I can say...ได้ไหมถ้าฉันจะบอกว่ารักเธอ

 
        หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งกลับไปฝั่งมัธยมทันทีทันใด แอบเห็นนายผีดิบยืนทื่อเป็นท่อนไม้เลย ขำเจ้าค่ะ...ฮ่าๆๆ ตานี่ไม่เคยโดนหอมแก้มหรือไง?
 
เอ๊ะ...ฉันก็ไม่เคยนี่-__-^  แว้กกกกกก....ฉันทำอะไรลงไปง่าTToTT
 
.
.
.
.
ตอนเย็น
 
ฉันต้องบากหน้ามาหาอีตาโทโมะเนื่องจากพี่แกไม่ยอมไปรับฉันตามที่ฉันกู่ก้องร้องประกาศไปแล้ว หน้าแหกสิฉันTT  แต่เรื่องอะไรฉันจะยอม แอบบอกๆเพื่อนฉันยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซ้ากกคน^O^;  และฉันก็รู้มาว่าหมอนี่เขาเรียนภาคดนตรีเอกไวโอลิน พระเจ้าO__o หมอนั่นโรแมนติกเป็นด้วยเหรอนั่น??
 
เมื่อฉันเดินนวยนาดเข้ามาภายในวิทยาลัย เหล่าสาวๆเมื่อเช้าก็จ้องจิกกัดฉันตาเป็นมัน แต่ ไอ ด้อนท์ แคร์ค้า ฉันรีบจ้ำอ้าวมายังใต้โรงอาหารเนื่องจากเห็นหมอนั่นกำลังนั่งอยู่กับผู้ชายหน้ายาวๆคนนึง เอ...มีคนคบด้วยเหรอนั่น??-.-
 
 
 
“โทโมะ...โทโมะ...ไอ้โทโมะโว้ยย!!” คนเป็นเพื่อนตะโกนเรียกเสียงดังจนแสบแก้วหูนั่นแหละที่โทโมะถึงได้รู้ตัว เขาหันมาทำหน้ามุ่ยๆก่อนจะด่าเจ้าเพื่อนตัวดีกลับ
 
“ไอ้เขื่อน-__-;; ตะโกนทำบ้าอะไร?”
 
“นี่แกอย่าบอกนะ...ว่าโดนผู้หญิงหอมแก้มทีเดียวถึงกับเพ้อไปเลย ฮ่าๆๆๆ เด็กใหม่แกเหรอ??”
 
“บ้า...มะ....O___O!!.”
 
“ใช่ค้า^O^;; สวัสดีเพื่อนแควน เอ้ย แฟนค่ะ”ฉันเดินเข้ามาขัดการสนทนาของทั้งคู่พอดีเมื่อได้ยินว่าเขาจะปฏิเสธ ฉันก็เลยต้องชิงตอบไปก่อน โทโมะทำหน้าเหวออ้าปากค้างราวกับฉันเป็นผีเป็นสางไปซะอย่างนั้น
 
“ยัยเด็กผี...ตามมาหลอกหลอนถึงที่นี่เลยเหรอ พระเจ้า เธอนี่มัน...วิญญาณเคลื่อนที่จริงๆ-__-;;”อะโห~นั่นเขาชมฉันหรือเปล่า?อีตาบ้าเอ้ย...คนอุตส่าห์จะช่วย ฮึ่มๆๆๆ แค้นเว้ย
 
“แหม...ตามมาหลอกหลอนในหัวใจนายใช่อ่ะเปล่า^__^;;”อยากจะอ้วก นี่ฉันพูดอะไรออกปายยอ่ะ>__<
 
“ป๊าดดดด...น้อง มุกเด็ดสุดยอด แกนี่ร้ายไม่เบาสอยเด็กมาเป็นแฟนไม่ปริปากบอกเพื่อนบอกฝูงซักคำ ใจร้ายว่ะ!  พี่ชื่อเขื่อนนะครับ น้องล่ะ”
 
เพื่อนเขาหันมาถามชื่อฉัน เมื่อเห็นว่าอีตาโทโมะกำลังหันมาแยกเขี้ยวใส่ฉัน  หมอนี่ก็เก่งเนอะ ทำคิ้วผูกโบว์ได้ด้วย เฮอะ!  แล้วหมอนั่นก็กำลังตะขัดฉันแต่โนวววว...ฉันไวกว่าคร้า^O^;
 
“ชื่อแก้วค่ะ^__^”
 
“แล้วเป็นแฟนกันได้ยังไง...”
 
“คือ....เหวอออออ~” คือฉันกำลังจะตอบคำถามพี่เขื่อน แต่จู่ๆหมอนี่ก็ดึงฉันลงมาแล้ว...จูบ โอ้ววว~เต็มๆ แก้วละอยากจะร้องไห้  จูบแรกของแก้ว อะฮือๆๆๆ หลังจากนั้นเขาก็ปล่อย ปล่อยแล้วก็ดึงเข้ามาจูบอีก แง....มือไม้มันอ่อนแรงไปไม่เป็นแล้วอ่าYOY  จะผลักเขาออกก็ไม่สามารถทำได้จริงๆ อ่อนระทวยเป็นน้ำตาเทียนเลยฉัน...
 
“เฮ้ย...O__o”เมื่อได้ยินเสียงพี่เขื่อนร้องขึ้น เขาจึงยอมปล่อยฉันอีกครั้ง นิ้วเรียวของเขาเอื้อมมาปาดที่มุมปากของฉันเล็กน้อยและเขาก็แลบเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างพึงพอใจ เขาเป็นผู้ชายที่หน้าด้านที่สุดเลยง่า...YOY
 
“ฮึ..ยัยเด็กผีเนี่ยเป็นของฉัน...เป็นแฟน ไป..กลับบ้านได้แล้ว คืนนี้ฉันกับยัยนี้ต้องเคลียกันอีกยาว”
 
เหวอO__o พูดบ้าอะไรๆเคลียๆนะ คืนนี้เคลียยาว ว้ากกก! จะบ้าเหรอฉันไม่มีอะไรจะเคลียกับนายง่ะ..โทโมะจ๋าปล่อยแก้วไปนะTT^TT ว่าแล้วหมอนั่นก็ลากฉันออกไปท่ามกลาสายตานับร้อยของพวกผู้หญิงที่กรี๊ดกร๊าดราวกับจะฉีกเนื้อฉัน นายกำลังหาศัตรูให้ฉันนะโทโมะ...
 
อ้อ แล้วพี่เขื่อนก็กลายเป็นแบบนี้TT
 
O o O!!!!<<< พี่เขื่อนแกยังช๊อคไม่หายค้าYOY
 
.
.
.
“โอ๊ย~จะลากฉันไปไหน..แล้ว....”
 
“เฮ้...โทโมะ ว้าววว เด็กแกน่ารักว่ะ เนี่ยอ่ะเหรอ?ที่เขาร่ำลือกันเมื่อเช้า ยอดไปเลยเพื่อน” แล้วใครก็รู้เดินเข้ามาทักฉันกับเขาแอบเห็นโทโมะมองตาขวางๆสงสัยไม่ค่อยถูกกับหมอนี่แหะ ที่สำคัญหมอนี่หน้ากลัวอ่ะ มองฉันด้วยสายตาแทะโลมยังไงก็ไม่รู้ทั้งที่ตัวเองเพิ่งบอกอยู่แท้ๆว่าฉันเป็นเด็ก? ของโทโมะ
 
“เออ...แกมีอะไรเหรอไอ้กวัง...ถ้าไม่มีฉันกับ ‘แฟน’ กลับก่อน”เขาพูดจบก็โอบไล่ฉันเดินขึ้นรถไปเลย และด้วยความเป็นเด็กช่างสงสัยบวกกับความอยากรู้ฉันก็เลยถามเขาไปเสียอย่างงั้น
 
“นี่...”
 
“....”
 
“โท..”
 
“....”
 
“โมะ....”
 
“....”
 
เฮ้ย! ชักจะยั๊วแล้วนะ-__-;; เรียกไม่หัน ฉันเลยตัดสินกระโดดขี่หลังหมอนั่นมันทั้งชุดกระโปรงนักเรียนนี่แหละ เอ้า ฮึบ!>__<
 
ย้ากกกก!!!
 
O___O!!!
 
“ยัยบ้า...ทำอะไรเนี่ย หนักนะโว้ยยยย!”
 
“ก็เรียกแล้วไม่ได้ยินอ่ะ-__-;”แล้วฉันก็ยอมลงมาจากหลังของเขาเมื่อโทโมะสัญญาว่าจะตอบคำถามของฉัน แต่ก็ยังไม่วายที่เขาจะหันมาแดกดันฉันอีก ว่ายุ่งบ้าง จุ้นบ้าง แต่มีสิ่งนึงที่ทำให้ฉันสะดุดไปเล้กน้อยตอนที่ฉันถามเขาว่า...
 
“หมอนั่นเป็นใครเหรอโทโมะ?”
 
“อย่ายุ่งกับมัน!”
 
หน้าตาเขาดูจริงจังมากๆ หวงฉันอะเซ่(คิดไปได้-__-) แลเขาจะไม่ค่อยพอใจที่ฉันถามถึงเรื่องหมอนั่น ทางที่ดีฉันควรเลิกถามจะดีกว่า ไม่งั้นเขาต้องหันมาแว้ดใส่ฉันแน่ๆ
 
“เธอควรจะเกถามได้แล้ว และ...ไม่ควรไปยุ่งกับมันด้วย เพราะเธอเป็นแฟนฉัน!!”
 
อ่า^///^ ใบหน้าฉันมันร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่ได้จริงๆแหะ ตาบ้าเอ้ย!พูดออกมาได้ไง แล้วปากฉันมันก็ไวกว่าความคิด(อีกแล้ว)
 
“แฟนปลอมๆ;D”
 
“-__-;; แล้วไง??” เฮ้ยๆๆๆ โทโมะผลักฉันจนติดรถก่อนจะ...>__< แง..ฉันหลับตาปี๋ด้วยความกลัว ถ้าเขาทำอะไรฉันแบบเมื่อกี๊นี้อีกละก็ ฉันช็อคตายแน่ๆเลย โทโมะ นายกำลังจะทำให้ฉันตายรู้ไหม??
 
“คิดว่าฉันจะจูบเธอเหรอ...ยัยเด็กผี”
 
O_<     >_O   O__O  !! ฉันนึกว่าเขา..เอ่อ...จะจุบฉัน ที่แท้หมอนั่นแค่แกล้งให้ฉันหวาดกลัวเล่นๆแล้วก็ถอนใบหน้าออกไป และแน่นอนเขาก็ยัดฉันเข้าไปในรถอีกตามเคย
 
.
.
.
.
 
เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบอาทิตย์กว่าๆแล้วที่ฉันอยู่บ้านโทโมะ ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยแม้แต่น้อย หมอนั่นยังคงหาเรื่องฉันได้ทุกวี่ทุกวัน และวันนี้ก็เช่นกัน พี่เขื่อนเพื่อนของโทโมะโทรมาชวนเขา ได้ยินแว่วๆว่าจะออกไปปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนสักคนของเขา แน่นอนว่าฉันไม่มีทางอยู่บ้านคนเดียวแน่ๆ
 
“วันเกิดแพทเหรอ เออๆ เดี๋ยวฉันไป”
 
“โทโมะ..ไปไหนเหรอ?”
 
“จุ้นน่า-_-;”
 
“บอกหน่อยนะๆๆๆ ฉันเป็นแฟนนายน้า บอกหน่อยเด้ ถ้าเป็นผู้หญิงโทรมาหานายจะว่าไง-_-;;”น่านปากฉัน>[]< ฉัน(เผลอ)ไปพูดแบบนั้นต่อหน้าหมอนั่นได้ไง แต่ก็แอบแปลกใจเล็กๆที่หมอนั่นไม่บ่นไม่ว่าฉันซักคำ ปกติแล้วก็ด่าฉันว่า ยัยเด็กผีไม่ต้องมายุ่ง อะไรทำนองนั้นแน่ๆ ห...แปลกไปนะเนี่ย??
 
“-__-^^ ให้ตายเหอะ ถ้าเธอจะวุ่นวายขนาดนี้ เออ! ไอ้เขื่อนมันโทรมาตามให้ไปงานวันเกิดแพท”
 
“ใครคือแพท”แล้วฉันก็สวนออกไปทันควัน ไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลยอ่ะ >_< ถ้าจะบ้าไปแล้วฉัน..
 
“เพื่อนฉันเอง....เอาล่ะอยู่บ้านซะ เดี๋ยวดึกๆฉันกลับ”
 
“โทโมะจ๋า....แก้วขอไปด้วย....”
 
“อยู่บ้าน!!!!!!!”แว้กกก...ตอบแบบไม่คิดเลย ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ยอมนะโว้ยยยย!!!
 
“กลัวผี..TT”ฉันเอาข้ออ้างนี้ขึ้นมา ได้ผลแฮะ...นายนั่นยอมตกลงให้ฉันไปด้วย ไม่เสียแรงที่นั่งบีบน้ำตาด้วยนะเนี่ย  หมอนั่นจับฉันไปเปลี่ยนชุด เขาบอกว่ามันเป็นของน้องสาวเขา แง...ไม่อยากใส่อ่ะมันสั้น เดรสชมพูหวานๆสั้นเหนือเข่า มันไม่ใช่ฉันอ่ะTOT
 
“น่ารักดี..ไปได้แล้ว”
 
O__o หมอนั่นชมฉันใช่ป่ะ??
 
“เอ่อ...โอเคๆ”
 
ขับรถมาได้สักพักก็ถึงบ้านของผู้หญิงที่ชื่อแพทอะไรนั่น แหม่ อยากจะเห็นหน้ายัยแพทอะไรนั่นจริงๆเลย...รู้งานทันที พอลงจากรถฉันก็เดินไปควงแขนโทโมะไวอย่างใจคิด นี่ฉันไม่ได้พิสวาสเขานะ>_< แค่รู้ว่าพวกผู้หญิงมางานกันเยอะ ฉันก็เลยต้องแกล้งจี๋จ๋ากับเขาไปงั้น มันไม่มีอะไรจริงจริ๊ง><
 
“หึงฉันเหรอ?”
 
“ฉันกำลังช่วยนายต่างหากเล่า><”
 
“อ้อเหรอ...”
 
โทโมะทำท่าเหมือนจะไม่อยากเชื่อฉันสักเท่าไหร่ ฮึ่มๆๆ แต่เขาก็พาฉันไปแนะนำกับพวกเพื่อนของเขาในฐานะคนรัก อ๊ายย แอบเขินนะเนี่ย>//<
 
“ว้าว พามาเปิดตัวด้วยเว้ย”เสียงอีตาพี่เขื่อนดังขึ้นก่อนเลยค้า
 
“เออ”
 
“วันนี้จะมีเลิฟซีนจูจุ๊บกันแบบวันนั้นหรือเปล่าว่ะ ฮ่าๆๆ”พี่เขื่อนค้าYOY  ไอ้เรื่องแบบนั้นไม่ต้องเก็บมาคิดให้รกสมองหรอกค่า พี่...
 
“โทโมะ จูบกับเด็กนี่ด้วยเหรอ??”เสียงยัยแพทดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ฉันรู้ตัวเธอก็เพราะว่าหล่อนเป็นเจ้าของงานไง ฮี่ๆ ฉลาดเนอะฉัน>__< ดูออกนะ ยัยนี่เล็งโทโมะของฉัน(เขาไปเป็นของเธอตอนไหน?)อยู่อ่ะ เสียใจด้วยย่ะ แบร่ๆ
 
“ยัยเด็กผี คิดอะไรอยู่ ทำหน้าเหมือนปวดท้อง ให้ฉันพาไปไหม?”
 
เขาโน้มใบหน้ามากระซิบถามฉัน แง้...จั๊กจี๋อ่ะ>__< เอามือออกบ้างก็ได้นะ ฉันไม่หนีไปไหนหรอกน่า อีตาบ้าเอ้ย! หนักเอวชะมัด!!
 
“เปล่าซะหน่อย?”
 
“โทโมะไปกับแพทนะ^__^”ยัยนั่นเข้ามาควงโทโมะแล้วก็ดันตัวฉันออกไป ฮึ่มๆ-_-^^ เสียทองท่วมหัวไม่ยอมเสียผ....เอ่อ...แฟนให้ใครโว้ยย! คอยดูฤทธิ์ยัยแก้วคนนี้บ้างเหอะ!
 
“โทโมะ^__^;; แก้วปวดท้องอ่ะ พาไปห้องน้ำหน่อยจิ นะๆๆ”
 
“อ่า...ยุ่งจริงยัยตัวแสบ เอ่อ..แพท ผมพาเด็กงี่เง่าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”นี่ฉันช่วยเขานะเนี่ย ยังไม่วายแวบกัดฉันอีกอ่ะ ฉันงี่เง่าตรงไหนอ่า>__<
 
“รีบมานะโทโมะ”
 
“อุ้ย...คงอีกนานอ่ะค่ะ พอดีแก้วปวดท้องม๊ากมาก โทโมะเป็นแฟนต้องดูแล”
 
แล้วฉันก็หันไปตอบแทนโทโมะ ยัยนั่นทำหน้าเหี้ยมส่งมาที่ฉัน แน่นอนว่าฉันไม่กลัวเธอหรอกย่ะ ชิ! หันมาอีกทีนายโทโมะก็ทำหน้าบูดใส่ฉันแล้วอ่ะ ตามเขาไม่ทันจริงๆ หมอนั่นก็เล่นละครไม่เนียนเลยจริงๆ สนใจฉันหน่อยเซ่!
 
“โทโมะ นายช่วยสนใจฉันหน่อยได้ป่ะ?”
 
“หือ...สนใจเหรอ? ได้”
 
ปากๆๆๆ ไม่น่าพูดเลยหมอนั่นเดินเข้ามาอุ้มฉันตัวลอยเลยอ่ะ แล้วก็พาไปในบ้านของยัยแพท แง้...โทโมะจะทำอะไรฉันอ่ะ แก้วไม่เอาน้า กลัวง่า>[]<
 
.....................................................................................................................................................................
 
 อะจ๊ากกก ดึกแย้ววง่า.[]. 
โทดที ถ้าตอนนี้มันจะไม่มีอะไรเลย....
ลาตายขอรับTToTT