It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!

นี่มัน!! จงเบ นี่นา!! ทำไมพูดไทยชัดจัง อาทิตย์ที่แล้วยังทายสำนวนกันอยู่เลย = =
ระ...หรือว่าเขามีฝาแฝดพูดไทยเก่ง =o=
“ฮ่ะๆ อย่างงสิ ฉันไม่ได้มีฝาแฝด^^” เขาพูดแล้วยิ้มหวาน
“แต่ว่า...”
“ฉันแค่ล้อเล่นเธอเฉยๆน่าฉันพูดไทยเก่งกว่าไอ้เคนซะอีก”
ชัดกว่า O_o
“ตกลงว่าจะให้ไปส่งมั้ยหรือจะเดินลงไป”เขาถามย้ำอีกครั้งc
“เอ่อ...ฉันว่าให้นายไปส่งดีกว่า”ฉันพูดเบาๆก็ดูสิป้ายนี่มันเขียนว่า ‘กลับไปที่จุดเริ่มต้นอีก 1 กิโลเมตร’ ถ้าเดินไปฉันต้องขาลากแน่ๆ TOT
“ขึ้นมาสิ”
ณ K&Z restaurant
“เอาอะไรล่ะ” จงเบถามหลังจากที่เขาสั่งเมนูอาหารกับบริกรไปแล้ว
“สเต็กเนื้อสันค่ะ”
“คิกๆหนีมาเลยหรอ น่าสงสารผู้หญิงคนนั้นจังเลย”
“ก็ทำเพื่อฮันนี่ไง”
โอ๊ย! ไอ้โต๊ะข้างหลังจะคุยอะไรกันนักหนานะ ไม่มีมารยาท!!
“แล้วผู้หญิงคนนั้นชื่อ?"
"จำไม่ได้หรอก"
หนอย!ขอดูหน้าหน่อยเหอะ คุยกันอยู่ได้จะมากินหรือมาคุยหรือไง - -++
ย๊ากกกก!นายป๊อปปี้
"ฟาง!!"
ธุระสำคัญ สำคัญมากกกกก- -++
"ว่าไง- -"
"นี่น้องสาวฉัน" หมอนั่นพูด
"กรี๊ดดดดดด!น้องสาวที่ไหนเขานอนกับพี่ชายเล่า เราเลิกกันป๊อปปี้"ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วเดินออกไป กรี๊ดได้แสบแก้วหูสุดๆ -o-
"เฮ้อ~ เธอกินอิ่มหรือยังล่ะเดี๋ยวฉันไปส่ง"เขาหันมาถาม
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเราไปส่งเอง" จงเบพูดขึ้น
"ฉันพาเธออกมาก็ต้องไปส่ง"
"แต่ก็ทิ้งฟางไว้ไม่ใช่หรือไง" จงเบพูดต่อ
"ก็จะพาไปส่งนี่ไง"
"แต่ฉันเป็นคนพาฟางมากิน ก็ต้องพาฟางกลับ"
"เอ่อ...เดี๋ยวเรากลับเองดีกว่า" ฉันพูดเบาๆ
“ไม่ได้ เธอเลือกมาเลย”ป๊อปปี้หันมาดดัน
“?”สมทบด้วยจงเบ
แล้วฉันจะเลือกใครล่ะเนี่ยยยย=o=^^