coffee in my heart : ReRunYS
2.3
เขียนโดย 
ออมอนี่cake
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.25 น.
7 ตอน
0 วิจารณ์
15.05K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
1) แก้วที่ 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
ผู้แต่ง : ออมอนี่_cake
เรท : รักใสๆไร้สาระ
สถานะ : รีรัน coffee in my heart
เรื่องสั้น เรื่อง เอสเปรสโซ่ แก้วที่ 1 The FIRST
“ตายงลูก ไปรับจูฮยอนมาหน่อย น้าซอนมีเค้าจะออกไปสัมภาษณ์งานนะเช้านี้”
“ครับแม่”
รับคำของคุณแม่สุดที่รัก ก็รีบเปิดประตูออกไปบ้านข้างๆ บ้านน้าซอนมีน้องสาวของเพื่อนแม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เห็นคุณแม่บอกว่าน้าซอนมีน่ะเป็นซิงเกิลมัม (single mom) ตั้งแต่คลอดลูกสาวแฟนน้าแกก็เสีย หมายถึงไปทำงานแล้วเกิดอุบัติเหตุอ่ะนะครับ ก็เลยต้องเลี้ยงลูกคนเดียว โคตรเก่งเลย
“ฮยอนจ๋า จูฮยอนคนเก่งอยู่ไหนครับผม”
“...................”
“ก้าบ ก้าบ ก้าบ.....ว้าก...........”
เหมือนมีวัตถุก้อนใหญ่เท่าลูกแตงโมตกกระแทกเข้าที่ศีรษะหล่อๆของเขา วัตถุมีพิษซะด้วย เมื่อเกาะหลังเขาได้เด็กน้อยก็ทั้งงับหู งับคอจนตัวเขาแดงไปหมด
“ว้าก.............น้ายอมแล้วครับจูฮยอน น้ายอมแล้วคร้าบ....”
“ก้าบ ก้าบ ก้าบ ฮ่าๆๆๆๆๆ....หิวอ่ะก้าบ หนูหิว”
“เคเค เดี๋ยวน้าพาไปกินนม เอ...นมอยู่ไหนน้า อ่ะไปที่บ้านกันดีกว่าครับ เนอะๆ”
ไม่รู้จะทำอย่างไรเมื่อเด็กน้อยตรงหน้าออดอ้อนว่าหิว จะหานมให้ก็ไม่รู้ว่าชงยังไง เดี๋ยวลูกเค้าเป็นอะไรขึ้นมา เป็ดตายแน่ๆ จึงรีบวิ่งกลับบ้านโดยไม่ลืมหยิบหลานติดมือมาด้วย
เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง วัย 3 ขวบเศษ กำลังนั่งต่อเลโก้เป็ดสีส้มตัวใหญ่อยู่ในห้องนอนของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาล่ะเชื่อจริงๆว่าเด็กทุกคนโคตรแรงเยอะเลยเหอะ นั่งมา 3 ชั่วโมงกว่าแล้วซอฮยอนก็ยังไม่ยอมนอนจนเขาทนไม่ไหว
เอาล่ะซอฮยอนไม่นอนใช่ไหมครับ ได้!! งั้นน้านอนเอง ฮ่าๆๆๆ
@@@@@@@@@@@@@@@@
กว่าจะรู้สึกตัวตื่นอีกทีก็ปาเข้าไป 5 โมงเย็น อ่ะ ผี! ผีอำครับงานนี้ ว้าก..................นะโมตัสสะๆๆๆๆ
เขาพยายามลืมตาขึ้นมา แล้วมองดูผีที่มาอำบนอกของเขา ....
ผีหลับครับท่าน เฮ่อ.....หัวใจเกือบวาย ห้ะ หลับ???
อืม....ผีฮยอน....จะบ้า!
เด็กน้อยนอนหลับแบบไม่รู้เรื่องบนตัวของเขา ก็อย่างว่าแหล่ะเด็กเล็กๆนี่ดูยังไงก็น่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย ไหนจะแก้มอวบๆนั่นอีก น่าหยิกชะมัด เผลอตัวอุ้มเอาเด็กน้อยขึ้นมาใกล้ๆ จมูกโด่งๆตั้งใจกดลงไปที่แก้มนุ่มนิ่มนั้นอย่างแรง จนเด็กน้อยในมือดิ้นหยุกหยิก ปากอิ่มสีเชอร์รี่นั้นขยับเล็กน้อยเหมือนรู้ว่ามีคนมาขัดใจการนอน ริมฝีปากเล็กๆนั่นเผยอออกเมื่อนิ้วโป้งหลุดจากการควบคุม
....แอบเบือนหน้าหนี ยกตัวหลานออกจากตัว แล้วห่มผ้าให้
“ไอยงเอ๊ย นั่นเด็ก 3 ขวบนะเว้ย ตูจะบ้า T^T”
เมื่อรู้ถึงสติสตางค์ของตัวเองว่าเริ่มไม่ค่อยจะมีเท่าที่ควร จึงออกจากห้องไปหาคุณแม่ที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ แอบเดินไปโอบเอวคุณแม่เพื่อเอาใจ เผื่อคุณแม่จะใจดีจัดของโปรดของเขาไว้ให้มากกว่าคุณพ่อนิดหนึ่งอ่ะนะ
“หอมจังเลยคร้าบ....วันนี้มีของโปรดหย่งย้งหรือเปล่าครับเนี่ย?”
“ไอย้งนั่นเมียข้าเว้ย ให้มันน้อยๆหน่อยไอเด็กแก่แดด โตแล้วนะจะขึ้น ม.2 อยู่เทอมหน้าแล้วเนี่ย”
“ลูกมันโตที่ไหนกันล่ะคุณ นี่เพื่อนยายซอฮยอนนะ เห็นพากันเรียก ก้าบฮยอนๆๆ ฮิฮิ”
“โหย.....คุณแม่อ่ะ”
เพื่อนเหรอ? เห็นจะจริง ก็ตอนนี้ซอจูฮยอนเพื่อนของเขากำลังไต่ขาขึ้นมานั่งบนตักแล้วก็เอาแต่เรียก “ก้าบๆๆๆ” นี่น้านะครับ คนหล่อเสียความมั่นใจอย่างแรงเลยอ่า....T^T
คุณแม่หยิบช็อกโกแลตเหลวจากในตู้มาให้คนตัวเล็กจิ้มทานกับแครกเกอร์รูปกบ เด็กน้อยก็เอาแต่ใช้นิ้วจิ้มๆจนเลอะไปหมดทั้งมือ ทั้งหน้า....ทั้งปาก ฮะฮะ เด็กหนอเด็ก ผ่านไป 20 นาทีกว่าๆ เจ้าตัวเล็กก็็ยื่นมือมาทางเขาคงอยากหาตัวช่วยล่ะสิ
“ว่าไงครับตัวเล็ก.....เอาอีกป่าว?”
“อีก ก้าบ อีก”
“จัดไปคร้าบ.....”
เอาเจ้าตัวเล็กหนีบมาด้วยที่ด้านข้างของลำตัว มุ่งตรงมายังห้องครัวที่ถูกทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว เปิดหานิวเทนล่าช็อกโกแลตของคุณแม่ในตู้ ก่อนจะเทลงอ่างเล็กๆของเด็กข้างตัว กินไม่ได้แน่ๆของแบบนี้ อี๋ เห็นแล้วสยอง เป็ดไม่ชอบของหวานๆครับ รับไม่ได้ >_<
เด็กน้อยลงจากตัวเขาแล้วเดินลงบนซิงค์ล้างมือ เข้าไปหาอ่างช็อกโกแลตของโปรด ใช้นิ้วทั้ง 5 จิ้มลงไปในอ่างเล็กๆนั่นแล้วเอามาเลียอย่างเอร็ดอร่อย ก็ได้แต่มองไปยิ้มไป เด็กเอ๋ย.....
“ก้าบ กิน ก้าบ กิน”
“ไม่เอาครับ น้าไม่ชอบของหวาน ..... อ๊า อย่านะครับเดี๋ยวน้าเปื้อนน้าอาบน้ำแล้วนะฮยอนๆๆๆ”
“จุ๊บ.....”
เด็กตัวน้อยเอานิ้วทั้ง 5 ยื่นมาทางเขาแล้วพยายามจะป้อนให้ได้ เบี่ยงหลบไปมาเพราะไม่อยากจะอาบน้ำใหม่ และไม่อยากให้มีกลิ่นช็อกโกแลตติดตัว เจ้าตัวเล็กก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่พุ่งหน้ามาที่เขาแทนซะงั้น
ปากประกบปากสิครับงานนี้....มายบุดเดส
จูบแรกของ จอง ยงฮวา ว้าก.................
@@@@@@@@@@@@@@@@
“เป็ด ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!! จ้าก....................”
“ฮึ่ย.....อะไรเนี่ย.....”
“บอกให้ตื่นไงเล่าๆๆๆๆๆๆๆ เป็ดตื่น! นี่แน่ะๆๆๆๆ”
“โอ๊ย....แม่ครับผมเจ็บครับ ตื่นแล้วๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆ นึกว่าจะแน่”
“เฮ้ย !!”
ตื่นขึ้นมาแต่เช้าด้วยความจำยอม เพราะคุณแม่น่ะสิครับ เข้ามาปลุกด้วยอาวุธครบมือ ทั้งทุบด้วยหมอนทั้งตีด้วยฝ่ามือนิ่มๆ(?)จนเขาน่วมไปหมด เมื่อคืนเขาออกไปย่ำราตรีกับวีวี่เสียจนเกือบเช้า เพราะวันนี้วันหยุดเขาก็กะว่าจะนอนตื่นสายแบบสบายอารมณ์สักหน่อย แต่จะให้หันมาเหวี่ยงใส่คุณแม่บังเกิดเกล้าก็เห็นจะเป็นไปไม่ได้ ณ จุดนี้ก็เลยต้องยอมตื่น
แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาแว๊บแรกที่เห็นคือ ขาว...ขาขาวๆโผล่พ้นกางเกงยีนส์ขาสั้นจู๋มานิดเดียว เห...แม่เขาเปลี่ยนรสนิยมรวดเร็วไปไหม? ต่อไปคือ เนียน ผิวเนียนๆที่เข้ามาล็อคตัวของเขาแล้วพยายามสะบัดให้หลุดออกจากผ้าห่มผืนหนานั้น มันทั้งเนียนทั้งนุ่ม นุ่มไปทั้งตัว
สุดท้ายคือ ใส .... อ่าไม่ใช่คุณแม่แน่ๆครับงานนี้
.
.
“เฮ้ย !! ยายฮยอนมาไงเนี่ย? ลงไปเดี๋ยวนี้เลย ลงไปๆๆ”
“ฮึ คุณป้าให้มาตามหรอก ไม่งั้นฮยอนไม่ขึ้นมาให้เมื่อยตุ้มแน่ๆ ห้องนี้นะทั้งเน่า ทั้งเหม็น อี๋”
“ก่อนจะอี๋ ช่วยลงไปก่อนได้ไหม? น้าหนักมั้ง....”
ตอนนี้น่ะ เขาตื่นแล้ว...แต่จะมีอะไรๆตื่นขึ้นมาอีกแน่ๆถ้าหลานตัวแสบยังไม่ยอมลงไปจากร่างกายของเขาสักที เฮ่ย ก็ไอสภาพล่อแหลมแบบนี้
....คนตัวเล็กนั่งคร่อมอยู่บนหน้าท้องแกร่ง
....หน้าท้อง6ห่อ ที่มีแค่กางเกงบ๊อกเซ่อร์ กับเสื้อ(?)สีเนื้อ ที่มีหัวนมอมชมพูโผล่
....ขาเนียนๆของนักเรียน ม.2 กำลังทำร้ายจิตใต้สำนึกของว่าที่ผู้บริหารหนุ่ม อายุ 24
ก่อนที่อะไรขาวๆเนียนจะเข้าโจมตีกับความคิดในด้านดีๆของตัวเอง ก็มีเสียงระฆังช่วยชีวิตเขาไว้ก่อน
เฮ่อ....หมดยกแรก
......Ikite rutte jibun katte ,Kowashite iku dake ni.....
“ยอบอเซโย!! ....ค่ะ เป็ดยังไม่ตื่น เมื่อคืนนอนน้อยไปหน่อย.....ไม่ๆๆ ไม่ต้องโทรมาอีกนะ หวง!!”
to b con...
เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
ผู้แต่ง : ออมอนี่_cake
เรท : รักใสๆไร้สาระ
สถานะ : รีรัน coffee in my heart
เรื่องสั้น เรื่อง เอสเปรสโซ่ แก้วที่ 1 The FIRST
“ตายงลูก ไปรับจูฮยอนมาหน่อย น้าซอนมีเค้าจะออกไปสัมภาษณ์งานนะเช้านี้”
“ครับแม่”
รับคำของคุณแม่สุดที่รัก ก็รีบเปิดประตูออกไปบ้านข้างๆ บ้านน้าซอนมีน้องสาวของเพื่อนแม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เห็นคุณแม่บอกว่าน้าซอนมีน่ะเป็นซิงเกิลมัม (single mom) ตั้งแต่คลอดลูกสาวแฟนน้าแกก็เสีย หมายถึงไปทำงานแล้วเกิดอุบัติเหตุอ่ะนะครับ ก็เลยต้องเลี้ยงลูกคนเดียว โคตรเก่งเลย
“ฮยอนจ๋า จูฮยอนคนเก่งอยู่ไหนครับผม”
“...................”
“ก้าบ ก้าบ ก้าบ.....ว้าก...........”
เหมือนมีวัตถุก้อนใหญ่เท่าลูกแตงโมตกกระแทกเข้าที่ศีรษะหล่อๆของเขา วัตถุมีพิษซะด้วย เมื่อเกาะหลังเขาได้เด็กน้อยก็ทั้งงับหู งับคอจนตัวเขาแดงไปหมด
“ว้าก.............น้ายอมแล้วครับจูฮยอน น้ายอมแล้วคร้าบ....”
“ก้าบ ก้าบ ก้าบ ฮ่าๆๆๆๆๆ....หิวอ่ะก้าบ หนูหิว”
“เคเค เดี๋ยวน้าพาไปกินนม เอ...นมอยู่ไหนน้า อ่ะไปที่บ้านกันดีกว่าครับ เนอะๆ”
ไม่รู้จะทำอย่างไรเมื่อเด็กน้อยตรงหน้าออดอ้อนว่าหิว จะหานมให้ก็ไม่รู้ว่าชงยังไง เดี๋ยวลูกเค้าเป็นอะไรขึ้นมา เป็ดตายแน่ๆ จึงรีบวิ่งกลับบ้านโดยไม่ลืมหยิบหลานติดมือมาด้วย
เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง วัย 3 ขวบเศษ กำลังนั่งต่อเลโก้เป็ดสีส้มตัวใหญ่อยู่ในห้องนอนของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาล่ะเชื่อจริงๆว่าเด็กทุกคนโคตรแรงเยอะเลยเหอะ นั่งมา 3 ชั่วโมงกว่าแล้วซอฮยอนก็ยังไม่ยอมนอนจนเขาทนไม่ไหว
เอาล่ะซอฮยอนไม่นอนใช่ไหมครับ ได้!! งั้นน้านอนเอง ฮ่าๆๆๆ
@@@@@@@@@@@@@@@@
กว่าจะรู้สึกตัวตื่นอีกทีก็ปาเข้าไป 5 โมงเย็น อ่ะ ผี! ผีอำครับงานนี้ ว้าก..................นะโมตัสสะๆๆๆๆ
เขาพยายามลืมตาขึ้นมา แล้วมองดูผีที่มาอำบนอกของเขา ....
ผีหลับครับท่าน เฮ่อ.....หัวใจเกือบวาย ห้ะ หลับ???
อืม....ผีฮยอน....จะบ้า!
เด็กน้อยนอนหลับแบบไม่รู้เรื่องบนตัวของเขา ก็อย่างว่าแหล่ะเด็กเล็กๆนี่ดูยังไงก็น่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย ไหนจะแก้มอวบๆนั่นอีก น่าหยิกชะมัด เผลอตัวอุ้มเอาเด็กน้อยขึ้นมาใกล้ๆ จมูกโด่งๆตั้งใจกดลงไปที่แก้มนุ่มนิ่มนั้นอย่างแรง จนเด็กน้อยในมือดิ้นหยุกหยิก ปากอิ่มสีเชอร์รี่นั้นขยับเล็กน้อยเหมือนรู้ว่ามีคนมาขัดใจการนอน ริมฝีปากเล็กๆนั่นเผยอออกเมื่อนิ้วโป้งหลุดจากการควบคุม
....แอบเบือนหน้าหนี ยกตัวหลานออกจากตัว แล้วห่มผ้าให้
“ไอยงเอ๊ย นั่นเด็ก 3 ขวบนะเว้ย ตูจะบ้า T^T”
เมื่อรู้ถึงสติสตางค์ของตัวเองว่าเริ่มไม่ค่อยจะมีเท่าที่ควร จึงออกจากห้องไปหาคุณแม่ที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ แอบเดินไปโอบเอวคุณแม่เพื่อเอาใจ เผื่อคุณแม่จะใจดีจัดของโปรดของเขาไว้ให้มากกว่าคุณพ่อนิดหนึ่งอ่ะนะ
“หอมจังเลยคร้าบ....วันนี้มีของโปรดหย่งย้งหรือเปล่าครับเนี่ย?”
“ไอย้งนั่นเมียข้าเว้ย ให้มันน้อยๆหน่อยไอเด็กแก่แดด โตแล้วนะจะขึ้น ม.2 อยู่เทอมหน้าแล้วเนี่ย”
“ลูกมันโตที่ไหนกันล่ะคุณ นี่เพื่อนยายซอฮยอนนะ เห็นพากันเรียก ก้าบฮยอนๆๆ ฮิฮิ”
“โหย.....คุณแม่อ่ะ”
เพื่อนเหรอ? เห็นจะจริง ก็ตอนนี้ซอจูฮยอนเพื่อนของเขากำลังไต่ขาขึ้นมานั่งบนตักแล้วก็เอาแต่เรียก “ก้าบๆๆๆ” นี่น้านะครับ คนหล่อเสียความมั่นใจอย่างแรงเลยอ่า....T^T
คุณแม่หยิบช็อกโกแลตเหลวจากในตู้มาให้คนตัวเล็กจิ้มทานกับแครกเกอร์รูปกบ เด็กน้อยก็เอาแต่ใช้นิ้วจิ้มๆจนเลอะไปหมดทั้งมือ ทั้งหน้า....ทั้งปาก ฮะฮะ เด็กหนอเด็ก ผ่านไป 20 นาทีกว่าๆ เจ้าตัวเล็กก็็ยื่นมือมาทางเขาคงอยากหาตัวช่วยล่ะสิ
“ว่าไงครับตัวเล็ก.....เอาอีกป่าว?”
“อีก ก้าบ อีก”
“จัดไปคร้าบ.....”
เอาเจ้าตัวเล็กหนีบมาด้วยที่ด้านข้างของลำตัว มุ่งตรงมายังห้องครัวที่ถูกทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว เปิดหานิวเทนล่าช็อกโกแลตของคุณแม่ในตู้ ก่อนจะเทลงอ่างเล็กๆของเด็กข้างตัว กินไม่ได้แน่ๆของแบบนี้ อี๋ เห็นแล้วสยอง เป็ดไม่ชอบของหวานๆครับ รับไม่ได้ >_<
เด็กน้อยลงจากตัวเขาแล้วเดินลงบนซิงค์ล้างมือ เข้าไปหาอ่างช็อกโกแลตของโปรด ใช้นิ้วทั้ง 5 จิ้มลงไปในอ่างเล็กๆนั่นแล้วเอามาเลียอย่างเอร็ดอร่อย ก็ได้แต่มองไปยิ้มไป เด็กเอ๋ย.....
“ก้าบ กิน ก้าบ กิน”
“ไม่เอาครับ น้าไม่ชอบของหวาน ..... อ๊า อย่านะครับเดี๋ยวน้าเปื้อนน้าอาบน้ำแล้วนะฮยอนๆๆๆ”
“จุ๊บ.....”
เด็กตัวน้อยเอานิ้วทั้ง 5 ยื่นมาทางเขาแล้วพยายามจะป้อนให้ได้ เบี่ยงหลบไปมาเพราะไม่อยากจะอาบน้ำใหม่ และไม่อยากให้มีกลิ่นช็อกโกแลตติดตัว เจ้าตัวเล็กก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่พุ่งหน้ามาที่เขาแทนซะงั้น
ปากประกบปากสิครับงานนี้....มายบุดเดส
จูบแรกของ จอง ยงฮวา ว้าก.................
@@@@@@@@@@@@@@@@
“เป็ด ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!! จ้าก....................”
“ฮึ่ย.....อะไรเนี่ย.....”
“บอกให้ตื่นไงเล่าๆๆๆๆๆๆๆ เป็ดตื่น! นี่แน่ะๆๆๆๆ”
“โอ๊ย....แม่ครับผมเจ็บครับ ตื่นแล้วๆๆๆ”
“ฮ่าๆๆๆ นึกว่าจะแน่”
“เฮ้ย !!”
ตื่นขึ้นมาแต่เช้าด้วยความจำยอม เพราะคุณแม่น่ะสิครับ เข้ามาปลุกด้วยอาวุธครบมือ ทั้งทุบด้วยหมอนทั้งตีด้วยฝ่ามือนิ่มๆ(?)จนเขาน่วมไปหมด เมื่อคืนเขาออกไปย่ำราตรีกับวีวี่เสียจนเกือบเช้า เพราะวันนี้วันหยุดเขาก็กะว่าจะนอนตื่นสายแบบสบายอารมณ์สักหน่อย แต่จะให้หันมาเหวี่ยงใส่คุณแม่บังเกิดเกล้าก็เห็นจะเป็นไปไม่ได้ ณ จุดนี้ก็เลยต้องยอมตื่น
แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาแว๊บแรกที่เห็นคือ ขาว...ขาขาวๆโผล่พ้นกางเกงยีนส์ขาสั้นจู๋มานิดเดียว เห...แม่เขาเปลี่ยนรสนิยมรวดเร็วไปไหม? ต่อไปคือ เนียน ผิวเนียนๆที่เข้ามาล็อคตัวของเขาแล้วพยายามสะบัดให้หลุดออกจากผ้าห่มผืนหนานั้น มันทั้งเนียนทั้งนุ่ม นุ่มไปทั้งตัว
สุดท้ายคือ ใส .... อ่าไม่ใช่คุณแม่แน่ๆครับงานนี้
.
.
“เฮ้ย !! ยายฮยอนมาไงเนี่ย? ลงไปเดี๋ยวนี้เลย ลงไปๆๆ”
“ฮึ คุณป้าให้มาตามหรอก ไม่งั้นฮยอนไม่ขึ้นมาให้เมื่อยตุ้มแน่ๆ ห้องนี้นะทั้งเน่า ทั้งเหม็น อี๋”
“ก่อนจะอี๋ ช่วยลงไปก่อนได้ไหม? น้าหนักมั้ง....”
ตอนนี้น่ะ เขาตื่นแล้ว...แต่จะมีอะไรๆตื่นขึ้นมาอีกแน่ๆถ้าหลานตัวแสบยังไม่ยอมลงไปจากร่างกายของเขาสักที เฮ่ย ก็ไอสภาพล่อแหลมแบบนี้
....คนตัวเล็กนั่งคร่อมอยู่บนหน้าท้องแกร่ง
....หน้าท้อง6ห่อ ที่มีแค่กางเกงบ๊อกเซ่อร์ กับเสื้อ(?)สีเนื้อ ที่มีหัวนมอมชมพูโผล่
....ขาเนียนๆของนักเรียน ม.2 กำลังทำร้ายจิตใต้สำนึกของว่าที่ผู้บริหารหนุ่ม อายุ 24
ก่อนที่อะไรขาวๆเนียนจะเข้าโจมตีกับความคิดในด้านดีๆของตัวเอง ก็มีเสียงระฆังช่วยชีวิตเขาไว้ก่อน
เฮ่อ....หมดยกแรก
......Ikite rutte jibun katte ,Kowashite iku dake ni.....
“ยอบอเซโย!! ....ค่ะ เป็ดยังไม่ตื่น เมื่อคืนนอนน้อยไปหน่อย.....ไม่ๆๆ ไม่ต้องโทรมาอีกนะ หวง!!”
to b con...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
