หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

 
 " อ้าวเฟย์" แก้วที่เปิดประตูห้องออกมาก็พบว่าเพื่อนสาวนั้นเปิดประตูห้องออกมาพร้อมกันพอดี
      " แก้ว" เฟย์ที่หันมาเห็นเพื่อนสาวก็โผกอดทันที พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
      " เป็นอะไรเฟย์ ใจเย็นๆ นะ" แก้วกอดปลอบเพื่อนสาวก่อนจะหันมามองหน้าแฟนหนุ่ม
      " อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนนะ"
      " อืม แล้วนี้แกจะไปไหน" แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาว
      " ฉันจะไปหาอะไรกินนะ" เฟย์ว่าพร้อมเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา
      " งั้นเข้าไปนั่งคุยกันในห้อง พี่โมะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะหันมาเรียกแฟนหนุ่ม
      " ว่าไงครับ"
      " ไปหาซื้ออะไรมาให้เพื่อนแก้วกินหน่อย"
      " ก็ได้ครับ แล้วน้องเฟย์อยากจะทานอะไรล่ะ" โทโมะหันไปถามเพื่อนของแฟนสาว
      " อะไรก็ได้ พี่รีบไปซื้อมาเลย" แก้วว่าก่อนจะดึงเพื่อนสาวเข้าห้องแล้วปิดประตูลงทันที  โทโมะมองตามอย่างงงๆ ก่อนจะ
เดินไปซื้ออาหารให้เพื่อนของแฟนสาว
      " เฟย์ ใจเย็นๆ นะ"
      " เฟย์ไม่รู้อ่ะแก้ว เฟย์ไม่ชอบที่พี่เขาทำแบบนี้ แต่เฟย์ก็ขาดพี่เขาไม่ได้"
      " เฟย์รักพี่เขาไง ให้โอกาสพี่เขาแก้ตัวหน่อยสิ "
      " แต่เฟย์กลัวว่าพี่เขาจะไปมีคนอื่น"
      " เฟย์ต้องเชื่อใจพี่เขาสิ ฉันยังผ่านตรงนั้นมาได้เลย" แก้วกอดปลอบเพื่อนสาวคนสวย
      " มาแล้วครับน้องแก้ว น้องเฟย์" โทโมะตะโกนพร้อมถือถุงอาหารเข้ามาวางบนโต๊ะ  พร้อมกับส่งสายตามาให้แฟนสาว
      " เอ่อ..แกกินข้าวนะเดี๋ยวฉันมานะ"
      " อืม ขอบใจแกมากนะ ฉันอยู่ได้"
      " อย่าลืมไปเคลียร์กับพี่เขื่อนสุดหล่อล่ะ"
      " น้องแก้วครับ พี่ยืนอยู่อย่าชมคนอื่นว่าหล่อต่อหน้าพี่" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
      " อย่าน้อยใจสิค่ะ พี่โมะหล่อที่สุดในใจแก้วเลยนะค่ะ"
      " โอเคครับ เรากลับกันเถอะ พี่คิดถึงเจ้าตัวน้อยแล้ว"
      " ไปค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนจะหันมายิ้มให้เพื่อนสาวแล้วเดินออกไปทันที   เมื่อออกจากห้องก็พบกับ
เขื่อนที่ยืนหน้าละห้อยอยู่หน้าประตู
      " ปรับความเข้าใจกันให้ดีๆ นะค่ะ อย่าทำให้เพื่อนแก้วเสียใจ" แก้วเอ่ยบอกแล้วแล้วเดินออกไปพร้อมแฟนหนุ่ม
       " พะพี่เขื่อน" เฟย์ที่เดินมาดูอาหารที่พี่โทโมะซื้อมาให้ก็พบว่าชายหนุ่มที่เธอหนีมาเมื่อคืนยืนอยู่
       " น้องเฟย์ครับ" เขื่อนเดินเข้ามารั้งแขนหญิงสาวไว้แล้วกอดจากด้านหลัง
       " ปล่อยค่ะ"
       " ไม่ เราต้องคุยกันก่อน"
       " พี่เขื่อน" หญิงสาวหันหลังกลับมาก่อนจะโผกอดชายหนุ่มทั้งน้ำตา
       " เฟย์" เขื่อนเอ่ยเรียกหญิงสาวที่กอดเขาอยู่  ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ดีเลยใช่ไหม  ผมทำให้คนที่ผมรักมากที่สุดร้องไห้
       " ฮึก..อื้อ.."
       " ไม่ร้องนะครับ พี่ขอโทษ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหนออกมาพร้อมประคองหญิงสาวไปนั่งที่โซฟา  
โดยนั่งอยู่บนตักของผมเอง
       " เฟย์ขออะไรพี่อย่างนึงได้ไหมค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามออกมา
       " ได้ครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมเอามือปาดน้ำตามหญิงสาวอย่างเบามือ
       " อย่าทำแบบวันนั้นได้ไหม" หญิงสาวเอ่ยบอกพร้อมยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้ชายหนุ่มเหมือนกัน
       " ได้ครับ พี่สัญญาว่าพี่จะทำแบบนั้นอีก และจะไม่ทำให้น้องเฟย์ร้องไห้"
       " สัญญาแล้วนะค่ะ"
       " สัญญาจากใจเลยครับคนดี" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะโน้มคอหญิงสาวให้ลงมาใกล้
       " อย่าค่ะ"
       " ทำไมล่ะครับที่รัก"
       " เฟย์แค่หิวอ่ะ ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่ได้ทานอะไรเลย" หญิงสาวเอ่ยบอกออกไป
       " โอเคๆ งั้นไปทานอาหารกันดีกว่า ถ้าไม่อิ่มเดี๋ยวพี่จัดหนัก จัดเต็มให้เลยครับ" เขือ่นเอ่ยบอกแล้วอุ้มหญิงสาวมานั่งที่
โต๊ะอาหารก่อนจะเป็นคนจัดแจงอาหารใส่จานให้ทั้งหมดแล้วนั่งมองคนรักทานอาหารด้วยรอยยิ้ม
        " กลับบ้านกันครับน้องแก้ว"
        " เดี๋ยวแปบนึงสิค่ะ"  แก้วเอ่ยบอกพร้อมแอบดูเพื่อนสาวกับแฟนหนุ่มที่นั่งง้อกันอยู่ในห้อง
        " แก้วครับ คู่นั้นเขาไม่มีอะไรกันหรอก"
        " แต่แก้วไม่ไว้ใจนิ"
        " ถ้าแก้วยังไม่ยอมกลับ พี่จะลากแก้วเข้าไปต่อให้น้องอีกนะครับ" ชายหนุ่มก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว
        " ก็ได้ค่ะ อุ๊ย!"
        " จุ๊ฟ~ กลับกันได้แล้วครับ" ชายหนุ่มแตะริมฝีปากบางที่หันมาโดนก่อนจะจับมือลากเดินลงไปยังรถ  ไม่นานทั้งสองก็
เดินเข้ามาในบ้านก่อนที่หญิงสาวจะตรงดิ่งมาหาเจ้าตัวน้อยที่นั่งเล่น
        " ม๊ากลับมาแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วอุ้มเจ้าตัวน้อยมานั่งบนตัก
        " คิดถึงป๊าไหมครับ"
        " แก้วขอพาโมโกะไปเล่นบนบ้านนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วอุ้มเจ้าสาวเดินขึ้นบ้านไปโดนมีสามีหนุ่มเดินถือกระเป๋าของ
หญิงสาวเดินตามขึ้นมาติด    ทั้งสองเล่นกับเจ้าตัวน้อยอยู่นานก่อนที่เจ้าตัวน้อยจะผลอยหลับไปในที่สุด
        " เดี๋ยวแก้วพาน้องโมโกะไปนอนก่อนนะค่ะ" 
        " เดี๋ยวพี่อุ้มไปให้ดีกว่า แก้วพักผ่อนเถอะ"
        " ขอบคุณค่ะ" แก้วเอ่ยยิ้มชายหนุ่มก่อนจะเดินมานั่งเปิดโน๊ตบุ๊คนั่งทำงาน  เพราะตอนนี้เธอมาช่วยงานโทโมะด้วย ไม่
นานชายหนุ่มก็เดินเข้ามานั่งใกล้ๆ ภรรยาคนสวย
        " ทำงานอีกแล้วนะ พักบ้างสิครับ"
        " พี่อ่ะไปนอนพักเถอะ แก้วขอทำงานอีกแปบนึงนะค่ะ"
        " งั้นพี่ช่วยจะได้เสร็จไวๆ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วเดินไปหยิบโน๊ตบุ๊คอีกเครื่องของตัวเองมาเปิดช่วยหญิงสาวทำ
     ก๊อก ก๊อก ก๊อก
        " คุณแก้ว คุณโทโมะค่ะ อาหารตั้งโต๊ะเสร็จแล้วค่ะ"
        " เดี๋ยวลงไปจร้า" แก้วเอ่ยบอกแล้วจัดการเซฟงานลงเครื่องแล้วเก็บเอกสารต่างๆ ก่อนจะหันมาทางชายหนุ่มที่นอน
หลับอยู่บนเตียง
        " พี่โมะค่ะ ลุกไปล้างหน้าล้างตาก่อนค่ะ"
        " ฮ้าวว เย็นแล้วเหรอครับ"
        " ค่ะ พี่ไปล้างหน้าเถอะค่ะ จะได้ลงไปทานอาหารเย็นกันค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินมาเก็บเอกสารแล้วโน๊ตบุ๊คของชาย
หนุ่มให้เข้าที่ให้เรียบร้อย
        " ไปกินข้าวกันครับ" ชายหนุ่มเดินเข้ามากอดเอวบาง
        " ค่ะ"
        " แก้วครับ"
        " ว่าไงค่ะ" แก้วหันมาถามสามีหนุ่มที่ประคองเธอเดินลงมายังข้างล่าง
        " พี่อยากกินข้างหวานอ่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
           " อ้าวเฟย์" แก้วที่เปิดประตูห้องออกมาก็พบว่าเพื่อนสาวนั้นเปิดประตูห้องออกมาพร้อมกันพอดี     
           " แก้ว" เฟย์ที่หันมาเห็นเพื่อนสาวก็โผกอดทันที พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา   
           " เป็นอะไรเฟย์ ใจเย็นๆ นะ" แก้วกอดปลอบเพื่อนสาวก่อนจะหันมามองหน้าแฟนหนุ่ม     
           " อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนนะ"     
           " อืม แล้วนี้แกจะไปไหน" แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาว     
           " ฉันจะไปหาอะไรกินนะ" เฟย์ว่าพร้อมเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา     
           " งั้นเข้าไปนั่งคุยกันในห้อง พี่โมะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะหันมาเรียกแฟนหนุ่ม     
           " ว่าไงครับ"     
           " ไปหาซื้ออะไรมาให้เพื่อนแก้วกินหน่อย"     
           " ก็ได้ครับ แล้วน้องเฟย์อยากจะทานอะไรล่ะ" โทโมะหันไปถามเพื่อนของแฟนสาว
           " อะไรก็ได้ พี่รีบไปซื้อมาเลย" แก้วว่าก่อนจะดึงเพื่อนสาวเข้าห้องแล้วปิดประตูลงทันที  โทโมะมองตามอย่างงงๆ ก่อนจะเดินไปซื้ออาหารให้เพื่อนของแฟนสาว     
           " เฟย์ ใจเย็นๆ นะ"     
           " เฟย์ไม่รู้อ่ะแก้ว เฟย์ไม่ชอบที่พี่เขาทำแบบนี้ แต่เฟย์ก็ขาดพี่เขาไม่ได้"     
           " เฟย์รักพี่เขาไง ให้โอกาสพี่เขาแก้ตัวหน่อยสิ "   
           " แต่เฟย์กลัวว่าพี่เขาจะไปมีคนอื่น"     
           " เฟย์ต้องเชื่อใจพี่เขาสิ ฉันยังผ่านตรงนั้นมาได้เลย" แก้วกอดปลอบเพื่อนสาวคนสวย     
           " มาแล้วครับน้องแก้ว น้องเฟย์" โทโมะตะโกนพร้อมถือถุงอาหารเข้ามาวางบนโต๊ะ  พร้อมกับส่งสายตามาให้แฟนสาว     
           " เอ่อ..แกกินข้าวนะเดี๋ยวฉันมานะ"     
           " อืม ขอบใจแกมากนะ ฉันอยู่ได้"     
           " อย่าลืมไปเคลียร์กับพี่เขื่อนสุดหล่อล่ะ"     
           " น้องแก้วครับ พี่ยืนอยู่อย่าชมคนอื่นว่าหล่อต่อหน้าพี่" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  
           " อย่าน้อยใจสิค่ะ พี่โมะหล่อที่สุดในใจแก้วเลยนะค่ะ"     
           " โอเคครับ เรากลับกันเถอะ พี่คิดถึงเจ้าตัวน้อยแล้ว"     
           " ไปค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนจะหันมายิ้มให้เพื่อนสาวแล้วเดินออกไปทันที   เมื่อออกจากห้องก็พบกับเขื่อนที่ยืนหน้าละห้อยอยู่หน้าประตู     
           " ปรับความเข้าใจกันให้ดีๆ นะค่ะ อย่าทำให้เพื่อนแก้วเสียใจ" แก้วเอ่ยบอกแล้วแล้วเดินออกไปพร้อมแฟนหนุ่ม
 
 
             " พะพี่เขื่อน" เฟย์ที่เดินมาดูอาหารที่พี่โทโมะซื้อมาให้ก็พบว่าชายหนุ่มที่เธอหนีมาเมื่อคืนยืนอยู่   
             " น้องเฟย์ครับ" เขื่อนเดินเข้ามารั้งแขนหญิงสาวไว้แล้วกอดจากด้านหลัง   
             " ปล่อยค่ะ"     
             " ไม่ เราต้องคุยกันก่อน"       
             " พี่เขื่อน" หญิงสาวหันหลังกลับมาก่อนจะโผกอดชายหนุ่มทั้งน้ำตา   
             " เฟย์" เขื่อนเอ่ยเรียกหญิงสาวที่กอดเขาอยู่  ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ดีเลยใช่ไหม  ผมทำให้คนที่ผมรักมากที่สุดร้องไห้     
             " ฮึก..อื้อ.."     
             " ไม่ร้องนะครับ พี่ขอโทษ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหนออกมาพร้อมประคองหญิงสาวไปนั่งที่โซฟา  โดยนั่งอยู่บนตักของผมเอง     
             " เฟย์ขออะไรพี่อย่างนึงได้ไหมค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามออกมา     
             " ได้ครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมเอามือปาดน้ำตามหญิงสาวอย่างเบามือ     
             " อย่าทำแบบวันนั้นได้ไหม" หญิงสาวเอ่ยบอกพร้อมยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้ชายหนุ่มเหมือนกัน       
             " ได้ครับ พี่สัญญาว่าพี่จะทำแบบนั้นอีก และจะไม่ทำให้น้องเฟย์ร้องไห้"     
             " สัญญาแล้วนะค่ะ"     
             " สัญญาจากใจเลยครับคนดี" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะโน้มคอหญิงสาวให้ลงมาใกล้       
             " อย่าค่ะ"     
             " ทำไมล่ะครับที่รัก"     
             " เฟย์แค่หิวอ่ะ ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่ได้ทานอะไรเลย" หญิงสาวเอ่ยบอกออกไป  
             " โอเคๆ งั้นไปทานอาหารกันดีกว่า ถ้าไม่อิ่มเดี๋ยวพี่จัดหนัก จัดเต็มให้เลยครับ" เขือ่นเอ่ยบอกแล้วอุ้มหญิงสาวมานั่งที่โต๊ะอาหารก่อนจะเป็นคนจัดแจงอาหารใส่จานให้ทั้งหมดแล้วนั่งมองคนรักทานอาหารด้วยรอยยิ้ม       
 
 
             " กลับบ้านกันครับน้องแก้ว"       
             " เดี๋ยวแปบนึงสิค่ะ"  แก้วเอ่ยบอกพร้อมแอบดูเพื่อนสาวกับแฟนหนุ่มที่นั่งง้อกันอยู่ในห้อง       
             " แก้วครับ คู่นั้นเขาไม่มีอะไรกันหรอก"       
             " แต่แก้วไม่ไว้ใจนิ"       
             " ถ้าแก้วยังไม่ยอมกลับ พี่จะลากแก้วเข้าไปต่อให้น้องอีกนะครับ" ชายหนุ่มก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว