บอกได้มั้ย...บอกว่า(รักกัน) จะได้มั้ย

บอกได้มั้ย....บอกว่า (รักกัน) จะได้มั้ย

 

ตอนที่3 ‘จับได้’

 

‘แงงงกำลังจะรอดแล้วเชียว  ใครโทรมาฟ่ะ แม่อยากจะฆ่าทิ้งนัก’

 

เสี่ยงกดเปิดโทรศัพท์ติดต่อหาเพื่อนสาวที่ล่วงหน้าออกไปก่อนแล้ว อีกรอบ

 

(แกอยู่ไหน ฟาง)

 

(ที่เดิมเลยอ่ะ ไอ้ป็อปมันเดินกลับมาก่อน T^T)

 

(แล้วเอาไงอ่ะ ทีนี้)

 

(วิ่งออกมาเลยมั้ย) เฟย์เสนอหนทาง(ริบรี่)ให้ฟาง

 

‘ครืดๆ’

 

[PoPpY]

 

(แงง ไอ้ป็อปโทรมา)

 

(ง่ะ ตัวใครตัวมันแล้วกันนะฟาง)

 

(เฟย์ แก้ว ไอ้เพื่อนบ้า ทิ้งกันได้ไงT^T)

 

แก้วกับเฟย์กดตัดการสนทนาไปแล้ว และคาดว่าน่าจะเผ่นหนีออกจากคอนโดของป็อปปี้ไป

 

แล้วด้วยเช่นกัน

 

ป็อปปี้ที่ก้มหน้าก้มตา กระหน่ำกดหาคนปลายสายที่เหมือนจะโทรติดเมื่อครู่ แต่ก็ปิดเครื่องไป

 

อีกหน อย่างหงุดหงิด  เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ในมือก็ต้องมาสะดุดเข้ากับภาพสะท้อน

 

ในทีวีที่มองทะลุไปเห็นตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหลัง หันกลับมามองก็ต้องหลุดยิ้มออกมา

 

กับความโก๊ะของเพื่อนสาวที่คงจะลืมไปมั้งว่า ไอ้ตู้เสื้อผ้าห้องเขามันเป็นกระจกเงาขุ่นที่

 

มองเห็นเงาของเจ้าตัวที่หลบอยู่เต็มๆ จรดปลายเท้าเงียบกริบเดินมาทางตู้เสื้อผ้าที่เจ้าตัวหลบ

 

อยู่ภายใน

 

“จะหลบอยู่ในนั้นอีกนานป่ะ เธอไม่ชอบที่แคบไม่ใช่หรือไง”

 

“เฮ้ย” ร้องออกมาเสียงหลง ที่โดนจับเอาได้ง่ายๆ

 

“ออกมาเลยนะยัยบ๊อง”  ป็อปปี้ลากฟางให้ออกมาจากที่ซ่อน

 

“นะ...นาย”

 

“หึ แสบจริงนะยัยเตี้ย หลบมาซ่อนให่ห้องฉัน ปล่อยให้หาตั้งนาน”

 

“ฮึ่ย นายเข้าห้องมาได้ไง ยัยจินนี่มาเอากุญแจไปแล้วไง”

 

ฟางกระแทกตัวลงนั่งกับโซฟา เงยหน้ามองป็อปปี้ที่ส่งยิ้งกวยๆให้ เคืองๆ

 

“ก็วิธีเดียวกับเธอไง”

 

‘ขอป้าแม่บ้าน ลืมนึกไปได้ไงนะ ยัยฟาง’

 

“แล้วเธอเอากุญแจไปให้จินนี่ทำไม” นั่งลงข้างๆร่างบางที่ทำหน้ามุ่ยให้

 

“ใครบอกให้ ยัยนั้นมาฉกไปจากมือตั้งหาก”

 

ป็อปปี้ยิ้มออกมาขำๆ เอื้อมมือไปดึงจมูกสวยที่เชิดรั้นอย่างคนดื้อดึงโยกไปมา

 

“โอ๊ย เดี๋ยวซิลิโคลนฉันเบี้ยวพอดี พอเลยนะ”  ดึงมือป็อปปี้อออกจากจมูกตัวเอง

 

“เธอห้ามหายไปโดยไม่บอกกันแบบนี้อีกนะ ฉันไม่ชอบ”

 

ฟางลบตากับป็อปปี้ด้วยอารมณืที่บอกไปถูกว่าเธอควรจะทำสีหน้าแบบไหนให้เข้าดี

 

“อะ...อะไรเล่า”

 

เบือนหน้าหนีสายตาของป็อปปี้ จากความว้าวุ่นในใจของตัวเอง

 

‘ยะ...แย่แล้วใจสั่นรัวเป็นกลองชุดแบบนี้ เบาๆลงหน่อยเหอะลูกเอ๊ยเดี๋ยวตานั้นก็ได้ยินกัน

 

พอดี ถ้าเป็นแบบนี้มันต้องแย่แน่ แย่มากด้วย T^T’

 

“ฉันว่า...ฉันกลับดีกว่า”

 

“ไม่ให้กลับ” ป็อปปี้คว้ามือคนที่พรวดพราดลุกขึ้นยืนเอาไว้แน่น

 

”ฉันไม่ให้เธอกลับ”

 

“ปล่อยนะ ฉันไม่อยากมีปัญหากับแฟนนาย”

 

เอ่ยถึงแฟนสาวของชายหนุ่ม เหมือนต้องการจะตอกย้ำทั้งตัวเองและเขา ว่าคนตรงห้นาเธอ

 

เป็นใครที่มีเจ้าของแล้ว  คนที่เธอไม่ครวจะเข้าไปยุ่งด้วย และเธอไม่มีสิทธิ์คิดเป็นอื่นนอกจาก

 

คำว่าเพื่อนเท่านั้น

 

“ช่างซิ”

 

“ป็อปปี้” เรียกชื่อเพื่อนชายอย่างเหนื่อยใจ

 

‘เพราะแบบนี้ไง จินนี่ถึงได้ตามรังควาญเธอไม่เลิก ก็เขาเล่นให้ความสำคัญกับเธอซึ่งเป็นแค่

 

เพื่อน มากกว่าแฟนตัวจริงของเขาซะอีก’

 

.

 

.

 

.

 

เหตุการณ์ก่อนที่ฉัน เขา และเธอคนนั้นจะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดแบบนี้

 

วันรับน้องรวมของมหาลัย ที่จะเปิดให้รุ่นพี่และรุ่นน้องในคณะต่างๆมาพบปะ ทำกิจกรรม

 

ร่วมกัน มันจึงเป็นโอกาสให้ฟางต้องโคจรมาเจอกับป็อปปี้ รุ่นพี่ปี3 คณะสถาปัตย์ เพราะ

 

กิจกรรม รับน้องสยอมขวัญที่ต้องทำกิจกรรมตามที่รุ่นพี่จัดให้

 

“น้องๆเชิญทางนี้เลยครับ สำหรับฐานนี้ เราขอขนานนามมันว่า ฐานเสียว สยิว”

 

รุ่นพี่หน้ายาว เป็นคนประกาศชื่อฐานที่แค่ได้ยินชื่อก็ทำเอาน้องๆอยากจะกระโจนเข้าหาพี่เขา

 

เป็นแถว โดนเฉพาะ พวกเพศที่สามทั้งหลาย “สำหรับกติกานะครับ พี่จะผูกตาน้องๆแล้วให้ น้องๆเนี้ยกินทาโร่ที่

อยู่ในปากให้หมดโดยที่อีก

 

ฝั่งจะเป็นรุ่นพี่ แล้วน้องๆต้องทายว่ารุ่นพี่ที่อยุ่อีกฝั่งเป็นใคร โดยเราจะให้น้องคลำ....หนห้านะ

 

ห้ามคลำที่อื่นนะ แล้วทายว่ารุ่นพี่คนนั้นเป็นใคร ถ้าคู่ไหนทายผิดโดนลงโทษทั้งคู่นะครับ”

 

‘เกมส์อะไรของพี่แกว่ะ งงชะมัดทั้งกิน ทั้งคลำ ทั้งทายแล้วใครเป็นใครบ้างฉันยังไม่รู้ จะทาย

 

ถูกมั้ย คิดเกมส์แบบนี้มันตั้งใจแกล้งกันนี้หว่า’

 

“เอาหล่ะๆ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่จะจับฉลากเลือกชื่อต้นของน้องๆให้ออกมาทำ

 

กิจกรรมนะครับ “

 

พี่คนเดินล้วงมือเข้าไปในไห ก่อนจะหยิบกระดาษขึ้นมา 2แผ่น

 

“แถ่น แถ๊น น้องที่ชื่นเล่นขึ้นต้นด้วยตัว กอ.ไก่ และ ฟอ.ฟันครับ”

 

‘ชิส์ มีฉันด้วยนี่หว่า’  จำใจก้าวออกไปยืนข้างหน้าที่ก็ใจชื้นขึ้มมาหน่อยที่เห็นยัยแก้ว

 

กับยัยเฟย์ออกมายืนเหมือนกัน มีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินเข้ามาเอาผ้าผูกตาก่อนที่พี่เขาจะเอาทาโร่มา

 

จ่อที่ปากให้ฉันงับไว้ คาดว่าตอนนี้รุ่นพี่ที่จะมาทำกิจกรรมคู่กับฉันต้องออกมายืนอยู่ข้างหน้า

 

แล้วแน่ๆ ถามว่าฉันรู้ได้ยังไงนะเหรอ ก็ไอ้เสียงกรี๊สของเพื่อนๆในกลุ่มไง และจากเสียงกรี๊ส

 

หนึ่งในนั้นต้องมีผู้ชายหน้าตาดียืนรวมกลุ่มด้วยแน่

 

มีเสียงสัญญาณดังขึ้น ก่อนที่ฉันจะเริ่มอ้าปากงับๆไอ้เส้นทาโร่ให้สั้นเพื่อเข้าไปใก้ลๆรุ่นพี่ที่ยืน

 

อยู่อีกฝั่ง ยกมือขึ้นไปด้านหน้า หมายจะคลำที่หน้าพี่เขา แต่เพราะฉันที่มีความสูงน้อยไปนิ๊ส

 

ทำให้จากหน้าพี่เขา มือฉันมันเลยมาแปะอยู่ที่หน้าอกพี่เขาแทน

 

‘อ่าห๊ะ อย่างน้อยพี่เขากก็ไม่ใช่ผู้หญิงล่ะนะ ’

 

“น้องครับ เขาให้คลำที่หน้า ไม่ใช่จับนมพี่นะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเบาๆ

 

“อ่ะ “ ฉันจัดการงับเส้นให้หมดก่อนจะเปิดปากถาม

 

“งั้นพี่ชื่อไรอ่ะ”  ถามมันโต้งๆเนี้ยแหละฟ่ะ ก็ฉันไม่อยากโดนทำโทษนิ

 

“ฮ่าๆ เขาให้เดานะ ไม่ใช่ถาม”เสียงทุ้มยังคงเจือเสียงหัวเราะที่ปิดเอาไว้ไม่มิด

 

“น้าพี่ก็บอกมาเหอะ ฟางไม่อยากโดนลงโทษนี่ พี่ก็คงไม่อยากใช่ม่ะ”

 

“ฮึๆ งั้นก็ต้องมีของแลกเปลี่ยนซิ”

 

^_____________________________________________________^

อัพๆๆๆ แล้วๆๆ ฝากด้วยนะคร้า 

เจอกันตอนหน้าคร้า ^3^                                                                                    To_oNg