Season ฤดูกาลของความรัก
To_oNg0909
13) ตอนพิเศษ ฤดูรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนพิเศษ ที่เกิดขึ้นจากความโก๊ะ ที่นิยายจบแล้วลืมกดปิดเรื่อง เอาเลยเอามาให้อ่านกันหน้าแตกกันค่ะ ><
“คาปูชิโน่แก้วครับ”
เสียงทุ้มของลูกค้าเรียกให้คนที่แทบจะนั่งสับงกคาเก้าอี้รีบลุกขึ้นทันที แต่ผลที่ได้กลับเป็นเสียงร้องโอ๊ดโอยของ
เจ้าตัวแทน
“โอ๊ยยยย ฮืออ”
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ”
“อ๊ะ คือ โอ๊ย เจ็บ”
‘ป็อปปี้’ กระโดดข้ามเคาเตอร์เข้ามาดู ‘แก้ว’ ที่ยังนั่งทรุดตัวกุมเท้าตัวเองแน่น ชายหนุ่มช่วยพยุงให่หญิงสาวลุก
ขึ้นเดิน ก่อนจะพากันเดินเข้าไปทำแผลที่ด้านในเคาเตอร์
“คงจะเล็บฉีก”
“โอ๊ย เจ็บอ่ะ”
“อืมจะเบามือแล้วกัน”
‘กรุ๊งกริ่งๆ’
เสียงประตูร้านถูกเปิดเข้ามา แต่สองหนุ่มสาวก็ยังคงไม่รู้ตัว
“หายไปไหนนะ” เสียงทุ้มบ่นพึมพำเมื่อไม่เห็นคนที่ควรจะอยู่
“โอ๊ย ซี๊ด ไหนบอกจะเบาๆไง”
“ก็เบาแล้ว เธอจะโวยวายทำไม ฮะ”
“แก้ว”
โทโมะเรียกชื่อแฟนสาวเสียงเข้ม เดินทะลุเข้ามาด้านในของร้าน กระชากคนที่นั่งทรุดตัวอยู่ด้านหน้าของหญิงสาว
“เฮ้ย”
“อ๊ะ พี่โมะ”
“ปล่อย”
ป็อปปี้สะบัดมือคนที่กระชากเสื้อตัวเองอยู่อย่างไม่พอใจ
“เมิงทำอะไร”
“กินข้าวมั้ง กรูบอกให้ปล่อย”
สองหนุ่มจ้องหน้ากันอย่างอารมณ์เสีย ก่อนที่โทโมะจะเป็นฝ่ายปล่อยคอเสื้อป็อปปี้ก่อน
“เป็นอะไร” ถามเสียงอ่อนลงเมื่อสังเกตุเห็นกล่องปฐมพยาบาลข้างตัวแก้ว
“เตะโต๊ะ แล้วพี่เป็นอะไรไป อารมณ์เสียมาจากไหน”
“ก็...ช่างเหอะ มาพี่ทำให้”
“เธอมีคนดูแลงั้นฉันไปหล่ะ”
“เดี๋ยวซิ ขอบคุณนะ”
“อืม ไม่ต้องมองฉันไม่งาบแฟนแกหรอกน่า” ตอบกลับโทโมะไปด้วยสีหน้ากวนๆ
“ไอ้....”
“พี่โมะ เขาช่วยแก้วไว้นะ” แก้วใส่บ่นชายหนุ่ม
“ก็พี่ไม่ชอบมัน”
“ขี้หึง” ต่อว่าอีกฝ่ายด้วยสีหน้ายิ้มๆ
“ยัยแปลกหายไปไหนว่ะ”
“นาย มาเป็นแบบวาดรูปให้หน่อยน้า”
เขื่อนหันไปมองตามเสียงที่เขาคุ้นเคย จ้องร่างบางที่กำลังรั้งขอมือของใครบางคนเข้มง
“ไม่เอา”
“น้าๆ ฉันชอบหุ่นนายจริงๆนี่น่า”
“ยัยนี่ อะไรของเธอว่ะ ไม่เอา” อีกฝ่ายปฎิเสธพลางหันมองหาใครบางคน
“เฟย์”
“อ้าวพี่เขื่อน ดีค่ะ”
“ไม่ต้องมายิ้ม ปล่อยมือ” ตวาดแฟนสาวเสียงเข้ม แต่เฟย์กลับดึงท่อนแขนของชายหนุ่มอีกคน
เข้ามากอดไว้แน่น แถมยังมีการส่ายหน้าปฎิเสธคำสั่งของเขื่อนอีกตั้งหาก
“เฟย์!!”
“ง่ะ ก็เฟย์อยากได้ นายนี่เป้นแบบวาดรูปนี่หว่า”
“ชิบ!! เดี๋ยวพี่เป็นแบบให้ ปล่อย”
“โว้ย หยุดทั้งสองคนนั้นแหละ ถ้าไม่หยุดมีเรื่องแน่”
ป็อปปี้ตวาดใส่ทั้งสองคนที่ยังไม่ยอมเลิกเถียงกันซะที แค่ตามหายัยตุ๊กแกไม่เจอเขาก็เซ็งจะแย่ ยังมาเจอแต่คน
แปลกๆอีกให้มันได้อย่างนี้ซิ
“ไม่เอา นายมาเป็นแบบให้ฉันก่อนซิ”
“ยัยนี่พูดไม่รู้เรื่อหรือไงว่ะ บอกว่าไม่เป็น นายมาเอาแฟนนายออกไปเลยนะ”
เขื่อนดึงแขนอีกข้างให้เฟย์ปล่อยมือตัวเองจากแขนป็อปปี้ แต่อีกฝ่ายกลับรั้งไว้แน่น
ตอนนี้เลยกลายเป็นภาพ คนสามคนที่ดึงกันไปมาโดยมีเฟย์อยู่ตรงกลาง
“ยัยเฟย์ แกทำอะไรอ่ะ”
“ยัยแก้ว แกมาช่วยดึงพี่เขื่อนออกไปหน่อยดิ แขนฉันจะหลุดอยู่แล้ว”
“แกก็ปล่อบมือขากผู้ชายคนนั้นดิ”
“ไม่เอา แนจะเอาเขาเป็นแบบวาดรูปให้ฉัน”
แก้วพยักหน้าให้มึนก่อนจะเข้ามาดึงแขนเขื่อนอีกข้างให้ปล่อยมือจากเพื่อนเธอ
“เฮ้ย เธออย่าดึงดิ”
“ไม่เอา ยัยเฟย์บอกให้ดึง”
“แก้ว ปล่อยมือเลยนะ อยากมีเรื่องหรือไง”
“พี่โมะก็มาช่วยดึงซิ แก้วจะได้ไม่ต้องดึง”
“Shit" โทโมะสถบก่อนจะเป็นฝ่ายเข้าไปดึงเขื่อนให้หลุดออกจากเฟย์ซะเอง
“เชี่ยเอ๊ย ยัยโรคจิตเธอปล่อยฉันเลยนะ”
“ฉันไม่ได้โรคจิตนะ” เฟย์เถียงหน้าบูด แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือจากเขาอยู่ดี
“ทำอะไรกันอ่ะ”
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
โอ๊ะโอ้ มาแล้วคร้า เหลืออีกตอนนึก กำลังจะอัพคร้าาาาา
รักคนอ่าน้าาาาา จุ๊ฟๆๆ
เจอกันตอนหนเาคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
