันเป็นบ้าอะไรของมัน ...งี้ก็อดเห็น 6ห่อคนหล่อน่ะสิ สวยเซ็งเลยอ่ะ ชิส์”
{{{{{{{
“หนังสือเล่มนั้นอยู่ไหนนะ?...เอ เมื่อคืนโทโมะเอามาที่ห้องด้วยไม่ใช่เหรอ? คนดีหนูเห็นหนังสือมั้ยคะ ที่น้าโมะเอามาจากห้องครูลูซี่น่ะค่ะ”
“TOM เจอดี้ๆๆ เหยอคะ?”
“ไหนๆ ให้น้าแก้วดูหน่อยนะคะ T.OM ธนท ...มีจุดด้วยนิ่ ธ.นท แปลว่าอะไร? ถ้านทคือชื่อคนแล้ว ธ.ล่ะ Bank? ไม่น่าเกี่ยวแฮะ T.=Teacher? ครูเหรอ? ครูนท....โค้ดถูกเขียนไว้หน้าที่มีปากกาใหม่เสียบไว้ เราเพิ่งให้ลูซี่เมื่อวันที่เกิดเรื่อง แสดงว่าเพิ่งอ่านแล้วเขียน เขียนขณะถูกฆาตกรรม? ทำไมต้องเขียนชื่อคุณนท ลูซี่เรียกคุณนทว่าครู...?การศึกษา ประวัติ อ๊ะ!!!”
วิ่งกลับมาที่คอนโด เพื่อหาหนังสือที่คนรักหยิบติดมือมาที่ห้องเมื่อคืนนี้ โดยไม่ลืมแวะรับคนดีมาช่วยหา ไม่ได้คิดจะใช้แรงงานเด็กหรอกนะคะ แต่คนดีมีอะไรพิเศษกว่าเด็กทั่วไปเธอสัมผัสได้
สุดท้ายก็เป็นเด็กน้อยนั่นแหล่ะที่หาเจอ ไงล่ะแก้วใจบอกแล้ว ฮิฮิ
เมื่อหยิบหนังสือนิยายแนวอีโรติกขึ้นมาได้ก็เปิดหาหน้าที่ชายคนรักกล่าวลอยๆเมื่อครั้งตอนที่เธอหัวปูด ในหน้านั้นมีปากกาด้ามใหม่ของขวัญจากเธอเสียบเอาไว้ เขียนโค้ดปริศนาที่เธอแก้ได้พร้อมกับข้อสังเกตใหม่
ต้องใช้ความสวยมากกว่าสมองเหมือนพี่เฟย์แล้วแหล่ะ งานนี้
~ ไม่ให้ฉันรักก็อยากมาน่ารักเองทำไม มันก็เลยต้องรักเธอ...~
((แก้วอยู่ไหนครับ ทำไมไม่เข้าเรียน!!))
“รู้ได้ไง? วันนี้ไม่มีเรียนของ อ. ซะหน่อย”
((ย้อนอีก อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามนะ!!! อยู่ที่ห้องเฉยๆเข้าใจป่ะ แก้วๆๆๆๆ))
“ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด”
“ชิส์ แก้วยังงอนอยู่นะ ไม่ต้องมาพูดดีเลย จะให้อยู่เฉยๆเหรอ? เป็นไปไม่ได้...”
พาคนดีไปฝากเรียนดนตรีที่ห้องด้านล่างของคอนโด แล้วตั้งใจว่าจะเข้าไปที่สำนักงานเพื่อหาสิ่งที่ต้องการนิดหน่อย เด็กโข่งเอาแต่ใจก็โทรเข้ามาขัดจังหวะ ไม่อยากให้เสียงานจึงรีบรับแล้วรีบวางพร้อมกับปิดเครื่องทันที
สมองแก้วกำลังทำงาน อย่ามาขัดได้ไหมขอร้อง....
{{{{{{{
“พี่คะ แก้วอยากทราบประวัติของเพื่อนพี่ชายหน่อยน่ะค่ะ คืออยากแอบไปสมัครงานให้ นะคะพี่เมฆคนหล่อนะคะๆๆ”
“แต่มันเป็นความลับส่วนบุคคลนะครับ ผมลำบากใจ”
“นะคะพี่เมฆ เฮ้อ....วันนี้พี่ชายแก้วกลับดึกเสียด้วยไม่รู้จะไปทานข้าวเย็นกับใครเลยค่ะ สงสารน้องคนดีจัง”
“อ่ะ ครับก็ได้ แต่น้องแก้วห้ามบอกใครนะว่าพี่เอาให้ดูอ่ะครับ....((เมื่อวานคุณโทโมะก็มาขอดูเหมือนกันแต่รายนั้นดูของเพื่อนทุกคนเลยแฮะ))”
“ขอบคุณนะคะ แก้วไปล่ะค่ะ”
“แล้วเย็นนี้ล่ะครับน้องแก้ว น้องแก้วๆๆ”
........
“อย่างนี้นี่เอง หึหึ จะบอกให้แก้วอยู่เฉยๆได้ไง”
มาถึงที่ห้องสำนักงานของคอนโดหรูก็จัดชุดนักศึกษาให้เข้าที่ด้วยท่าทีน่ารัก เดินเข้าไปอ้อนพี่รูปหล่อที่เฝ้าโต๊ะเอกสารอยู่ แสร้งโกหกไปคำโตจนชายหนุ่มใจอ่อน ก่อนจะพ่นสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจให้เธอได้ยินออกมา
พี่ชายของเธอก็สงสัยเหมือนกันสินะ.........
{{{{{{{
“ของอยู่นี่ เงินล่ะ”
“That ’s OK เอามาแล้วน่า มายื่นหมูยื่นแมว”
“หยุด นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ!!!”
“GOD!!!!”
วี่หว่อๆๆๆๆๆ............................
--------------------
เรื่องนี้มีคนงงกับบทสนทนาค่อนข้างเยอะ ^^~ คนแต่งบ้านิดๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องขอโทษด้วยน้าาาาา
" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter "
ตอน พิศวาสฆาตกรรม ตอนที่ 5
“กลิ่นอะไร? กลิ่นน้ำหอมของใคร? โมะไม่ได้ใช้กลิ่นนี้! …. พี่เฟย์ไม่ใช่ พี่ป๊อบไม่ใช่ ...แก้วก็ไม่ใช่ โทโมะ?”
“หืม...ไหน? กลิ่นอะไรไม่มีนี่จ้ะน้องสาวคนสวยของพี่โมะ ^__^”
“แก้วจะไปนอนกับคนดี!!!”
“แก้ว! เรายังไม่ได้เคลียกันนะเรื่องเมื่อกลางวันอ่ะ แก้ว!....ฮึ่ย”
สุดท้ายก็โดนทิ้งให้นอนแกร่วอยู่บนเตียงใหญ่คนเดียว...ไม่น่าหาเรื่องเลยตู T^T~
((พรุ่งนี้ส่งของที่เดิม อย่าให้ขาด))
“sure แน่นอน ไม่ขาดไม่เกิน หึหึ”
((คดีจบหรือยัง))
“ใกล้แล้ว ก็แค่ฝรั่งฆ่าตัวตาย เพราะน้อยใจเมียดี้ 555+”
{{{{{{{
เมื่อคืนกะว่าจะรอง้อคนรักที่ห้องรับแขกก็ดันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีตอนที่ถูกคนเอาแต่ใจขโมยจูบอยู่ ถ้าแอบเข้าหาเธอได้ขนาดนี้คงเลิกโกรธแล้วสินะ ก็คิดว่าจะปล่อยให้เด็กโข่งทำตามใจไปเสียดีกว่าต้องมาคอยง้อโดยที่ก็ไม่รู้ว่าจะง้ออย่างไร ไม่เคยเสียด้วย
แต่กลิ่นฉุนของน้ำหอมตามร่างกายที่คละคลุ้งขึ้นมาตอนจูบกันเนี่ย มันดันหาที่มาไม่ได้น่ะสิ
ถ้าอธิบายไม่ได้ ก็เชิญนอนอยู่ในห้องของตัวเองไปคนเดียวอีก 2 วันก็แล้วกัน ฮึ!
{{{{{{{
“แก้ววันนี้พวกเราไปช่วยทำรายงานไหม งานดูจะเยอะนะ หวายว่าป้ะ?”
“ยายฟางแกนี่ดูแปลกๆนะ แค่เห็น อ.โทโมะใส่เสื้อกล้ามกางเกงยีนยืนหล่อๆชิวๆในห้องแค่นี้ ถึงกลับจะตามไปแอบดูอีกรอบเลยเหรอ ยายโรคจิต!!! ฉันไม่ยอมนะ ฉันจะไปดูด้วย ฮิฮิ”
“เปล่าสักหน่อย ก็วิชานี้แก้วมันหลับตลอดฟางก็เลยถามดูเฉยๆ”
“วินว่ามันก็หลับทุกวิชาแหล่ะยายแก้วอ่ะ 555+”
“แก้ว แก้ว...?”
“TOM ทอม ธนท JERRY ? คุณลูซี่ชอบผู้หญิง คุณดาวคือดี้ คุณไมเคิลเป็นแฟนเก่า...”
“อ๊า............เขื่อนลืมกด shift อีกแล้ว ธ ธง ไม่ขึ้น โอ๊ย...........เซ็งๆๆๆ”
“ธ ธง ไม่ขึ้น? ธ = T ..ธนท..ไม่มี ธ ธง...นท...? แก้วกลับก่อนนะ มีธุระบายๆ”
เป็นครั้งแรกที่แก้ปริศนาแบบข้ามวันข้ามคืน ไม่ใช่ฝีมือตกอะไรหรอกนะ เป็นเพราะ อ.ที่ปรึกษาคนใหม่คนเดียวทำให้สมองส่วนซีรีบรัมของเธอรวนไปหมด จนต้องเอาเก็บมาคิดต่อในห้องเรียนโดยไม่ได้ฟังที่เพื่อนๆคุยกัน ก่อนจะไชโยโห่ฮิ้วเพราะเพื่อนหน้ากบสุดที่รักทำให้เธอไขปริศนาออก
ถ้าไม่ติดว่าตัวเองมีแฟนแล้ว จะเข้าไปจุ๊บที่ข้างแก้มสัก 3-4 ที
“มันเป็นบ้าอะไรของมัน ...งี้ก็อดเห็น 6ห่อคนหล่อน่ะสิ สวยเซ็งเลยอ่ะ ชิส์”
{{{{{{{
“หนังสือเล่มนั้นอยู่ไหนนะ?...เอ เมื่อคืนโทโมะเอามาที่ห้องด้วยไม่ใช่เหรอ? คนดีหนูเห็นหนังสือมั้ยคะ ที่น้าโมะเอามาจากห้องครูลูซี่น่ะค่ะ”
“TOM เจอดี้ๆๆ เหยอคะ?”
“ไหนๆ ให้น้าแก้วดูหน่อยนะคะ T.OM ธนท ...มีจุดด้วยนิ่ ธ.นท แปลว่าอะไร? ถ้านทคือชื่อคนแล้ว ธ.ล่ะ Bank? ไม่น่าเกี่ยวแฮะ T.=Teacher? ครูเหรอ? ครูนท....โค้ดถูกเขียนไว้หน้าที่มีปากกาใหม่เสียบไว้ เราเพิ่งให้ลูซี่เมื่อวันที่เกิดเรื่อง แสดงว่าเพิ่งอ่านแล้วเขียน เขียนขณะถูกฆาตกรรม? ทำไมต้องเขียนชื่อคุณนท ลูซี่เรียกคุณนทว่าครู...?การศึกษา ประวัติ อ๊ะ!!!”
วิ่งกลับมาที่คอนโด เพื่อหาหนังสือที่คนรักหยิบติดมือมาที่ห้องเมื่อคืนนี้ โดยไม่ลืมแวะรับคนดีมาช่วยหา ไม่ได้คิดจะใช้แรงงานเด็กหรอกนะคะ แต่คนดีมีอะไรพิเศษกว่าเด็กทั่วไปเธอสัมผัสได้
สุดท้ายก็เป็นเด็กน้อยนั่นแหล่ะที่หาเจอ ไงล่ะแก้วใจบอกแล้ว ฮิฮิ
เมื่อหยิบหนังสือนิยายแนวอีโรติกขึ้นมาได้ก็เปิดหาหน้าที่ชายคนรักกล่าวลอยๆเมื่อครั้งตอนที่เธอหัวปูด ในหน้านั้นมีปากกาด้ามใหม่ของขวัญจากเธอเสียบเอาไว้ เขียนโค้ดปริศนาที่เธอแก้ได้พร้อมกับข้อสังเกตใหม่
ต้องใช้ความสวยมากกว่าสมองเหมือนพี่เฟย์แล้วแหล่ะ งานนี้
~ ไม่ให้ฉันรักก็อยากมาน่ารักเองทำไม มันก็เลยต้องรักเธอ...~
((แก้วอยู่ไหนครับ ทำไมไม่เข้าเรียน!!))
“รู้ได้ไง? วันนี้ไม่มีเรียนของ อ. ซะหน่อย”
((ย้อนอีก อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามนะ!!! อยู่ที่ห้องเฉยๆเข้าใจป่ะ แก้วๆๆๆๆ))
“ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด”
“ชิส์ แก้วยังงอนอยู่นะ ไม่ต้องมาพูดดีเลย จะให้อยู่เฉยๆเหรอ? เป็นไปไม่ได้...”
พาคนดีไปฝากเรียนดนตรีที่ห้องด้านล่างของคอนโด แล้วตั้งใจว่าจะเข้าไปที่สำนักงานเพื่อหาสิ่งที่ต้องการนิดหน่อย เด็กโข่งเอาแต่ใจก็โทรเข้ามาขัดจังหวะ ไม่อยากให้เสียงานจึงรีบรับแล้วรีบวางพร้อมกับปิดเครื่องทันที
สมองแก้วกำลังทำงาน อย่ามาขัดได้ไหมขอร้อง....
{{{{{{{
“พี่คะ แก้วอยากทราบประวัติของเพื่อนพี่ชายหน่อยน่ะค่ะ คืออยากแอบไปสมัครงานให้ นะคะพี่เมฆคนหล่อนะคะๆๆ”
“แต่มันเป็นความลับส่วนบุคคลนะครับ ผมลำบากใจ”
“นะคะพี่เมฆ เฮ้อ....วันนี้พี่ชายแก้วกลับดึกเสียด้วยไม่รู้จะไปทานข้าวเย็นกับใครเลยค่ะ สงสารน้องคนดีจัง”
“อ่ะ ครับก็ได้ แต่น้องแก้วห้ามบอกใครนะว่าพี่เอาให้ดูอ่ะครับ....((เมื่อวานคุณโทโมะก็มาขอดูเหมือนกันแต่รายนั้นดูของเพื่อนทุกคนเลยแฮะ))”
“ขอบคุณนะคะ แก้วไปล่ะค่ะ”
“แล้วเย็นนี้ล่ะครับน้องแก้ว น้องแก้วๆๆ”
........
“อย่างนี้นี่เอง หึหึ จะบอกให้แก้วอยู่เฉยๆได้ไง”
มาถึงที่ห้องสำนักงานของคอนโดหรูก็จัดชุดนักศึกษาให้เข้าที่ด้วยท่าทีน่ารัก เดินเข้าไปอ้อนพี่รูปหล่อที่เฝ้าโต๊ะเอกสารอยู่ แสร้งโกหกไปคำโตจนชายหนุ่มใจอ่อน ก่อนจะพ่นสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจให้เธอได้ยินออกมา
พี่ชายของเธอก็สงสัยเหมือนกันสินะ.........
{{{{{{{
“ของอยู่นี่ เงินล่ะ”
“That ’s OK เอามาแล้วน่า มายื่นหมูยื่นแมว”
“หยุด นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ!!!”
“GOD!!!!”
วี่หว่อๆๆๆๆๆ............................
--------------------
เรื่องนี้มีคนงงกับบทสนทนาค่อนข้างเยอะ ^^~ คนแต่งบ้านิดๆ ไม่ค่อยรู้เรื่องขอโทษด้วยน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
