คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ
10.0
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่11คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อณ บ้านแก้ว-เขื่อนเขื่อน=อ้าวแก้วโทโมะมากันแล้วพวกเราเฟย์=ยัยแก้วเป็นไงบ้าง(เพื่อนสาวพูดพลางพร้อมกับหมุนตัวแก้วเพื่อสำรวจร่างกาย)ฟาง=แกเป็นไงบ้างพวกเราเป็นห่วงแกมาเลยรู้มั้ยแล้วทำมั้ยแก้ว=ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะขอบใจพวกแกมากเลยนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ฉันแล้วก็พี่เขื่อนด้วยแก้ว=แล้วแม่ล่ะพี่เขื่อนเขื่อน=อยู่บนห้องนอนน่ะแม่เป็นห่วงแกมากเลยรู้มั้ยถึงขั้นเป็นลมไปเลยอ่ะแก้ว=งั้นแก้วไปหาแม่ก่อนนะ(แล้วแก้วก็วิ่งขึ้นบันไดไปหาแม่)เขื่อน=ขอบใจมานะโทโมะที่ช่วยดูแลยัยแก้วเป็นอย่างดีโทโมะ=ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วเอ่อคุณท่านไม่อยู่บ้านหรอครับเขื่อน=คุณพ่ออยู่ที่บริษัทน่ะพอดีท่านกำลังไปเคลียร์คดีความเฟย์=งั้นพวกเรากลับก่อนละกันนะฝากบอกแก้วด้วยว่าพรุ่งนี้เราจะมาหาเขื่อน=อืมฟาง=ปะเฟย์แล่วสองพี่น้องก็เดินออกจากบ้านขับรถกันออกไปณ ห้องนอนแม่แก้ว เขื่อนแก้ว=แม่คะ(แก้วเข้าไปหาแม่ที่นอนอยู่บนเตียง)แม่แก้ว เขื่อน=แก้วลูกแม่เป็นไงบ้าง(พูดพร้อมกับกอดลูกสาว)แก้ว=แก้วไม่เป็นไรแล้วค่ะแก้วขอโทษนะครับที่ทำให้แม่เป็นห่วงแม่แก้ว เขื่อน=มันไม่ใช่ความผิดลูกหรอกจ่ะแต่เป็นความผิดของพวกนั้นต่างหากแก้ว=มาพักผ่อนเยอะๆนะคะเดี๋ยวแก้วจะไปเอาโจ๊กมาให้แม่ทานนะคะแม่แก้ว เขื่อน=จ่ะเขื่อน=อ้าวคุณพ่อกลับมาแล้วหรอครับพ่อแก้ว เขื่อน=อืมเห็นแกโทรมาบอกว่ายัยแก้วกลับมาแล้วหรอเขื่อน=ครับคุณพ่อแล้วเรื่องคดีความเป็นไงบ้างครับพ่อแก้ว เขื่อน=ตำรวจสันนิษฐานว่าเป็นพวกคู่แข่งทางบริษัทขิงเราเนี่ยแหละเขื่อน=เป็นอย่างที่พวกเราคิดไว้ไม่มีผิดจริงๆด้วยพ่อแก้ว เขื่อน=พ่อตัดสินใจแล้วล่ะพ่อจะให้ป๊อปปี้พายัยแก้วไปหลบซะพักนึงขณะที่เขื่อนกับพ่อกำลังพูดคุยกันโดยไม่รู้ว่าโทโมะที่เดินมาบังเอิณได้ยินเรื่องที่แก้วจะต้องไปอยู่กับป๊อปปี้พอดีณ ห้องนอนโทโมะ+โทโมะ+นี่เราเป็นอะไรไปนะทั้งๆที่เรารักคุณหนูมากขนาดนั้นแต่เราก็ไม่สามารถที่จะดูแลคุรหนูตลอดไปได้เป็นเพราะเราสองคนไม่เหมาะสมกัน เราต้องตัดใจจากคุณหนูให้ได้คุณหนูจะได้ไปเจอคนที่ดีกว่าเราอย่างป๊อปปี้เรามันเป็นได้แค่บอดี้การ์ดรับใช้คุณหนูแค่นั้นไม่สามารถจะแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ห้องครัวโทโมะ=คุณหนูมาทำอะไรหรอครับแก้ว=ฉันมาหาน้ำดื่มน่ะโทโมะ=ครับงั้นผมขอตัวนะครับแก้ว=เดี๋ยวสิโทโมะนายเป็นอะไรรึป่าวทำมั้ยนายถึงต้องหลบหน้าฉันตลอดเวลาโทโมะ=คือผมแค่ไม่อยากให้คุณท่านมาเห็นน่ะครับแก้ว=นายเป็นบอดี้การ์ดฉันนะถึงคุณพ่อจะมาเห็นราสองคนอยู่ด้วยกันพ่อก็ต้องเข้าใจอยู่ดีนั่นแหละโทโมะ=แต่เราไม่ควรแก้ว=ทำมั้ยล่ะ นายจะบอกว่านายหมดรักฉันแล้วใช่มั้ยโทโมะโทโมะ=ไม่ใช่อย่างนั้นนะแต่ผมขนมจีน=พี่โมะ(วิ่งมาพร่อมกับเข้าไปกอดโทโมะ)โทโมะ=ขนมจีนขนมจีน=รู้มั้ยว่าหนมจีนรอพี่กลับบ้านมาตั้งนานโทโมะ=แล้วตอนพี่กลับมาแล้วหนมจีนไปไหนล่ะขนมจีน=พอดีหนมจีนไปเยี่ยมคุณยายมาอ่ะค่ะแก้ว=งั้นฉันขอตัวก่อนนะขนมจีน=เอ่อคุณแก้วคะแก้ว=อืม ว่าไงหรอขนมจีน=คุณแก้วเป็นไงบ้างคะแก้ว=ฉันไม่เป็นไรหรอกเธอไปดูแลโทโมะเถอะฉันขอตัวก่อนแล้วแก้วก็เดินจากไปขนมจีน=พี่โมะ พี่โมะโทโมะ=หะๆ อะไรขนมจีน=มองตาเขาปะตาลอยเลยนะโทโมะ=ป่าวพี่ก็แค่มองเฉยๆน่ะขนมจีน=ชอบเขาก็บอกไปสิโทโมะ=บอกแล้วขนมจีน=จริงอ่ะแสดงว่าก้เป็นแฟนกันแล้วลอ่ะดิโทโมะ=ยัยบ้า ยังหรอกแล้วก็คงไม่มีวันนั้นด้วยขนมจีน=ไมอ่ะโทโมะ=ไม่ใช่เรื่องของแกไปนอนซะไปขนมจีน=ไปก็ได้แต่ถ้ามีเรื่องอะไรให้หนมจีนช่วยก็บอกได้เลยนะโทโมะ=อืม ขอบใจมากนะรุ่งเช้าป๊อปปี้=สวัสดีครับคุณอาไกรภพพ่อแก้ว เขื่อน=อืม ที่อาเรียกป๊อปปี้มาเพราะอามีเรื่องจะขอความช่วยเหลือน่ะป๊อปปี้=มีอะไรรึป่าวครับคุณอาพ่อแก้ว เขื่อน=ป๊อปปี้คงรู้นะว่าแก้วกำลังถูกคนปองร้ายอาอยากจะให้ป๊อปช่วยพาแก้วไปหลบซักพักนึงน่ะป๊อปปี้=เอ่อ ได้ครับแล้วคุณอาบอกกับแก้วยังครับพ่อแก้ว เขื่อน=อายังไม่บอกหรอกขืนบอกไปยัยแก้วคงไม่ยอมไปแน่อาเลยอยากให้ป๊อปช่วยพูดให้หน่อยน่ะป๊อปปี้=ครับแล้วแก้วก็ลงมาพอดีพ่อแก้ว เขื่อน=อ้าวแก้วพี่เขามีเรื่องจะคุยกับลูกน่ะเชิญตามสบายนะเดี๋ยวพ่อไปทำงานก่อนป๊อปปี้=ครับแก้ว=พี่ป๊อปทัอะไรหรอคะป๊อปปี้=คือพ่อแก้วอยากให้พี่พาแก้วไปหลบซักพักนึงน่ะแก้ว=แต่แก้วไม่ได้เป็นไรแล้วนะคะแล้วแก้วก็ไม่อยากไปด้วยป๊อปปี้=แต่มีคนคิดปองร้ายแก้วอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับแก้วนะแก้ว=ไม่เอาแก้วไม่อยากไปป๊อปปี้=เอางี้แก้วลองไปคิดดูอีกทีนะพรุ่งนี้พี่จะมารับแก้ว=ก็ได้ค่ะแล้วป๊อปปี้ก็เดินออกจากบ้านไปแก้ว=เฮ้อ ฉันจะทำยังไงดีนะโทโมะ=ไปเถอะครับคุณหนูแก้ว=นี่นายแอบมาฟังฉันคุยกับพี่ป๊อปหรอโทโมะ=ผมไม่ได้ตั้งใจฟังนะครับแต่ผมแค่บังเอิญผ่านมาได้ยินแก้ว=ไม่ยังไงฉันก็ไม่ไปไม่มีใครมาบังคับฉันไม่ได้หรอกโทโมะ=คุณหนูไปอยู่กับคนที่รักคุณหนูแล้วก้เพียบพร้อมทุกอย่างเถอะครับแก้ว=นายจะบอกว่านายหมดรักฉันแล้วก็บ้านมาเถอะไม่ต้องมาไล่โทโมะ=ใช่ครับผมไม่ได้รักคุณหนูเราสองคนไม่ควรที่จะมารักกันแก้ว=ฮึก แค่นี้ใช่มั้ยที่นายจะมาบอกกับฉันถ้านายต้องการแบบนั้นก็ได้แล้วแก้วก็วิ่งร้องไห้ขึ้นไปบนห้องนอนห้องนอนแก้ว+แก้ว+ถ้านายหมดรักฉันแล้วก็แค่บอกมาฉันจะเป็นคนไปเอง แต่ทำมั้ยนายถึงต้องมาทำดีกับฉันทำไม ฮือๆๆฉันมันโง่เองที่รักคนแบบนายเพียงเพราะนายทำดีกับฉัน ฉันไม่น่าไปหลงกลรักคนแบบนายเลยฮือ….พอกันทีทุกอย่างมันจะจบฉันจะไปอยู่กับพี่ป๊อปฉันจะลืมทุกอย่างไว้กับที่นี่ T-T+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ณ บ้านจินนี่ –กวินพ่อจินนี่ กวิน=ฮัลโหลว่าไงพลาดงั้นหรอแกทำงานประสาอะไรวะเด็กผู้หญิงตัวแค่นั้นแกจับมาไม่ได้ไอ้โง่เอ้ยตู๊ด ตู๊ด…………จินนี่=คุณพ่อคะคุณพ่อทำอะไรอยู่คะพ่อจินนี่ กวิน=พ่อก็กำลังจัดการกับเสี้ยนหนามทางบริษัทพ่ออยู่น่ะสิจินนี่=พ่อคะจินนี่ขอเถอะค่ะเรื่องทุกอย่างไม่ควรจะจบลงซะทีจินนี่ไม่อยากเห็นพ่อทำเรื่องแบบนี้พ่อจินนี่ กวิน=ลูกไม่จำเป็นต้องรับรู้เพียงแค่ลูกรู้เพียงว่าพ่อทำทุกอย่างเพื่อลูกจินนี่=พ่อคะ แต่จินนี่ไม่ต้องการ ฮือจินนี่พูดไล่หลังก่อนที่พ่อจะขึ้นรถขับออกไปณ บ้านเฟย์-ฟาง‘เมื่อไม่มีสิทธิหวงจะไม่ห่วงๆเธอซักวันถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึงจะไม่คิดเลยละกัน’เฟย์=ฮัลโหลว่าไงพี่เขื่อนเขื่อน=เธอรู้รึยังเรื่องยัยแก้วเฟย์=เรื่องอะไรอ่ะเขื่อน=ก็พรุ่งนี้ยัยแก้วจะไปหลบซ่อนตัวสักพักนึงน่ะเฟย์=ว่าไงนะแล้วไปกับใคร ที่ไหน อย่างไรเขื่อน=เธอไม่ต้องเป้นห่วงหรอกมีป๊อปปี้อยู่ด้วยทั้งคนเฟย์=หะ พี่ป๊อปน่ะหรอเขื่อน=อืม ทำเป้นตกใจไปได้มีอะไรอ่ะเฟย์=เอาไว้วันหลังฉันจะมาเล่าให้พี่ฟังแล้วกันงั้นแค่นี้นะเขื่อน=อืมฟาง=ใครโทรมาอ่ะเฟย์เฟย์=พี่เขื่อนน่ะฟาง=อืมโทรมาว่าไงหรอเฟย์=เอ่อ พี่เขื่อนบอกว่าพรุ่งนี้ยัยแก้วจะไปหาที่หลบซักพักน่ะฟาง=จริงสิ แล้วแก้วจะไปตัวคนเดียวหรอไปกับใครที่ไหนล่ะเฟย์=เฟย์ไม่รู้หรอกว่าไปที่ไหนแต่ที่รู้ไปกับพี่ป๊อปอ่ะฟาง=อืม พี่ป๊อปหรอเฟย์=อืมใช่แต่พี่ฟางไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะยังไงเฟย์ก็เชื่อว่าสองคนนั้นไม่ได้รักกันจริงฟาง=เฟยืจะไปรู้ใจเขาได้ยังไงคนเราอ่ะถ้าอยู่ด้วยกันก็ต้องรักกันเองนั่นแหละเฟย์=พี่ฟาง(สงสารพี่สาวจับใจจึงเข้าไปปลอบ)ฟาง=งั้นพี่ขอตัวไปนอนก่อนนะแล้วฟางก็ขึ้นห้องไปนอนห้องนอน ฟางติ๊ดๆฟาง=เอ๊ะ ใครส่งข้อความมานะ‘พี่ป๊อป’ ฟางพี่มีอะไรอยากจะบอกกับฟางฟางคงร็เรื่องแล้วสินะเรื่องที่พี่ต้องพาแก้วไปหลบซ่อนตัวซักพักพี่รู้นะว่าฟางคิดยังไงกับพี่พี่เข้าใจเพราะพี่ก็แอบชอบฟางตั้งแต่แรกพบเหมือนกันแต่ความรักเรามันคงไปด้วยกันไม่ได้พี่เลยจำเป็นต้องตัดใจแต่ถึงยังไงพี่ก็ยังรักฟางเหมือนเดิมนะถึงตัวเราจะห่างแต่พี่อยากให้ฟางเชื่อใจในตัวพี่เรื่องแก้วน่ะแก้วเป็นน้องสาวที่น่ารักมากพี่จำเป็นที่ต้องช่วยแก้วนะฟางคงเข้าใจแต่เราสองคนทั้งพี่และแก้วบริสุทธิ์ใจจริงเราไม่เคยคิดเกินเลยพี่อยากให้ฟางเข้าใจพี่รอพี่หน่อยนะฟาง จากป๊อปปี้……………………………………………………………………………………………………………………………………………………ฟาง=ฟางก็รักพี่นะคะฟางจะรอพี่^^@เรื่องราวเริ่มเข้มข้นแล้วสินะคะเรื่องราวจะลงเอยแบบใดหนอแก้วกับโทโมะจะเป็นยังไงต่อไปแล้วป๊อปกับฟางจะได้เจอกันอีกมั้ยเราต้องรอติดตามชมตอนต่อไปนะคะ@
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ