จำไว้!! ฉันไม่ยอม

"Hello!!! Darling!!! โมะขาพิมคิดถึงโมะที่สุดเลย!!!" หญิงสาวคนนึงพูดขึ้นอย่างน่าตกใจ แล้วรีบวิ่งไปกระโดดกอดโทโมะอย่างแรง และคนคนนั้นก็คือพิมนั้นเอง

"พิม!!! เออ...พิม...คือ...โมะ...โมะว่า....พิม...ปล่อยโมะ...ก่อนดีกว่านะ...คือโมะอึดอัดน่ะ" โทโมะพูดแล้วพยายามผลักพิมออกไปจากตัวของเค้าเอง

"เออ...ก็พิมคิดถึงโมะนิค่ะ ขอพิมกอดหน่อยนะค่ะ" พิมยังไม่ถอนกอด แต่ยิ่งกอดรัดมากกว่าเดิมอีก

"พิมปล่อยเถอะนะ โมะขอร้อง" โทโมะพูดกับพิม

"โธ่ โมะอะ ก็คนมันคิดถึงนิค่ะ แต่ถ้าโมะขอร้องพิมแบบนี้ ยังไงพิมก็ต้องยอมอยู่แล้วค่ะ^^" พิมพูดจบก็ถอนกอดจากโทโมะแล้วย้ายตัวมานั้งบนเตียงของโทโมะ

"พิมทะ...ทำไมห้องโมะเป็นแบบนี้ละ?" โทโมะถามพิมอย่างตกใจ เพราะจากห้องที่รกๆ หนังสือข้าวของต่างๆวางกระจัดกระจาย ก็กลายเป็นห้องที่ดูสอาด หนังสือวางเรียงกันอย่างมีระเบียบ และที่สำคัญห้องก็ตกแต่งด้วยสีชมพู บนเตียงมีกลีบกุหลาบวางเรียงกันเป็นรูปหัวใจอย่างสวยงาม

"ดูสิสีชมพูหวานแหวขนาดนี้ โมะเป็นผู้ชายนะพิม แต่งซะเหมือนคู่รักที่เค้านอนด้วยกันเลย แต่โมะไม่มีคู่หรือแฟนกับเค้าซักหน่อยนะ"

"ใครบอกว่าโมะไม่มีค่ะ"

"แล้วใครละ????" โทโมะหันไปถามพิมที่กำลังเกาะแขนตังเองอยู่

"ก็พิมไงค่ะ โมะขา วันนี้พิมขอนอนข้างบ้านโมะได้มั้ยอะ" พิมถามโทโมะด้วยสายตาขอร้อง

"ไม่ได้ๆ พิมเป็นผู้หญิงนะ แต่ถ้าพิมอยากนอนเนี้ย พิมไปนอนห้องคุณแม่ดีกว่าผู้หญิงเหมือนกัน หรือไม่ถ้าพิมไม่ชอบ โมะจะให้ป้าแป๋ว(คนรับใช้ในบ้าน) ไปเปิดห้องใหม่ให้ก็ได้ แต่ถ้าพิมไม่ชอบอีกเนี้ย....โมะคงต้องไปส่งพิมที่บ้านแล้วละ^^" โทโมะพูดกับพิม พร้อมยิ้มบางๆ

"ไม่ พิมจะนอนห้องเดียวกับโมะ" พิมยังไม่ยอม เธอจึงดึงโทโมะไปนอนบนเตียง โทโมะปลิวไปตามแรงดึงของพิม เค้าจึงมีพิมนอนทับตัวเค้าอยู่

"พะ พิม ออกไปครับ" โทโมะพลักตัวพิมออกจากตัวเอง พิมจึงหล่นจากเตียงไปนอนบน พื้นแทน

ตุ๊บ!!!

"โอ๊ย!! โมะขาทำอะไรอะ พิมเจ็บมากเลยนะค่ะ" พิมร้องโอดครวออกมา เมื่อเค้ากระแทกลงพื้นอย่าแรง

"เออ พิมพิมออกไปก่อนได้มั้ยครับ คือโมะจะอากน้ำน่ะ" โทโมะพูดแล้ว ดึงพิมขึ้นมากจากพื้น

"ไม่ค่ะ พิมบอกกี่ครั้ง พิมก็ไม่ไป" พิมยังยืนยันคำเดิม

"งั้นโมะคงต้องทำแบบนี้แล้วละ" โทโมะพูด แล้วลากพิมไปที่ประตู เปิดประตู แล้วพลักพิมออกไป "ขอโทดนะพิม แต่โมะก็อยากมีเวลาส่วนตัว ของโมะเองบ้างน่ะ" โทโมะตะโกนผ่านประตูห้อง

"ไม่ พิมจะไปฟ้องคุณแม่"

"เฮ้อ... น่าเบื่อจังเลย" โทโมะถอนหายใจเบาๆ แล้วเดินไปอาบน้ำ

20นาที ผ่านมา

"ป้าแป๋ว ป้านิด"

"ค่ะ คุณชาย" 

"ป้าทั้ง2คนต้องเปลี่ยนห้องผมให้เป็นเหมือนเดิม ภายใน10นาที" โทโมะออกคำส่ง

"อะ เออ...ค่ะๆ"

10นาทีผ่าไป

"เสร็จแล้วค่ะคุณชาย"

"ครับ ขอบคุณมาก แล้วพิมไปแล้วใช่มั้ยครับ" โทโมะถามถึงพิม

"โมะขา ก่อนนอนดื่มนม 1แก้วก่อนนะค่ะ จะได้ดีต่อสุขภาพ^^" พิมเข้ามาในห้องของโทโมะ แล้วยื่นนมแก้ว ให้โทโมะดื่ม

"เออ.. ขอคุณครับพิม แล้วพิมยังไม่กลับหรอ" โทโมะถาม

"ไม่อะค่ะ พิมนอนห้องคุณแม่ดีกว่า" พิมตอบ

"งั้นหรอครับ" โทโมะพูด แล้วดื่มนม พอดื่มเสร็จก็ยื่นกลับให้พิม แล้วพิมก็ออกไปจากห้อง