คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

ตอนที่11คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ
ณ บ้านแก้ว-เขื่อน
เขื่อน=อ้าวแก้วโทโมะมากันแล้วพวกเรา
เฟย์=ยัยแก้วเป็นไงบ้าง(เพื่อนสาวพูดพลางพร้อมกับหมุนตัวแก้วเพื่อสำรวจร่างกาย)
ฟาง=แกเป็นไงบ้างพวกเราเป็นห่วงแกมาเลยรู้มั้ยแล้วทำมั้ย
แก้ว=ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะขอบใจพวกแกมากเลยนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ฉันแล้วก็พี่เขื่อนด้วย
แก้ว=แล้วแม่ล่ะพี่เขื่อน
เขื่อน=อยู่บนห้องนอนน่ะแม่เป็นห่วงแกมากเลยรู้มั้ยถึงขั้นเป็นลมไปเลยอ่ะ
แก้ว=งั้นแก้วไปหาแม่ก่อนนะ(แล้วแก้วก็วิ่งขึ้นบันไดไปหาแม่)
เขื่อน=ขอบใจมานะโทโมะที่ช่วยดูแลยัยแก้วเป็นอย่างดี
โทโมะ=ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วเอ่อคุณท่านไม่อยู่บ้านหรอครับ
เขื่อน=คุณพ่ออยู่ที่บริษัทน่ะพอดีท่านกำลังไปเคลียร์คดีความ
เฟย์=งั้นพวกเรากลับก่อนละกันนะฝากบอกแก้วด้วยว่าพรุ่งนี้เราจะมาหา
เขื่อน=อืม
ฟาง=ปะเฟย์
แล่วสองพี่น้องก็เดินออกจากบ้านขับรถกันออกไป
ณ ห้องนอนแม่แก้ว เขื่อน
แก้ว=แม่คะ(แก้วเข้าไปหาแม่ที่นอนอยู่บนเตียง)
แม่แก้ว เขื่อน=แก้วลูกแม่เป็นไงบ้าง(พูดพร้อมกับกอดลูกสาว)
แก้ว=แก้วไม่เป็นไรแล้วค่ะแก้วขอโทษนะครับที่ทำให้แม่เป็นห่วง
แม่แก้ว เขื่อน=มันไม่ใช่ความผิดลูกหรอกจ่ะแต่เป็นความผิดของพวกนั้นต่างหาก
แก้ว=มาพักผ่อนเยอะๆนะคะเดี๋ยวแก้วจะไปเอาโจ๊กมาให้แม่ทานนะคะ
แม่แก้ว เขื่อน=จ่ะ
เขื่อน=อ้าวคุณพ่อกลับมาแล้วหรอครับ
พ่อแก้ว เขื่อน=อืมเห็นแกโทรมาบอกว่ายัยแก้วกลับมาแล้วหรอ
เขื่อน=ครับคุณพ่อแล้วเรื่องคดีความเป็นไงบ้างครับ
พ่อแก้ว เขื่อน=ตำรวจสันนิษฐานว่าเป็นพวกคู่แข่งทางบริษัทขิงเราเนี่ยแหละ
เขื่อน=เป็นอย่างที่พวกเราคิดไว้ไม่มีผิดจริงๆด้วย
พ่อแก้ว เขื่อน=พ่อตัดสินใจแล้วล่ะพ่อจะให้ป๊อปปี้พายัยแก้วไปหลบซะพักนึง
ขณะที่เขื่อนกับพ่อกำลังพูดคุยกันโดยไม่รู้ว่าโทโมะที่เดินมาบังเอิณได้ยินเรื่องที่แก้วจะต้องไปอยู่กับป๊อปปี้พอดี
ณ ห้องนอนโทโมะ
+โทโมะ+
นี่เราเป็นอะไรไปนะทั้งๆที่เรารักคุณหนูมากขนาดนั้นแต่เราก็ไม่สามารถที่จะดูแลคุรหนูตลอดไปได้เป็นเพราะเราสองคนไม่เหมาะสมกัน เราต้องตัดใจจากคุณหนูให้ได้คุณหนูจะได้ไปเจอคนที่ดีกว่าเราอย่างป๊อปปี้เรามันเป็นได้แค่บอดี้การ์ดรับใช้คุณหนูแค่นั้นไม่สามารถจะแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ห้องครัว
โทโมะ=คุณหนูมาทำอะไรหรอครับ
แก้ว=ฉันมาหาน้ำดื่มน่ะ
โทโมะ=ครับงั้นผมขอตัวนะครับ
แก้ว=เดี๋ยวสิโทโมะนายเป็นอะไรรึป่าวทำมั้ยนายถึงต้องหลบหน้าฉันตลอดเวลา
โทโมะ=คือผมแค่ไม่อยากให้คุณท่านมาเห็นน่ะครับ
แก้ว=นายเป็นบอดี้การ์ดฉันนะถึงคุณพ่อจะมาเห็นราสองคนอยู่ด้วยกันพ่อก็ต้องเข้าใจอยู่ดีนั่นแหละ
โทโมะ=แต่เราไม่ควร
แก้ว=ทำมั้ยล่ะ นายจะบอกว่านายหมดรักฉันแล้วใช่มั้ยโทโมะ
โทโมะ=ไม่ใช่อย่างนั้นนะแต่ผม
ขนมจีน=พี่โมะ(วิ่งมาพร่อมกับเข้าไปกอดโทโมะ)
โทโมะ=ขนมจีน
ขนมจีน=รู้มั้ยว่าหนมจีนรอพี่กลับบ้านมาตั้งนาน
โทโมะ=แล้วตอนพี่กลับมาแล้วหนมจีนไปไหนล่ะ
ขนมจีน=พอดีหนมจีนไปเยี่ยมคุณยายมาอ่ะค่ะ
แก้ว=งั้นฉันขอตัวก่อนนะ
ขนมจีน=เอ่อคุณแก้วคะ
แก้ว=อืม ว่าไงหรอ
ขนมจีน=คุณแก้วเป็นไงบ้างคะ
แก้ว=ฉันไม่เป็นไรหรอกเธอไปดูแลโทโมะเถอะฉันขอตัวก่อน
แล้วแก้วก็เดินจากไป
ขนมจีน=พี่โมะ พี่โมะ
โทโมะ=หะๆ อะไร
ขนมจีน=มองตาเขาปะตาลอยเลยนะ
โทโมะ=ป่าวพี่ก็แค่มองเฉยๆน่ะ
ขนมจีน=ชอบเขาก็บอกไปสิ
โทโมะ=บอกแล้ว
ขนมจีน=จริงอ่ะแสดงว่าก้เป็นแฟนกันแล้วลอ่ะดิ
โทโมะ=ยัยบ้า ยังหรอกแล้วก็คงไม่มีวันนั้นด้วย
ขนมจีน=ไมอ่ะ
โทโมะ=ไม่ใช่เรื่องของแกไปนอนซะไป
ขนมจีน=ไปก็ได้แต่ถ้ามีเรื่องอะไรให้หนมจีนช่วยก็บอกได้เลยนะ
โทโมะ=อืม ขอบใจมากนะ
รุ่งเช้า
ป๊อปปี้=สวัสดีครับคุณอาไกรภพ
พ่อแก้ว เขื่อน=อืม ที่อาเรียกป๊อปปี้มาเพราะอามีเรื่องจะขอความช่วยเหลือน่ะ
ป๊อปปี้=มีอะไรรึป่าวครับคุณอา
พ่อแก้ว เขื่อน=ป๊อปปี้คงรู้นะว่าแก้วกำลังถูกคนปองร้ายอาอยากจะให้ป๊อปช่วยพาแก้วไปหลบซักพักนึงน่ะ
ป๊อปปี้=เอ่อ ได้ครับแล้วคุณอาบอกกับแก้วยังครับ
พ่อแก้ว เขื่อน=อายังไม่บอกหรอกขืนบอกไปยัยแก้วคงไม่ยอมไปแน่อาเลยอยากให้ป๊อปช่วยพูดให้หน่อยน่ะ
ป๊อปปี้=ครับ
แล้วแก้วก็ลงมาพอดี
พ่อแก้ว เขื่อน=อ้าวแก้วพี่เขามีเรื่องจะคุยกับลูกน่ะเชิญตามสบายนะเดี๋ยวพ่อไปทำงานก่อน
ป๊อปปี้=ครับ
แก้ว=พี่ป๊อปทัอะไรหรอคะ
ป๊อปปี้=คือพ่อแก้วอยากให้พี่พาแก้วไปหลบซักพักนึงน่ะ
แก้ว=แต่แก้วไม่ได้เป็นไรแล้วนะคะแล้วแก้วก็ไม่อยากไปด้วย
ป๊อปปี้=แต่มีคนคิดปองร้ายแก้วอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับแก้วนะ
แก้ว=ไม่เอาแก้วไม่อยากไป
ป๊อปปี้=เอางี้แก้วลองไปคิดดูอีกทีนะพรุ่งนี้พี่จะมารับ
แก้ว=ก็ได้ค่ะ
แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกจากบ้านไป
แก้ว=เฮ้อ ฉันจะทำยังไงดีนะ
โทโมะ=ไปเถอะครับคุณหนู
แก้ว=นี่นายแอบมาฟังฉันคุยกับพี่ป๊อปหรอ
โทโมะ=ผมไม่ได้ตั้งใจฟังนะครับแต่ผมแค่บังเอิญผ่านมาได้ยิน
แก้ว=ไม่ยังไงฉันก็ไม่ไปไม่มีใครมาบังคับฉันไม่ได้หรอก
โทโมะ=คุณหนูไปอยู่กับคนที่รักคุณหนูแล้วก้เพียบพร้อมทุกอย่างเถอะครับ
แก้ว=นายจะบอกว่านายหมดรักฉันแล้วก็บ้านมาเถอะไม่ต้องมาไล่
โทโมะ=ใช่ครับผมไม่ได้รักคุณหนูเราสองคนไม่ควรที่จะมารักกัน
แก้ว=ฮึก แค่นี้ใช่มั้ยที่นายจะมาบอกกับฉันถ้านายต้องการแบบนั้นก็ได้
แล้วแก้วก็วิ่งร้องไห้ขึ้นไปบนห้องนอน
ห้องนอนแก้ว
+แก้ว+
ถ้านายหมดรักฉันแล้วก็แค่บอกมาฉันจะเป็นคนไปเอง แต่ทำมั้ยนายถึงต้องมาทำดีกับฉันทำไม ฮือๆๆ
ฉันมันโง่เองที่รักคนแบบนายเพียงเพราะนายทำดีกับฉัน ฉันไม่น่าไปหลงกลรักคนแบบนายเลยฮือ….
พอกันทีทุกอย่างมันจะจบฉันจะไปอยู่กับพี่ป๊อปฉันจะลืมทุกอย่างไว้กับที่นี่ T-T
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ณ บ้านจินนี่ –กวิน
พ่อจินนี่ กวิน=ฮัลโหลว่าไงพลาดงั้นหรอแกทำงานประสาอะไรวะเด็กผู้หญิงตัวแค่นั้นแกจับมาไม่ได้ไอ้โง่เอ้ย
ตู๊ด ตู๊ด…………
จินนี่=คุณพ่อคะคุณพ่อทำอะไรอยู่คะ
พ่อจินนี่ กวิน=พ่อก็กำลังจัดการกับเสี้ยนหนามทางบริษัทพ่ออยู่น่ะสิ
จินนี่=พ่อคะจินนี่ขอเถอะค่ะเรื่องทุกอย่างไม่ควรจะจบลงซะทีจินนี่ไม่อยากเห็นพ่อทำเรื่องแบบนี้
พ่อจินนี่ กวิน=ลูกไม่จำเป็นต้องรับรู้เพียงแค่ลูกรู้เพียงว่าพ่อทำทุกอย่างเพื่อลูก
จินนี่=พ่อคะ แต่จินนี่ไม่ต้องการ ฮือ
จินนี่พูดไล่หลังก่อนที่พ่อจะขึ้นรถขับออกไป
ณ บ้านเฟย์-ฟาง
‘เมื่อไม่มีสิทธิหวงจะไม่ห่วงๆเธอซักวันถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึงจะไม่คิดเลยละกัน’
เฟย์=ฮัลโหลว่าไงพี่เขื่อน
เขื่อน=เธอรู้รึยังเรื่องยัยแก้ว
เฟย์=เรื่องอะไรอ่ะ
เขื่อน=ก็พรุ่งนี้ยัยแก้วจะไปหลบซ่อนตัวสักพักนึงน่ะ
เฟย์=ว่าไงนะแล้วไปกับใคร ที่ไหน อย่างไร
เขื่อน=เธอไม่ต้องเป้นห่วงหรอกมีป๊อปปี้อยู่ด้วยทั้งคน
เฟย์=หะ พี่ป๊อปน่ะหรอ
เขื่อน=อืม ทำเป้นตกใจไปได้มีอะไรอ่ะ
เฟย์=เอาไว้วันหลังฉันจะมาเล่าให้พี่ฟังแล้วกันงั้นแค่นี้นะ
เขื่อน=อืม
ฟาง=ใครโทรมาอ่ะเฟย์
เฟย์=พี่เขื่อนน่ะ
ฟาง=อืมโทรมาว่าไงหรอ
เฟย์=เอ่อ พี่เขื่อนบอกว่าพรุ่งนี้ยัยแก้วจะไปหาที่หลบซักพักน่ะ
ฟาง=จริงสิ แล้วแก้วจะไปตัวคนเดียวหรอไปกับใครที่ไหนล่ะ
เฟย์=เฟย์ไม่รู้หรอกว่าไปที่ไหนแต่ที่รู้ไปกับพี่ป๊อปอ่ะ
ฟาง=อืม พี่ป๊อปหรอ
เฟย์=อืมใช่แต่พี่ฟางไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะยังไงเฟย์ก็เชื่อว่าสองคนนั้นไม่ได้รักกันจริง
ฟาง=เฟยืจะไปรู้ใจเขาได้ยังไงคนเราอ่ะถ้าอยู่ด้วยกันก็ต้องรักกันเองนั่นแหละ
เฟย์=พี่ฟาง(สงสารพี่สาวจับใจจึงเข้าไปปลอบ)
ฟาง=งั้นพี่ขอตัวไปนอนก่อนนะ
แล้วฟางก็ขึ้นห้องไปนอน
ห้องนอน ฟาง
ติ๊ดๆ
ฟาง=เอ๊ะ ใครส่งข้อความมานะ
‘พี่ป๊อป’
ฟางพี่มีอะไรอยากจะบอกกับฟางฟางคงร็เรื่องแล้วสินะเรื่องที่พี่ต้องพาแก้วไปหลบซ่อนตัวซักพัก
พี่รู้นะว่าฟางคิดยังไงกับพี่พี่เข้าใจเพราะพี่ก็แอบชอบฟางตั้งแต่แรกพบเหมือนกัน
แต่ความรักเรามันคงไปด้วยกันไม่ได้พี่เลยจำเป็นต้องตัดใจแต่ถึงยังไงพี่ก็ยังรักฟางเหมือนเดิมนะ
ถึงตัวเราจะห่างแต่พี่อยากให้ฟางเชื่อใจในตัวพี่เรื่องแก้วน่ะแก้วเป็นน้องสาวที่น่ารักมากพี่จำเป็นที่
ต้องช่วยแก้วนะฟางคงเข้าใจแต่เราสองคนทั้งพี่และแก้วบริสุทธิ์ใจจริงเราไม่เคยคิดเกินเลยพี่อยากให้ฟางเข้าใจพี่
รอพี่หน่อยนะฟาง จากป๊อปปี้
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ฟาง=ฟางก็รักพี่นะคะฟางจะรอพี่^^
@เรื่องราวเริ่มเข้มข้นแล้วสินะคะเรื่องราวจะลงเอยแบบใดหนอแก้วกับโทโมะจะเป็นยังไงต่อไปแล้วป๊อปกับฟางจะได้เจอกันอีกมั้ยเราต้องรอติดตามชมตอนต่อไปนะคะ@