ลูกค้าหื่นกามกับสาวเด็กเสิร์ฟ
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ( ท่องไว้นะ ยัยแก้ว ลูกค้า ลูกค้า ) เธอนั้นได้คิดในใจเพื่อ งบสติอารมณ์โกธรของเธอไว้ห้ามทำไรเกินเลย
“พี่ขอเอาแก้วได้ไหม ” เขานั้นได้ถามเธออีกพร้อมจับมือเธอแบบแน่นกว่าเดิม
“ปล่อยค่ะพี่โทโมะ ” เธอว่าเขาพร้อมดึงมือเธอออกจากมือเขา
“ไหมล่ะจร๊ ” เขานั้นจับมือเธอแต่ถามเธอขึ้น
“เมือไรพี่จร๊อาหารสักที ลูกค้าเต็มร้านแล้ว” เธอนั้นได้พูดแบบรีบๆแล้วดึงมืออกจากเขาแต่ก็ไม่ออกสักที
“ก็ได้จร๊ งันพี่ เอาเหมือนเดินล่ะกัน คนเสิร์ฟก็คนเดิมนะ” ประโยคสุดท้ายเขากระชิบข้างหูเธอ แล้วหอมไป
มือที่บางๆของแก้วที่เขานั้นจับอยู่ไม่ปล่อย
เมือเธอนั้นได้รับเมนูจากเขา ก็รีบชักมือออกแล้วเดินไปที่ครัวอย่างเร็ว
ปล่อยให้ชายหนุ่มนั้นยิ้มอยู่คนเดียว
ในครัว
“อ่าวแก้ว ไหมรับเมนูช้าจังแก่ไปตั้งนานแล้วนิ ” เฟย์แก้วนั้นที่เห็นเธอเข้าครัวก็รีบถามทันที
“ก็ ไอ ลูก ค้าบ้ากามคนนั้น อ่ะสิ ” เธอนั้นได้บอกเพื่อนเธอไปอย่างอารมณ์เสีย
“ฉันเข้าใจแก่ แต่อย่าทำไรให้เขาโกธรล่ะ เขายิ่งรวยด้วย โกธรขึ้นมาแก่โดนไล่ออกแน่ ” เพื่อนของเธอนั้นรู้ดี
เลยว่าชายหนุ่มที่ชอบมา แต๊ะอั๋ง แก้วนั้นเป็นคนอย่างไง
“นี่เฟย์แก่ช่วยไปเสิร์ฟโต๊ะ ไอบ้ากามแทนฉันหน่อยสิ ” เธอนั้นได้วอนเพื่อนเธอให้ช่วยที
เพราะเธอนั้นไม่อยากไปเจอเขา
“ก็ได้ สิ ฉันเพื่อนแก่นะ” เฟย์เพื่อนของแก้วนั้น
หลังจากทั้งคู่คุยกันเสร็จ
เฟย์นั้นได้ถือถาดอาหารโต๊ะ 4 หรือโต๊ะของโทโมะออกไป
”อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ ” เสียงนั้นที่โทโมะนั้นรอฟังแต่กลับไม่ใช่เสียงแก้ว
“นี่แก้วไปไหน” เขานั้นเมือรู้ว่าคนที่มาเสิร์ฟไม่ใช่แก้วคนที่เขานั้นต้องการโทโมะได้ตะคอกใส่เฟย์ทันที
“ออ คือ แก้ว ติดไปเสิร์ฟโต๊ะอื่นค่ะ” เฟย์นั้นได้ตอบเขาไปอย่าง กลัวๆ
“งันเอาอาหารนี่ไปเก็บ ฉันจะทานต่อเมือแก้วมาเสิร์เท่านั้น ” เขานั้นได้ไล่เฟย์ด้วยความโกธร
“แต่ ...... ”
“ไม่ต้องมาแต่ ถ้ามีปัญหาจะพบเจ้าของร้านเดี๋ยวนี้เลย” เขานั้นได้ตะคอกเฟย์ไปอีกที่
ก่อนที่เฟย์นั้นจะเดินไปห้องครัว
“เป็นไงบ้างยัยเฟย์ ” แก้วนั้นได้ถามเพื่อนสาวทันทีเมือเห็นเพื่อนสาวเดินเข้ามา
“เขาไม่ยอมอ่ะแก่ ” เฟย์นั้นได้บอกเธอด้วยอาการที่เศร้าใจ
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปเสิร์ฟเองดีกว่า ” เธอพูดพร้อมหยิบถาดอาหารไปที่โต๊ะเขา
“อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ” เธอพูดพร้อมว่างอาหารไว้ที่โต๊ะเขา
ก่อนเดินออกไปแต่เขานั้นได้ดึงมือเธอไว้ ไม่ให้ไป
“ทำไมไม่มาเสิร์ฟแต่ที่แรก ” เขาจับมือเธอไว้พร้อมมองน่าเธอถามแบบโกธร
“ ก็ติดลูกค้าโต๊ะอื่น นิ ”
เขาได้ฟังจากเธอแต่ก็ไม่ไรมากมาย แล้วปล่อยให้เธอไปทำงาน
เวลาที่เขานั้นทานเขาแถบไม่มองไรนอนจากเธอ ที่เธอนั้นเสิร์ฟโต๊ะนั้นโต๊ะนี้
จนเขานั้นเรียกเธอมาที่โต๊ะอีกเพื่อไรบ้างอย่าง
“ว่าไงค่ะจะรับไรเพิ่ม ” เมือแก้วมาถึงโต๊ะ ก็ถามเขาทันที
“รับคนเสิร์ฟคนนี้ได้ป่าวคับ ” เขานั้นได้มองเธอสายตาอย่างเจ้าเล่ห์
“ออ ไม่มีค่ะ ” เธอนั้นได้อึ่งกับคำพูดของเขา ก่อน ปฎิเสทเขาไป
“งันมีนม ไหมอ่ะ” เขาถามเธอ
“มีค่ะรับ นมไรดีค่ะ” เธอนั้นถามเขาพร้อมจดลงกระดาษ
“เอานมคนสวยอย่างน้องแก้วคับ” เขาบอกเธอไม่พอพร้อมทำท่าเหมือนคนดูดนม
ประโยคของเขาครั้งนี้ ทำให้เธอเริ่มจะทดไม่ไว้ได้แต่กัดฟัน
“แล้วตกลงจะรับไรไหมห่ะ ” เธอนั้นได้ตะคอกใสเขาไปเต็มๆด้วยความโกรธของเธอที่อัดอั่นมานาน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ