จำไว้!! ฉันไม่ยอม

"แก้ว ฉันไปละนะ บาย" ฟางตะโกนบอกแกว

"จ้า" แก้วตอบด้วยเสียงแผ่วๆ

"เฮ้อ...สงสัยต้องนั้งรถเมย์กลับบ้านเองอีกแล้ว" แก้วบ่นเบาๆก่อนจะเดินไปที่ป้ายรถเมย์

ป้ายรถเมย์ แก้วนั้งรอรถเมย์อยู่

"นี่ยัยทอมแก้ว เธอโดนเพื่อนทิ้งหรอ เฮ้อ...น่าสงสารจริงจริ๊ง" โทโมะเปิดกระจกรถ แล้วล้อแก้ว แต่แก้วไม่สนใจโทโมะเลย โทโมะจึงปิดกระจกรถและขับรถไป

"แก้ว"

"นี่นายเลิกมากวนฉันสักที่ได้มั้ยเนี้ย" แก้วตะโกนไปยังต้นเสียงโดยไม่ได้ดูว่าเป็นใคร

"แก้วนี่พี่เอง" แก้วหันไปหา...

"พี่พิชชี่แก้วขอโทดค่ะ คือแก้วนึกว่าไอ้ขี้เก็กอะ"

"อ้าวแล้วนี่มานั้งทำไมอยู่คนเดียวเป็นผู้หญิงมันอันตรายรู้มั้ย"

"ก็แก้วขับรถไม่เป็นนิค่ะ เพื่อนๆแก้วก็ไม่ว่างไปส่งกัน แก้วก็เลยต้องนั้งรอรถเมย์อยู่ตรงนี่" แก้วพูโกบพิชชี่

"งั้น ไปกับพี่มั้ยละ" พิชชี่เสนอขึ้น แก้วยิ้มร่า แล้วตอบตกลงทันที

"ได้ค่ะ" แก้วพูดเสร็จก็รีบขึ้นรถของพิชชี่

บ้านแก้ว แก้วกำลังเดินออกจากรถแต่...

"แก้ว.." พิชชี่รั้งว้ก่อนที่แก้ว แก้วก่อนที่แก้วจะเดินออกจากรถ

"ค่ะพี่พิชชี่ มีอะไรหรอค่ะ" แก้วนั้งลงบนรถและถามพิชชี่ด้วยความสงสัย

"คือพรุ่งนี้...แก้วให้พี่มารับนะ" พิชชี่ถามแก้วด้วยความสุภาพ

"อืม...ก็ได้ค่ะ ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้แก้วจะยืนรอพี่อยู่หน้าบ้านนะค่ะ" แก้วตกลง

"พี่ดีใจจังเลยครับแก้ว" พิชชี่ยิ้มให้แก้ว(น่ารักมากอะ แต่ก็ไม่เท่าป๊าอยู่ดี:pupcake)

"ค่ะ แต่ว่า...พี่พิช..จะปล่อยมือแก้วได้หรือยังค่ะ" แก้วตอบ แล้วทำตัวบิดไปบิดมา ด้วยความเขิน

"เออ..พี่..ขอโทษครับ" พิชชี่ก็ตอบด้วยความเขินเช่นกัน

"งั้นแก้วไปละนะค่ะ ไว้เจอกันใหม่พรุ่งนี้นะค่ะ" แก้วดินออกจากรถ แล้วโบกมือลาพิชชี่

"ครับ^^"

บ้านโทโมะ

"โทโมะลูกกลับมาแล้วหรอ แม่ดีใจจังเลยลูก" แม่ของโทโมะวิ่งมากอดโทโมะอย่างดีใจ

"โอ๊ย!! มาครับผมเจ็บนะแม่ แม่จะดีใจทำไมครับ แม่ก็พิ่งเจอผมตอนเช้าก่อนไปมหาลัยไม่ใช่หรอครับแม่" โทโมะบ่นด้วยเค้าอึดอัด

"ก็แม่คิดถึงลูกนิ ปะไปกินข้าวกันนะลูก จะได้รีบขึ้นไปอาบน้ำข่างบน" แม่ของโทโมะ ดึงโทโมะไปที่โต๊ะอาหารที่มีอาหารโปรดของโทโมะว่างเรียงอยู่เต็มโต๊ะ

"แม่ครับแต่ผมเหนียวตัวไปหมดแล้ว ผมขอขึ้นไปอาบน้ำบนห้องก่อนได้มั้ยครับแม่" โทโมะยังไม่ยอมกินข้าว ได้แต่บนว่าอยากอาบน้ำ

"ไม่ได้นะลูก!! ลูกต้องกินข้าวให้หมดก่อนนะลูก ถึงจะขึ้นไปอาบน้ำข้างบนได้นะลูก เร็ว!!!ก่อนข้าว" แม่โทโมะดุลูก ทำให้โทโมะสงสัย ทำไมแม่ของเค้าจึงไม่ให้เค้าไปอาบน้ำข้างบน แต่โทโมก็ไม่กล้าถามแม่ เพราะเขารู้ดีว่าถ้าถามไป แม่คงบ่นยาวเป็นแน่ โทโมะจึงรีบกันข้าวและขึ้งไปข้างบนแต่ทวา...