กลายเป็น 'ชู้' {NC}

มาต่อแล้วน๊าาา ~

ที่บอกว่าเรื่องแรกอ่ะ

เขียนผิดนะ 5555 จริงๆเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สามแล้ว -/-

ไม่พูดมากละ ไปต่อกัันเล้ยยย ย!!!

-------------------------------------

"ทะ โทโมะ! มันจะสิบโมงแล้วนะ เดี๋ยวแก้วไปไม่ทัน! >[]<"
“ทันอยู่แล้วน่า =3=”
“อ๊ายย ! > / / / <”
ปลายขาเรียวถูกจับแยกออกอีกครั้ง สายตามุ่งมั่นที่จะเสิร์ฟมื้อเช้าบนเตียงกับร่างบางยังคงจ้องความสวยงามที่เพิ่งผ่านการใช้งานมาเมื่อคืน เธอจะรอดมั้ยนะ !! >.,<
ครืดด ครืดด
เสียงโทรศัพท์ร่างบางที่สั่นอยู่บนโต๊ะทำให้ร่างสูงผละออกอย่างเสียดาย มือเล็กเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ เมื่อเห็นปลายสายเธอก็แทบเป็นลม
"พี่ป้อง"
เธอพึมพำเสียงแผ่วแต่เขาก็ได้ยินอยู่ดี มือบางกดรับสายก่อนจะหันไปมองอีกคนที่เดินออกไปแล้ว
"คะ?"
"พี่ไปรับที่บ้านนะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ไปเจอที่ร้านเลยดีกว่า"
"ไม่อยากให้พี่ไปรับหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะ แก้วแค่อยากให้พี่ป้องไปรอที่ร้านเลย น่าจะเร็วกว่า"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปรอที่ร้านแล้วกันนะ"
"ค่ะ แล้วเจอกัน"
มือเล็กรีบกดตัดสายไปก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของร่างสูงในตู้เสื้อผ้ามาใส่ลวกๆแล้วรีบออกไปหาเจ้าตัวทันที
"ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก"
ถ้อยคำตัดพ้อทำเอาร่างบางอดหัวเราะไม่ได้ นิ้วเล็กจิ้มไปที่แก้มก่อนจะดึงแรงๆแกล้งร่างสูง
"งอนอีกละ"
ขาเล็กรีบก้าวตามทันทีที่ร่างสูงเดินหนี มือบางจับมือใหญ่เอาไว้ก่อนจะรั้งมือให้เดินไปอีกทาง
"แก้วหิวแล้ว"
"...?"
"ทำอะไรให้กินหน่อย"
"ก็เดี๋ยวจะไปเจอลุงแล้วไม่ใช่หรอ ไปกินทีเดียวเลยสิ"
"ไม่เอา"
"ก็ได้ๆ"
"แก้วช่วยนะ"
"ช่วยไปอยู่ห่างๆดีกว่า = =^"
................
"แก้วช่วยนะ >__<"
"ไปล้างผักละกัน เสร็จแล้วก็หั่น น่าจะง่ายสุด"
"รับทราบ! >O<"
ร่างบางที่กำลังตื่นเต้นกับการทำอาหารก็ลุกลี้ลุกลน วิ่งไปมาจนน่าเวียนหัว มือเล็กล้างผักเสร็จก็จับขึ้นเขียงหยิบมีดขึ้นมาก่อนจะหันไปถามพ่อครัว
"มันหั่นยังไงอ่ะ"
"แล้วแต่แก้วเถอะ"
"นี่! แก้วหั่นไม่เป็น"
"เดี๋ยวสอนละกัน"
ร่างสูงที่ตามไปข้างหลัง ยืนซ้อนอยู่ที่ด้านหลัง มือใหญ่จับมือเล็กก่อนจะสอนหั่นทีละขั้น ไปเรื่อยๆจนร่างบางเริ่มเป็นแล้วเขาจึงถอยออกมา
"ขอบคุณนะ >3<"
"อือ"
คนตัวเล็กเขย่งปลายเท้าขึ้นจุ๊บปากพ่อครัวสุดหล่อเบาๆก่อนจะค่อยๆหั่นผักตามที่ได้เรียนมา
"โอ๊ย~ T__T"
"เป็นไงบ้าง!"
วิ่งไปดูแผลที่นิ้วแทบไม่ทัน คนตัวสูงดึงนิ้วเล็กที่มีเลือดออกอยู่ ดูดเลือดเบาๆ ร่างบางก็ได้แต่ร้องไห้
"จะร้องทำไม แค่โดนมีดบาดเอง"
"ก็มันเจ็บอ่ะ T^T"
"ไปนั่งเลย เดี๋ยวทำให้กินแล้วนี่...หั่นอะไรของแก้วเนี่ย!!!"
"TT{}TT"
"ไปนั่งเลยไป"
ร่างสูงถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเริ่มต้นทำอาหารมื้อนี้ใหม่ ผักของลูกมือนี่ดูไม่ได้เลย ก็อย่างว่าแหละ เธอไม่เคยทำนี่
"เอ้า! เสร็จแล้ว"
"แก้วขอโทษ T~T"
"ไม่เป็นไร รีบกินเข้า จะได้ไปอาบน้ำ"
"ขอโทษจริงๆ YoY"
"บอกให้รีบกินไง =o="
ท่าทางตลกๆของเธอทำเอาเขาหลุดขำ ก่อนที่ร่างบางจะเริ่มโวยวาย
"ขำอะไร!"
"ป่าวนี่ >x<"
"หยุดขำนะ! >/\<"
"ก็ได้ๆ คิกๆ >O<"
แล้วก็หัวเราะคิกคักกันไปนานสองนาน
....................................
"แก้วอยากช่วยจริงๆนะ คราวนี้จะไม่..."
"ไปนั่ง"
"ไม่เอาอ่ะ แก้วจะช่วย"
"งั้นไปนั่ง ดูก่อนว่ามีอะไรให้ทำบ้าง"
นิ้วเรียวชี้ไปที่เคาน์เตอร์ว่างๆตัวหนึ่ง ร่างบางก็กระโดดขึ้นไปนั่งทันที
"ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนไม่ดีกว่าหรอ =.,="
"มองอะไรเล่า!! >[__]<"
"โมะว่า...เราคงไม่ต้องทำอาหารกันแล้วล่ะ"
"ทำไมล่ะ"
"โมะมีอาหารแล้ว"
"แล้วของแก้ว?"
"มีแล้ว"
"อะไรอ่ะ >U<"
"อยู่แถวๆนี้แหละ -.,-"
"กรี๊ดด !!! >()<"
ร่างสูงเบียดตัวเข้าไปทำให้ขาเรียวเล็กแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติ ดีนะที่เธอยังใส่ชุดชั้นในไม่งั้นคงหาทางรอดยาก!
"ทำอะไรน่ะ อื้อออ!"
ริมฝีปากบางถูกรุกล้ำเข้ามา ลิ้นร้อนเริ่มรุกเข้าไปข้างในโพรงปากหวาน
"อื้ออ! ทะ โทโมะ!"
เสียงหวานปนห้าวเรียกเตือนสติ เธอยังไม่หายดีจะเอาอีกแล้วเรอะ? มือบางดันอกกว้างออกห่าง แต่มือหนากลับล็อกข้อมือสองข้างไว้ มือที่เหลือปลดกระดุมเสื้อออก ผิวขาวอมชมพูน่าหลงใหลสว่างกระจ่างออกมาสู่สายตาเป็นอย่างแรก
"แก้วยังไม่หายนะ! ><"
"ก็หิวแล้วนี่"
มือหนาถอดเสื้อตัวหลวมออกก่อนจะเริ่มขบเม้มไปที่ผิวขาวเนียน มือเล็กถูกปลดปล่อยเป็นอิสระ แต่เธอก็ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่ดี เขาทั้งแรงเยอะกว่า สูงกว่า(นิดนึง) ใครจะสู้ได้กัน!
"อืมม ไม่เอา"
คนตัวเล็กดิ้นหลุดออกมาจากอ้อมกอดเขาแล้วก็พยายามวิ่งหนีเข้าห้องไป แต่...ถึงเธอจะขายาวเอามากๆ แต่เขาสูงกว่า ขาก็น่าจะยาวกว่าด้วย ดังนั้นจึงวิ่งตามไปติดๆ มือเล็กพยายามดันประตูให้ปิดแต่เขาก็แทรกตัวไว้ตรงกลาง ก่อนจะเข้ามาในห้องแล้วตามรุกรานเธออีกครั้ง!!
"ชอบแบบรุนแรงก็ไม่บอก =.,="
"ออกไปนะ! >O<"
"พามาถึงเตียงเลยนะ สาวน้อย~"
"ไอ้บ้ากามออกไปนะ!"
แต่ขายาวๆก็ก้ามตาวไม่มีถอย ร่างบางถอยจนชิดผนังไม่รู้จะหาทางหนียังไง ร่างสูงยกมือขึ้นยันกำแพงเอาไว้ กักตัวร่างบางไม่ให้หนีได้
เพียะๆๆ!!
เสียงตบตีดังลั่น มือเล็กฟาดเข้าที่อกแกร่งและแขนที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ ร่างสูงกระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอื้อมมือไปปรดบราสีสวยออก มือเล็กที่ทุบตีร่างสูงอยู่ก็ผละออก หันมาปกป้องหน้าอกตัวเองที่กำลังจะโดนเขาขย้ำในอีกไม่ช้า
"อย่านะ! แก้วมีนัดโทโมะก็รู้"
"ไปสายนิดหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก"
เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหู มือใหญ่ลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มก่อนจะไล้ลงมายังสะโพกเกี่ยวเอาชั้นในตัวน้อยลงไป ร่างบางได้แต่ก้มหน้างุดทำอะไรไม่ได้ คงต้องยอมรับชะตากรรมแล้วล่ะ!
"แค่นิดเดียวนะ = / / / ="
"มันจะไปอิ่มได้ไง มื้อเช้าสำคัญนะ ต้องกินเยอะๆ"
สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองอกคู่สวยที่กำลังโดนเจ้าของพยายามปิดบังให้หลบพ้นจากสายตาเจ้าเล่ห์นั่น มือหนาผลักร่างบางลงบนเตียงก่อนจะรั้งเอวบางให้นั่งลงบนตัก ปากหยักซุกไซ้ ขบเม้มไปทั่วซอกคออุ่น ก่อนจะไล้ลงมาหาสิ่งที่ต้องการ
"โมะชอบมากเลยนะ หน้าอกแก้วเนี่ย"
กลัวไม่เชื่อเลยเลื่อนมือใหญ่เข้ากอบกุมอกอิ่ม เคล้นคลึงอกสวยอย่างหนักหน่วง นิ้วร้ายสะกิด หยอกล้อกับยอดอกสวยที่ตั้งชูชันขึ้น ปากหยักก้มลงครอบครองยอดอกสีสวย ดูดดึงเสียงดังอย่างจงใจแกล้ง อีกข้างก็ไม่ให้ว่างบีบเคล้นบางเบาปลุกอารมณ์คนร่างบาง
"อาาา อย่าแรงนักสิ"
จากที่ห้ามอยู่เมื่อกี้ก็เปลี่ยนเป็นให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ร่างบางกัดริมฝีปากก่อนจะส่ายหัวเบาๆ เขากำลังจะผละออกจากหน้าอกอวบอิ่มแต่เธอกลับกดหัวเขาลงไปอีกครั้ง
"แค่แป๊ปเดียวเอง"
ร่างสูงกระซิบข้างหู ขบเม้มเบาๆที่ใบหูสะอาดก่อนจะจัดแจงท่าทางให้เรียบร้อย เรียวขาเล็กถูกจับแยกออกก่อนที่ร่างสูงจะรั้งเอวบางมาใกล้ๆ ยิ่งใกล้เท่าไหร่ขาของร่างบางก็ยิ่งแยกออกจากกันมากเท่านั้นและดูเขาจะพอใจกับท่านี้ไม่ใช่น้อย ร่างสูงก้มลงไปโลมเลียอกขาวอีกครั้ง เขาบอกเธอว่าจะผละออกแค่แป๊ปเดียวก็จริงๆ กลับหยอกล้อกับยอดอกสวยอีกแล้ว
"อ๊าา อืมมๆ แก้ว...เสียวอ่าา"
"ร้องออกมาแบบนั้นแหละ โอย~ น่าฟัดเป็นบ้า!"
ร่างสูงดันร่างบางนอนราบกับเตียงแล้วมุ่งหน้าสู่ปากทางที่ชุ่มฉ่ำทันที ลิ้นร้ายค่อยๆแทรกลึกเข้าไป ร่างบางก็ได้แต่ดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปนเสียว
"อือออ~ อ๊าาา"
"โมะจะเข้าไปแล้วนะ"
"อ่าาา อืออ!"
นี่ถือเป็นการยินยอมหรือป่าวนะ ถึงจะไม่ยอมก็คงต้องยอมแล้วล่ะ สะโพกหนาค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ปากทางก่อนจะดันแกนกายใหญ่เข้าไปอย่างยากลำบาก
"อ๊าาา เจ็บอ่ะโมะ"
"ค่อยๆรับเข้าไปนะ แบบนั้น อืมม"
พอเธอเริ่มชินก็ค่อยๆขยับแกนกาย กระแทกเต็มกำลัง ทุกครั้งที่ขยับแกนกายเขารับรู้ได้ถึงกลิ่นไอของกันและกัน เสียงร้องเจ็บปวดจากปากเล็กหลายครั้งทำให้เขาอยากจะหยุดการกระทำนี้ คราบน้ำตาข้างแก้มที่ไหลออกมาไม่ขาดสายยิ่งทำให้เขาใจอ่อน
"อ๊ะๆ อื้ออ! อ๊าาา"
แล้วก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวร่างบางจนหมด ร่างสูงถอดถอนแกนกายใหญ่ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกา จะเที่ยงแล้วหรอเนี่ย!!
"แก้วๆ"
"ฮื้ออ!"
"โทรไปบอกลุงก่อนสิว่าไม่ไปน่ะ มันจะเที่ยงแล้ว ไปไหวหรอคนดี ^^"
"โทรให้แก้วหน่อย"
"บ้าเหอะ = =*"
"ก็แก้ว...> / / / <"
"งั้นเดี๋ยวไปหยิบโทรศัพท์มาให้ นอนไปเถอะ ^o^"
"อืม -//-"
ร่างบางกดโทรหาแฟนหนุ่ม(?) ปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว ถ้าเธอไปไหวก็บ้าละ!
"พะ พี่ป้อง"
[พี่โทรหาตั้งนาน ทำไมไม่รับสาย!]
"คือแก้ว...อืมม"
เสียงครางเล็กๆที่หลุดรอดออกมาจากปากร่างบางทำเอาร่างสูงรีบไปปิดปากเอาไว้ทันที ก็เห็นว่าเธอเมื่อยเลยนวดให้ แต่เธอดันเคลิ้มไปหน่อยครางเสียงหวานเชียว
"โกรธแก้วหรอคะ"
[แล้วทำไมถึงไม่มา พี่มารอนานแล้วนะ!]
"แก้วไม่สบายนิดหน่อยค่ะ"
[แล้วเป็นอะไรมากหรือป่าว พี่ขอโทษนะที่ตะคอกใส่]
"ไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะ ไข้ขึ้นนิดหน่อย"
[พี่ไปเยี่ยมนะ]
"ไม่รบกวนเวลางานหรอกค่ะ เป็นไม่มาก เดี๋ยวก็หายแล้ว"
[ดูแลตัวเองด้วยนะ เดี๋ยวคืนนี้พี่โทรหา หายแล้วเราค่อยนัดไปทานข้าวก็ได้]
"ค่ะ"
ติ๊ด!
"โทโมะ!!"
ร่างบางหันไปดุเขาทันที ก็ยังคุยกันไม่จบก็มากดตัดสายไปซะแล้ว ร่างสูงไม่สนใจเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนจะออกมาด้วยชุดอยู่บ้านสบายๆ บ็อกเซอร์ตัวเดียว! = =*
"แต่งตัวให้มันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง"
"ไม่! ;P"
"ชิ!"
เธอคว้าผ้าห่มผืนใหญ่ห่อตัวเข้าไปในห้องน้ำแต่เขาคว้าไว้ก่อน
"อาบน้ำที่ไหนเอาผ้าห่มเข้าไปด้วย"
"ที่นี่แหละ"
"ปากดีนักเดี๋ยวโดนอีกรอบ =.,= !!!"
"อย่านะ!"
"รีบๆออกมา"
"ทำไมต้องรีบด้วย"
"เป็นห่วง กลัวลื่นล้มหัวฟาดพื้น มีอะไรก็เรียกแล้วกัน ^U^"
"รู้แล้ว ><"
หลังจากที่ต่อล้อต่อเถียงกันมานาน ป้องก็โทรมาหาร่างบางอีกครั้ง เธอจึงยอมไปพบทั้งๆที่ยังไม่หายดี แต่ไม่ต้องห่วง ร่างสูงตามไปดูอยู่ห่างๆแล้ว
"อ้าวน้องแก้ว! ^O^"
รอยยิ้มที่เป็นมิตรกับผู้หญิงทุกคน มองดูแล้วมันน่าน้อยใจ รอยยิ้มนี้เขาไม่ได้ยิ้มให้เธอแค่คนเดียวแต่ยิ้มให้กับผู้หญิงทุกคน! แต่เธอไม่ได้แคร์อยู่แล้ว กิตติศัพท์ความเจ้าชู้ไม่เป็นสองรองใครแบบนั้นใครจะกล้าลอง ไฟ(ใกล้มอด)ชัดๆ!!
"ยิ้มแบบนี้ให้ทุกคนเลยหรือป่าวคะ ^_^"
"โหย! พูดแบบนี้พี่เสียหายนะ"
"พี่ป้องมีอะไรก็รีบพูดเถอะค่ะ เดี๋ยวจะติดไข้แก้วไปซะก่อน ^()^"
"นั่งลงก่อนสิ"
ร่างบางนั่งลงตามมารยาท ก่อนที่ป้องจะรีบกุมมือเธอไว้
"พี่คิดถึงแก้ว"
"เอ่อคือ..."
เธอรีบชักมือกลับทันที สายตางุนงงของชายตรงหน้าทำเอาร่างบางทำหน้าไม่ถูก มาจับไม้จับมือเธอได้ไง ถ้าตอนนี้เธอไม่มีใครจริงๆก็คงไม่ยอมให้เขาล่วงเกินหรอก เป็นผู้หญิงก็ต้องรักนวลสงวนตัว!!
"พี่ขอโทษ คือพี่มีของจะให้ ^^"
"อะไรหรอคะ?"
"หลับตาก่อนสิ"
เธอค่อยๆหลับตาลงช้าๆ มือใหญ่หยิบของที่ว่าออกมาจากกระเป๋ากางเกง เป็นกล่องกำมะหยี่สีแดง ร่างสูงที่อยู่ไกลๆเห็นอย่างนั้นก็ส่ายหัวทันที เดาสิว่าทำไม?
"แก้วลืมตาได้ยังคะ"
"แปปนะ"
เขาเดินอ้อมไปด้านหลังเธอพร้อมกับสวมสร้อยจี้รูปหัวใจ เป็นเพชรอย่างดีเลยล่ะ ร่างบางเมื่อรู้สึกเย็นๆที่คอก็ลืมตาขึ้นมาเห็นสร้อยที่คอเธอก็รีบหันไปหาเจ้าของพร้อมกับแกะออก
"แก้วรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ มันแพงไป ^^;"
"พี่ให้"
"แต่แก้วกลัวทำหาย"
"ใส่ตลอดจะทำหายได้ไงล่ะ"
"แก้วใส่ตลอดไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวเกิด..."
"กลัวคนเห็น?"
"นิดนึงค่ะ"
"งั้นถ้าพี่ซื้อแหวนให้?"
"อันนั้นยิ่งหายค่ะ แก้วไม่ถนัดใส่แหวน"
"สร้อยข้อมือ?"
"มันรุงรังน่ะค่ะ ^^"
ใบหน้าของชายหนุ่มเริ่มขึ้นสีแดงลามไปถึงใบหู รู้สึกโกรธที่เธอปฏิเสธทุกอย่างแบบนี้
"รังเกียจพี่หรือป่าว? ไม่รับของเลย"
"ของกินดีกว่าค่ะ ^3^"
"ฮะๆ ไว้วันหลังจะซื้อของกินมาให้แล้วกันนะ"
"ค่ะ ><"
"งั้นพี่กลับก่อนนะ ให้พี่ไปส่งมั้ย?"
"ไม่เป็นไรค่ะ โหนรถเมล์กลับง่ายกว่า"
"กลับดีๆล่ะ"
"เหมือนกันค่ะ"
ร่างบางรีบออกมาทันที สายตาและท่าทางเหมือนตอนที่เธอถูกร่างสูงมองไม่มีผิด แต่สายตาของร่างสูงกลับดูอ่อนโยนกว่า สายตาที่จ้องจะเขมือบเธอทุกเมื่อ! แม้แต่ผู้ชายคนเมื่อกี้ก็ไม่เว้น!!
"เสร็จแล้วหรอ กินด้วยกันมั้ย"
มือเรียวยื่นถ้วยไอติมให้ ร่างบางที่เห็นตาลุกวาวทันที ของโปรดเธอนี่ >O<
"กินด้วยย >3<"
"เอาเงินไปซื้อเองละกัน"
"โห!"
"กินด้วยกันก็ได้ ไม่เป็นไร ^~^"
"ขอบคุณนะ! >~<"
ร่างบางกระโดดหอมแก้มร่างสูงไปฟอดใหญ่ ลืมไปหรือป่าวว่านี่มันที่สาธารณะน่ะ แต่ดีที่ไม่มีใครเห็นแต่...
แชะๆๆ !!
เสียงกล้องรัวชัตเตอร์แทบไม่ทัน ยิ่งช็อตเด็ดเมื่อกี้กดรัวนิ้วแทบพัง ไม่มีใครเห็นแต่ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานเลย ซวยแล้วไง...

--------------------

มันไม่สนุกใช่มั้ย ? T^T

ขอโทษษษ ~

มีปัญญาแค่นี้จริงๆ 555555