It's You ใช่นายแน่รักแท้ของฉัน!!

6.6

เขียนโดย Funny_Girl

วันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.56 น.

  25 ตอน
  85 วิจารณ์
  40.55K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) ล้มแล้วลุกได้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ งานสิ้นปีมหาลัย KZKM

แสงไฟระยิบระยับเป็นประกายจากหลอดไฟหลากสีสันในงาน ทำให้หญิงสาวต้องยี่ตาเพื่อปรับแสงให้เหมาะสมกับสายตาโตๆของเธอ

"น่าเสียดายยัยแก้วไม่อยู่เนอะ..." เฟย์เพื่อนสาวที่นั่งรอแฟนหนุ่มกับเธอพูดด้วยน้ำเสียงละห้อย

"อืม..." หญิงสาวตอบรับเบาๆเป็นเชิงรับรู้แต่สายตาก็ยังมองหาใครสักคนอยู่

"อุ๊ย คู่นั้นน่ารักจังเลย"

"ใช่ๆ น่าอิจฉาผู้หญิงจัง"

เสียงซุบซิบรอบกายเริ่มดังขึ้น ทำให้เธอต้องหันไปมองบ้างด้วยความสงสัย

"ป๊อปกับมิล่านี่!!" เพื่อนสาวของเธออุทานพลางทำหน้างง เธอเองก็งงไม่แพ้กันหรอก

จุ๊บ~

ภาพที่เธอมองเห็นตรงหน้าทำให้เธอแทบหัวใจสลาย เขาผู้ชายที่เธอแอบรักผลัดกันหอมแก้มกับเพื่อนเคยสนิทของเธอ เธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาแห่งความเสียใจได้อีก เธอเดินปลีกออกมาหน้างานช้าๆแล้วทรุดตัวที่ชิงช้าตัวเดิมที่ชอบนั่ง

"ทำไม...ทำไม"เธอบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วกลืนน้ำตาที่ไหลออกมา

"อ้าว ฟาง" เสียงทุ้มๆเรียกเธอจากข้างหลัง

"จงเบ...ฮือ..." เธอลุกขึ้นมาแล้วโผเข้ากอดเพื่อนชายอีกคนที่เธอมี

“ฟาง...”ชายหนุ่มพยายามถามด้วยความสงสัย

“อย่า...อย่าเพิ่งถามอะไรฉันตอนนี้” หญิงสาวพูด ทำให้จงเบค่อยๆลูบหัวเธอ เธอไม่เคยรู้หรอกว่าตรงนี้ก็มีคนที่รักเธออีกคนเหมือนกัน

...รักตั้งแต่แรกเจอ และ รักแบบไม่มีข้อแม้...

 

ณ ทางออกงาน

ป๊อปปี้มองหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาเพิ่งพูดได้เต็มปากว่ารักเธอ  กอดกับเพื่อนสนิทที่แอบชอบเธอ เขามองด้วยความรู้สึกเสียใจ  เขาไม่อยากทำเธอร้องไห้ แต่ถ้าไม่ใช่มิล่ามาข่มขู่กับเขาว่าถ้าไม่ยอบออกงานด้วยวันสิ้นปีจะลอบทำร้ายฟาง เขาก็คงไม่ทำแบบนี้ เขารู้สึกผิด เขาไม่น่าตกลงกับมิล่าเลย ไม่น่าจริงๆ!!!

“ป๊อปมาทำอะไรตรงนี้คนเดียวเนี่ยย” มิล่าพูดเสียงหวานแล้วเดินเข้ามาอี๋อ๋อป๊อปปี้

“ปล่อย!!” เขาตะคอกแล้วสะบัดแขนออกด้วยความโมโห

“อะไรกัน นายอย่าลืมข้อตกลงสิ”

“มันจบแล้ว พอใจเธอหรือยัง ฟางเสียใจขนาดนั้นพอใจหรือยัง! จบซักที มันจบแล้ว”เขาพูดแล้วเดินกำมือแน่นออกมาจากบริเวณนั้น

“นายลองดีกับฉัน ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่!!” มิล่ายืนกัดฟันกรอด จากครั้งแรกที่เธอแค่อยากแย่งป๊อปปี้มาครอบครอง แต่ตอนนี้ในเมื่อเธอไม่ได้เขา ก็อย่าหวังว่าหมาตัวไหนจะมาคาบไปได้!!!

เธอยืนแสยะยิ้มคนเดียวเหมือนพวกโรคจิต แล้วเดินเข้าไปในงานอีกครั้ง

 

โอยย~ ปวดตาสุดไปเลย เมื่อคืนร้องไห้หนักไปหน่อย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าป๊อปกับมิล่าจะคบกัน เฮ้อ~ ยังไม่ทันสู้ก็แพ้ซะแล้ว

แย่จัง U_U

ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก!

ใครมาเคาะประตูแต่เช้ากัน รู้สึกว่านี่มันเพิ่ง 6 โมงเช้าเอง ดีนะที่หยุดทั้งสัปดาห์ไม่งั้นฉันแย่แน่TT

แกร๊ก~

ฉันเปิดประตูออกก็ต้องตกใจกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ป๊อป...” ฉันพึมพำแล้วรีบปิดประตูแต่เขาก็คว้ามันไว้ทัน

“คือ...ฉันขอเข้าไปคุยข้างในได้มั้ย” เขาพูด

“อืม เข้ามาสิ”

 

หลังจากที่เขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฉันฟัง ฉันถึงกับร้องอ๋อ มิล่านี่ร้ายสุดไปเลย ฉันตาบวมอย่างนี้ เพราะใคร!!

“ขอบคุณแล้วกันที่ทำเพื่อฉัน” ฉันพูดเบาๆ

“ใครทำเพื่อเธอ ฉันกลัวว่าไม่มียัยขี้แยให้แกล้งต่างหาก” เขายีหัวฉัน แล้วยิ้มชอบใจ

ถึงจะกวนประสาทก็เถอะนะ...

แต่ฉันก็รู้สึกมีความสุขมากๆเลยล่ะ...

...ตอนนี้ฉันขอสู้ใหม่แล้วกันนะ...

อีกซักตั้งเถอะมิล่า!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา