คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

ตอนที่2 คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

ณ หน้าบริษัท

พ่อแก้ว=เฮ้อ เสร็จงานซะที ระหว่างนั้นมีโจรวิ่งมาแล้วต่อยคุณไกรภพอย่างแรงจากนั้นก็ใช้ปืนข่มขู่ว่า

โจร=ถ้าไม่อยากมีปัญหาแกรีบถอนตัวจากการทำการตลาดครั้งนี้ซะ

พ่อแก้ว=ทำมั้ยฉันต้องถอนตัวในเมื่อฉันเป็นคนสร้างมันมากับมือแกคงเป็นพวกถูกว่าจ้างให้มาข่มขู่ทำร้ายฉันซินะแต่ฝันไปเหอะว่าฉันจะเลิกทำการตลาดในครั้งนี้

โจร=งั้นแกก็ตายซะเถอะ(ทำท่าจะยิงแต่มีตำรวจนายหนึ่งวิ่งมาช่วย)

…..=คุณเป็นไรมากมั้ยครับ

พ่อแก้ว=ไม่เป็นไรครับขอบคุณ คุณมากเลยนะครับ

……=ครับไม่เป็นไรครับ

พ่อแก้ว=เอ่อคุณเป็นตำรวจรึป่าวครับผมว่าฝีมือของคุณเก่งมากเลยนะครับ

……=ครับ แต่ตอนนี้ผมได้ถูกถอนตัวจากตำรวจแล้วล่ะครับ

พ่อแก้ว=ทำมั้ยล่ะครับ

……=คือผมปฏิบัติงานนอกคำสั่งของผู้การอ่ะครับ ผมไปล่าจับแก๊งค์ค้ายาบ้าแต่ผมออกไปล่าคนเดียวแล้วยิงพวกมันตายโดยไม่ได้รับคำสั่งจากผู้การผมเลยขอลาออกเพื่อจะได้ตามล่าพวกมันถึงแม้ว่ามันจะผิดกฎหมายก็เหอะแต่ผมมีความจำเป็นที่จะต้องทำเพราะพวกมันเป็นคำฆ่าพ่อแม่ผม ผมจึงต้องตามฆ่าพวกมัน

พ่อแก้ว=ผมชื่อไกรภพนะครับยินดีที่ได้รู้จัก

…….=ครับ ผมโทโมะครับ

พ่อแก้ว=ว่าแต่พ่อหนุ่มมีงานทำยังล่ะพอดีฉันจะว่าจ้างนาย

โทโมะ=ว่าจ้างเรื่องอะไรหรอครับ

พ่อแก้ว=ฉันจะจ้างให้นายมาเป็นบอร์ดี้การ์ดให้ฉันนายคงรู้นะว่าทำมั้ยฉันต้องจ้างนายมาเพราะคู่แข่งทางการตลาดฉันเองแหละที่พวกนั้นพยายามจะขู่ให้ฉันเลิกทำซะเพื่อพวกมันจะได้หมดคู่แข่งแล้วฉันก็เห็นว่าฝีมือนายดีฉันก็เลยจะจ้างว่าไงล่ะ

โทโมะ=ครับตกลงครับเพราะผมอยู่ว่างๆจำด้มีอะไรทำก็สนุกดีเหมือนกัน

พ่อแก้ว=อืมนี่ที่อยู่ฉันพรุ่งนี้แปดโมงเช้ามาเจอฉันตามนี้นะ

โทโมะ=ครับท่าน ณ บ้านแก้ว

เฟย์=แกว่าไงนะ!!!

แก้ว=เอ่อใช่แกได้ยินไม่ผิดหรอกคุณพ่อจับคู่ฉันกับพี่ป๊อปน่ะสิ

เฟย์=โหพ่อแกนี่โหดเป็นบ้าอ่ะ อ้าวพี่ฟางเป็นไรอ่ะดูเงียบๆไป

ฟาง=อ่ะ อืมเปล่าๆไม่มีไร

แม่แก้ว=ขนมจ่ะเด็กๆ

เฟย์=ว้าวคุณแม่ทำคุ๊กกี้เป็นด้วยหรอคะ

แม่แก้ว=จ้าก็เป็นนิดหน่อยอ่ะจ่ะตามสบายเลยนะจ๊ะ

เฟย์=ค่างั้นไม่เกรางใจแล้วนะคะ อ่ำๆ อร่อยอ่ะ

เขื่อย=นี่ยัยเฟย์กินเข้าไปอย่างนั้นเดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก

เฟย์=ก็มันอร่อยอ่ะจริงมั้ยพี่ฟาง

ฟาง=ห๊ะๆ อ่ะ อืม แก้วฉันมีอะไรจะคุยด้วยอ่ะไปคุยกันข้างนอกนะ

ณ สวนหน้าบ้านแก้ว

แก้ว=ฟางแกดูแปลกๆนะมีอะไรรึป่าว

ฟาง=ป่าวหรอก แก้วฉันถามแกจริงนะๆ

แก้ว=อืมว่าไง

ฟาง=แกคิดยังไงกับพี่ป๊อป

แก้ว=ก็คิดแบบพี่อ่ะดิแกถามทำมั้ยอ่ะอย่าบอกนะว่าแก!!!! ฟางรีบเอามือปิดปากแก้ว

ฟาง=แกฉันขอร้องนะอย่าบอกใครเรื่องนี้คือฉันชอบพี่เขาตั้งแต่แรกที่แกแนะนำให้ฉันรู้จักแล้วล่ะแล้วฉันก็ทำทุกวิถีทางให้ได้รู้จักพี่เขามากขึ้นทั้งแชททั้งโทรสารพัดวิธี

แก้ว=อืม ฉันก็ดูอออกตั้งแต่แรกแล้วล่ะแต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับพี่ป๊อป

ฟาง=แกหนักใจรึป่าว

แก้ว=ไม่ๆ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันคิดกับพี่ป๊อปแค่พี่ชายเท่านั้น แกอ่ะเป็นเพื่อนรักฉันนะฉันเข้าใจแกดี

ฟาง=อืมๆเรื่องนี้ห้ามบอกใครนะแม้กระทั่งยัยเฟย์

แก้ว=อืมสัญญา^^ ณ บ้านโทโมะ

ขนมจีน=พี่ว่าไงนะพี่ได้งานทำแล้วหรอ

โทโมะ=อืมว่าแต่แกเหอะยังหางานทำไม่ได้หรอ

ขนมจีน=พี่ก็รู้นิว่าฉันเป็นเด็กที่คุณยายเอามาจากบ้านเด็กกำพร้าไม่มีโอกาสได้เรียนต่อจนจบแล้วใครเขาจะรับฉันเข้าทำงาน

โทโมะ=ขนมจีนอย่างอนพี่สิพี่ก็แค่แซวเล่นแต่ยังไงพี่กับยายก็รักแกเหมือนคนในครอบครัวเสมอนะ

ขนมจีน=ค่า พี่ชายที่แสนดีของหนมจีน(แล้วก็ขไปกอด)

ยายโทโมะ=อ้าว ตามโมะกลับมาแล้วหรอ

โทโมะ=ครับ คุณยายผมบอกแล้วไงว่าไม่ให้คุณยายไปขายของที่ตลาดอีกแต่คุณยายก็ไป

ยายโทโมะ=ก็ยายอยากช่วยแบ่งเบาภาระของหลานน่ะสิ

โทโมะ=ยัยจีนก็เหมือนกันทำมั้ยไม่ดูแลคุณยายห๊ะพี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าให้คุณยายออกไปไหน

ขนมจีน=โห้ พี่โมะหนมจีนทั้งห้ามทั้งฉุดแต่ยายก็ไม่ฟังอ่ะ

ยายโทโมะ=ตาโมะอย่าไปว่าน้องเลยยายผิดเองแหละเพราะยายอยากหาเงิน ขนมจีนเข้าไปกอดคุณยายแล้วซบอกบอกว่า

ขนมจีน=ยายคะหนมจีนบอกแล้วไงคะว่าหนมจีนจะเป็นคนเอาของไปขายที่ตลาดเอง

โทโมะ=เอางี้พี่คิดว่าเราก็ขายหน้าบ้านเลยสิจะได้ดูแลยายด้วย

ขนมจีน=อืมก็ดีเหมือนกันงั้นเริ่มเปิดร้านพรุ่งนี้

@ ไว้แค่นี้ก่อนนะง่วงนอนละขอตัวไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพให้นะจ๊ะ@