It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!
6.6
Funny_Girl
แชร์นิยายฟิคชั่น
21) แตกหัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฮ้อออ~ วันนี้ฉันตื่นสายมากกก~ จนยัยเฟย์โทรมาแว้ดใส่ ก็จะทำไงล่ะ เนื่องจากตอนที่แล้วที่ฉันทิ้งคำถามไว้ ฉันก็ไปนอนก่ายหน้าผากคิดแล้วคิดอีก จนปาไปตี1 ถึงหลับไป วันนี้ฉันก็เลยอ่อนเพลียอย่างนี้ไง เดินเหมือนซอมบี้มามหาลัยเนี้ยย =o=++
พลั่ก!!
“โอยยย~” เจ็บชะมัดนี่ฉันเดินชนคนหรือเดินชนรถถังกันเนี่ย = =
“ขอโทษครับ” คนเดินชนพูดแล้วยื่นมือมาตรงหน้า แต่ฉันไม่ได้เอื้อมมือไปจับ ฉันลุกขึ้นแล้วปัดซ้ายปัดขวา
ชิ! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอนะยะ = =++
“พี่พิชชี่” ฉันพึมพำ
“อ้าว ฟางเองหรอ พี่ขอโทษนะให้พี่ไปส่งที่ตึกดีกว่า” พี่พิชยิ้มบางๆ
“ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันพูดเบาๆเริ่มก้าวขาออกไปจากตรงนี้
“ไม่ๆพอดีไอ้จีมันฝากของมาให้น้องเฟย์ด้วยน่ะ”
“=o=!!”
สุดท้ายฉันก็ต้องยอมให้พี่พิชชี่เดินตามมาจนได้ นี่ถ้าไม่มีชื่อพี่จีโฮพี่ชายยัยเฟย์มาอ้างนะ ฉันวิ่งหนีแน่ๆ
“ฟาง...เฮ้ย!!” ยัยเฟย์ที่ทำท่าจะบ่นฉันพอเห็นพี่พิชเดินตามมาก็ร้องเสียงหลงแล้วลากฉันมาข้างหลังเขื่อน ปีอป และโทโมะที่ยืนเป็นกำแพงยักษ์ อันที่จริงคงไม่ยักษ์หรอก ฉันเตี้ยเอง = =^^
“ทำไมแกเอาพี่ตุ๊ดชี่ติ๊ดชู่อะไรมาด้วยเนี่ย” ยัยเฟย์ทำหน้ายักษ์
“ก็เค้าเดินตามมาเองแถมเอาชื่อพี่แกมาอ้างอีก” ฉันเถียง ก็มันจริงนะ ฉันไม่ชวนหมอนั่นมาซักหน่อย
“แกไล่กลับไปเลย”
“เอ้า ฉันจะไล่ได้ไงล่ะ”
“ไม่รู้ล่ะ” ยัยเฟย์พูดแล้วดันฉันออกจากกำแพงทั้งสาม
“พี่กลับไปได้แล้วล่ะค่ะ พอดีพวกเราจะขึ้นห้องแล้ว” ฉันพูดอย่างเกรงใจ
“พี่อยากนั่งเรียนด้วยจังเลย”
“อ๊ะ! พ็ถึงเวลาเรียนแล้วนี่นา ไปเถอะค่ะ” ฉันเริ่มเสียงแข็ง คนอะไรกวนโอ๊ยชะมัด = =++
“พี่ยืนรอตรงนี้ได้มั้ยเอ่ย”
“เชิญค่ะ!! อยากรอก็รอ แต่ทางที่ดีพี่ควรจะเอาเวลาไปเรียนแล้วกลับไปช่วยพ่อพี่บริหารงานดีกว่านะคะ” ฉันจิกตาแล้วเดินไปเกาะแขนป๊อป “ ไปกันเถอะ ปล่อยไว้ตรงนี้แหละ” ฉันพูดแล้วปรายตาไปมองพี่พิชที่ยืนขมวดคิ้วมึนๆ
ระหว่างนั่งออกแบบชุดราตรี
“เสียงดังขนาดนี้สมองไม่แล่นเลย” ยัยแก้วเขวี้ยงดินสอทิ้งอย่างโมโห แต่ก็จริงที่ทุกคนเสียงดัง เพราะ ครูสั่งงานไว้แล้วรีบไปธุระ
“ฟางเย็นนี้ไปดูหนังกับปีอปมั้ย” ป๊อปที่นั่งข้างๆฉันพูดขึ้น
“อืม ก็ดีนะเพื่อมีแรงบันดาลใจดีๆบ้าง งานนี้ครูให้ส่งวันไหนนะ”
“เดือนหน้าน่ะ เห็นครูบอกว่าต้องลงสีดีเทลด้วย”
“อื้ม...ว่างๆมานั่งทำห้องเรามั้ยช่วยกันคิด” ฉันเสนอความคิดหวังจะได้ใกล้ชิดกับป๊อป แต่ดันมีคนได้ยินนี่สิ= =
“ไม่ช่วยคนอื่นเลยนะ แหม~ “ ยัยเฟย์เบ้ปาก
“ก็กำลังจะหันไปบอกอยู่นี่ไง” ฉันแถเอาตัวรอด
“หมดเวลาแล้ว ฉันไปล่ะเจอกันพรุ่งนี้” ยัยแก้วพูดแล้วสะพายเป้เดินออกไป
“อ้าว!! รอด้วยดิ ไอ้หล่ออ!!” โทโมะพุดแล้ววิ่งตามยัยแก้วออกไปอย่างรวดเร็ว
เอิ่ม...ผีเข้าหรือเปล่านะ2คนนั้น = =^^
“ฟางไปกันเถอะ” ป๊อปพูดแล้วจูงมือฉันหลวมๆ
ณ โรงหนังแห่งหนึ่ง
“ดูเรื่องอะไรดีล่ะ”
“ป๊อปอยากดูแนวไหนล่ะ” ฉันถามกลับ
“ไม่ๆตามใจฟางแหละ เราดูได้ทุกแนว”
“อืมเอาเรื่องนี่แล้วกัน” ฉันชี้ไปที่โปสเตอร์หนังโรแมนติกคอมมิดี้เรื่องหนึ่ง
“ป๊อป!!!” เสียงเรียกเสียงหนึ่งขึ้นแล้ววิ่งเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับป๊อปจนฉันเซไปข้างหลังแต่ก็มีคนรับไว้พอดี
“มิล่า. พิชชี่...” ป๊อปพึมพำเบาๆ
“ฟางเธอจะดูเรื่องนี้หรอ เราก็อยากดูนะ เราไปดูกับป๊อป เธอก็ไปดูกับพิชแล้วกัน วันนี้ขอป๊อปนะ” มิล่าพูดแล้วแสยะยิ้ม ฉันไม่ชอบมีเรื่องกับใครเลยได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองจนห้อเลือด
“เจอกันตอนหนังจบ” มิล่าพูดแล้วลากป๊อปไปที่ขายตั๋ว
“ฟางไปดูกับพี่ก็ได้นะ” คนที่จับแขนฉันอยู่พูด
“ช่างเถอะค่ะเรื่องเมื่อเช้าขอโทษด้วย”
“ไม่ พี่ไม่หายโกรธต้องไปดูหนังกับพี่ก่อน”
“ตกลงค่ะ” ฉันตอบเบาๆ
2 ชั่วโมงต่อมา
“หนังสนุกมั้ยล่ะ” ป๊อปถามระหว่างที่นั่งรถกลับหออันที่จริงมิล่ากับพี่พิชทำท่าไม่อยากให้กลับหรอกแต่ฉันแกล้งไม่สบายเลยรอดออกมาได้
“ไม่รู้หรอกฉันไม่ได้ดู” ฉันตอบอย่างใจลอย
“เธอไปที่โรง4ไม่ใช่หรอ”
“ก็เพราะไม่ได้ดูกับนายไงฉันเลยไม่ได้สนใจดูหนัง ในหัวฉันมีแต่ภาพนายกับยัยนั่นน่ะ” ฉันหันไปพูดพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้าพร้อมจะไหลออกมาทุกเมื่อ
“เธอก็เห็นนี่ว่ามิล่าลากฉันไป” เขาพูดเบาเหมือนรู้สึกผิด
“อย่างน้อยนายก็น่าจะบอกมิล่าว่านายมากับฉันแล้ว นายไม่น่าไปกับมิล่าง่ายๆ ฉันเชื่อว่าถ้านายไม่เดินตามมิล่าไปมิล่าก็ลากนายไม่ไหวหรอก ฮือ...” ฉันต่อว่าพร้อมน้ำตาที่ค่อยไหลลงมาช้าๆ
“แล้วจะให้ทำยังไงล่ะฟางมิล่าขู่ฉันตลอดเลยว่าถ้าฉันไม่ไปกับมิล่า มิล่าจะมาทำร้ายเธอ”
“เก็บความหวังดีของนายไว้เถอะ” ฉันเปิดประตูรถออกเตรียมจะลง
หมับ!
ป๊อปคว้าแขนฉันไว้
“แต่ฉันเป็นห่วงเธอ”
“งั้นหรอ เป็นห่วงฉัน..”
“...”
“งั้นนายก็เลิกเจอ เลิกคุย เลิกๆๆๆให้หมด อยู่ห่างๆกันไว้ นั่นแหละมันจะทำให้นายสมหวัง จะปลอดภัยทั้งร่างกายแล้วหัวใจของฉัน!!!”
ปัง!!
ฉันปิดประตูรถแล้ววิ่งขึ้นหอไปโดยไม่คิดจะหันกลับไปมองคนใจร้ายในรถ
สมใจเธอแล้วมิล่า...
เธอได้เขาไป…
ฉันแพ้แล้ว มันจบแล้ว...
มันแตกหักไปแล้ว!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
