บอกได้มั้ย...บอกว่า(รักกัน) จะได้มั้ย

8.7

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 23.57 น.

  16 ตอน
  206 วิจารณ์
  42.28K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) "So Sweet"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บอกได้มั้ย....บอกว่า (รักกัน) จะได้มั้ย

 

ตอนที่ 10  ‘So Sweet’

 

“ดะ...เดี๋ยวซิ”

 

ฟางยกมือไขว้กัน กันคนที่จ้องจะเอาเปรียบเธอเอาไว้

 

“เอ่อ โทษที ฉันลืมไป”

 

ป็อปปี้ผละออกจากร่างที่เขาทาบทับไว้ มานั่งหันหลังให้ ทั้งที่สัญญากับเธอไว้แล้วว่าเขาจะไม่ล่วงเกินเธอจนกว่า

 

เธอจะพร้อม แต่พอยู่กับยัยนี่ทีไหร่มันทำเอาเขาหลุดการควบคุมทุกทีซิน่า

 

“เธอนอนไปเลยแล้วกัน”

 

“เดี๋ยวซิ”

 

ฟางรั้งมือคนที่กำลังจะลุกเดินออกจากห้องไป ป็อปปี้เพียงแค่หันกลับมามองคนที่ยังอยู่ในสภาพเสื้อหลุดลุ่ยนิ่งๆ

 

“เอ่อ...คือ   ฉัน..” ฟางก้มหน้านิ่ง ใบหน้าหวานเริ่มขึ้นสีจนป็อปปี้สังเกตุเห็น

 

“เธอจะพูดอะไร หืม” ป็อปปี้ทรุดตัวลงนั่งที่ขอบเตียงตามเดิม

 

“คือ...ถ้านายสัญญาว่าจะป้องกัน กะ...ก็ได้” พูดออกมาเสียงเบาหวิว

 

“เธอหมายความว่ายังไงกันแน่”

 

“ก็...อ๊าย ไอ้หมีบ้านายจะให้ฉันพูดอีกทำไมเนี้ย คนมันอายนะ”

 

ฟางหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงอย่างเขินจัด ทำไมเขาจะไม่เข้าใจว่าเธอพูดอะไร และหมายความถึงอะไร เพียงแต่

 

เขาอยากแกล้งฟางก็เท่านั้น

 

“ไหนบอกยอมแล้วไง”  ดึงผ้าห่มออกก่อนจะตามมาคล่อมร่างฟางไว้อีกครั้ง

 

“ฮึ่ย ไอ้หมีหื่น”

 

“ฮ่าๆ” ป็อปปี้ยิ้มกว้างก่อนจะกดจูบลงมาอีกรอบ ที่คราวนี้ดูจะได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี

 

“อือ...”

 

ไม่รู้ว่าเสื้อยืดตัวบางโดนตาหมีหื่นนั้นถอดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ยังดีที่เขายังไม่ทันได้ถอดบาร์ตัวสวยของเธอออก ไม่

 

งั้นเธอได้อายกว่านี้แน่

 

ป็อปปี้ไล่ปลายลิ้นไปทั่วทั้งลำคอขาวของคนใต้ร่าง ทุกๆที่ ที่เขาลากลิ้นร้อนผ่านก็ต้องปรากฎรอยแดงระเรื่อสี

 

กุหลาบที่แสดงความเป็นเจ้าของไว้ด้วยเช่นกัน

 

ปลอดขอบาร์เซียที่เป็นตะขอหน้าด้วยการสอดนิ้วเข้าไปปลอดเพียงครั้งเดียว หน้าอกสวยก็หลุดพ้นจากพันธนาการ

 

ทันที ก้มลงมาครอบครองอกสวยทั้งปากและมือ สร้างความเสี่ยงซ่านให้คนใต้ร่างไม่น้อย นิ้วเรียวลากไล่ลงไปตาม

 

หน้าท้องแบนราบ แตะขอบกางเกงที่ฟางเลือกมาใส่อยู่บ้านตัวสั้น รั้งถอดออกด้วยการรูดผ่านเรียวขาวขาวของเธอ

 

เพียงครั้งเดียว ผละออกมามองจ้องปะติมากรรมชิ้นงาม ด้วยสายตาหลงไหล หุ่นเพียวที่เขามองว่าซ่อนรูปมาตลอด

 

ทำเอาเขาแทบลืมหายใจ จัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองเพียวเสี่ยววินาที ก่อนจะตามมาทาบทับไว้ตามเดิม

 

“อ๊ะ...ปะ...ป็อปปี้”

 

ฟางครางเสียงแผ่ว หมดแรงทันที ที่เขาแตะต้องจุดอ่อนไหวของเธอด้วยนิ้วเรียว ความคับแน่นที่รู้สึกได้เพียงแค่

 

สอดนิ้วเข้ามาสำรวจทำให้ป้อปปี้ต้องคิดหนักว่าหากเปลี่ยนจาก นิ้มมือไปเป็นอะไรที่ใหญ่กว่านี่เธอจะรับไหวรึเปล่า

 

นิ้วเรียวปรนเปรอมอบความสุขที่ฟางไม่เคยรู้จักให้ ไม่นานร่างบางก็เริ่มสั้นสะท้าน

 

“ฟางเธอแน่ใจนะว่า จะยอมจริงๆ”

 

“อะ...อืม” ตอบกลับด้วยใบหน้าแดงก่ำ

 

ป็อปปี้แยกเรียวขาให้ห่างออกจากกันกว้างกว่าเดิม ก่อนจะค่อยๆสอดใส่เข้ามา

 

“อ๊ะ...ฮึก เจ็บ” ใบหน้าหวานเริ่มเหยเกจากความเจ็บแปลทันที ที่เขาสอดใส่เข้ามาแม้จะยังเข้ามาได้ไม่ถึงครึ่งทาง

 

เลยก็ตาม

 

“นิดเดียวนะ เด็กดี” เอ่ยปลอบ ก่อนจะกลั้นใจสอดใส่เข้าไปจนสุดทาง

 

“กรี๊สสส”ป็อปปี้โน้มกายมากดจูบดูดซับเสียงร้องของคนใต้ร่างไว้ ขยับสะโพกหนาเป็นจังหวะเบาๆเพื่อให้เธอคุ้ย

 

เคยกับสิ่งแปลกปลอมในร่าง

 

“อือ...อืม” เล็บสวยจิดบ่าแข็งแรงแน่น ตอนนี่เธอทรมานทั้งความเจ็บและเสียวปนเปกันจนแยกไม่ออก

 

“อ่า” ป็อปปี้ครางลึกในลำคอ เมื่อเขาเองก็ใก้ลที่จะพบพานความสุขกระแทกจังหวะสุดท้าย หยุดนิ่งให้ฟางได้พัก

 

“ขออีกรอบนะ”

 

“อือ....”

 

ไม่ได้รอคำอนุญาติจากเจ้าของร่าง เขาจัดการสอนบทเรียนที่มาจากความรักให้เธอทันที กว่าจะจบการสอนลงได้ก็

 

ทำเอาฟางแทบสลบ

 

“โอ๊ย”  เพียงแค่ขยับลุกขึ้นนั่ง ก็ทำเอาฟางต้องคราง อดที่จะทุบไปที่อกคนที่ยังนอนไม่ตื่นด้วยความโมโหไม่ได้

 

ไอ้หมีบ้า รู้ก็รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอยังจะจัดหนักแบบนี้อัก อย่าหวังจะมีครั้งที่สองเลย ฮึ่ย

 

“ฮึ่ย ไอ้หมีบ้า นี่แน่ะๆๆ” เมื่อการทุบครั้งแรกป็อปปี้ดูจะยังไม่รู้สึก ฟางจึงจัดการกระหน่ำทุบไปบนกล้ามท้องสวยๆ

 

นั้นชนิด รัวถี่ยิบทันที

 

“โอ๊ย ยัยบ้าทุบลงมาได้” ป็อปปี้โวยหน้ายุ่ง

 

“สม เจ็บซะบ้างก็ดี”  เบ้ปากให้อย่างหมั้นไส้

 

“เดี๋ยวก็โดนอีกหรอก”

 

“อ๊ายยย ไม่ต้องเลยนะ แค่นี้ก็เจ็บจะตาย รู้งี้ไม่น่าใจอ่อนเลย ฮึ่ย”

 

“โอ๋ๆ เดี๋ยวพาไปเลี้ยงขนมน้า” ปลอบอีกฝ่ายเป็นเด็กๆ แต่เขารู้ว่ามันจะได้ผลกับเด็กอย่างเธอ

 

“จริงนะงั้นพาไปอาบน้ำเลย ฉันลุกไม่ไหวแล้ว”

 

“ขอรางวัลก่อนได้ป่ะ”

 

“อือ....”

 

สุดท้ายก้ต้องเสียจูบให้หมีหื่นไปอีกหลายจุ๊ฟจนได้กว่าเขาจะยอมอุ้มเธอมาส่งที่ห้องน้ำ แถมยังมีการอาสาช่วยเธอ

 

อาบน้ำอีก ชิ อย่าคิดว่าเธอไม่รู้ทันนะ ขืนยอมให้ตานี่อาบให้ พรุ่งนี้เธอคงไม่ต้องลุกพอดี

 

หื่นได้ทุกวินาทีจริงๆ

 

ความรักของเขาและเธอที่เปรียบเสมือนเปลวเพลิงที่เผาไห้มใจของกันๆและกันอย่างช้าๆ เพื่อหลอมรวมเข้าเป็น

 

หนึ่งเดียวกันในที่สุด

 

^_____________________________________________________^

ฮ่าๆๆ แฟนคลับอีกสองคู่ก็ไม่ต้องน้อยใจไปค่ะ ได้อ่านแน่นอน เจอกันตอนหน้าคร้า ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา