It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!

ณ งานสิ้นปีมหาลัย KZKM
แสงไฟระยิบระยับเป็นประกายจากหลอดไฟหลากสีสันในงาน ทำให้หญิงสาวต้องยี่ตาเพื่อปรับแสงให้เหมาะสมกับสายตาโตๆของเธอ
"น่าเสียดายยัยแก้วไม่อยู่เนอะ..." เฟย์เพื่อนสาวที่นั่งรอแฟนหนุ่มกับเธอพูดด้วยน้ำเสียงละห้อย
"อืม..." หญิงสาวตอบรับเบาๆเป็นเชิงรับรู้แต่สายตาก็ยังมองหาใครสักคนอยู่
"อุ๊ย คู่นั้นน่ารักจังเลย"
"ใช่ๆ น่าอิจฉาผู้หญิงจัง"
เสียงซุบซิบรอบกายเริ่มดังขึ้น ทำให้เธอต้องหันไปมองบ้างด้วยความสงสัย
"ป๊อปกับมิล่านี่!!" เพื่อนสาวของเธออุทานพลางทำหน้างง เธอเองก็งงไม่แพ้กันหรอก
จุ๊บ~
ภาพที่เธอมองเห็นตรงหน้าทำให้เธอแทบหัวใจสลาย เขาผู้ชายที่เธอแอบรักผลัดกันหอมแก้มกับเพื่อนเคยสนิทของเธอ เธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาแห่งความเสียใจได้อีก เธอเดินปลีกออกมาหน้างานช้าๆแล้วทรุดตัวที่ชิงช้าตัวเดิมที่ชอบนั่ง
"ทำไม...ทำไม"เธอบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วกลืนน้ำตาที่ไหลออกมา
"อ้าว ฟาง" เสียงทุ้มๆเรียกเธอจากข้างหลัง
"จงเบ...ฮือ..." เธอลุกขึ้นมาแล้วโผเข้ากอดเพื่อนชายอีกคนที่เธอมี
“ฟาง...”ชายหนุ่มพยายามถามด้วยความสงสัย
“อย่า...อย่าเพิ่งถามอะไรฉันตอนนี้” หญิงสาวพูด ทำให้จงเบค่อยๆลูบหัวเธอ เธอไม่เคยรู้หรอกว่าตรงนี้ก็มีคนที่รักเธออีกคนเหมือนกัน
...รักตั้งแต่แรกเจอ และ รักแบบไม่มีข้อแม้...
 
ณ ทางออกงาน
ป๊อปปี้มองหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาเพิ่งพูดได้เต็มปากว่ารักเธอ  กอดกับเพื่อนสนิทที่แอบชอบเธอ เขามองด้วยความรู้สึกเสียใจ  เขาไม่อยากทำเธอร้องไห้ แต่ถ้าไม่ใช่มิล่ามาข่มขู่กับเขาว่าถ้าไม่ยอบออกงานด้วยวันสิ้นปีจะลอบทำร้ายฟาง เขาก็คงไม่ทำแบบนี้ เขารู้สึกผิด เขาไม่น่าตกลงกับมิล่าเลย ไม่น่าจริงๆ!!!
“ป๊อปมาทำอะไรตรงนี้คนเดียวเนี่ยย” มิล่าพูดเสียงหวานแล้วเดินเข้ามาอี๋อ๋อป๊อปปี้
“ปล่อย!!” เขาตะคอกแล้วสะบัดแขนออกด้วยความโมโห
“อะไรกัน นายอย่าลืมข้อตกลงสิ”
“มันจบแล้ว พอใจเธอหรือยัง ฟางเสียใจขนาดนั้นพอใจหรือยัง! จบซักที มันจบแล้ว”เขาพูดแล้วเดินกำมือแน่นออกมาจากบริเวณนั้น
“นายลองดีกับฉัน ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่!!” มิล่ายืนกัดฟันกรอด จากครั้งแรกที่เธอแค่อยากแย่งป๊อปปี้มาครอบครอง แต่ตอนนี้ในเมื่อเธอไม่ได้เขา ก็อย่าหวังว่าหมาตัวไหนจะมาคาบไปได้!!!
เธอยืนแสยะยิ้มคนเดียวเหมือนพวกโรคจิต แล้วเดินเข้าไปในงานอีกครั้ง
 
โอยย~ ปวดตาสุดไปเลย เมื่อคืนร้องไห้หนักไปหน่อย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าป๊อปกับมิล่าจะคบกัน เฮ้อ~ ยังไม่ทันสู้ก็แพ้ซะแล้ว
แย่จัง U_U
ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก!
ใครมาเคาะประตูแต่เช้ากัน รู้สึกว่านี่มันเพิ่ง 6 โมงเช้าเอง ดีนะที่หยุดทั้งสัปดาห์ไม่งั้นฉันแย่แน่TT
แกร๊ก~
ฉันเปิดประตูออกก็ต้องตกใจกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“ป๊อป...” ฉันพึมพำแล้วรีบปิดประตูแต่เขาก็คว้ามันไว้ทัน
“คือ...ฉันขอเข้าไปคุยข้างในได้มั้ย” เขาพูด
“อืม เข้ามาสิ”
 
หลังจากที่เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฉันฟัง ฉันถึงกับร้องอ๋อ มิล่านี่ร้ายสุดไปเลย ฉันตาบวมอย่างนี้ เพราะใคร!!
“ขอบคุณแล้วกันที่ทำเพื่อฉัน” ฉันพูดเบาๆ
“ใครทำเพื่อเธอ ฉันกลัวว่าไม่มียัยขี้แยให้แกล้งต่างหาก” เขายีหัวฉัน แล้วยิ้มชอบใจ
ถึงจะกวนประสาทก็เถอะนะ...
แต่ฉันก็รู้สึกมีความสุขมากๆเลยล่ะ...
...ตอนนี้ฉันขอสู้ใหม่แล้วกันนะ...
อีกซักตั้งเถอะมิล่า!!