I can say...ได้ไหมถ้าฉันจะบอกว่ารักเธอ

8.5

เขียนโดย StrawberryTKCuTe

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 10.34 น.

  17 ตอน
  1113 วิจารณ์
  40.54K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

        หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งกลับไปฝั่งมัธยมทันทีทันใด แอบเห็นนายผีดิบยืนทื่อเป็นท่อนไม้เลย ขำเจ้าค่ะ...ฮ่าๆๆ ตานี่ไม่เคยโดนหอมแก้มหรือไง?

 

เอ๊ะ...ฉันก็ไม่เคยนี่-__-^  แว้กกกกกก....ฉันทำอะไรลงไปง่าTToTT

 

.

.

.

.

ตอนเย็น

 

ฉันต้องบากหน้ามาหาอีตาโทโมะเนื่องจากพี่แกไม่ยอมไปรับฉันตามที่ฉันกู่ก้องร้องประกาศไปแล้ว หน้าแหกสิฉันTT  แต่เรื่องอะไรฉันจะยอม แอบบอกๆเพื่อนฉันยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซ้ากกคน^O^;  และฉันก็รู้มาว่าหมอนี่เขาเรียนภาคดนตรีเอกไวโอลิน พระเจ้าO__o หมอนั่นโรแมนติกเป็นด้วยเหรอนั่น??

 

เมื่อฉันเดินนวยนาดเข้ามาภายในวิทยาลัย เหล่าสาวๆเมื่อเช้าก็จ้องจิกกัดฉันตาเป็นมัน แต่ ไอ ด้อนท์ แคร์ค้า ฉันรีบจ้ำอ้าวมายังใต้โรงอาหารเนื่องจากเห็นหมอนั่นกำลังนั่งอยู่กับผู้ชายหน้ายาวๆคนนึง เอ...มีคนคบด้วยเหรอนั่น??-.-

 

 

 

“โทโมะ...โทโมะ...ไอ้โทโมะโว้ยย!!” คนเป็นเพื่อนตะโกนเรียกเสียงดังจนแสบแก้วหูนั่นแหละที่โทโมะถึงได้รู้ตัว เขาหันมาทำหน้ามุ่ยๆก่อนจะด่าเจ้าเพื่อนตัวดีกลับ

 

“ไอ้เขื่อน-__-;; ตะโกนทำบ้าอะไร?”

 

“นี่แกอย่าบอกนะ...ว่าโดนผู้หญิงหอมแก้มทีเดียวถึงกับเพ้อไปเลย ฮ่าๆๆๆ เด็กใหม่แกเหรอ??”

 

“บ้า...มะ....O___O!!.”

 

“ใช่ค้า^O^;; สวัสดีเพื่อนแควน เอ้ย แฟนค่ะ”ฉันเดินเข้ามาขัดการสนทนาของทั้งคู่พอดีเมื่อได้ยินว่าเขาจะปฏิเสธ ฉันก็เลยต้องชิงตอบไปก่อน โทโมะทำหน้าเหวออ้าปากค้างราวกับฉันเป็นผีเป็นสางไปซะอย่างนั้น

 

“ยัยเด็กผี...ตามมาหลอกหลอนถึงที่นี่เลยเหรอ พระเจ้า เธอนี่มัน...วิญญาณเคลื่อนที่จริงๆ-__-;;”อะโห~นั่นเขาชมฉันหรือเปล่า?อีตาบ้าเอ้ย...คนอุตส่าห์จะช่วย ฮึ่มๆๆๆ แค้นเว้ย

 

“แหม...ตามมาหลอกหลอนในหัวใจนายใช่อ่ะเปล่า^__^;;”อยากจะอ้วก นี่ฉันพูดอะไรออกปายยอ่ะ>__<

 

“ป๊าดดดด...น้อง มุกเด็ดสุดยอด แกนี่ร้ายไม่เบาสอยเด็กมาเป็นแฟนไม่ปริปากบอกเพื่อนบอกฝูงซักคำ ใจร้ายว่ะ!  พี่ชื่อเขื่อนนะครับ น้องล่ะ”

 

เพื่อนเขาหันมาถามชื่อฉัน เมื่อเห็นว่าอีตาโทโมะกำลังหันมาแยกเขี้ยวใส่ฉัน  หมอนี่ก็เก่งเนอะ ทำคิ้วผูกโบว์ได้ด้วย เฮอะ!  แล้วหมอนั่นก็กำลังตะขัดฉันแต่โนวววว...ฉันไวกว่าคร้า^O^;

 

“ชื่อแก้วค่ะ^__^”

 

“แล้วเป็นแฟนกันได้ยังไง...”

 

“คือ....เหวอออออ~” คือฉันกำลังจะตอบคำถามพี่เขื่อน แต่จู่ๆหมอนี่ก็ดึงฉันลงมาแล้ว...จูบ โอ้ววว~เต็มๆ แก้วละอยากจะร้องไห้  จูบแรกของแก้ว อะฮือๆๆๆ หลังจากนั้นเขาก็ปล่อย ปล่อยแล้วก็ดึงเข้ามาจูบอีก แง....มือไม้มันอ่อนแรงไปไม่เป็นแล้วอ่าYOY  จะผลักเขาออกก็ไม่สามารถทำได้จริงๆ อ่อนระทวยเป็นน้ำตาเทียนเลยฉัน...

 

“เฮ้ย...O__o”เมื่อได้ยินเสียงพี่เขื่อนร้องขึ้น เขาจึงยอมปล่อยฉันอีกครั้ง นิ้วเรียวของเขาเอื้อมมาปาดที่มุมปากของฉันเล็กน้อยและเขาก็แลบเลียริมฝีปากของตัวเองอย่างพึงพอใจ เขาเป็นผู้ชายที่หน้าด้านที่สุดเลยง่า...YOY

 

“ฮึ..ยัยเด็กผีเนี่ยเป็นของฉัน...เป็นแฟน ไป..กลับบ้านได้แล้ว คืนนี้ฉันกับยัยนี้ต้องเคลียกันอีกยาว”

 

เหวอO__o พูดบ้าอะไรๆเคลียๆนะ คืนนี้เคลียยาว ว้ากกก! จะบ้าเหรอฉันไม่มีอะไรจะเคลียกับนายง่ะ..โทโมะจ๋าปล่อยแก้วไปนะTT^TT ว่าแล้วหมอนั่นก็ลากฉันออกไปท่ามกลาสายตานับร้อยของพวกผู้หญิงที่กรี๊ดกร๊าดราวกับจะฉีกเนื้อฉัน นายกำลังหาศัตรูให้ฉันนะโทโมะ...

 

อ้อ แล้วพี่เขื่อนก็กลายเป็นแบบนี้TT

 

O o O!!!!<<< พี่เขื่อนแกยังช๊อคไม่หายค้าYOY

 

.

.

.

“โอ๊ย~จะลากฉันไปไหน..แล้ว....”

 

“เฮ้...โทโมะ ว้าววว เด็กแกน่ารักว่ะ เนี่ยอ่ะเหรอ?ที่เขาร่ำลือกันเมื่อเช้า ยอดไปเลยเพื่อน” แล้วใครก็รู้เดินเข้ามาทักฉันกับเขาแอบเห็นโทโมะมองตาขวางๆสงสัยไม่ค่อยถูกกับหมอนี่แหะ ที่สำคัญหมอนี่หน้ากลัวอ่ะ มองฉันด้วยสายตาแทะโลมยังไงก็ไม่รู้ทั้งที่ตัวเองเพิ่งบอกอยู่แท้ๆว่าฉันเป็นเด็ก? ของโทโมะ

 

“เออ...แกมีอะไรเหรอไอ้กวัง...ถ้าไม่มีฉันกับ ‘แฟน’ กลับก่อน”เขาพูดจบก็โอบไล่ฉันเดินขึ้นรถไปเลย และด้วยความเป็นเด็กช่างสงสัยบวกกับความอยากรู้ฉันก็เลยถามเขาไปเสียอย่างงั้น

 

“นี่...”

 

“....”

 

“โท..”

 

“....”

 

“โมะ....”

 

“....”

 

เฮ้ย! ชักจะยั๊วแล้วนะ-__-;; เรียกไม่หัน ฉันเลยตัดสินกระโดดขี่หลังหมอนั่นมันทั้งชุดกระโปรงนักเรียนนี่แหละ เอ้า ฮึบ!>__<

 

ย้ากกกก!!!

 

O___O!!!

 

“ยัยบ้า...ทำอะไรเนี่ย หนักนะโว้ยยยย!”

 

“ก็เรียกแล้วไม่ได้ยินอ่ะ-__-;”แล้วฉันก็ยอมลงมาจากหลังของเขาเมื่อโทโมะสัญญาว่าจะตอบคำถามของฉัน แต่ก็ยังไม่วายที่เขาจะหันมาแดกดันฉันอีก ว่ายุ่งบ้าง จุ้นบ้าง แต่มีสิ่งนึงที่ทำให้ฉันสะดุดไปเล้กน้อยตอนที่ฉันถามเขาว่า...

 

“หมอนั่นเป็นใครเหรอโทโมะ?”

 

“อย่ายุ่งกับมัน!”

 

หน้าตาเขาดูจริงจังมากๆ หวงฉันอะเซ่(คิดไปได้-__-) แลเขาจะไม่ค่อยพอใจที่ฉันถามถึงเรื่องหมอนั่น ทางที่ดีฉันควรเลิกถามจะดีกว่า ไม่งั้นเขาต้องหันมาแว้ดใส่ฉันแน่ๆ

 

“เธอควรจะเกถามได้แล้ว และ...ไม่ควรไปยุ่งกับมันด้วย เพราะเธอเป็นแฟนฉัน!!”

 

อ่า^///^ ใบหน้าฉันมันร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่ได้จริงๆแหะ ตาบ้าเอ้ย!พูดออกมาได้ไง แล้วปากฉันมันก็ไวกว่าความคิด(อีกแล้ว)

 

“แฟนปลอมๆ;D”

 

“-__-;; แล้วไง??” เฮ้ยๆๆๆ โทโมะผลักฉันจนติดรถก่อนจะ...>__< แง..ฉันหลับตาปี๋ด้วยความกลัว ถ้าเขาทำอะไรฉันแบบเมื่อกี๊นี้อีกละก็ ฉันช็อคตายแน่ๆเลย โทโมะ นายกำลังจะทำให้ฉันตายรู้ไหม??

 

“คิดว่าฉันจะจูบเธอเหรอ...ยัยเด็กผี”

 

O_<     >_O   O__O  !! ฉันนึกว่าเขา..เอ่อ...จะจุบฉัน ที่แท้หมอนั่นแค่แกล้งให้ฉันหวาดกลัวเล่นๆแล้วก็ถอนใบหน้าออกไป และแน่นอนเขาก็ยัดฉันเข้าไปในรถอีกตามเคย

 

.

.

.

.

 

เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบอาทิตย์กว่าๆแล้วที่ฉันอยู่บ้านโทโมะ ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยแม้แต่น้อย หมอนั่นยังคงหาเรื่องฉันได้ทุกวี่ทุกวัน และวันนี้ก็เช่นกัน พี่เขื่อนเพื่อนของโทโมะโทรมาชวนเขา ได้ยินแว่วๆว่าจะออกไปปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนสักคนของเขา แน่นอนว่าฉันไม่มีทางอยู่บ้านคนเดียวแน่ๆ

 

“วันเกิดแพทเหรอ เออๆ เดี๋ยวฉันไป”

 

“โทโมะ..ไปไหนเหรอ?”

 

“จุ้นน่า-_-;”

 

“บอกหน่อยนะๆๆๆ ฉันเป็นแฟนนายน้า บอกหน่อยเด้ ถ้าเป็นผู้หญิงโทรมาหานายจะว่าไง-_-;;”น่านปากฉัน>[]< ฉัน(เผลอ)ไปพูดแบบนั้นต่อหน้าหมอนั่นได้ไง แต่ก็แอบแปลกใจเล็กๆที่หมอนั่นไม่บ่นไม่ว่าฉันซักคำ ปกติแล้วก็ด่าฉันว่า ยัยเด็กผีไม่ต้องมายุ่ง อะไรทำนองนั้นแน่ๆ ห...แปลกไปนะเนี่ย??

 

“-__-^^ ให้ตายเหอะ ถ้าเธอจะวุ่นวายขนาดนี้ เออ! ไอ้เขื่อนมันโทรมาตามให้ไปงานวันเกิดแพท”

 

“ใครคือแพท”แล้วฉันก็สวนออกไปทันควัน ไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลยอ่ะ >_< ถ้าจะบ้าไปแล้วฉัน..

 

“เพื่อนฉันเอง....เอาล่ะอยู่บ้านซะ เดี๋ยวดึกๆฉันกลับ”

 

“โทโมะจ๋า....แก้วขอไปด้วย....”

 

“อยู่บ้าน!!!!!!!”แว้กกก...ตอบแบบไม่คิดเลย ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ยอมนะโว้ยยยย!!!

 

“กลัวผี..TT”ฉันเอาข้ออ้างนี้ขึ้นมา ได้ผลแฮะ...นายนั่นยอมตกลงให้ฉันไปด้วย ไม่เสียแรงที่นั่งบีบน้ำตาด้วยนะเนี่ย  หมอนั่นจับฉันไปเปลี่ยนชุด เขาบอกว่ามันเป็นของน้องสาวเขา แง...ไม่อยากใส่อ่ะมันสั้น เดรสชมพูหวานๆสั้นเหนือเข่า มันไม่ใช่ฉันอ่ะTOT

 

“น่ารักดี..ไปได้แล้ว”

 

O__o หมอนั่นชมฉันใช่ป่ะ??

 

“เอ่อ...โอเคๆ”

 

ขับรถมาได้สักพักก็ถึงบ้านของผู้หญิงที่ชื่อแพทอะไรนั่น แหม่ อยากจะเห็นหน้ายัยแพทอะไรนั่นจริงๆเลย...รู้งานทันที พอลงจากรถฉันก็เดินไปควงแขนโทโมะไวอย่างใจคิด นี่ฉันไม่ได้พิสวาสเขานะ>_< แค่รู้ว่าพวกผู้หญิงมางานกันเยอะ ฉันก็เลยต้องแกล้งจี๋จ๋ากับเขาไปงั้น มันไม่มีอะไรจริงจริ๊ง><

 

“หึงฉันเหรอ?”

 

“ฉันกำลังช่วยนายต่างหากเล่า><”

 

“อ้อเหรอ...”

 

โทโมะทำท่าเหมือนจะไม่อยากเชื่อฉันสักเท่าไหร่ ฮึ่มๆๆ แต่เขาก็พาฉันไปแนะนำกับพวกเพื่อนของเขาในฐานะคนรัก อ๊ายย แอบเขินนะเนี่ย>//<

 

“ว้าว พามาเปิดตัวด้วยเว้ย”เสียงอีตาพี่เขื่อนดังขึ้นก่อนเลยค้า

 

“เออ”

 

“วันนี้จะมีเลิฟซีนจูจุ๊บกันแบบวันนั้นหรือเปล่าว่ะ ฮ่าๆๆ”พี่เขื่อนค้าYOY  ไอ้เรื่องแบบนั้นไม่ต้องเก็บมาคิดให้รกสมองหรอกค่า พี่...

 

“โทโมะ จูบกับเด็กนี่ด้วยเหรอ??”เสียงยัยแพทดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ฉันรู้ตัวเธอก็เพราะว่าหล่อนเป็นเจ้าของงานไง ฮี่ๆ ฉลาดเนอะฉัน>__< ดูออกนะ ยัยนี่เล็งโทโมะของฉัน(เขาไปเป็นของเธอตอนไหน?)อยู่อ่ะ เสียใจด้วยย่ะ แบร่ๆ

 

“ยัยเด็กผี คิดอะไรอยู่ ทำหน้าเหมือนปวดท้อง ให้ฉันพาไปไหม?”

 

เขาโน้มใบหน้ามากระซิบถามฉัน แง้...จั๊กจี๋อ่ะ>__< เอามือออกบ้างก็ได้นะ ฉันไม่หนีไปไหนหรอกน่า อีตาบ้าเอ้ย! หนักเอวชะมัด!!

 

“เปล่าซะหน่อย?”

 

“โทโมะไปกับแพทนะ^__^”ยัยนั่นเข้ามาควงโทโมะแล้วก็ดันตัวฉันออกไป ฮึ่มๆ-_-^^ เสียทองท่วมหัวไม่ยอมเสียผ....เอ่อ...แฟนให้ใครโว้ยย! คอยดูฤทธิ์ยัยแก้วคนนี้บ้างเหอะ!

 

“โทโมะ^__^;; แก้วปวดท้องอ่ะ พาไปห้องน้ำหน่อยจิ นะๆๆ”

 

“อ่า...ยุ่งจริงยัยตัวแสบ เอ่อ..แพท ผมพาเด็กงี่เง่าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”นี่ฉันช่วยเขานะเนี่ย ยังไม่วายแวบกัดฉันอีกอ่ะ ฉันงี่เง่าตรงไหนอ่า>__<

 

“รีบมานะโทโมะ”

 

“อุ้ย...คงอีกนานอ่ะค่ะ พอดีแก้วปวดท้องม๊ากมาก โทโมะเป็นแฟนต้องดูแล”

 

แล้วฉันก็หันไปตอบแทนโทโมะ ยัยนั่นทำหน้าเหี้ยมส่งมาที่ฉัน แน่นอนว่าฉันไม่กลัวเธอหรอกย่ะ ชิ! หันมาอีกทีนายโทโมะก็ทำหน้าบูดใส่ฉันแล้วอ่ะ ตามเขาไม่ทันจริงๆ หมอนั่นก็เล่นละครไม่เนียนเลยจริงๆ สนใจฉันหน่อยเซ่!

 

“โทโมะ นายช่วยสนใจฉันหน่อยได้ป่ะ?”

 

“หือ...สนใจเหรอ? ได้”

 

ปากๆๆๆ ไม่น่าพูดเลยหมอนั่นเดินเข้ามาอุ้มฉันตัวลอยเลยอ่ะ แล้วก็พาไปในบ้านของยัยแพท แง้...โทโมะจะทำอะไรฉันอ่ะ แก้วไม่เอาน้า กลัวง่า>[]<

 

.....................................................................................................................................................................

 

 ะจ๊ากกก ดึกแย้ววง่า.[]. 

โทดที ถ้าตอนนี้มันจะไม่มีอะไรเลย....

ลาตายขอรับTToTT

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา