It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!
6.6
Funny_Girl
แชร์นิยายฟิคชั่น
22) ความจริงของพิชชี่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ท้องฟ้าสดใสมากกก~ แต่ใจฉันหดหู่สุดๆT^T
“ยัยฟางเย็นนี้ไปดูหนังกันมั้ย” ทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะยัยเฟย์ก็ทำท่าดี๊ด๊าสุดๆหรือว่าป๊อปยังไม่เล่าอะไรให้เขื่อนกับเฟย์ฟัง= =
“เรื่องอะไรหรอ” ฉันถาม ยัยเฟย์จึงยื่นโปสเตอร์แผ่นเล็กมาตรงหน้า อ๊าก!! เรื่องเดียวกับวันเกิดเหตุเลย พระเจ้าจะตอกย้ำฉันไปถึงไหนTT_TT
“ไม่ดีกว่า” ฉันปฏิเสธเบาๆ
“ทำไมล่ะ เห็นเขาบอกว่าถ้าคู่รักไปดูด้วยกันจะสมหวังเลยนะ” สมหวังตั้งแต่ยังไม่ได้ซื้อตั๋วเลยแหละ TT
“แล้วมีใครไปบ้างล่ะ”
“ก็ทุกคนเลย” เออ...หวังจะไม่มีพี่พิชกับมิล่านะ = =++
“...”
“ไปเถอะน้า~” ยัยเฟย์ทำหน้าอ้อนแล้วเขย่าแขนฉันเบาๆ
“ก็ได้ ฉันไป” ฉันพูดแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะโดยไม่มองหน้าป๊อปที่กำลังจะยิ้มให้ฉัน
“อรุณสวัสดิ์ครับฟาง” เสียงอีตาพี่พิชดังขึ้น
“เอ่อ...ค่ะ = =^^”
“เอ้อ..ฟางพี่ซื้อปากกามาให้” พี่พิชพูดแล้วยื่นปากกาน่ารักมากมาให้1แท่ง
“จะดีหรอค่ะ ฟางเกรงใจ” พูดไปงั้นแหละแหะๆ^^”
“เอาไปเถอะแทนคำขอโทษที่พี่เคยทำร้ายฟางแล้วก็ที่ผ่านๆมาด้วย”
“คะ?”
“ก็ที่พี่เคยขัดขวางฟางกับหมอนั่นไง” พี่พิชพูดแล้วชี้ไปที่ปีอป
“...”
“ฟางอยู่กับแม่2คนใช่มั้ย”
“ค่ะ” ฉันพยักหน้า
“พ่อพี่เพิ่งบอกว่าฟางเป็นน้องของพี่และพ่อของพี่คือพ่อของฟาง”
“ฮะ? แสดงว่าที่แม่เคยบอกฟางว่าฟางมีพี่แต่พี่ไปอยู่กับพ่อก็แสดงว่า...”
“ใช่^^” พอพี่พิชพูดเท่านั้นฉันก็วิ่งเข้าไปกระโดดกอดพี่พิช
“อันที่จริงพี่รู้นานแล้วล่ะจนพี่มาเจอมิล่าแล้วมิล่าก็บอกว่ามีผู้ชายมาจีบฟางแล้วพี่ก็หวงน้องสาวพี่มากกกก~ พี่ก็เลยช่วยมิล่า”
“พี่เกือบทำให้ฟางเกลียดพี่เลยนะ แต่ยังไงก็ช่างถึงไม่มีใครขัดขวางเรื่องนี้มันก็จบไปแล้วล่ะ” ฉันถอนหายใจเบาๆแล้วคลายอ้อมกอดออก
“เอ้า! ทำไมล่ะ”
“ฮะๆช่างเถอะ มันจบไปแล้วจริงๆ” ฉันยิ้มแล้วพูดต่อ “หนูไปเรียนก่อนนะ”
“เดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับ”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวฟางจะไปดูหนังกับเฟย์” ฉันพูด
“เรื่อง?”
“เรื่องนั้นแหละ”
“พี่ไปด้วยได้มั้ยล่ะ”
“ได้^o^ เจอกันอีก2ชั่วโมง” ฉันพูดแล้วโบกมือบ๊ายบาย
ระหว่างนั่งออกแบบการบ้านเมื่อวานต่อ
เฮ้อ~ ครูจะไปไหนนักหนาก็ไม่รู้ ต้องมานั่งออกแบบต่ออีกแต่คราวนี้ฉันย้ายมานั่งกับยัยแก้วแทน แต่ยัยแก้วดันไปเปลี่ยนที่กับป๊อปอีกครั้ง
เวรกรรม = =++
“หวัดดี” ป๊อปทัก
“…”
“ไม่น่าเชื่อเลยว่าพิชชี่จะเป็นพี่เธอสงสัยต้องเข้าไปขอโทษที่ต่อยไปเนอะ^^” ยังคงพยายาม
“...” นี่ก็พยายามใจแข็ง
“นี่ๆเราแอบไปดูหนังแค่2คนดีกว่า” นี่ก็พยายามคุยอย่างมีหวัง
“...”นี่ก็ใจแข็งหวังว่าป๊อปจะเบื่อไปเองสุดท้าย...
“อื้ม^^” ก็ใจแข็งไม่ได้ =o=^^
ณ โรงหนังโรงเดิมกับที่เกิดเหตุ
“ฮายทุกคน^^” และแล้วยัยมิล่าก็มาเหมือนเดิมแต่ช่างเถอะ เพราะ ฉันได้รับซิกจากพี่พิชว่าไปกับป๊อปเลยเดี๋ยวทางนี้พี่จัดการเอง
“ดูหนังเรื่องอะไรกันหรอมากันทุกคนเชียว”
“เรื่องเดิมแหละ” ฉันตอบหลังจากที่ทุกคนยืนเงียบอย่างเดียวโดยเฉพาะยัยเฟย์ที่ปกติแทบจะปรี่ไปตบมิล่าแต่วันนี้สงสันช็อกเรื่องพี่พิชอยู่ = =
“ขอดูด้วยได้มั้ยอะ วันนั้นดูไม่เข้าใจสงสัยผู้กำกับติสท์มาก”
“มิล่าไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ” พี่พิชเริ่มออกโรง
“ไปไหนคะ”
“เออน่า~” พี่พิชพูดแล้วลากมิล่าออกไปโดยไม่สนใจเสียงโวยวายของมิล่าซักติ๊ด = =!!
“ล่าไม่ไปล่าจะดูหนัง ปล่อยน้า><” แล้วเสียงก็เบาลงเรื่อยๆดูท่าพี่พิชลากไปไกลแฮะ^^
“ฟางไปเร็วถึงเวลาแล้ว” โทโมะเรียกแล้วเดินเข้าโรงไปกับยัยแก้ว
“ไปเถอะ” ฉันหันไปบอกป๊อป
อา~ ในที่สุดฉันก็ดีกับป๊อปจนได้
ก็อย่างว่าอะนะคนอย่างฉันโกรธง่ายหายเร็ว ขี้โมโห ขี้น้อยใจ แต่ยังไงก็ช่างถ้าเกิดป๊อปรำคาญแล้วตีตัวออกห่างฉันก็จะ...
ไม่ยอม!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
