Season ฤดูกาลของความรัก
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ไม่เอานะ ไม่ไป”
ฉันกอดเสาแน่น เอ่อ ฉันว่าเหตุการณ์มันค้นๆ เหมือนฉันเคยกอดเสาต้นนี้เลยแฮะ
“จะกลัวอะไร เธอเล่นเป็นแล้วไม่ใช่ไง”
ตานี่ไม่ยอมฟังเสียงฉันซักนิด แงะมือฉันจนได้ ไม่พอยังพาฉันซ้อนเจ็ตสกีออกไปกลางสระอีกด้วย
อ๊ากกก ไม่เอานะใช่ฉันเคยเล่นเป็นก็จริง แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้อยากเล่นน้า
“นะ...นาย ดับเครื่องทำไม”
ฉันถามตานี่แตกตื่น เพราะอยู่ๆเขาก็ดับเครื่องเจ็ตสกีเฉยเลย แถมเรายังอยู่กลางสะรน้ำห่างออกจาก
ฝั่งมาตั้งเยอะด้วย
ไม่นะ ฉันเคยจมน้ำแถวนี้ด้วย TT^TT
เขาจะพาฉันมาฆ่าใช่มั้ย
“หายไปไหนมา”
ห๊ะ ตานี่ถามว่าไงนะ
“ไหนเธอบอกจะมา แล้วหายไปไหนมา”
ฉันว่าฉันเห็นตานี่หูแดงๆด้วยนะ อย่าบอกนะว่า ตานี่เขินที่ถามฉัน แล้วทำไม ฉันต้องเขินตามตานี่ด้วย
“ไม่ได้หายไปไหนซักหน่อย”
เหอะ ฉันไม่ได้หายนะ ก็แค่ไม่แวะมาตามที่บอกว่าจะมาเท่านั้นเอง ถามว่าทำไมนะเหรอ -^-
เหอะๆ ก็พอฉันมาทีไร ตานี่ก็มีแต่สาวๆนุ่งบีกีนี่รุมเต็มไปหมด ชิ นี่เขาเรียกว่าหึง ใช่มั้ย
เออ ยอมรับก็ได้ว่าเอหึงที่เห็นรอบๆตัวตานี่มีแต่ผู้หญิงเต็มไปหมด แล้วเขาจะมาสนใจฉันทำไมกัน ชิชิชิ =^=
“เฮ้อ ผู้หญิงนี่ปากแข็งกันอย่างนี้ทุกคนรึเปล่านะ”
ป็อปปี้สตาร์เครื่องก่อนจะพาฉันกลับเข้าฝั่ง
แต่อย่าคิดว่าหมอนี่จะปล่อยฉันกลับร้านนะ เขากลับลากฉันเดินออกมานั่งที่สวนหย่อมไม่ไกลจากสนามกีฬาแทน
เราสองคนทรุดตัวลงนั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ แทนการเดินวนรอบสวน เหมือนคนอื่นๆ
“เธอหายไปไนมา”
เขาถามด้วยคำถามเดิม แถมยังจ้องฉันไม่วางตาอีกคตั้งหาก
“นายจะมาสนใจอะไรฉัน รอบๆตัวนายก็มีสาวๆเต็มไปหมดแล้วไง” ฉันแอบทำปากยื่น
“หึ หึงหรือไง”
“ใคร ใคร หึง อย่ามาเมานะ” ฉันถามกลับเสียงสูง แงง ทำไมหน้ามันรู้สึกร้อนๆนะ
“ก็เธอนั้นแหละยัยตุ๊กแก”
หมดประโยคจะเถียง แล้วทำไมเขาต้องมาคาดคั้นถามฉันด้วยหล่ะ เหอะ -^-
“ไม่รู้สึกอะไรกับฉันบ้างหรือไง”
O.O โอ๊ะ ดูเหมือนคำถามนี้ฉันจะตอบไม่ได้แฮะ ฉันเบือนหน้าหนีสายตาที่จับจ้องมาของอีกฝ่ายด้วย
ใบหน้าร้อนผ่าว
“นี่ ฉันพูดกับเธออยู่นะ”
“อะ...อะไรเล่า”
“นายรู้เรื่องร้านฉันได้ไง”
“เปลี่ยนเรื่อง” ตานี่ทำหน้าไม่พอใจที่ฉันเปลี่ยนเรื่องคุย
“อุ๊บ อย่าบอกนะว่านายแอบตามหาฉันอ่ะ”
ฉันแกล้งปิดปากทำตาโต แต่ตานี่กลับยิ่งหูแดงเข้าไปใหญ่
อ๊ายยย >///< แล้วทำไมฉันต้องเขินไปด้วยล่ะเนี่ย
“เออ ถ้าฉันอยากเจอเธอมันแปลกนักหรือไง”
ฮุๆ ^[]^ อยู่ๆฉันก็รู้สึกอยากลุกขึ้นเต้นอ่ะ อ๊ายยย นายน่ารักไปแล้วนะ เวลาเขินเนี่ย
“หยุดยิ้มเลยนะยัยตุ๊กแก”
“ทำไม ก็ที่นายอยากเจอกันมันไม่ได้แปลว่านายชอบฉันหรือไง ^^”
“เออ ถ้าใช่แล้วทำไม ฉันชอบเธอ เข้าใจยัง”
OoO งืด พอได้ยินแบบนี้ก็ เขินนนน นะตาบ้า
ฉันยกมือกุมแก้วตัวเอง เพราะกลัวว่ามันจะแตกเพราะรอยยิ้มไปซะก่อนนะซิ นาย น่ารักเกินไปแล้วนะ ป็อปปี้
“หยุดยิ้มแล้วบอกมาได้แล้วว่า เธอคิดยังไง ชอบฉันบ้างรึเปล่า”
เขาดึงฉันเข้าไปใก้ลพลางถาม
“อยากรู้จริงอ่ะ”
“ยัยนี่ ==”
“ฮ่าๆ ไม่บอก”
ฉันแกล้งลอยหน้าเข้าไปใก้ล แต่อย่าคิดว่าตานี่จะปล่อยให้ฉันรอดไปได้ เขาดึงเข้ามาใก้ลก่อนจะประกบปากตัวเอง
ลงมาบนปากฉัน
อืม เค้กร้านฉันมันหวานขนาดนี้เลยหรือไงกันนะ ^^
“บอกมา : ) ”
“ถ้าไม่ชอบจะหึงหรือไงเล่า>//<”
ฉันส่งเสียงออกมาได้อุบอิบ มันเขินนะ ป็อปปี้ดึงฉันเข้าไปกอดไว้แน่น
เฮ้อ ความรักมันทำให้คนเรารู้สึกดีแบบนี้นี่เอง ถึงแม้อากาศจะร้อนจะฉันแทบไห้ม แต่อ้อมกอดของเขากลับทำให้
ฉันเย็นสบายอย่างบอกไม่ถูก
อิอิ ♥ คุณว่ามั้ยหล่ะ ถ้าอยากรู้ต้องไปหาซักคนมานั้งข้างๆเวลาคุณร้อนแล้วแหล่ะ แต่คนนี้นะของฉัน ^W^
ToP ♥ “ถ้าไม่ชอบจะหึงหรือไงเล่า>//<” BY FANG
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
โอ้เย่ จบแล้วคร้า กับเซ็ตนี้ ฤดูกาลแห่งรัก(ลากเลือดอีตอนอัพเนี่ยแหละ)
ขอบคุณทุกๆคนที่ไม่ทิ้งกันน้า แม่ว่าเราจะแอบหาย(ไปนานมาก)ก็ตาม ขอบคุณจริงๆค่ะ
รักคนอ่านนะ กอดๆๆๆๆ จุ๊ฟ ><
เรื่องใหม่ยังไม่มีค่ะ ฮ่าๆ ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยอ่าาาาา
รอก่อนน้า แต่มีแน่ค่ะ แค่ไใ่รู้ว่าเมื่อไหร่
เอาเป้นว่าเจอกันครั้งหน้า ถ้ายังรักกันเหมือนเดินน้าาาาา ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ