Friend รักหมดใจยัยเพื่อนซี้
9.5
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5
ฮาโหลลล.....ร่างบางที่นอนหลับอยู่ตื่นมาร่างโทรศัพท์ตอนตี 2 ด้วยเสียงงัวเงีย
แกไปงานแต่งไอ้บ้านั้นวันไหนว่ะ ไอ้แก้ว เสียงโทโมะเอ่ยถามผ่านสายโทรศัพท์
วันจันทร์ แกทำไมว่ะ ร่างบางตอบทั้งที่ยังหลับตาตื่นแหล่ไม่ตื่นแหล่
อืม แล้วฉันต้องแต่ตัวยังไงว่ะ
ห๊ะ แกว่าไงโทโมะ เมื่อได้ยินแก้วถึงกับตาสว่างทำที
ถามว่าต้องแต่งตัวยังไง ต้องให้เข้ากับแกหรือเปล่า
แกจะไปกับฉันจริงๆ ๆ เหรอ แก้วถามต่ออย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
อืม งั้นวันจันทร์ไปรับนะ
อร้ายยยย....พี่เมะของน้องแห้วน่ารักที่สุด
รู้ตัว.....นอนต่อเหอะไอ้แห้วกระป๋อง ฝันดีนะ ร่างสูงเอ่ยก่อนจะตัดสายปล่อยให้ร่างบางนอนดีใจสะดีดสะดิ้งอยู่บนเตียงยามตีสอง
กิ่ง...แต่งตัวให้น้องด้วยน่ะ
ค่ะแม่ กิ่ง..พี่สาวคนเดียวของแก้วที่วันนี้ต้องรับหน้าที่เนรมิตร่างบางให้สวย แต่คงจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาสักหน่อย
ไม่เอาอ่ะพี่กิ่งมันคัน เสียงประท้วงถูกพ่นโดยร่างที่โดนบังคับให้แต่งตัว
ถึงคันก็ต้องใส่...สวยดีออก
แต่แก้วว่ามันไม่เหมาะกะแก้วเลยนะ ยิ่งไปงานเขาอีกน่าจะใส่เสื้อกางเกงยืนก็หรูแล้ว ร่างบางพูดอย่างหมดอารมณ์
ใส่ไปให้เขาดูถูกแกหรือไงยัยน้องบ้า พูดมากจริงเดียวก็ไม่ทันพอดี
เชอะ...
เชิญครับ ร่างสูงจอดรถเทียบหน้าบ้านก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตู
.........
โอ้!!!.. ขอโทษครับผมมาผิดบ้าน พูดจบโทโมะเอื้อมมือกำลังจะปิดประตูรถทันที
ไอ้บ้าเมะจะไปไหน แก้วที่ยืนอยู่ตะโกนเรียก
อ้าว นึกว่ามาผิดบ้าน ก็วันนี้แก...........โทโมะไม่พูดต่อแต่จ้องมองแก้วด้วยสายตาที่คนถูกมองรู้สึกว่าหน้าร้อนขึ้นมาผ่าว ๆ
มองไรเล่า ไปได้แล้วเดียวไม่ทัน
ครับคุณผู้หญิง พูดจบแล้วเปิดประตูรถให้ร่างบาง
ภายในรถถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ โทโมะแอบมองร่างบางข้าง ๆ เป็นระยะ วันนี้แก้วดูสวยผิดตาเพราะแพรพรรณที่ร่างบางสวมใส่ขับให้เธอเป็นผู้หญิงขึ้นมากผิดกับวันก่อน ๆ ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มอ่อน ๆ ทำให้เขาเองไม่อยากละสายตาจากใบหน้างามนั้นเลย...
ไม่ลงหรือไงครับน้องแห้ว รถจอดเทียบหน้าโรงแรมที่มีงานเลี้ยงแต่ร่างบางยังคงไม่มีทีท่าว่าจะลงมาจากรถจนโทโมะเอ่ยถาม
ยังไม่พร้อมเลย
ไม่พร้อมได้ไงเล่า...มากับพี่ก็ต้องพร้อมสิน้อง โทโมะพูดติดตลกก่อนจะลงจากรถมาเปิดประตูให้อีกคน
พร้อมน่ะน้องแห้ว
อืม...^__^ แก้วตอบแล้วฝืนยิ้มสู้ก่อนจะเดินเข้าไปในงาน
แก้ว .. อ่ะ โทโมะยกแขนขึ้นเป็นเชิงให้ร่างบางคล้องแขนแต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่กล้าสักเท่าไร
ต้อง...ด้วยเหรอ
ถ้าไม่ทำก็ไม่เป็นแฟนกันนะสิ โทโมะพูดแล้วจับมือแก้วคล้องกับแขนตัวเองก่อนจะเดินเข้างานไปพร้อมกัน
19/01/56
ฮาโหลลล.....ร่างบางที่นอนหลับอยู่ตื่นมาร่างโทรศัพท์ตอนตี 2 ด้วยเสียงงัวเงีย
แกไปงานแต่งไอ้บ้านั้นวันไหนว่ะ ไอ้แก้ว เสียงโทโมะเอ่ยถามผ่านสายโทรศัพท์
วันจันทร์ แกทำไมว่ะ ร่างบางตอบทั้งที่ยังหลับตาตื่นแหล่ไม่ตื่นแหล่
อืม แล้วฉันต้องแต่ตัวยังไงว่ะ
ห๊ะ แกว่าไงโทโมะ เมื่อได้ยินแก้วถึงกับตาสว่างทำที
ถามว่าต้องแต่งตัวยังไง ต้องให้เข้ากับแกหรือเปล่า
แกจะไปกับฉันจริงๆ ๆ เหรอ แก้วถามต่ออย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
อืม งั้นวันจันทร์ไปรับนะ
อร้ายยยย....พี่เมะของน้องแห้วน่ารักที่สุด
รู้ตัว.....นอนต่อเหอะไอ้แห้วกระป๋อง ฝันดีนะ ร่างสูงเอ่ยก่อนจะตัดสายปล่อยให้ร่างบางนอนดีใจสะดีดสะดิ้งอยู่บนเตียงยามตีสอง
กิ่ง...แต่งตัวให้น้องด้วยน่ะ
ค่ะแม่ กิ่ง..พี่สาวคนเดียวของแก้วที่วันนี้ต้องรับหน้าที่เนรมิตร่างบางให้สวย แต่คงจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาสักหน่อย
ไม่เอาอ่ะพี่กิ่งมันคัน เสียงประท้วงถูกพ่นโดยร่างที่โดนบังคับให้แต่งตัว
ถึงคันก็ต้องใส่...สวยดีออก
แต่แก้วว่ามันไม่เหมาะกะแก้วเลยนะ ยิ่งไปงานเขาอีกน่าจะใส่เสื้อกางเกงยืนก็หรูแล้ว ร่างบางพูดอย่างหมดอารมณ์
ใส่ไปให้เขาดูถูกแกหรือไงยัยน้องบ้า พูดมากจริงเดียวก็ไม่ทันพอดี
เชอะ...
เชิญครับ ร่างสูงจอดรถเทียบหน้าบ้านก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตู
.........
โอ้!!!.. ขอโทษครับผมมาผิดบ้าน พูดจบโทโมะเอื้อมมือกำลังจะปิดประตูรถทันที
ไอ้บ้าเมะจะไปไหน แก้วที่ยืนอยู่ตะโกนเรียก
อ้าว นึกว่ามาผิดบ้าน ก็วันนี้แก...........โทโมะไม่พูดต่อแต่จ้องมองแก้วด้วยสายตาที่คนถูกมองรู้สึกว่าหน้าร้อนขึ้นมาผ่าว ๆ
มองไรเล่า ไปได้แล้วเดียวไม่ทัน
ครับคุณผู้หญิง พูดจบแล้วเปิดประตูรถให้ร่างบาง
ภายในรถถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ โทโมะแอบมองร่างบางข้าง ๆ เป็นระยะ วันนี้แก้วดูสวยผิดตาเพราะแพรพรรณที่ร่างบางสวมใส่ขับให้เธอเป็นผู้หญิงขึ้นมากผิดกับวันก่อน ๆ ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มอ่อน ๆ ทำให้เขาเองไม่อยากละสายตาจากใบหน้างามนั้นเลย...
ไม่ลงหรือไงครับน้องแห้ว รถจอดเทียบหน้าโรงแรมที่มีงานเลี้ยงแต่ร่างบางยังคงไม่มีทีท่าว่าจะลงมาจากรถจนโทโมะเอ่ยถาม
ยังไม่พร้อมเลย
ไม่พร้อมได้ไงเล่า...มากับพี่ก็ต้องพร้อมสิน้อง โทโมะพูดติดตลกก่อนจะลงจากรถมาเปิดประตูให้อีกคน
พร้อมน่ะน้องแห้ว
อืม...^__^ แก้วตอบแล้วฝืนยิ้มสู้ก่อนจะเดินเข้าไปในงาน
แก้ว .. อ่ะ โทโมะยกแขนขึ้นเป็นเชิงให้ร่างบางคล้องแขนแต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่กล้าสักเท่าไร
ต้อง...ด้วยเหรอ
ถ้าไม่ทำก็ไม่เป็นแฟนกันนะสิ โทโมะพูดแล้วจับมือแก้วคล้องกับแขนตัวเองก่อนจะเดินเข้างานไปพร้อมกัน
19/01/56
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ