คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

10.0

เขียนโดย dadakz40

วันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.16 น.

  12 ตอน
  28 วิจารณ์
  23.14K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่11คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อณ บ้านแก้ว-เขื่อนเขื่อน=อ้าวแก้วโทโมะมากันแล้วพวกเราเฟย์=ยัยแก้วเป็นไงบ้าง(เพื่อนสาวพูดพลางพร้อมกับหมุนตัวแก้วเพื่อสำรวจร่างกาย)ฟาง=แกเป็นไงบ้างพวกเราเป็นห่วงแกมาเลยรู้มั้ยแล้วทำมั้ยแก้ว=ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะขอบใจพวกแกมากเลยนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ฉันแล้วก็พี่เขื่อนด้วยแก้ว=แล้วแม่ล่ะพี่เขื่อนเขื่อน=อยู่บนห้องนอนน่ะแม่เป็นห่วงแกมากเลยรู้มั้ยถึงขั้นเป็นลมไปเลยอ่ะแก้ว=งั้นแก้วไปหาแม่ก่อนนะ(แล้วแก้วก็วิ่งขึ้นบันไดไปหาแม่)เขื่อน=ขอบใจมานะโทโมะที่ช่วยดูแลยัยแก้วเป็นอย่างดีโทโมะ=ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วเอ่อคุณท่านไม่อยู่บ้านหรอครับเขื่อน=คุณพ่ออยู่ที่บริษัทน่ะพอดีท่านกำลังไปเคลียร์คดีความเฟย์=งั้นพวกเรากลับก่อนละกันนะฝากบอกแก้วด้วยว่าพรุ่งนี้เราจะมาหาเขื่อน=อืมฟาง=ปะเฟย์แล่วสองพี่น้องก็เดินออกจากบ้านขับรถกันออกไปณ ห้องนอนแม่แก้ว เขื่อนแก้ว=แม่คะ(แก้วเข้าไปหาแม่ที่นอนอยู่บนเตียง)แม่แก้ว เขื่อน=แก้วลูกแม่เป็นไงบ้าง(พูดพร้อมกับกอดลูกสาว)แก้ว=แก้วไม่เป็นไรแล้วค่ะแก้วขอโทษนะครับที่ทำให้แม่เป็นห่วงแม่แก้ว เขื่อน=มันไม่ใช่ความผิดลูกหรอกจ่ะแต่เป็นความผิดของพวกนั้นต่างหากแก้ว=มาพักผ่อนเยอะๆนะคะเดี๋ยวแก้วจะไปเอาโจ๊กมาให้แม่ทานนะคะแม่แก้ว เขื่อน=จ่ะเขื่อน=อ้าวคุณพ่อกลับมาแล้วหรอครับพ่อแก้ว เขื่อน=อืมเห็นแกโทรมาบอกว่ายัยแก้วกลับมาแล้วหรอเขื่อน=ครับคุณพ่อแล้วเรื่องคดีความเป็นไงบ้างครับพ่อแก้ว เขื่อน=ตำรวจสันนิษฐานว่าเป็นพวกคู่แข่งทางบริษัทขิงเราเนี่ยแหละเขื่อน=เป็นอย่างที่พวกเราคิดไว้ไม่มีผิดจริงๆด้วยพ่อแก้ว เขื่อน=พ่อตัดสินใจแล้วล่ะพ่อจะให้ป๊อปปี้พายัยแก้วไปหลบซะพักนึงขณะที่เขื่อนกับพ่อกำลังพูดคุยกันโดยไม่รู้ว่าโทโมะที่เดินมาบังเอิณได้ยินเรื่องที่แก้วจะต้องไปอยู่กับป๊อปปี้พอดีณ ห้องนอนโทโมะ+โทโมะ+นี่เราเป็นอะไรไปนะทั้งๆที่เรารักคุณหนูมากขนาดนั้นแต่เราก็ไม่สามารถที่จะดูแลคุรหนูตลอดไปได้เป็นเพราะเราสองคนไม่เหมาะสมกัน เราต้องตัดใจจากคุณหนูให้ได้คุณหนูจะได้ไปเจอคนที่ดีกว่าเราอย่างป๊อปปี้เรามันเป็นได้แค่บอดี้การ์ดรับใช้คุณหนูแค่นั้นไม่สามารถจะแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ห้องครัวโทโมะ=คุณหนูมาทำอะไรหรอครับแก้ว=ฉันมาหาน้ำดื่มน่ะโทโมะ=ครับงั้นผมขอตัวนะครับแก้ว=เดี๋ยวสิโทโมะนายเป็นอะไรรึป่าวทำมั้ยนายถึงต้องหลบหน้าฉันตลอดเวลาโทโมะ=คือผมแค่ไม่อยากให้คุณท่านมาเห็นน่ะครับแก้ว=นายเป็นบอดี้การ์ดฉันนะถึงคุณพ่อจะมาเห็นราสองคนอยู่ด้วยกันพ่อก็ต้องเข้าใจอยู่ดีนั่นแหละโทโมะ=แต่เราไม่ควรแก้ว=ทำมั้ยล่ะ นายจะบอกว่านายหมดรักฉันแล้วใช่มั้ยโทโมะโทโมะ=ไม่ใช่อย่างนั้นนะแต่ผมขนมจีน=พี่โมะ(วิ่งมาพร่อมกับเข้าไปกอดโทโมะ)โทโมะ=ขนมจีนขนมจีน=รู้มั้ยว่าหนมจีนรอพี่กลับบ้านมาตั้งนานโทโมะ=แล้วตอนพี่กลับมาแล้วหนมจีนไปไหนล่ะขนมจีน=พอดีหนมจีนไปเยี่ยมคุณยายมาอ่ะค่ะแก้ว=งั้นฉันขอตัวก่อนนะขนมจีน=เอ่อคุณแก้วคะแก้ว=อืม ว่าไงหรอขนมจีน=คุณแก้วเป็นไงบ้างคะแก้ว=ฉันไม่เป็นไรหรอกเธอไปดูแลโทโมะเถอะฉันขอตัวก่อนแล้วแก้วก็เดินจากไปขนมจีน=พี่โมะ พี่โมะโทโมะ=หะๆ อะไรขนมจีน=มองตาเขาปะตาลอยเลยนะโทโมะ=ป่าวพี่ก็แค่มองเฉยๆน่ะขนมจีน=ชอบเขาก็บอกไปสิโทโมะ=บอกแล้วขนมจีน=จริงอ่ะแสดงว่าก้เป็นแฟนกันแล้วลอ่ะดิโทโมะ=ยัยบ้า ยังหรอกแล้วก็คงไม่มีวันนั้นด้วยขนมจีน=ไมอ่ะโทโมะ=ไม่ใช่เรื่องของแกไปนอนซะไปขนมจีน=ไปก็ได้แต่ถ้ามีเรื่องอะไรให้หนมจีนช่วยก็บอกได้เลยนะโทโมะ=อืม ขอบใจมากนะรุ่งเช้าป๊อปปี้=สวัสดีครับคุณอาไกรภพพ่อแก้ว เขื่อน=อืม ที่อาเรียกป๊อปปี้มาเพราะอามีเรื่องจะขอความช่วยเหลือน่ะป๊อปปี้=มีอะไรรึป่าวครับคุณอาพ่อแก้ว เขื่อน=ป๊อปปี้คงรู้นะว่าแก้วกำลังถูกคนปองร้ายอาอยากจะให้ป๊อปช่วยพาแก้วไปหลบซักพักนึงน่ะป๊อปปี้=เอ่อ ได้ครับแล้วคุณอาบอกกับแก้วยังครับพ่อแก้ว เขื่อน=อายังไม่บอกหรอกขืนบอกไปยัยแก้วคงไม่ยอมไปแน่อาเลยอยากให้ป๊อปช่วยพูดให้หน่อยน่ะป๊อปปี้=ครับแล้วแก้วก็ลงมาพอดีพ่อแก้ว เขื่อน=อ้าวแก้วพี่เขามีเรื่องจะคุยกับลูกน่ะเชิญตามสบายนะเดี๋ยวพ่อไปทำงานก่อนป๊อปปี้=ครับแก้ว=พี่ป๊อปทัอะไรหรอคะป๊อปปี้=คือพ่อแก้วอยากให้พี่พาแก้วไปหลบซักพักนึงน่ะแก้ว=แต่แก้วไม่ได้เป็นไรแล้วนะคะแล้วแก้วก็ไม่อยากไปด้วยป๊อปปี้=แต่มีคนคิดปองร้ายแก้วอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับแก้วนะแก้ว=ไม่เอาแก้วไม่อยากไปป๊อปปี้=เอางี้แก้วลองไปคิดดูอีกทีนะพรุ่งนี้พี่จะมารับแก้ว=ก็ได้ค่ะแล้วป๊อปปี้ก็เดินออกจากบ้านไปแก้ว=เฮ้อ ฉันจะทำยังไงดีนะโทโมะ=ไปเถอะครับคุณหนูแก้ว=นี่นายแอบมาฟังฉันคุยกับพี่ป๊อปหรอโทโมะ=ผมไม่ได้ตั้งใจฟังนะครับแต่ผมแค่บังเอิญผ่านมาได้ยินแก้ว=ไม่ยังไงฉันก็ไม่ไปไม่มีใครมาบังคับฉันไม่ได้หรอกโทโมะ=คุณหนูไปอยู่กับคนที่รักคุณหนูแล้วก้เพียบพร้อมทุกอย่างเถอะครับแก้ว=นายจะบอกว่านายหมดรักฉันแล้วก็บ้านมาเถอะไม่ต้องมาไล่โทโมะ=ใช่ครับผมไม่ได้รักคุณหนูเราสองคนไม่ควรที่จะมารักกันแก้ว=ฮึก แค่นี้ใช่มั้ยที่นายจะมาบอกกับฉันถ้านายต้องการแบบนั้นก็ได้แล้วแก้วก็วิ่งร้องไห้ขึ้นไปบนห้องนอนห้องนอนแก้ว+แก้ว+ถ้านายหมดรักฉันแล้วก็แค่บอกมาฉันจะเป็นคนไปเอง แต่ทำมั้ยนายถึงต้องมาทำดีกับฉันทำไม ฮือๆๆฉันมันโง่เองที่รักคนแบบนายเพียงเพราะนายทำดีกับฉัน ฉันไม่น่าไปหลงกลรักคนแบบนายเลยฮือ….พอกันทีทุกอย่างมันจะจบฉันจะไปอยู่กับพี่ป๊อปฉันจะลืมทุกอย่างไว้กับที่นี่ T-T+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ณ บ้านจินนี่ –กวินพ่อจินนี่ กวิน=ฮัลโหลว่าไงพลาดงั้นหรอแกทำงานประสาอะไรวะเด็กผู้หญิงตัวแค่นั้นแกจับมาไม่ได้ไอ้โง่เอ้ยตู๊ด ตู๊ด…………จินนี่=คุณพ่อคะคุณพ่อทำอะไรอยู่คะพ่อจินนี่ กวิน=พ่อก็กำลังจัดการกับเสี้ยนหนามทางบริษัทพ่ออยู่น่ะสิจินนี่=พ่อคะจินนี่ขอเถอะค่ะเรื่องทุกอย่างไม่ควรจะจบลงซะทีจินนี่ไม่อยากเห็นพ่อทำเรื่องแบบนี้พ่อจินนี่ กวิน=ลูกไม่จำเป็นต้องรับรู้เพียงแค่ลูกรู้เพียงว่าพ่อทำทุกอย่างเพื่อลูกจินนี่=พ่อคะ แต่จินนี่ไม่ต้องการ ฮือจินนี่พูดไล่หลังก่อนที่พ่อจะขึ้นรถขับออกไปณ บ้านเฟย์-ฟาง‘เมื่อไม่มีสิทธิหวงจะไม่ห่วงๆเธอซักวันถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึงจะไม่คิดเลยละกัน’เฟย์=ฮัลโหลว่าไงพี่เขื่อนเขื่อน=เธอรู้รึยังเรื่องยัยแก้วเฟย์=เรื่องอะไรอ่ะเขื่อน=ก็พรุ่งนี้ยัยแก้วจะไปหลบซ่อนตัวสักพักนึงน่ะเฟย์=ว่าไงนะแล้วไปกับใคร ที่ไหน อย่างไรเขื่อน=เธอไม่ต้องเป้นห่วงหรอกมีป๊อปปี้อยู่ด้วยทั้งคนเฟย์=หะ พี่ป๊อปน่ะหรอเขื่อน=อืม ทำเป้นตกใจไปได้มีอะไรอ่ะเฟย์=เอาไว้วันหลังฉันจะมาเล่าให้พี่ฟังแล้วกันงั้นแค่นี้นะเขื่อน=อืมฟาง=ใครโทรมาอ่ะเฟย์เฟย์=พี่เขื่อนน่ะฟาง=อืมโทรมาว่าไงหรอเฟย์=เอ่อ พี่เขื่อนบอกว่าพรุ่งนี้ยัยแก้วจะไปหาที่หลบซักพักน่ะฟาง=จริงสิ แล้วแก้วจะไปตัวคนเดียวหรอไปกับใครที่ไหนล่ะเฟย์=เฟย์ไม่รู้หรอกว่าไปที่ไหนแต่ที่รู้ไปกับพี่ป๊อปอ่ะฟาง=อืม พี่ป๊อปหรอเฟย์=อืมใช่แต่พี่ฟางไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะยังไงเฟย์ก็เชื่อว่าสองคนนั้นไม่ได้รักกันจริงฟาง=เฟยืจะไปรู้ใจเขาได้ยังไงคนเราอ่ะถ้าอยู่ด้วยกันก็ต้องรักกันเองนั่นแหละเฟย์=พี่ฟาง(สงสารพี่สาวจับใจจึงเข้าไปปลอบ)ฟาง=งั้นพี่ขอตัวไปนอนก่อนนะแล้วฟางก็ขึ้นห้องไปนอนห้องนอน ฟางติ๊ดๆฟาง=เอ๊ะ ใครส่งข้อความมานะ‘พี่ป๊อป’ ฟางพี่มีอะไรอยากจะบอกกับฟางฟางคงร็เรื่องแล้วสินะเรื่องที่พี่ต้องพาแก้วไปหลบซ่อนตัวซักพักพี่รู้นะว่าฟางคิดยังไงกับพี่พี่เข้าใจเพราะพี่ก็แอบชอบฟางตั้งแต่แรกพบเหมือนกันแต่ความรักเรามันคงไปด้วยกันไม่ได้พี่เลยจำเป็นต้องตัดใจแต่ถึงยังไงพี่ก็ยังรักฟางเหมือนเดิมนะถึงตัวเราจะห่างแต่พี่อยากให้ฟางเชื่อใจในตัวพี่เรื่องแก้วน่ะแก้วเป็นน้องสาวที่น่ารักมากพี่จำเป็นที่ต้องช่วยแก้วนะฟางคงเข้าใจแต่เราสองคนทั้งพี่และแก้วบริสุทธิ์ใจจริงเราไม่เคยคิดเกินเลยพี่อยากให้ฟางเข้าใจพี่รอพี่หน่อยนะฟาง จากป๊อปปี้……………………………………………………………………………………………………………………………………………………ฟาง=ฟางก็รักพี่นะคะฟางจะรอพี่^^@เรื่องราวเริ่มเข้มข้นแล้วสินะคะเรื่องราวจะลงเอยแบบใดหนอแก้วกับโทโมะจะเป็นยังไงต่อไปแล้วป๊อปกับฟางจะได้เจอกันอีกมั้ยเราต้องรอติดตามชมตอนต่อไปนะคะ@

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา