กลายเป็น 'ชู้' {NC}

ตอนนี้ยาวมากกกกก !!!
อยากให้ทุกคนได้หื่นกัน =.,=
ขี้เกียจแต่ง nc ละ
ไปแต่ง sf บ้างดีกว่า
แต่ง nc มา 3 เรื่องละ
คิดไม่ออกแล้ว 55555
ตอนจบแล้วเน้อทุกคน~
>O<

------------------------------

แชะๆๆ !!
เสียงกล้องรัวชัตเตอร์แทบไม่ทัน ยิ่งช็อตเด็ดเมื่อกี้กดรัวนิ้วแทบพัง ไม่มีใครเห็นแต่ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานเลย ซวยแล้วไง...
"กลับกันเถอะ"
"กินอีกไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้ครับ! ^^"
"ทำไมอ่ะ =/\="
"เดี๋ยวอ้วน"
ว่าแล้วก็หยิกแก้มพร้อมกับยื่นหน้าไปใกล้ๆ
"เอาหน้าออกไปเลย -*-"
"ขอหอมทีนึง"
"เดี๋ยวมีคนมาเห็น -//-"
"งั้นกลับบ้าน..."
"ไม่ได้นะ! ห้ามคิดอะไรแบบนั้นกับแก้วเลย!"
"ใจร้ายอ่ะ!"
"แบร่ๆ ;P"
"โดนดีแน่!"
พอถึงคอนโดร่างสูงก็รีบจัดการกับคนร่างบางทันที เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอรอดหรอก (ไอ้หน้าอ่อนตัณหากลับ! =.,=)
"ทำอะไรน่ะ! > / / / <"
มือเล็กดันอกกว้างออกแต่ก็โดนล็อกข้อมือไว้ มือใหญ่สอดเข้าไปข้างในเสื้อตัวบางก่อนจะถอดออกอย่างไม่เร่งรีบ
"ปล่อยแก้วนะ! ><"
"อาบน้ำกัน ^o^"
"ไม่เอา"
"จะอาบดีๆหรือให้บังคับ"
"อาบก็ได้ T__T"
ร่างสูงค่อยๆถอดเสื้อผ้าออก ขณะที่ร่างบางถอดเสื้อผ้าอยู่ข้างนอกแล้ววิ่งเข้ามาเอามือปิดตาแทบไม่ทัน
"เอ้า! ถอดผ้าออกสิ"
"โป๊อยู่หรือป่าว"
"ป่าว"
"จริงนะ >[]<"
"ไม่เชื่อหันมาสิ"
แล้วร่างบางก็ค่อยๆหันหน้าไป เมื่อเห็นว่าเขายังมีบ็อกเซอร์ ไม่ได้โป๊อย่างที่บอกจริงๆก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่
"อาบให้หน่อย"
"ลงไปอาบอ่างไม่ง่ายกว่าหรอ >()<"
"เปลืองน้ำ"
"มาประหยัดอะไรตอนนี้เล่า! >U<"
"อาบน้ำมันก็ต้องถอดผ้าออกสิ"
"ไม่เอา T^T"
"มามะ =,.="
"อย่าเข้ามานะ! >O<"
เธอรีบห้ามทันทีที่ขายาวๆก้าวเข้ามาใกล้เธอ ร่างสูงใหญ่เบียดร่างเล็กจนชิดผนัง ก่อนจะยกมือขึ้นยันผนังไว้ไม่ให้หนี มืออีกข้างล็อกข้อมือร่างบางไว้ ทำให้ผ้าเช็ดตัวที่ผูกเป็นปมหลุดออกมากองที่เอวบาง ร่างสูงจึงถอยหลังไปอีกก้าวให้ผ้าเช็ดตัวลงไปกองอยู่กับพื้น
"ปล่อยๆ ปล่อยแก้วนะ! ><"
"อยู่นิ่งๆน่า =.,="
"อย่านะ แก้วยังไม่หายดีเลย ToT"
"จะทำเบาๆละกัน ^_^"
"ไม่เอา! TT{}TT"
หัวน้อยๆส่ายไปมา พร้อมกับเบ้ปากไปด้วย ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนเข้าไปใกล้ กดจูบลงบนริมฝีปากเล็กพร้อมกับมือหนาที่ปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระ เมื่อเป็นอิสระก็ทุบตีอกกว้าง ใบหน้าคมเลื่อนลงมาซุกไซ้ซอกคอหอม
"ไม่เอานะโทโมะ! ฟังแก้ว...อื้ออ!"
ปากหยักเลื่อนขึ้นไปปิดปากบางให้เงียบลงก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจภายใจโพรงปาก มือหนารั้งเอวบางมาใกล้ๆพร้อมกับมืออีกข้างเลื่อนขึ้นมากอบกุมหน้าอกอิ่มเพียงบางเบา มือหนาจับมือเล็กดันบ็อกเซอร์ตัวบางออกลงไปกองอยู่กับพื้น
"เอามือออกไปนะ! >/\<"
"อ่าา ไม่ไหวแล้วแก้ว"
"ไม่นะๆ ไม่! โทโมะ! อย่าทำแบบนี้! (>< )( ><)"
ปากหยักปลุกเร้ายอดอกสีสวย อีกข้างก็บีบเคล้นอย่างเบามือ ก่อนจะโอบอุ้มเอวบางขึ้นแล้วแทรกตัวเข้าไปอย่างแม่นยำ
"อ๊ะ! อืออ~ แก้วเจ็บ!"
มือเล็กจิกไหล่กว้างระบายความเจ็บปวดที่เธอได้รับก่อนจะกอดคอเขาแน่น มือหนาลูบผมปลอบประโลมเธอด้วยความอ่อนโยนก่อนจะขยับแกนกายช้าๆ
"ไม่เอาแล้ว! มันเจ็บ ฮึก...เจ็บ"
"...แก้ว เดี๋ยวมันก็หายแล้ว อ่าา"
ถึงจะเห็นว่าเธอกำลังพยายามปรับตัวอยู่แต่ก็อดไม่ได้ที่จะโยกเอวบางพร้อมกับสวนสะโพกกลับ มือเล็กก็ยังคงเกาะไหล่กว้างเอาไว้แน่น ขายาวค่อยๆก้าวเดินไปรอบๆพร้อมกระแทกแกนกายไปด้วย
"ทะ โทโมะ! มันลึก หยุดเดินนะ! > / / / <"
"หึ!"
รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าคม ได้ยินเธอร้องห้ามแล้วยิ่งอยากแกล้ง กระแทกสะโพกแรงๆจนร่างบางต้องหลับตาปี๋ ตอนนี้ก็ยังเจ็บอยู่นั่นแหละ เขาเล่นไม่เปิดทางเลยแบบนั้น แต่ความเจ็บก็มีความเสียวปนมาอยู่เยอะเลย
"พะ พอแล้ว หยุดเดิน มัน...อืมม มันเสียว!"
"แล้วไม่ชอบหรอ? ^O^"
คำถามจากปากคนตัวสูงทำเอาร่างบางก้มหน้างุดตอบคำถามไม่ได้ จะให้เธอตอบว่า 'ชอบ' ใครมันจะไปกล้าบอก >O< แต่ถ้าบอกว่า 'ไม่ชอบ' เสียงครางอันน่าเกลียดนั่นก็ออกมาจากปากเธอแล้วนี่
"ตอบมาสิ หืม?"
จมูกโด่งกดลงบนแก้มใส ไล้วนไปรอบๆจนมาถึงริมฝีปากเล็กอีกครั้ง มอบสัมผัสลึกล้ำเกินกว่าร่างบางจะต้านทานได้ มือเล็กโอบคอเขาแน่นก่อนที่ใบหน้าคมคายจะก้มลงต่ำคลอเคลียกับซอกคออุ่น ขบเม้มเกิดรอยแดงประปราย
"อ๊ะๆ ฮื้ออ!"
ปากหยักดูดดึงยอดอกสวย มืออีกข้างบีบคลึงอกสวยอย่างมันมือก่อนที่มือหนาจะแยกขาเรียวออกให้มากขึ้น กระแทกกระทั้นซ้ำๆจนร่างบางเกือบจะถึงขีดสุดแล้วแต่เขาดันหยุดการกระทำซะดื้อๆ
"อยากให้หยุดหรือป่าว? ^U^"
"ฮื้ออ!"
"ตอบมาได้แล้ว"
"เอ่อ... - / / / -"
"ไม่บอกโมะก็ปล่อยให้ค้างแบบนี้แหละ"
"ไม่อยาก =///="
"ไม่อยากอะไร ^^a"
"ก็ไม่อยากให้โมะหยุดไง!! > / / / <"
"แค่นั้นแหละที่โมะอยากได้ยิน ^___^"
ก่อนจะโยกสะโพกเล็กอีกรอบแล้วสวนสะโพกกลับสุดแรง
"อ๊าาา อื้ออ! อะ เอาอีกแล้วหรอ! >[____]<"
หลังจากที่ปลดปล่อยไปแล้ว ร่างสูงก็ยังไม่ยอมถอนตัวออกจากร่างบาง ยังคงขยับสะโพกต่อเนื่องจากเขายังไม่เสร็จ
"โมะยังไม่เสร็จ"
เขาบอกยิ้มๆก่อนจะเร่งจังหวะเร็วขึ้น แล้วไม่นานก็ปลดปล่อยทั้งคู่ ใบหวานซุกซบลงบนอกกว้าง หมดเรี่ยวหมดแรงจะพยุงตัวเอง
"ถึงกับหมดแรงเลยหรอตัวเล็ก ^^"
"เมื่อยง่าาา ~ >__<"
"อ่า งั้นอาบน้ำก่อนแล้วกันนะ"
รอยยิ้มอ่อนโยนที่เขายิ้มออกมาทำเอาร่างบางอดไม่ได้ที่จะยิ้มตามไปด้วย รอยยิ้มที่ร่างบางหวงมากเนื่องจากร่างสูงไม่ได้ชอบยิ้มตลอดทั้งวัน ดังนั้นการจะได้เห็นรอยยิ้มละลายใจแบบนี้ถือเป็นการยากสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเธอแล้วเห็นทุกวันก็ไม่มีเบื่อเลย
"ไหนบอกกลัวเปลืองน้ำไง ลงไปอาบในอ่างทำไมกัน!?! = =*"
"งั้นอาบฝักบัวเหมือนเดิมก็ได้ เราจะได้...=.,="
"ไอ้ลามก! อย่าคิดอะไรแบบนั้นกับแก้วนะ!"
"ฮะๆ มีแรงแล้วหรอ เมื่อกี้ยังเห็นหมดเรี่ยวหมดแรงสลบคาอกโมะอยู่เลย ^[]^"
"อย่าล้อสิ! ><"
"ฮ่าๆ เขยิบมาใกล้ๆสิ เดี๋ยวโมะช่วยอาบ"
"แก้วอาบเองได้ >()<"
"ขี้โม้!"
เขาว่าก่อนจะดึงเธอมากอดไว้หลวมๆ มือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวกายบอบบาง จ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตก่อนจะก้มลงแนบริมฝีปากช้าๆ
"อืออ~"
มือเล็กทุบอกกว้างเบาๆ บอกให้เขารู้ว่าเขาควรจะ 'อาบน้ำ!!' ไม่ใช่มา 'ทำอย่างอื่น!!'
"ขอนิดเดียวก็ไม่ได้"
ร่างสูงกระซิบเบาๆข้างหูก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวอย่างเสียดาย แต่เห็นริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูของร่างบางก็อดใจไม่ไหว ก้มลงไปจูบเบาๆอีกครั้ง
"โมะควรจะอาบน้ำให้แก้วได้แล้วนะ"
ร่างบางเบือนหน้าหนี เธอไม่ได้โกรธอะไรหรอกก็แค่อยากจะสั่งสอนให้เขารู้ว่า 'ไม่ควรทำแบบนี้กับเธออีก!'
"เค้าขอโทษ ไม่โกรธเค้านะตัวเอง~ >o<"
"ประสาท! = =*"
"น๊าาา ไม่โกรธเค้าน๊าา! >U<"
"ไม่โกรธก็ได้ แก่แล้วยังไม่เจียมทำตัวปัญญาอ่อนอีก"
"ถึงจะแก่แต่ก็มีแรงทำแก้วท้องได้ก็ละกัน ^O^"
"ไอ้ทะลึ่ง! วันๆคิดแต่เรื่องแบบนี้หรือไงกัน! ไอ้หื่น!!"
"ขอบคุณครับ! ^^"
"ฮึ่ย!"
..วันต่อมา...
"แก้ว! O__o" เฟย์เรียกแก้ว
"อะไรเฟย์?"
"ดูนั่นสิ! O[]O" หน้าเขื่อน = =*
เขื่อนกับเฟย์วิ่งเอานิตยสารเล่มหนึ่งมาให้ร่างบาง กระโดดดึ๋งๆทำหน้าตกใจอย่างกับเจอผี มีอะไรนักหนานะ - -*
"ไหนดูซิว่ามีอะไร ^o^"
รอยยิ้มบนใบหน้าหายไปในพริบตาเดียว ทันทีที่เห็นหัวข่าวพาดตัวใหญ่เบ้อเร่อเกือบเต็มหน้ากระดาษ มีรูปประกอบชัดเจน

....'แก้ว' กิ๊ก 'โทโมะ' สวมเขา 'ป้อง'....

(คิดไม่ออกได้แค่นี้แหละ เห็นลุงไม่ขาวมากเลยใช้คำว่า 'สวมเขา' หนูไม่ได้ว่าลุงนะ! จริงจริ๊ง! #เสียงสูง)
"โวยวายอะไรกัน = =*"
ร่างสูงที่เดินเข้ามาทีหลังก็หยิบมาดูบ้าง เขาทำหน้าเอ๋อๆพร้อมกับหันไปหาร่างบางที่ยืนอ้าปากค้างแบบนั้น!
"แก้วจะเอาไงต่อ" เฟย์ถามพร้อมกอดปลอบเบาๆ
"แก้วไม่รู้อ่ะเฟย์ TT__TT"
"ไม่เอา ไม่ร้องน่า ^__^"
ร่างสูงเดินมาประคองร่างบางไปนั่งบนโซฟาก่อนจะพิจารณารูปให้ชัดๆเต็มสองตา
"ถ่ายรูปสวยเนอะ เห็นเลยว่าแก้มโมะยุบไปอ่ะ >O<"
"-_____-+"
"ขอโทษ T/\T"
เมื่อรู้ว่าพูดสิ่งที่ไม่เหมาะออกไปร่างสูงก็ไปนั่งหน้าบูดหน้าบึ้งอยู่ข้างๆร่างบาง ดึงมือเล็กมากุมไว้
"ไม่ต้องเครียดนะ โมะ..."
"ไม่เครียดได้ไง!!!"
"..."
"ขอโทษ"
"โมะรู้ว่าแก้วกำลังเครียด ไม่เป็นไร ^^"
"ยังมายิ้มหน้าระรื่นอีก - -a"
"ถ้าโมะออกความเห็นไปแก้วจะโกรธมั้ย"
"ลองว่ามาสิ"
"เราเลิกกันก็ได้นะ ถ้าเกิด..."
"โมะจะปล่อยมือแก้ว!"
"ไม่ใช่แบบนั้น"
"ไม่เอา! แก้วไม่อยากฟัง! ฮึก..."
"ร้องไห้อีกแล้ว โอ๋ๆ"
มือหนาดึงร่างบางขึ้นมานั่งบนตักก่อนจะกอดไว้หลวมๆ ริมฝีปากบางแดงกำลังจะสัมผัสกับผิวบางๆที่ริมฝีปากเล็กอยู่แล้วเชียว...
"เฮ้ย! ลืมไปหรอวะว่าฉันยังอยู่! O_O" เขื่อนโวยวาย (อดเห็นเลิฟซีนเพราะเขื่อน = =*)
"เฟย์เขินอ่ะ! >O<" บิดตัวไปมา หน้าแดงก่ำทั้งเฟย์ทั้งแก้ว
"มาเลิฟซีนโชว์แบบนี้ยอมหรอเฟย์ ^^" หื่นกันทั้งเคโอติค (จงเบ เคนตะ ป๊อปปี้ : กูเกี่ยวอะไร!?! 5555)
ฟอด~
"ไอ้เขื่อนบ้า! > / / <"
แล้วทั้งสองก็วิ่งออกไปทิ้งให้ร่างบางหน้าแดงก่ำอยู่กับร่างสูงที่ยังคงยิ้มหน้าระรื่นเหมือนเดิม
"ยิ้มอะไร! -///-"
"ป่าวนี่ ^[]^"
"แล้วแก้วจะทำยังไงดี?"
"บอกว่าเลิกกับพี่ป้องแล้วไง"
"แล้วเรื่องโทโมะ..."
"ก็รออีก 2-3 เดือน ให้ข่าวมันหายไปก่อนแล้วแก้วค่อยเปิดตัว ><" อยากเปิดตัวใจจะขาด
"แก้วกลัวพี่ป้องเขาจะโกรธ..."
"ไอ้ลุงมันไม่โกรธหรอกน่า แต่อาจจะเสียดายนิดหน่อย"
"เสียดายอะไร"
"แก้วไง ไม่เห็นสายตามันเวลามองแก้วหรือไง!"
"หวงอ่ะดิ! ><"
"โทรหามันให้รู้เรื่องเลย โมะไม่ชอบอะไร 'ค้างๆ คาๆ' แก้วก็รู้ไม่ใช่หรอ? ^__^"
รอยยิ้มยียวนกวนประสาทของคนตรงหน้าทำเอาแทบจะมุดแผ่นดินหนี คำพูดลามกแบบนั้น เขาไปเอามาจากไหนนะ เขื่อนหรือป่าว? (โบ้ยให้เขื่อน! 5555)
"โทรก็ได้"
มือบางหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดโทรหาแฟน(ที่เธอไม่อยากได้)
"พี่ป้องคะ"
[มีอะไรหรือป่าวครับ]
"วันนี้ว่างมั้ยคะ"
[ว่างพรุ่งนี้อ่ะครับ น้องแก้วมีอะไรหรือป่าว]
"พรุ่งนี้เจอกันร้านเดิมนะคะ แก้วมีอะไรจะคุยด้วย"
[เรื่องข่าวน่ะหรอ พี่เข้าใจ โทโมะกับแก้วสนิทกันมาก่อน หอมแก้มกันแค่นี้พี่ไม่คิดมากหรอก]
"พี่กำลังเข้าใจผิด"
[ไว้พรุ่งนี้คุยกันก็ได้ครับ พาโทโมะมาด้วยก็ได้]
"แล้วเจอกันค่ะ"
มือบางกดตัดสายไป หันไปหาคนรู้ใจข้างๆ มองรอยยิ้มร่าเริงนั่นก่อนจะกอดเขาเบาๆ
"พรุ่งนี้เราจะได้คุยกับพี่ป้องแล้ว"
"คุยกันซะนานเชียว"
"บอกแก้วสิว่าไม่ได้แอบฟังน่ะ"
"รู้ทันอีก"
ร่างบางหัวเราะคิกคักก่อนจะลุกขึ้นดึงมือร่างสูงให้ลุกขึ้นตาม คนตัวสูงทำหน้างงแต่ก็ลุกเดินตามไปไม่ได้ขัด
"ไปไหนอ่ะ"
"หิวแล้ว >O<"
"ตะกละจริงๆ = =*"
"แล้วรักป่ะล่ะ"
"รักสิ!"
"พรุ่งนี้โมะแต่งตัวหล่อๆไปเลยนะ พี่ป้องจะได้อึ้ง"
"ถ้าพี่ป้องเขาเกิดชอบโมะขึ้นมาล่ะ"
"= =* ฮ่าๆๆๆ ก็ดีสิ"
..วันนัด..
"แต่งตัวเสร็จยังแก้ว?"
"แปปดิ หากางเกงไม่เจอ!"
"เดี๋ยวช่วย!"
ทันทีที่พูดจบก็เปิดประตูเข้าไปหากางเกงช่วยร่างบาง (โทโมะหื่น!! อยากเห็นอะไรของแก้วอ่ะดิ กิ๊วๆ > / / / <)
"หลอกกันนี่ ว่าจะเข้ามาดู...-.,-"
สายตาเหลือบต่ำ เป็นผลให้มือเล็กฟาดเข้าที่ต้นแขนอย่างแรง!
"เจ็บนะแก้ว!"
"ลามก!"
"แล้วหลอกกันทำไมเนี่ย"
"อยากแกล้งอ่ะ มีปัญหาอะไรมั้ย"
"ไม่ (กล้า) มี"
รถสีดำคันหรูขับไปเรื่อยๆจนถึงที่หมาย ร่างบางลงจากรถชะเง้อมอง 'ว่าที่อดีตแฟน' ก่อนจะก้าวฉับๆนำร่างสูงเข้าไปข้างใน
"มาแล้วหรอ อ้าว! โทโมะ! นั่งสิ"
"แก้วไม่อ้อมค้อมแล้วนะคะ"
"นั่งก่อนสิ ^_^"
ร่างบางค่อยๆนั่งลงอย่างใจเย็นก่อนจะหันมองร่างสูงที่ทำหน้านิ่งๆ แน่ล่ะ ถ้าเขาไม่สนิทกับใครก็อย่าหวังว่าจะได้เห็นรอยยิ้มละลายใจนั่นเลย!
"แก้วมีอะไร..."
"เราเลิกกันเถอะ!"
มือเล็กเอื้อมมือไปกุมมือใหญ่ของร่างสูงก่อนที่ปากหยักจะเปลี่ยนจากเส้นตรงเป็นรอยยิ้มที่ให้กำลังใจร่างบาง
"เล่นแบบนี้พี่ไม่ขำเลยนะ"
"แก้วพูดจริง แก้วกับโทโมะเรารักกัน...ก่อนที่พี่ป้องจะบังคับทางค่ายให้แก้วกับโทโมะเลิกกัน!!!"
"แก้วพูดเรื่องอะไร พี่ไม่รู้เรื่อง พี่ไม่ได้บังคับใครนะ"
"พี่ไปข่มเหงน้ำใจลูกสาวเค้าแล้วขู่ว่า 'ถ้าทำให้แก้วกับโทโมะเลิกกันไม่ได้ คลิปลูกสาวแกว่อนเน็ตแน่!!' " บอกก่อนว่าแต่งมั่วๆ ไม่อยากพูดถึงใคร (เพราะไม่รู้จัก! 555) เดี๋ยวเขาเสียหายหมด
"พี่ไม่รู้เรื่องนะแก้ว"
"เจ้าตัวบอกแก้วหมดแล้ว" (บอกตอนไหน? 555)
"กลับกันเถอะ ^__^"
เมื่อพูดจบร่างสูงก็ดึงมือร่างบางออกจากร้านทันที ถามข้อข้องใจที่เขายังงงๆอยู่
"ทางค่ายนี่หมายถึงใคร?"
"เออน่า รู้แค่นั้นแหละ" ไรเตอร์ไม่ให้แก้วบอก 55555
"พี่ป้องทำแบบนั้นจริงๆหรอ"
"อื้ม อย่าถามมากน่า"
"แล้วแก้วไปคุยกับเค้าตอนไหน"
"ตอนที่โมะไม่รู้"
"อย่ามากวน - -*"
"วันที่เรารู้เรื่องข่าวนี่แหละ"
"ไม่ถามแล้วก็ได้" เพราะไรเตอร์ขี้เกียจคิดละ ล้อเล่น! 555
"แบบนี้ต้องลงโทษ"
"ลงโทษอะไร!?! ><"
"กลับไปก็รู้เองแหละ"
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นทำเอาร่างบางเสียววูบวาบไปทั่วตัวเลย โดนไปกี่รอบแล้วก็ไม่รู้ สงสารนางเอกบ้างสิ!
"อื้ออ! ทำบ้าอะไรน่ะ! >O<"
เธอโวยวายทันทีที่หน้าอกกำลังถูกรุกรานโดยมือหนา จะหลับอยู่แล้วเชียว หลังจากที่คุยกันเมื่อกี้ร่างบางก็กลับมาก่อน หนีร่างสูง อุตส่าห์ล็อกห้องแล้วแท้ๆ แต่ลืมไปว่าเขามีคีย์การ์ด!
"ปล่อยแก้วนะ!"
"ไม่ปล่อยได้ป่ะล่ะ ^^"
"อ๊ายยยย ~ > / / / <"
แขนแกร่งโอบอุ้มคนตัวเล็กขึ้นก่อนจะวางลงบนโต๊ะเครื่องแป้งภายในห้องนอนนั้น
"เรายังไม่เคย...บนโต๊ะใช่มั้ย"
ร่างสูงถามเสียงกระเส่า ก่อนจะลวนลามร่างเล็กอย่างบ้าคลั่ง บัดนี้ร่างสูงได้แปลงร่างเป็นหมาป่าไปเรียบร้อยแล้ว
"สะ สงสารแก้วบ้างสิ แก้วยังไม่ได้พักผ่อนเลยนะ!"
"ค่อยพักผ่อนยาวๆทีเดียวเลยไง ดีออก"
"ไม่หื่นซักวันไม่ได้หรอ T^T"
"ถ้าได้คงทำไปนานละ"
"โทโมะ TT()TT"
"แปปเดียวเอง นะๆ"
"ไม่เอา! YUY"
"จะเอา!!" พูดจาน่าเกลียด TOT
"จะยอมดีๆหรือจะให้ใช้กำลัง"
"ไม่เอาทั้งสองอย่าง Y__Y"
"นะแก้ว ถือเป็นการซ้อมมีลูกไง"
"มีลูกมันต้องซ้อมด้วยหรอ คนลามก!!"
"ต้องซ้อมสิ มันจะได้แม่นๆ"
"ไปซ้อมกับคนอื่นไป๊"
"บ้า! เมียอยู่นี่ก็ต้องซ้อมกับเมียสิ"
"ก็ได้ TT/\TT"
พอได้รับคำยินยอมจากปากบางก็ระดมจูบไม่ยั้ง แอบดีใจเล็กๆที่บังคับให้เธอยอมได้สำเร็จ มือหนาปลดเสื้อผ้าออกจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าทั้งคู่ ข้าวของถูกปัดกระจายลงบนเตียง เนื่องจากกลัวว่าจะมีพื้นที่ไม่พอ
"ไม่เอาบนโต๊ะ"
"ทำไม?"
"เดี๋ยวโต๊ะพัง! >//<"
"ฮะๆ ก็ได้ๆ"
.....



.....
"อ่ะๆ อื้ออ! อืมมมๆ"
เสียงครางของร่างบางเล็ดลอดออกมากจากปากเล็กอย่างไม่ตั้งใจ ไม่ชอบเลยจริงๆเวลาได้ยินเสียงตัวเองครางเนี่ย น่าเกลียดที่สุด!
"อีกนิด อ๊ะ! อืมม"
ร่างสูงขยับแกนกายเร็วขึ้น รีบทำภารกิจ(หื่น!)ให้เสร็จซักที ดูท่าว่าร่างบางจะไม่ไหวแล้ว
"อ๊าาา อืออ~"
แล้วในที่สุดก็เสร็จกิจจนได้ เห็นสภาพร่างบางแล้วก็รีบถอดถอนแกนกายใหญ่ออกจากคนตัวเล็ก แต่ไม่ได้ผละออกห่างเลยแม้แต่น้อย
"จะเอาอะไรอีกล่ะ!"
"ซ้อมมีลูกแล้ว ซ้อมให้นมลูกด้วยสิ >3<"
เอาแล้วไง ไปเอาความคิดพิสดารแบบนี้มาจากไหนกัน! เธอรู้ตั้งแต่ครั้งแรกเลยว่าการมีลูกนี่จริงๆแค่แปปเดียว นอกนั้น 'พ่อ' ก็ตักตวงความสุขจากตัว 'แม่' ไปโดยที่ 'แม่' ก็ยินยอม !! คิดแล้วหดหู่ใจ ถ้าเกิดได้แต่งงานกับเขาไปมีหวังลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองแน่!
"นะๆ อยากกินนม >O<"
ไม่รอให้เธอตอบก็ครอบครองยอดอกสีสวยไปซะก่อน ไอ้ทารกยักษ์!!! เด็กทารกที่ไหนมันจะเล่นลิ้นได้เก่งขนาดนี้ ได้แต่คิดเพียงในใจ ไม่กล้าว่าออกไปกลัวเขาจัดหนักอีกหลายรอบ คนตัวเล็กดิ้นไปมาด้วยความเสียวซ่าน เขาเล่นกัดหยอกล้อยอดอกเธอแบบนั้นใครมันจะไปทนไหว
"อ๊ะๆ พอแล้วนะ! ><"
ลิ้นร้ายไล้วนรอบๆก่อนจะดูดดึงเสียงดัง 'จ๊วบๆ' จงใจแกล้งร่างบางให้เขินเล่น แก้มใสแดงระเรื่อ อย่าให้เธอมีแรงแล้วกัน จะไปเอาสปาต้ามาเจื๋อนให้ขาดไปเลย (หื่นเบาๆกับไรเตอร์ ใช้กรรไกรตัดเล็บไม่ได้ ใหญ่ไป แอร๊ย! หนูหื่น! =.,=)
"มันดึกแล้วนะโทโมะ พอแล้ววว ~ >_<"
"จะกินอีกอ่ะ >3<"
เลิกทำปากแบบนั้นซักที เห็นแล้วหมั่นไส้! เกิดมายังไม่เคยได้ยิน 'ซ้อมมีลูก ซ้อมให้นมลูก(กับพ่อ)' มือใหญ่ก็เริ่มซุกซนบีบเคล้นอกอิ่มเต็มมืออย่างไม่ให้น้อยหน้า ปากหยักดูดเม้มครบสองข้างแล้วก็ดูดดึงซ้ำไปมาอยู่หลายรอบ จนร่างบางเริ่มหอบเพราะไม่ไหว
"โมะยังไม่อิ่มเลยนะ"
ทำแก้มป่องๆให้รู้ว่าเขางอน!! จะบ้าตายกับผู้ชายหน้าสวย! ทำไมเขาถึงได้คิดอะไรพิเรนทร์ๆแบบนี้นะ!
"โมะไม่อยากมีลูกแล้ว"
"งั้นก็อย่าทำบ่อยๆสิ"
"ไม่เห็นจะเกี่ยว กินยาก็คุมได้แล้ว"
"รู้ดีจริงๆ = =*"
"ถ้ามีก็ไม่อยากมีเยอะอ่ะ สงสารแก้ว"
"ซาบซึ้ง TOT"
ร่างบางทำท่าเหมือนจะซาบซึ้งที่เขาสงสารเธอ ก่อนจะแยกเขี้ยวใส่ด้วยความหมั่นไส้!
"โมะพูดจริงๆนะ ตอนทำลูกมันไม่ลำบากหรอก ตอนอุ้มท้อง ตอนคลอดกับตอนเลี้ยงนี่แหละที่ลำบาก โมะไม่อยากให้แก้วลำบาก"
"พูดความจริงมา =___=+"
"คือโมะหวงอ่ะ ไม่อยากให้ลูกได้กินนมแก้ว ลูกต้องกินไปอีกตั้งนาน โมะได้กินแค่นิดเดียว ไม่แฟร์เลยอ่ะ ถ้ามีขอเป็นผู้หญิง โมะไม่ชอบเด็กผู้ชาย หวงนมแก้ว!"
ยังไม่ทันไรธาตุแท้ก็เผยออกมาซะแล้ว ปลง!
"ดี! งั้นแก้วจะท้องให้บ่อยๆเลย ^^"
"มีลูกเยอะๆก็ดีเหมือนกัน คนอื่นจะได้ชมโมะว่า 'เชื้อดี' ^O^"
"T___T"
"ฮ่าๆ ไว้ถึงตอนนั้นก็รู้เองแหละ ว่าเราจะมีกันซักกี่คนเดียว"
"นอนแล้ว"
"อย่าเพิ่ง"
"อะไรอีก"
"ขอกินนมอีกแปปนึง >3<"
ห้ามไม่ได้หรอกผู้ชายคนนี้น่ะ เขาน่ะ(แอบ)เอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ขี้งอน! ขี้หวง! ขี้หึง! สารพัด 'ขี้!' แต่ยังไงซะเขาก็คือคนที่ร่างบางรักและจะรักตลอดไป
"ผม! นายวิศว ไทยานนท์ขอสาบานว่าจะรักและเคารพนางสาวจริญญา ศิริมงคลสกุลตลอดไปเลยครับ! ^___^"
"แก้วรักโทโมะนะ! >_____<"
"โมะก็รักแก้ว รักมากกกก !!! "
.....



.....
"เมื่อคืนไม่ได้นอนหรอแก้ว" ฟางถามพร้อมทำหน้าสงสัย
"รู้ได้ไง?"
"โดนโทโมะ 'ปู้ยี่ปู้ยำ' มาทั้งคืนเลยล่ะสิ! > / / / <" เฟย์วิ่งเข้ามาชี้รอยแดงๆตามตัว
"ป่าวหรอก"
"อ้าว! แล้วไปทำอะไรมา?" สองพี่น้องยังไม่หายสงสัยเลยถามต่อ
"เมื่อคืน แก้วโดนโทโมะ 'ซ้อมทำลูก' มาน่ะ = / / / =" ยังจะบอกเนอะแม่คุณ!
"O[_____]O" หน้าของสองพี่น้อง
"กรี๊ดดด !!!! >[_______]<" และปิดท้ายด้วยเสียงกรี๊ดของเขื่อน เกี่ยวไร? เสียงกรี๊ดของเฟย์ฟาง ส่วนร่างบางหน้าแดงวิ่งหนีไปไหนแล้วไม่รู้
"มีด้วยหรอ 'ซ้อมทำลูก' น่ะ เฟย์ไม่เห็นเคยได้ยินเลย"
"โทโมะเขาคิดอะไรแปลกน่ะ อย่าไปสนใจ เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่ควรรู้ >O<"
"เฟย์เกิน 15 แล้ว -//-"
...................



.............................
"ความสัมพันธ์กับป้องนี่เป็นยังไงคะน้องแก้ว"
"กับโทโมะล่ะครับ"
"แล้วภาพหลุดนั่น?"
"บลาาาๆๆๆ"
คำถามที่นักข่าวรัวยิงใส่เธอไม่ยั้งทำเอาเธอแทบจะเป็นลม แล้ววันนี้เธอมาร้องเพลงกับร่างสูงซะด้วย ซวยหนัก! T_T
"ค่อยๆถามทีละข้อนะคะ ^^;"
"กับป้องนี่เป็นยังไงคะ โทโมะได้เป็นมือที่ 3 หรือป่าว?"
"เราเลิกกันด้วยดีค่ะ เหมือนเราเข้ากันไม่ได้มากกว่า ไม่มีมือที่ 3 อะไรหรอกค่ะ ^_^"
"แล้วกับโทโมะ?"
"เราเป็นเพื่อนกันค่ะ แต่อนาคตจะเป็นยังไงแก้วก็ไม่รู้ ต้องรอดูกันต่อไป >____<"
"แสดงว่ามีสิทธิ์พัฒนา?"
"คงงั้นครับ! ^U^"
ตอบไปตามความจริงทุกประการ (แม้ว่าความเป็นจริงจะยังปากแข็ง >____<) สองมือบีบกันแน่น รอยยิ้มที่ให้กำลังใจกันและกัน คำพูดทุกคำที่ให้สัมภาษณ์ออกมาจากใจจริง
"โทโมะจะรักแก้วตลอดไปนะ! ><"
"โมะพูดคำนี้เป็นครั้งที่ 1000 ได้แล้วมั้ง - / / / -"
"ก็คนมันรักนี่นา"
จุ๊บ!


-------------------------

แล้วก็จบแบบปัญญาอ่อน
คิดไรไม่ออกเลยแต่งมั่วๆ
ไปละไม่อยากบ่นมาก
>___<