หลงรักสาวเซ็กซี่คนนี้

 

           " อ้าวเฟย์" แก้วที่เปิดประตูห้องออกมาก็พบว่าเพื่อนสาวนั้นเปิดประตูห้องออกมาพร้อมกันพอดี     

           " แก้ว" เฟย์ที่หันมาเห็นเพื่อนสาวก็โผกอดทันที พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา   

           " เป็นอะไรเฟย์ ใจเย็นๆ นะ" แก้วกอดปลอบเพื่อนสาวก่อนจะหันมามองหน้าแฟนหนุ่ม     

           " อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนนะ"     

           " อืม แล้วนี้แกจะไปไหน" แก้วเอ่ยถามเพื่อนสาว     

           " ฉันจะไปหาอะไรกินนะ" เฟย์ว่าพร้อมเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา     

           " งั้นเข้าไปนั่งคุยกันในห้อง พี่โมะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะหันมาเรียกแฟนหนุ่ม     

           " ว่าไงครับ"     

           " ไปหาซื้ออะไรมาให้เพื่อนแก้วกินหน่อย"     

           " ก็ได้ครับ แล้วน้องเฟย์อยากจะทานอะไรล่ะ" โทโมะหันไปถามเพื่อนของแฟนสาว

           " อะไรก็ได้ พี่รีบไปซื้อมาเลย" แก้วว่าก่อนจะดึงเพื่อนสาวเข้าห้องแล้วปิดประตูลงทันที  โทโมะมองตามอย่างงงๆ ก่อนจะเดินไปซื้ออาหารให้เพื่อนของแฟนสาว     

           " เฟย์ ใจเย็นๆ นะ"     

           " เฟย์ไม่รู้อ่ะแก้ว เฟย์ไม่ชอบที่พี่เขาทำแบบนี้ แต่เฟย์ก็ขาดพี่เขาไม่ได้"     

           " เฟย์รักพี่เขาไง ให้โอกาสพี่เขาแก้ตัวหน่อยสิ "   

           " แต่เฟย์กลัวว่าพี่เขาจะไปมีคนอื่น"     

           " เฟย์ต้องเชื่อใจพี่เขาสิ ฉันยังผ่านตรงนั้นมาได้เลย" แก้วกอดปลอบเพื่อนสาวคนสวย     

           " มาแล้วครับน้องแก้ว น้องเฟย์" โทโมะตะโกนพร้อมถือถุงอาหารเข้ามาวางบนโต๊ะ  พร้อมกับส่งสายตามาให้แฟนสาว     

           " เอ่อ..แกกินข้าวนะเดี๋ยวฉันมานะ"     

           " อืม ขอบใจแกมากนะ ฉันอยู่ได้"     

           " อย่าลืมไปเคลียร์กับพี่เขื่อนสุดหล่อล่ะ"     

           " น้องแก้วครับ พี่ยืนอยู่อย่าชมคนอื่นว่าหล่อต่อหน้าพี่" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  

           " อย่าน้อยใจสิค่ะ พี่โมะหล่อที่สุดในใจแก้วเลยนะค่ะ"     

           " โอเคครับ เรากลับกันเถอะ พี่คิดถึงเจ้าตัวน้อยแล้ว"     

           " ไปค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนจะหันมายิ้มให้เพื่อนสาวแล้วเดินออกไปทันที   เมื่อออกจากห้องก็พบกับเขื่อนที่ยืนหน้าละห้อยอยู่หน้าประตู     

           " ปรับความเข้าใจกันให้ดีๆ นะค่ะ อย่าทำให้เพื่อนแก้วเสียใจ" แก้วเอ่ยบอกแล้วแล้วเดินออกไปพร้อมแฟนหนุ่ม

 

 

             " พะพี่เขื่อน" เฟย์ที่เดินมาดูอาหารที่พี่โทโมะซื้อมาให้ก็พบว่าชายหนุ่มที่เธอหนีมาเมื่อคืนยืนอยู่   

             " น้องเฟย์ครับ" เขื่อนเดินเข้ามารั้งแขนหญิงสาวไว้แล้วกอดจากด้านหลัง   

             " ปล่อยค่ะ"     

             " ไม่ เราต้องคุยกันก่อน"       

             " พี่เขื่อน" หญิงสาวหันหลังกลับมาก่อนจะโผกอดชายหนุ่มทั้งน้ำตา   

             " เฟย์" เขื่อนเอ่ยเรียกหญิงสาวที่กอดเขาอยู่  ผมเป็นผู้ชายที่ไม่ดีเลยใช่ไหม  ผมทำให้คนที่ผมรักมากที่สุดร้องไห้     

             " ฮึก..อื้อ.."     

             " ไม่ร้องนะครับ พี่ขอโทษ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหนออกมาพร้อมประคองหญิงสาวไปนั่งที่โซฟา  โดยนั่งอยู่บนตักของผมเอง     

             " เฟย์ขออะไรพี่อย่างนึงได้ไหมค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามออกมา     

             " ได้ครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมเอามือปาดน้ำตามหญิงสาวอย่างเบามือ     

             " อย่าทำแบบวันนั้นได้ไหม" หญิงสาวเอ่ยบอกพร้อมยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้ชายหนุ่มเหมือนกัน       

             " ได้ครับ พี่สัญญาว่าพี่จะทำแบบนั้นอีก และจะไม่ทำให้น้องเฟย์ร้องไห้"     

             " สัญญาแล้วนะค่ะ"     

             " สัญญาจากใจเลยครับคนดี" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะโน้มคอหญิงสาวให้ลงมาใกล้       

             " อย่าค่ะ"     

             " ทำไมล่ะครับที่รัก"     

             " เฟย์แค่หิวอ่ะ ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่ได้ทานอะไรเลย" หญิงสาวเอ่ยบอกออกไป  

             " โอเคๆ งั้นไปทานอาหารกันดีกว่า ถ้าไม่อิ่มเดี๋ยวพี่จัดหนัก จัดเต็มให้เลยครับ" เขือ่นเอ่ยบอกแล้วอุ้มหญิงสาวมานั่งที่โต๊ะอาหารก่อนจะเป็นคนจัดแจงอาหารใส่จานให้ทั้งหมดแล้วนั่งมองคนรักทานอาหารด้วยรอยยิ้ม



       

 

 

             " กลับบ้านกันครับน้องแก้ว"       

             " เดี๋ยวแปบนึงสิค่ะ"  แก้วเอ่ยบอกพร้อมแอบดูเพื่อนสาวกับแฟนหนุ่มที่นั่งง้อกันอยู่ในห้อง       

             " แก้วครับ คู่นั้นเขาไม่มีอะไรกันหรอก"       

             " แต่แก้วไม่ไว้ใจนิ"       

             " ถ้าแก้วยังไม่ยอมกลับ พี่จะลากแก้วเข้าไปต่อให้น้องอีกนะครับ" ชายหนุ่มก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว