LoVe Or LeAvE ถ้าฉันร้าย แล้วเธอจะรักมั้ย

“ว่าไงห้ะ!”
เขื่อนตะโกนอีกรอบก่อนที่อรชาจะขึ้นมาแล้วกอดแน่น
“ปะ ปล่อยเหอะนะ!!”
“ไม่!! จนกว่าเธอจะบอก”
“ค่ะ!! เฟย์อยากอยู่กับคุณ”
แทนที่เขื่อนจะคลายกอดกลับกอดแน่นกว่าเดิมแล้วยิ้มกระซิบข้างหูเฟย์เบาๆ
“เท่านี้แหละที่ฉันต้องการ ฉันพอใจกับคำตอบเธอมากนะ....เฟย์”
“มะ เมื่อกี้คุณเรียกเฟย์ว่า..?” เฟย์อึ้งหลังจากได้ยินสรรพนามที่เขื่อนเรียก แต่ความสุขต้องจบลงเมื่อ...
“แกกล้าเข้าใกล้พี่เขื่อนขนาดนี้เลยเหรอ! นังร่าน!”
“คะ...ค่ะ” เฟย์ว่าแล้วเดินตามแรงกระชากของหวายแต่มือของเขื่อนดันรั้งไว้เสียก่อน
“จำได้มั้ย ถ้าเธออ่อนแอฉันจะ...”
“คนเดียวที่มีสิทธิ์ไล่เฟย์คือคุณศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นค่ะ!”
คำพูดของเขื่อนกระตุ้นเฟย์ได้อย่างดี
“เหรออออออออ!!”
หวายเงื้อมือหมายจะมาตบเฟย์สักฉาด ซึ่งเฟย์ก็รับชะตากรรมอย่างดี
เพี๊ยะ!!!
“ไง...ตบจนชิน....เร้าใจดีล่ะสิ”
“พี่เขื่อน!!”
หวายตวาดลั่นเมื่อพี่ชาย (ไม่แท้) ของเธอตบหน้ามาอย่างจัง แม้จะเป็นแรงเพียงน้อยนิด แต่มันก็ทำร้ายจิตใจคนที่แอบรักอย่างมาก
“ฮึก!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด” หวายร้องไห้ไปกรีดร้องไปอย่างอับอาย เฟย์มองตามน้ำตาอาบแก้ม..ริมฝีปากบางเม้มแน่นก่อนจะเอากระเป๋าลงไปข้างล่าง
“ฮะ เฮ้!”
“...”
“นี่!”
“...”
“เฟย์!”
“...”
“หยุดเดินเดี๋ยวนี้นะ!!”
เขื่อนวิ่งไปขวางคนตัวเล็กก่อนจะตะลึงนิดๆ นี่เฟย์...ร้องไห้? “เป็นอะไรไป”
“....ฮึก”
“ฉันถามไม่ได้ยินเหรอ!!”
“.......”
“โกรธอะไรฉันล่ะ!! โกรธที่ฉันปกป้งเธอเหรอยัยบ้า!!”
“เปล่าซะหน่อย...เฟย์แค่โกรธที่คุณทำร้ายผู้หญิง...น้องสาวของคุณ ฮือๆ”
เขื่อนย่อตัวลงก่อนจะกอดเฟย์อย่างอ่อนโยน
“วันที่แม่ออกจากบ้าน พ่อก็ทำเหมือนที่คุณทำกับคุณหวาย ฮือๆๆ เฟย์ไม่ชอบ เฟย์เกลียดผู้ชายทำร้ายผู้หญิง!!”
“อย่างงี้เหรอ....”
“ฮึกๆๆๆ”
“ขอโทษนะ...”
“.....”
“ขอโทษนะเฟย์”
“....”
“แต่เธอรู้อะไรมั้ย...ฉันไม่ใช่คนรังแกผู้หญิงหรอก”
“....”
“แต่ฉันจะทำเวลาที่มีคนรังแก...คนของฉัน”
“....คุณ”
“จำไว้...คนของฉัน เธอเป็นคนเดียวที่...” เขื่อนชะงักเล็กน้อยก่อนจะสลัดหัวเล็กน้อยจากความคิดบ้าๆ ออกไปให้หมด “ช่วยเลิกร้องทีเหอะ ฉันเห็นน้ำตาเธอแล้วมัน...”
“มัน?????”
“มีอารมณ์อย่างว่า”
“บ้า!”