คนที่ฉันรักคือเธอ

      สามเดือนต่อมา....

"แก้วเลิกเรียนแล้ว ไปกินไอติมกับโทโมะนะ"โทโมะชวนฉัน หลังจากที่เลิกคาบเรียนสุดท้ายแล้ว

"ได้สิ แต่เดี๋ยวแก้วเก็บของแป๊ปนึงนะ"

"ได้ครับ ที่รัก"

    นี่ก็สามเดือนแล้วสินะ ที่ฉันก็โทโมะคบกันตลอดเวลาที่คบกัน เขาดูแลฉันดีมากแต่ฉันไม่รู้คือเขาลืมผู้หญิงคนนั้นได้หรือยัง ฉันกลัวว่าถ้าผู้หญิงคนนั้กลับมา เขาจะทิ้งฉันไป ฉันกลัวว่าฉันจะต้องอยู่คนดียวโดยไม่มีเขาเคียงข้าง

กลัว.....

"แก้วๆ ยัยแก้ว"แล้วจู่ๆก็มีคนสกิดเรียกฉัน ที่แท้ก็ยัยฟางนั้นเองตกใจหมด

"เอ่อ... ฟางมีไรเหรอ"

"ไปได้แล้ว โทโมะรอนานแล้วนะมัวคิดไรอยู่เนี่ย"ฟางพูดแล้วชี้ไปทางโทโมะ

"อ๋อ..ไม่มีไรหรอก ว่าแต่ฟางไม่มีนัดกับป๊อปเหรอ?"

"มีๆ นี่แหละฟางก็จะไปแล้วเหมือนกัน งั้นก็บายจร้าเที่ยวกันให้สนุกนะ"

"จร้าฟางก็เหมือนกัน บายจร้า"

        ณ ร้านไอติม

"เอา ช็อกโกแล็ตวันเดย์ค่ะ"

"ผมเอาเหมือนแฟนผมครับ"

ค่ะงั้นรอสักครู่นะคะ"พนักงานพูดแล้วเดินออกไป

"พิม"

"มีอะไรเหรอโทโมะ"ฉันถามโทโมะเพราะได้ยินไม่ชัดว่าเมื่อกี้โทโมะพูดว่าอะไร

"อ๋อ เปล่าเหรอ รีบกินกันเถอะจะได้รีบกลับ^^"

"อืม ^^"

   ในที่สุดก็ได้คลอดสักที ช่วยโหวตคอมเม้นหน่อยนะทุกคนแค่สองสามเม้นก้ยังดี ไว้วันพุธไรเตอร์มาอัพให้อีกนะ