ภารกิจหัวใจ 3
8.5
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
7) The End
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากคุณน้องจินนี่แฟนของไอ้หมีเดินสะบัดบ๊อบ เดินหนีไปเต้าเพียงลำพังเราะไม่มีใครไปกับคุณเธอ
ชวนป็อปปี้ชายหนุ่มก็ไม่สนเพราะนั่งเล่นจ้องตากับเพื่อนเธออยู่
แก้วขยับหนีคนข้างกาย แต่ก็โดนดึงให้เข้ามานั่งใก้ลเขาอยู่ดี แล้วพ่อคุณก็เอ่ยไล่ให้ป็อปปี้พาเพื่อนเธอไป
เครียล์กันที่ห้อง ตามมาด้วยยัยเฟย์ที่โดนลากตามออกไปติดๆ
"เฮ้ย ยัยเฟย์ ฟาง"
จะตามเพื่อนสาวออกไป ก็ติดตรงที่โดนโทโมะยึดข้อมือเอาไว้แน่น
"ปล่อยดิ ฉันจะไปตามเพื่อน"
มองหน้าโทโมะที่ยังนั่งดื่มตามสบาย
"จะตามไปทำไม เขาจะเคลียร์ปัญหาหัวใจกัน"
"งั้นฉันจะกลับบ้าน"
"เดี๋ยวซิ เธอไม่มีอะไรจะเคลียร์ฉันบ้างหรือไง" โทโมะมองหน้าแกนิ่ง
"หึ ถ้าฉันพูดไปเธอจะเขื่อมั้ยล่ะ"
โทโมะได้แต่เงียบไป แก้วเองก็น้อยใจที่เขาไม่แม้แต่จะยอมถามเธอว่าความจริงมันเป็นแบบไหน
“พี่โมะ พี่ป็อปล่ะค่ะ” น้องจินนี่เดินกลับมาถามหาแฟนหนุ่ม
“กลับไปแล้ว น้องจินนี่กลับเองแล้วกันนะครับ”
“ห๊า ได้ไงอ่ะ” ชักสีหน้าใส่ทั้งคู่ ก่อนจะเดินออกไปกดโทรศัพท์หาป็อปปี้
แก้วลุกขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้โทดมะไม่ดึงเธอไว้ แต่เขากลับลุกขึ้นยืนตามเธอ
“ฉันจะไม่ถาม แต่จะให้โอกาสเธอพูดมันออกมาเอง”
แก้วมองหน้าโทโมะว่าเขาหมายความว่ายังไง
“โมะไม่สนว่าหวายจะเป็นคนจ้างแก้ว หรือพิมจะเป็นยัง “ เริ่งกลับมาใช้สรรพนามแทนตัวเองอย่างเดิม ทำเอาแก้ว
ใจชื้นขึ้นเป็นกอง มีความหวังว่าบางทีเขากับเธออาจจะกลับมาคบกันเหมือนเดินได้
“แต่ที่โมะสน รักกันบ้างมั้ยครับแก้ว”
จ้องตาคนข้างกายที่ตาโต กับคำถาม(โครต)ตรงของชายหนุ่ม
“ว่ายังไงครับ คนดี”
“ฮึกๆ รักซิ รักมากด้วย”
รีบพูดออกมาก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้พูดอีกเป็นครั้งที่ 2
“หึ ก็เท่านั้น”
ดึงร่างบางเข้ามาประทับจูบที่ดูจะร้อนแรงขึ้นตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่จุดติดได้ง่ายๆ เพียงแค่สัมผัสร่างบางเพียง
น้อยนิด
“อือ..แก้วอายเขานะ” ดันโทโมะให้ยอมถอนจูบออกไป
“งั้นไปห้องโมะแล้วกัน”
ช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมา ตรงไปที่รถก่อนจะขับออกไปยังคอนโดตัวเอง เพียงแค่เปิดประตูเข้ามาโทดมะก็ไม่เปิด
โอกาสให้แก้วได้ตั้งตัว
โถมตัวเข้าใจกดจูบที่ปากบางดูดกลียลมหานใจของเธอไปจนหมด ร่างบางได้แต่ทุบอกแกร่ง
เป็นการประท้วงในการกระทำของเขา
“ยะ..หยุดก่อน”
“แก้วอ่ะ” ทำหน้ามุ่ยที่โดนแก้วหันหน้าหนี
“โมะยังไม่ยอมพูดเลยนะ ว่าระ.....รักแก้วรึเปล่า” ใบหน้าสวยขึ้นสีจัดทันที ที่เอ่ยจบประโยค
“รักซิครับ ฟังโมะนะ”
“โทโมะรักแก้วใจนะครับ” หน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงมากขึ้นมากกว่าเดิมอีกหลายเท่า
“เป็นแฟนกันนะครับ”
สบตาคนตัวเล็กอย่างสื่อความหมายของใจผ่านดวงตาคม บีบมือบางเป็นการย้ำเตือนว่าเขาพูดจริง
“นะครับ”
“อืม” พยักหน้าตกลงอย่างว่าง่าย ก่อนจะร้องออกมาอย่างตกใจ ที่โดนโทดมะช้อนอุ้มจนตัวลอยเดินเข้าห้องนอน
จัดการวางร่างบางลงบนเตียงกว้ง ที่เจ้าตัวรีบตามมา ทาบทับเอาไว้ทั้งตัว แก้วจับหัวใจที่เต้นแรง เพราะความตื่นกับ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเธอชักจะหัวหมุน
“อย่าไปทำสายตาแบบนี้ให้ผู้ชายที่ไหนนะครับ”
“-*-“ แก้วได้แต่ทำหน้า งงๆ
“ก็ไอ้สายตา ‘อยากได้’แบบนี้อ่ะ”
ไม่ปล่อยให้เธอได้คิดนาน ก้มลงมามอบจูบหวาน ขบเม้มที่ปากบางเบาๆ สอดลิ้นร้อนเข้ามาชิมความหวานภายใน
หยอกล้อลิ้นเล็กที่ดูจะรู้เดียงสาขึ้นมากจากการสอนของคุณครูโทโมะ
“อือ..”
เสียงหวานเล็ดลอดออกมาจากปากบางที่พยายามกลั้นแล้ว เพราะสัมผัสของชายหนุ่มที่ลูบไล้ขาอ่อนเธอเล่นอย่าง
เพลิดเพลิน
“อ๊ะ....”
‘ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ...’
แก้วเบี่ยงหน้าหลบปากหนา เอ่ยบอกเขาให้ยอมรับโทรศัพท์ โทโมะถอนหายใจดังเฮือก ก่อนจะเดินไปกดรับ
“น้องจินนี่”
“ไอ้ป็อปมันอยู่กับคนที่มันรัก เลิกโทรหาพี่หรือมันได้แล้วครับ”
ไม่ฟังเสียงแว๊ดๆจากปลายสาย กดวางสาย เดินกลับมาแก้วที่ส่ายหน้าไม่ยอมให้เขาล่วงเกินมากกว่าจูบ
สุดท้ายที่ทำได้ก็เพียงแค่กอดร่างบางหลับไปจนเช้าเท่านั้น ต้องตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์จากการโทรตาม
ของเขื่อน
ที่บอกให้เขาลุกไปมหาลัยได้แล้วแต่ยังไม่วายแซวเขาเรื่องแก้วได้แต่มันไปเซ็งๆ ตอบตกลงกับเพื่อนไปก่อนจะ
ปลุกแก้วให้ลุกขึ้นอาบน้ำไปมหาลัยด้วยกัน
.
.
.
“แบบนี้นี่เอง”
เฟย์พูดขึ้นหลังจากฟังเรื่องราวของเพื่อนซี้จบลง
“แบบนี้แสดงว่า ป็อป โทโมะแล้วก็เขื่อนรู้จักกันมาก่อนแล้วนะซิ”
“ครับฟาง เรียกว่าเพื่อนซี้เลยแหละ”
“แล้วทำไมฟางไม่เคยเจอ สองคนนี้มาก่อน” เฟย์กับแก้วพยักหน้าเห็นด้วย เพราะทั้งสามคนไม่เคยรวมกลุ่มกัน
ให้พวกเธอเห็นมาก่อน
“แบบนี้เขาเรียกคนใก้ลตัวนะเนี้ย”
“แก้วเห็นด้วยกับเขื่อน” ทุกคนได้แต่หัวเราะอย่างมีความสุข หลังจากที่ทุกอย่างดูจะเข้าที่เข้าทางในที่สุด
‘ของที่มันคู่กัน ต่อให้อยู่ไกล หรือใก้ลกันแค่ไหน สุดท้ายมันก็จะต้องกลับมาคู่กันอยู่ดี’
เหมือนพวกเธอทั้งสามคู่ ที่ไม่น่าจะลงเอยกันได้ แต่เพราะคำว่า ‘รัก’ ทำให้ทุกคนมีวันนี้
‘ปิดบัญชีภารกิจหัวใจ’
The End ‘ภารกิจหัว’
^_____________________________________________________________^
จบแล้วค่ะในทุ่ดก็ครบทั้งสามคู่ อิอิ มึนๆเหมือนเดิม
ขอบคุณทุกๆกำลังใจ ทุกๆคอมเม้นนะค่ะ รักคนอ่านนะคร้า ^^
ชวนป็อปปี้ชายหนุ่มก็ไม่สนเพราะนั่งเล่นจ้องตากับเพื่อนเธออยู่
แก้วขยับหนีคนข้างกาย แต่ก็โดนดึงให้เข้ามานั่งใก้ลเขาอยู่ดี แล้วพ่อคุณก็เอ่ยไล่ให้ป็อปปี้พาเพื่อนเธอไป
เครียล์กันที่ห้อง ตามมาด้วยยัยเฟย์ที่โดนลากตามออกไปติดๆ
"เฮ้ย ยัยเฟย์ ฟาง"
จะตามเพื่อนสาวออกไป ก็ติดตรงที่โดนโทโมะยึดข้อมือเอาไว้แน่น
"ปล่อยดิ ฉันจะไปตามเพื่อน"
มองหน้าโทโมะที่ยังนั่งดื่มตามสบาย
"จะตามไปทำไม เขาจะเคลียร์ปัญหาหัวใจกัน"
"งั้นฉันจะกลับบ้าน"
"เดี๋ยวซิ เธอไม่มีอะไรจะเคลียร์ฉันบ้างหรือไง" โทโมะมองหน้าแกนิ่ง
"หึ ถ้าฉันพูดไปเธอจะเขื่อมั้ยล่ะ"
โทโมะได้แต่เงียบไป แก้วเองก็น้อยใจที่เขาไม่แม้แต่จะยอมถามเธอว่าความจริงมันเป็นแบบไหน
“พี่โมะ พี่ป็อปล่ะค่ะ” น้องจินนี่เดินกลับมาถามหาแฟนหนุ่ม
“กลับไปแล้ว น้องจินนี่กลับเองแล้วกันนะครับ”
“ห๊า ได้ไงอ่ะ” ชักสีหน้าใส่ทั้งคู่ ก่อนจะเดินออกไปกดโทรศัพท์หาป็อปปี้
แก้วลุกขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้โทดมะไม่ดึงเธอไว้ แต่เขากลับลุกขึ้นยืนตามเธอ
“ฉันจะไม่ถาม แต่จะให้โอกาสเธอพูดมันออกมาเอง”
แก้วมองหน้าโทโมะว่าเขาหมายความว่ายังไง
“โมะไม่สนว่าหวายจะเป็นคนจ้างแก้ว หรือพิมจะเป็นยัง “ เริ่งกลับมาใช้สรรพนามแทนตัวเองอย่างเดิม ทำเอาแก้ว
ใจชื้นขึ้นเป็นกอง มีความหวังว่าบางทีเขากับเธออาจจะกลับมาคบกันเหมือนเดินได้
“แต่ที่โมะสน รักกันบ้างมั้ยครับแก้ว”
จ้องตาคนข้างกายที่ตาโต กับคำถาม(โครต)ตรงของชายหนุ่ม
“ว่ายังไงครับ คนดี”
“ฮึกๆ รักซิ รักมากด้วย”
รีบพูดออกมาก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้พูดอีกเป็นครั้งที่ 2
“หึ ก็เท่านั้น”
ดึงร่างบางเข้ามาประทับจูบที่ดูจะร้อนแรงขึ้นตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่จุดติดได้ง่ายๆ เพียงแค่สัมผัสร่างบางเพียง
น้อยนิด
“อือ..แก้วอายเขานะ” ดันโทโมะให้ยอมถอนจูบออกไป
“งั้นไปห้องโมะแล้วกัน”
ช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมา ตรงไปที่รถก่อนจะขับออกไปยังคอนโดตัวเอง เพียงแค่เปิดประตูเข้ามาโทดมะก็ไม่เปิด
โอกาสให้แก้วได้ตั้งตัว
โถมตัวเข้าใจกดจูบที่ปากบางดูดกลียลมหานใจของเธอไปจนหมด ร่างบางได้แต่ทุบอกแกร่ง
เป็นการประท้วงในการกระทำของเขา
“ยะ..หยุดก่อน”
“แก้วอ่ะ” ทำหน้ามุ่ยที่โดนแก้วหันหน้าหนี
“โมะยังไม่ยอมพูดเลยนะ ว่าระ.....รักแก้วรึเปล่า” ใบหน้าสวยขึ้นสีจัดทันที ที่เอ่ยจบประโยค
“รักซิครับ ฟังโมะนะ”
“โทโมะรักแก้วใจนะครับ” หน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงมากขึ้นมากกว่าเดิมอีกหลายเท่า
“เป็นแฟนกันนะครับ”
สบตาคนตัวเล็กอย่างสื่อความหมายของใจผ่านดวงตาคม บีบมือบางเป็นการย้ำเตือนว่าเขาพูดจริง
“นะครับ”
“อืม” พยักหน้าตกลงอย่างว่าง่าย ก่อนจะร้องออกมาอย่างตกใจ ที่โดนโทดมะช้อนอุ้มจนตัวลอยเดินเข้าห้องนอน
จัดการวางร่างบางลงบนเตียงกว้ง ที่เจ้าตัวรีบตามมา ทาบทับเอาไว้ทั้งตัว แก้วจับหัวใจที่เต้นแรง เพราะความตื่นกับ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเธอชักจะหัวหมุน
“อย่าไปทำสายตาแบบนี้ให้ผู้ชายที่ไหนนะครับ”
“-*-“ แก้วได้แต่ทำหน้า งงๆ
“ก็ไอ้สายตา ‘อยากได้’แบบนี้อ่ะ”
ไม่ปล่อยให้เธอได้คิดนาน ก้มลงมามอบจูบหวาน ขบเม้มที่ปากบางเบาๆ สอดลิ้นร้อนเข้ามาชิมความหวานภายใน
หยอกล้อลิ้นเล็กที่ดูจะรู้เดียงสาขึ้นมากจากการสอนของคุณครูโทโมะ
“อือ..”
เสียงหวานเล็ดลอดออกมาจากปากบางที่พยายามกลั้นแล้ว เพราะสัมผัสของชายหนุ่มที่ลูบไล้ขาอ่อนเธอเล่นอย่าง
เพลิดเพลิน
“อ๊ะ....”
‘ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ...’
แก้วเบี่ยงหน้าหลบปากหนา เอ่ยบอกเขาให้ยอมรับโทรศัพท์ โทโมะถอนหายใจดังเฮือก ก่อนจะเดินไปกดรับ
“น้องจินนี่”
“ไอ้ป็อปมันอยู่กับคนที่มันรัก เลิกโทรหาพี่หรือมันได้แล้วครับ”
ไม่ฟังเสียงแว๊ดๆจากปลายสาย กดวางสาย เดินกลับมาแก้วที่ส่ายหน้าไม่ยอมให้เขาล่วงเกินมากกว่าจูบ
สุดท้ายที่ทำได้ก็เพียงแค่กอดร่างบางหลับไปจนเช้าเท่านั้น ต้องตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์จากการโทรตาม
ของเขื่อน
ที่บอกให้เขาลุกไปมหาลัยได้แล้วแต่ยังไม่วายแซวเขาเรื่องแก้วได้แต่มันไปเซ็งๆ ตอบตกลงกับเพื่อนไปก่อนจะ
ปลุกแก้วให้ลุกขึ้นอาบน้ำไปมหาลัยด้วยกัน
.
.
.
“แบบนี้นี่เอง”
เฟย์พูดขึ้นหลังจากฟังเรื่องราวของเพื่อนซี้จบลง
“แบบนี้แสดงว่า ป็อป โทโมะแล้วก็เขื่อนรู้จักกันมาก่อนแล้วนะซิ”
“ครับฟาง เรียกว่าเพื่อนซี้เลยแหละ”
“แล้วทำไมฟางไม่เคยเจอ สองคนนี้มาก่อน” เฟย์กับแก้วพยักหน้าเห็นด้วย เพราะทั้งสามคนไม่เคยรวมกลุ่มกัน
ให้พวกเธอเห็นมาก่อน
“แบบนี้เขาเรียกคนใก้ลตัวนะเนี้ย”
“แก้วเห็นด้วยกับเขื่อน” ทุกคนได้แต่หัวเราะอย่างมีความสุข หลังจากที่ทุกอย่างดูจะเข้าที่เข้าทางในที่สุด
‘ของที่มันคู่กัน ต่อให้อยู่ไกล หรือใก้ลกันแค่ไหน สุดท้ายมันก็จะต้องกลับมาคู่กันอยู่ดี’
เหมือนพวกเธอทั้งสามคู่ ที่ไม่น่าจะลงเอยกันได้ แต่เพราะคำว่า ‘รัก’ ทำให้ทุกคนมีวันนี้
‘ปิดบัญชีภารกิจหัวใจ’
The End ‘ภารกิจหัว’
^_____________________________________________________________^
จบแล้วค่ะในทุ่ดก็ครบทั้งสามคู่ อิอิ มึนๆเหมือนเดิม
ขอบคุณทุกๆกำลังใจ ทุกๆคอมเม้นนะค่ะ รักคนอ่านนะคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
