ภารกิจหัวใจ 3

8.5

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 19.49 น.

  7 ตอน
  115 วิจารณ์
  16.07K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ทำดีไม่ได้ดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ห๊ยุดดดดดดดดดดด  ก่อน"

 

วิ่งเข้าไปยื้อแก้วเหล้าที่โทโมะกำลังจะยกขึ้นดื่มเอาไว้  โทโมะมองคนที่เข้ามาแย่งแก้วในมือเขาตาขวาง

 

"ปล่อย อย่ามายุ่ง"

 

กระชากแก้วกลับคืนมา ก่อนจะยกดื่มรวดเดียวหมดแก้ว

 

"น้องเอามาอีก"

 

"นี่นายคิดจะฆ่าตัวตายหรือไง ห๊ะ" แก้วขึ้นเสียงใส่

 

"แล้วเธอจะมาสนทำไม"

 

"แค่ผู้หญิงทิ้ง ทำอย่างกับมีใครตาย"

 

เผลอหลุดปากพูดออกไปด้วยความโมโห จะห้ามปากก็ไม่ทันซะแล้ว

 

"ใช่ฉันโดนทิ้งแล้วไง  สมใจเธอแล้วนิ จะมายุ่งกับฉันอีกทำไม"

 

โทโมะตะคอกกลับเสียงดังไม่แพ้กัน  แก้วเม้มปากแน่น

 

"ฉันพูดกับนายดีๆนะ อีกอย่าง ฉันไม่ได้เป็นคนทำให้นายกับพิมเลิกกันซะหน่อย"

 

"ฮึกๆ แล้วฉันจะบอกให้นะ ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะทำไอ้ภารกิจบ้าๆนี่ซักหน่อย  รู้ไว้ซะด้วย!!"

 

เช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาลวก ลุกขึ้นเดินออกจากผับไปสวนกับหวายที่ตรงเข้ามาหาพี่ชายพอดี

 

"แก้......"

 

หวายจะเรียกเพื่อนไว้ก็เรียกไม่ทัน เพราะเจ้าตัวเรียกรถแท็กซี่ออกไปแล้ว   มองไปที่พี่ชายก็เอาแต่ยกแก้วขึ้นดื่ม

 

ทางด้านแก้วที่ลงจากรถทั้งน้ำตา ที่แม้แต่คนขับรถยังไม่กล้าเอ่ยถามอะไรหญิงสาวที่พอขึ้นมาก็เอาแต่

 

ปล่อยโฮท่าเดียว  เดินเช็ดน้ำตาปอยๆกลับเข้ามาในห้องนอน

 

"ฮึกๆไอ้บ้า เธออุตสาห์เตือนเพราะหวังดี ทำดีไม่เห็นจะได้ดีซักนิด"

 

"แล้วทำไมฉันจะต้องมาร้องไห้ เพราะนายด้ายด้วย ไอ้บ้าโทโมะ"

 

แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งร้องออกมาหนักขึ้น จนเพลียหลับไปนั้นแหละ น้ำตาเจ้ากรรมถึงได้ยอมหยุดไหล

 

ตื่นมาอีกทีก็เกือบ 4 ทุ่มแล้ว ตัดสินใจลุกขึ้นไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมาเล่นเกมส์ให้หายเครียด

 

"ไอ้เฟย์"

 

ร้องทักเพื่อนสาวที่ปีนระเบียงห้องเธอขึ้นมา งงๆ

 

'ประตูก็มีให้เดินเข้า มันจะปีนเข้ามาทำไมของมัน'

 

"นอนด้วย"

 

พูดกับเธอแค่คำเดียว ก็ล้มตัวลงนอนเลย ถามถึงฟางเจ้าตัวก็ตอบปัดๆ ได้แต่มองท่าทีแปลกของเพื่อนอย่างติดใจ

 

ก่อนจะยักไห่ล เพราะคนที่จะตอบนอนหลับไปแล้ว เลิกสนใจเฟย์ หันกลับมาสนใจเกมส์ที่เล่นค้างไว้

 

อย่างเดิม

 

'เพราะฉันหลงทาง หลงอยู่ใจกลาง ใจ....'

 

เจ้าของดทรศัพท์รีบไปตะครุบมาถือไว้ ก่อนจะเดินหนีออกมาคุยที่ระเบียง

 

"ฮัสโหล..."

 

ยังไม่ทันจะเอ่ยอะไรออกมา ก็โดนปลายสายพูดขัดขึ้นซะก่อน

 

"แก้ว แกมาช่วยฉันหน่อย"  

 

"ช่วย...ช่วยอะไรของแก หวาย"

 

"พี่ดมะเมาไม่รู้เรื่อง ฉันพากลับคนเดียวไม่ไหวอ่ะแก"  เสียงหวายทำท่าจะร้องไห้ออกมาเต็มที

 

"แกก็ไปเรียกพนักงานในร้านมาช่วยดิ"

 

ตอบปัดๆ เพราะยังเคืองชายหนุ่มที่กล่าวหาเธอไม่หาย

 

"น้า นะแกมาช่วยฉันหน่อย"

 

"ไม่เอา ดึกแล้วไม่อยากออก"

 

"ฉันมีข้อเสนอ"

 

'เออวุ้ย ไอ้พี่น้องคู่นี้ ชอบยื่นข้อเสนอกับเธอซะจริง'

 

หวานถือจังหวะที่แก้วเงียบไม่ตอบ พูดข้อเสนอของตัวเองออกมาทันที

 

"เดี๋ยวฉันให้พี่โมะ  ซื้อลูกรักแกให้คู่นึก มาช่วยฉันเถอะน้า"

 

เอาของรักของแก้ว มาเป็นตัวล่อให้หญิงสาวยอมมาช่วยตัวเองแบกพี่ชายกลับคอนโด

 

"เออๆ เห็นแกที่แกโทรมาขอร้อง   หรอกนะ "  (แน่ใจนะยัยแก้วใจ)

 

"อิๆ รีบๆมานะแก"

 

"เออๆ"

 

วางสายจากหวาย เดินกลับเข้าบอกเฟยืที่นอนอยู่ว่าเธอจะไปข้างนอก 

 

ก่อนจะรีบเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่ผับเดิม ที่เธอเดินออกมาทั้งน้ำตาเมื่อเย็น

 

"แก้ว"

 

เสียงหวายเรียกเพื่อนอย่างดีใจ มองดูโทโมะที่นอนเมาหลับชนิดหมดสภาพอย่างแรง

 

"โห ทำไมเป็นขนาดนี้เนี้ย"

 

'คงจะรักพิมมากซินะ แล้วทำไมเธอต้องรู้สึกน้อยใจด้วยเนี้ย บ้าไปแล้วแน่ๆยัยแก้วใจ'

 

"มาช่วยพยุงไปที่รถก่อนเหอะแก"

 

"อืมๆ"

 

เข้าไปช่วยพยุงชายหนุ่ม ที่ตัวใหญ่กว่าเธอทั้งคู่ไปยัยรถของชายหนุ่ม แต่ก็มีปัญหาตามมาอีกจนได้

 

"ยัยหวายแกจะให้ฉันไปด้วยยังไงว่ะ"

 

มองดูรถสปอร์ตสุกหรูของชายหนุ่ม ด้วยสีหน้าหนักใจ

 

'มันจะซื้อไอ้รถเห็นแก่ตัว(2ที่นั่ง)มาขับทำไมเนี้ย'

 

"แกก็นั่งตักพี่โมะไปไง"

 

พูดโดยไม่มองหน้าเพื่อนสาวซักนิด หวายจัดการยัยพี่ชายเข้าไปด้านใน ก่อนจะดันให้แก้วขึ้นไปนั่งบนตักโทโมะ

 

ด้วยสภาพที่เรียกว่า ทุลักทุเล เพราะโทโมะเองก็ตัวโต เธอเองก็สูงกว่าผู้หญิงไซด์มาตฐานซะอีก (เวรกรรม)

 

"ฉันซิ่งล่ะนะ"

 

คนพูดเหยียบคันเร่งจนมิด  'ไอ้พี่น้องคู่นี้มันจะตีนผีไปหน่ายยยยยยยยย  เดี๋ยวก็โดนตำรวจซิวพอดี เวรๆๆ'

 

"เฮ้อ ถึงซะที"

 

"ไอ้พี่บ้า ตัวหนักชะมัด"

 

ทั้ง2 สาวบ่นออกมาพร้อมกันหลังจากลากโทโมะ ขึ้นมาบนห้องของชายหนุ่มได้สำเร็จ

 

"ฉันกลับล่ะ"

 

"เดี๋ยวก่อนดิ ยัยแก้ว"

 

"อะไรอีกอ่ะ"

 

"แกดูพี่โมะให้ฉัน ก่อนดิ"

 

"อะไรว่ะ พี่แก แกก็ดูเองดิ" แก้วทำหน้ายุ่งกับคำพูดเพื่อน

 

"คือ..เมื่อกี้ฉันยังจ่ายค่าเหล้าไม่หมดอ่ะ"

 

"แหะๆ เงินไม่พอนี่หว่า"

 

"เออๆก็ได้ รีบๆกลับมานะแก"

 

ตะโกนไล่หลังหวายที่วิ่งออกจากห้องไปแล้ว

 

"โอ๊ย อยากอ้วก"   เสียงโทโมะดังขึ้น ทำเอาแก้วเกิดอาการหน้าตื่น

 

"เฮ้ย อย่าเพิ่งอ้วกนะ"

 

"อ้วก...."

 

"ไอ้บ้าบอกไม่ให้อ้วกเว้ย ไม่ใช่ให้อ้วก"  ขี้ยหัวตัวเอง ไปมาจนฟู่ฟ่อง

 

ก่อนจะเดินเข้าไปช่วยลูบหลังให้โทโมะอ้วกออกมาจนหมดลำไส้ ลากโทดมะให้ออกห่างจากกองอ้วกตัวเอง

 

'เดี่ยวมันเกิเสียดายของ เก็บขึ้นมากิน แล้วมันจะยุ่ง'  (หมดกันภาพพจน์พระเอกฉัน ยัยแก้วใจ T^T)

 

เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดทำความสะอาดให้โทโมะ จัดให้นอนในท่าสบายๆ ก่อนจะกลับมาทำความสะอาดกองอ้วก

 

"แหวะ ทำไมคนหล่อก็อ้วกเหม็นว่ะเนี้ย"

 

เดินกลับมาดูนเมาที่เริ่มออกอาการ ไข้ขึ้นเพราะแอลกอฮอลที่เดดิมเข้าไปมอกเริ่งออกฤทธิ์

 

'ดีนะที่ไม่เมามาปล้ำเธอเหมือนในหนัง ไม่งั้นเธอต้ดให้เป็ดกินจริงๆด้วย'

 

แก้วต้องคอยดูโทโมะไม่ให้มีอาการไข้ขึ้นสูงตลดคืน ส่วนหวายก็ไปแล้วไปลับ  ดูแลชายหนุ่มจนเผลอหลับ

 

ไปข้างเตียงจนเช้านั้นแหละ

 

^______________________________________________________________^

 

อัพแล้วคร้าขอโทษที่โผ่ลๆหายๆ

 

เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา