นิยายเพลง :: Ver.PF

ข้อความของเธอ : Nutty ( Poppy-Fang )Fang Talkวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน เป็นวันที่ฉันดีใจที่สุด เพราะว่า ‘ ป๊อปปี้ ’ แฟนของฉัน เขาบอกว่าเขาจะมา surprise ในงาน“ พี่ฟางๆ เพื่อนเรียกหาแล้วนะน่ะ ” เฟย์วิ่งมาหาฉัน“ OK ถ้างั้นไปเข้างานกัน ”ฉันยืนคุยกับเพื่อนๆอยู่สัดพักนึง ป๊อปก็เดินมาหาฉัน“ ฟางมานี่หน่อยสิ ” เขายิ้มให้ฉัน“ ได้ๆ ” ฉันเดินตามเขาไป ที่มุมห้อง ซึ่งไม่ค่อยมีคน“ มีอะไรหรอ ” “ ฟาง เราเลิกกันเถอะนะ ” คำพูดของเขาทำฉันอึ้งไปชั่วขณะ“ ฉันขอโทษจริงๆนะฟาง ที่ฉันต้องพูดออกไปแบบนี้ ”“ อะ...อืม ฉันไม่ว่าอะไรหรอก ” ฉันฝืนพูดออกไป“……..”“ นี่ใช่มั้ย surprise น่ะ ” ฉันพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้“ คือว่าฉัน.........”“……..”“ นี่คงจะเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ฉันจะให้เธอนะ ” แล้วเขาก็หยิบกล่องเล็กๆสีชมพูให้ฉัน“ ขอบคุณนะสำหรับของขวัญ ” “ ฉันไปก่อนนะฟาง ”ฉันโบกมือลาเขา ดูเขาเดินออกจากงานไป มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดสิ้นดี เหมือนมีใครเอามีดกรีดที่หัวใจเปิดดูข้อความที่เธอเคยส่งมา เปิดอ่านข้อความที่ประทับใจเก็บไว้ทุกข้อความ ตั้งแต่วันนั้นที่เราพบกันมันเริ่มจากวันที่เราคอยห่วงใย ส่งความคิดถึงให้กันเรื่อยมาเก็บไว้ทุกเวลา จนมาวันนี้ที่เราเลิกกันฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะที่อยู่มุมห้อง ซึ่งเป็นโต๊ะของฉันกับเฟย์ ฉันนั่งดูข้อความที่ฉันกับเขาเคยส่งหากันที่มีเกือบ 400 ข้อความ นั่งเปิดไปทีละข้อความ ยังทำใจไม่ไหว เมื่อใจของฉันมันยังดื้อดึงคำสัญญาวันเก่าก่อน มันคอยตอกย้ำหัวใจให้คิดถึงเรื่องราว ที่เราเคยมีต่อกันไม่มีวันลืมมันยังจดจำไม่เคยหาย ทุกๆข้อความที่เธอส่งมาให้ฉันยังฝังลึกในหัวใจ และไม่อยากคิดว่าเราเลิกกันไม่มีวันลืมมันยังจดจำไม่เคยหาย ทุกๆข้อความที่เธอเคยบอกรักฉันยังคิดว่าเธอเหมือนเก่า แต่ความเป็นจริงเรื่องราวของเรามันจบแล้ว‘ ทำไรอยู่ฟาง เย็นนี้ไป Dinner กันมั้ย ’‘ นอนอย่าดึกล่ะ ระวังจะไม่สบายนะ ’‘ ห้ามฝันถึงคนอื่นนอกจากฉันนะ ’ข้อความพวกนี้เป็นข้อความที่เขาส่งให้ฉัน แต่นี่มันก็แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นความทรงจำทุกอย่างที่เคยมีด้วยกัน มันยังคงอยู่ในใจฉันเสมอก็ยังเฝ้ารอคงจะมีสักวัน เฝ้ารอวันนั้นเธอกลับมาเหมือนเดิมส่งเพิ่มข้อความใหม่ ส่งคำว่ารักและคิดถึงกันยังหลอกตัวเองว่าเธอจะส่งมา เปิดอ่านข้อความเดิมๆซ้ำทุกวันยังรักยังเชื่อมั่น ว่าความผูกพันเรายังมีเหมือนเดิม“ พี่ฟาง แล้วป๊อปล่ะ ”“ …… ” ฉันสะดุ้งทันทีที่เฟย์เรียก“ รอ Message จากป๊อปอยู่ล่ะสิ ใช่มั้ย ” “ ใช่ๆ พี่รออยู่ ” ฉันยิ้มให้เฟย์“ งั้นเฟย์ไปหาเขื่อนก่อนนะ ”“ จ้ะ ”ฉันนั่งเปิดข้อความดูไปเรื่อยๆ แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมาอย่างช้าๆ “ เขาต้องส่งข้อความมาหาฉันแน่ เขาต้องส่งมา ” ฉันพูดปลอบใจตัวเองยังทำใจไม่ไหว เมื่อใจของฉันมันยังดื้อดึงคำสัญญาวันเก่าก่อน มันคอยตอกย้ำหัวใจให้คิดถึงเรื่องราว ที่เราเคยมีต่อกันฉันนึกขึ้นมาถึงของขวัญที่เขาพึ่งให้ฉันมาฉันเปิดกล่องเล็กๆนั่น ข้างในมีสร้อยอยู่เส้นนึง ใช่แล้ว สร้อยเส้นนี้ฉันเคยบอกเขาว่าอยากจะได้ และตอนนี้ฉันก็ได้มันมาแล้ว แต่มันยังดูไม่มีค่าอยู่ดี ถ้าฉันต้องเสียเขาไปไม่มีวันลืมมันยังจดจำไม่เคยหาย ทุกๆข้อความที่เธอส่งมาให้ฉันยังฝังลึกในหัวใจ และไม่อยากคิดว่าเราเลิกกันไม่มีวันลืมมันยังจดจำไม่เคยหาย ทุกๆข้อความที่เธอเคยบอกรักฉันยังคิดว่าเธอเหมือนเก่า แต่ความเป็นจริงเรื่องราวของเรามันจบแล้วฉันหย่อนสร้อยเส้นนั้นลงไปในแก้วไวน์ซึ่งในแก้วไวน์นั้นมีเหล้า Vermouth ฉันพยายามคิดซะว่า เรื่องระหว่างฉันกับเขาไม่มีอะไรเกิดขึ้น คิดซะว่าฉันกับเขายังรักกัน....ยังคิดว่าเธอเหมือนเก่า แต่ความเป็นจริงเรื่องราวของเรามันจบแล้ว…______________________________________________________