คนที่ฉันรักคือเธอ

      สามเดือนต่อมา....
 
"แก้วเลิกเรียนแล้ว ไปกินไอติมกับโทโมะนะ"โทโมะชวนฉัน หลังจากที่เลิกคาบเรียนสุดท้ายแล้ว
"ได้สิ แต่เดี๋ยวแก้วเก็บของแป๊ปนึงนะ"
"ได้ครับ ที่รัก"
    นี่ก็สามเดือนแล้วสินะ ที่ฉันก็โทโมะคบกันตลอดเวลาที่คบกัน เขาดูแลฉันดีมากแต่ฉันไม่รู้คือเขาลืมผู้หญิงคนนั้นได้หรือยัง ฉันกลัวว่าถ้าผู้หญิงคนนั้กลับมา เขาจะทิ้งฉันไป ฉันกลัวว่าฉันจะต้องอยู่คนดียวโดยไม่มีเขาเคียงข้าง
กลัว.....
"แก้วๆ ยัยแก้ว"แล้วจู่ๆก็มีคนสกิดเรียกฉัน ที่แท้ก็ยัยฟางนั้นเองตกใจหมด
"เอ่อ... ฟางมีไรเหรอ"
"ไปได้แล้ว โทโมะรอนานแล้วนะมัวคิดไรอยู่เนี่ย"ฟางพูดแล้วชี้ไปทางโทโมะ
"อ๋อ..ไม่มีไรหรอก ว่าแต่ฟางไม่มีนัดกับป๊อปเหรอ?"
"มีๆ นี่แหละฟางก็จะไปแล้วเหมือนกัน งั้นก็บายจร้าเที่ยวกันให้สนุกนะ"
"จร้าฟางก็เหมือนกัน บายจร้า"
        ณ ร้านไอติม
 
"เอา ช็อกโกแล็ตวันเดย์ค่ะ"
"ผมเอาเหมือนแฟนผมครับ"
ค่ะงั้นรอสักครู่นะคะ"พนักงานพูดแล้วเดินออกไป
"พิม"
"มีอะไรเหรอโทโมะ"ฉันถามโทโมะเพราะได้ยินไม่ชัดว่าเมื่อกี้โทโมะพูดว่าอะไร
"อ๋อ เปล่าเหรอ รีบกินกันเถอะจะได้รีบกลับ^^"
"อืม ^^"
 
 
 
 
   ในที่สุดก็ได้คลอดสักที ช่วยโหวตคอมเม้นหน่อยนะทุกคนแค่สองสามเม้นก้ยังดี ไว้วันพุธไรเตอร์มาอัพให้อีกนะ