Love Chaotic วุ่นวายนักเดี๋ยวไม่รักซะเลย!

บ้านของคริส
โอ๊ยย เหนื่อยยยยย เพราะตกเวทีเดี๋ยวก็สะดุดสายไมค์ล้มอีกส้นสูงบ้าอะไรนะสูงยังกะเปรต ใครมันไปเดินเล่นอยู่แถวสยามทั้งอย่างงั้นกัน เขาคงไม่คิดจะเลือกคนซุ่มซ่ามอย่างฉันเป็นดาวหรอกนะ T^T
“ I’m love you…” โอ๊ะเสียงโทรศัพท์ดังพอดีเลยรับซะหน่อยดีกว่า
“ ฮัลโหล ”
[ ยัยบ้า! นี่เธอบ้าไปแล้วจริงๆเหรอไงกันยะ!เล่นไปสะดุดล้มกลางเวทีเนี่ย ห้ะ  ] <<< ไนท์
[ ใจเย็นๆน่า เออเธออย่าไปถือสายัยไนท์เลยนะ ไม่ต้องคิดมากหรอกเรื่องแค่นี้เองน่า จิ๊บๆ เอง ] << พลัส
ฮึก ฮึก T^T พลัสเธอยังเป็นเพื่อนที่ดีของฉันเสมอเลยนะ แต่ยัยไนท์นี่สิ แง่ง แง่ง –w-
“ ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็ไม่ได้ถือโทษโกรธยัยไนท์ขนาดนั้น แต่..”
[ แต่อะไรเหรอ เธอบอกฉันมาได้เลยนะฉันยินดีทำทุกอย่าง ] <<< พลัส
“ ก็.....พรุ่งนี้อ่ะ เธอจะต้องพาเพื่อนๆมาเลี้ยงฉลองที่บ้านฉันด้วยนะ หึ หึ หึ ”
 [ อะ..เอ่อ อืมๆๆๆ เดี๋ยวฉันบอกเพื่อนๆมาเลี้ยงที่บ้านเธอก็ได้ ]
 
Napipat high school at Bangkok (มันม่ายมียุจริงนะคะ)
 
“ ทางนี้ทางนี้ ยัยคริส! นี่ฉันพาคนมารู้จัก แหะ แหะ ^^  ” เสียงยัยไนท์ตะโกนผ่านไมค์ที่เจ้าตัวซื้อมาโดยเฉพาะ
“โอ๊ย อยู่ใกล้กันแค่เนี่ยใช้ไมค์ทำไมจ๊าา ” ฉันพูดพร้อมกับเดินไปหายัยไนท์และพลัสทันที
“ งืม งืม -3- อ่ะ คนนี้เค้า นานา ชอบแรร์ที่นั่งข้างแกในห้องเรียนไง >o< ” << พลัส
พลัส ชี้มือไปทางผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับฉันแต่หน้าบ๊องแบ๊ว(ไปหาในตัวละครนะคะแล้วจะรู้ว่าสวยขนาดไหน) และดูเด็กอยู่เธอมีริมฝีปากที่อมชมพูแก้มสีส้มอมแดงเล็กน้อยท่าทางน่ารักและไม่มีพิษไม่มีภัย
“ ก็แล้วไง เกี่ยวไรกะฉัน หืม...” ชอบเขาก็แล้วมาบอกฉันทำไมน่าจะไปบอกเขาเองมากกว่า
“ คือ ฉันถนัดเรื่องแต่งหน้าทำผมเป็นสไตล์ลิสน่ะค่ะ  แต่..ถ้าไม่ว่าอะไรเพื่อการแต่งหน้าให้คุณฉันจะขอแลกเบอร์ของแรร์เค้าจะได้ไหมคะแล้วก็แลกที่นั่งกับคุณด้วยค่ะ ^^ ”
เหอะ เห็นไม่มีพิษเหมือนกันอย่างนี้ที่แท้ก็เป็นงูจงอางหลงป่ามานี่เอง -*- (แร๊งงง)
ฉันรีบดึงยัยไนท์และพลัสเข้ามาทันทีและรีบกระซิบว่า
“นี่เธอจะบ้าเหรอพาใครก็ไม่รู้มาทำผมให้ฉันแต่งหน้าให้ฉันโดยไม่รู้ประวัติเนี่ยนะ!”
“ใจเย็นๆ ก่อน เธอคนเนี้ยแต่งหน้าให้ดาว รร.เราปีที่แล้วเชียวนะ ” << พลัส
“แถมไม่เสียเงินด้วย ฮิ ฮิ ดีไหมล่ะ ^^ ” << ยัยไนท์ พูดเสริมขึ้นมา
หนอยที่แท้ก็ไม่อยากเสียเงินนี่เอง เชอะ ฉันน่ะสวยเลือกได้ถึงไม่แลกเปลี่ยนฉันก็เอาเบอร์ให้อยู่แล้วล่ะย่ะ
ว่าแล้วฉันก็หันไปหายัยตาตาอะไรนั่นทันที ( เค้าชื่อ นานา ย่ะ )
“ นี่! ถ้าจะขอน่ะขอดีๆก็ได้ไม่ต้องยื่นข้อเสนอหรอกฉันน่ะใจดีกับ...คนที่..ทำเป็นขอแต่ตัวเองไม่มีเสมอล่ะนะ ^^ เอ้ายืนเหม่ออยู่ทำไมหากระดาษมาจดสิ! ”
“ นี่! จะบ้าเหรอพูดกับเขาดีๆหน่อยสิทำอย่างนี้เขาเสียใจแย่เลยนะ เอ่อ นานา ขอโทษนะ ^^ ”
ยัยพลัสพูดพร้อมกับตีแขนฉันทีนึง
“ค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเองก็พูดตรงเกินไปอาจจะทำให้คุณหึงหวงอิจฉาริษยาขึ้นมาก็เป็นได้ ^^ ”
ยัยนานาพูดพร้อมตีหน้าซื่อ คิดว่าแค่เนี้ยฉันจะเห็นใจเธอหรอกนะ อย่างนี้มันด่ากันทางอ้อมนี้!
“ ก็ดี เอ้า เบอร์ 0849540848 เบอร์นี้แหละ! แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้หึงด้วยเข้าใจให้ถูก! ”
“ เหรอ เธอไม่ได้หึงฉันก็ไม่บอก เหอะแต่ใจน่ะคิดใช่มั้ยล่ะ - -++ ”
“ ใช่! ฉันไม่ได้หึงนายรู้ไว้ซะ” ฉันหันตัวไปทางต้นเสียงและพบว่า เห้ยเมื่อกี้ตูคุยอยุ่กะใครวะ - -
“ แรร์ !! ”
“ ใช่ตกใจทำไม คนไม่ได้หึง : )  ”
_____________________________________________
 
 
 
ไว้ติดตามต่อตอนหน้านะคะ เป็นกำลังจายยยให้นู๋ด้วยค่าาาา ^^
พึ่งเรื่องแรกถ้ามีอะไรผิดต้องขอโทษท่านผู้อ่านด้วยน้าค้า