LoVe Or LeAvE ถ้าฉันร้าย แล้วเธอจะรักมั้ย

“ทั้งหมดมันก็เป็นอย่างงี้แหละค่ะ”
เฟย์เล่าเรื่องต่างๆ ให้ป็อปปี้ฟังแล้วสูดหายใจเข้าปอดอีกรอบ
“มันแค่จับเฟย์เหวี่ยงไปมาแค่นั้นแน่นะ?” ป็อปปี้ถามเพื่อความแน่ใจ
“ค่ะ!”
“แล้วทำไมเฟย์ต้องหัวเราะชอบใจด้วยเล่า...” ป็อปปี้ถามเสียงเย็น
“กะ ก็โธ่! พี่ไม่รู้เหรอว่าเฟย์บ้าจี้...แค่บ้าจี้ อึก ไม่ได้มีความสุขอะไรเล้ยยยย” เฟย์โกหกคำโตก่อนจะยิ้มให้พี่ชาย
“งั้นแล้วไป” ป็อปปี้ว่าแล้วขยี้หัวเฟย์เบาๆ
“พี่ไม่โกรธเฟย์นะ?”
“โกรธแน่ ถ้าเฟย์ไม่ไปดูหนังกับพี่รอบดึก!”
“งั้น...ไปก็ไป”เฟย์ว่าแล้วป็อปปี้ก็ยื่นมือมาจับมือเฟย์
“งั้นไปกัน!”
“ค่ะ..”
เฟย์ว่าก่อนจะแอบเหลือบไปที่หน้าต่างห้องเขื่อน ทำไม...เขายังมองเธออยู่ตรงหน้าระเบียงล่ะ!!
“ตาฝาด...เขาจะมาสนใจเราทำไมกัน!”
“อะไรนะใครสนใจอะไรยังไง - -” ป็อปปี้ถาม
ป็อปปี้พาเฟย์ขึ้นรถไปปล่อยให้เขื่อนมองด้วยความเจ็บปวด...
“อยากจะไปทำอะไรๆ กันก็ไป!”
ร่างสูงสบถลั่นอีกครั้งก่อนจะกระชากม่านไม่ให้เห็นภาพบาดใจ... 
..
.
...
“พี่เขื่อน..” เสียงหญิงสาวปลุกให้เขื่อนตื่นจากห้วงนิทรา
“...” เขื่อนตื่นมาอย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะเปิดประตูห้องให้
“ขอเข้าไปข้างในนะ” เขาไม่ได้ว่าอะไร แต่หลบตัวไปให้หวายเข้ามาแทน
“มีอะไรหวาย” เขาว่าก่อนจะดื่มน้ำในแก้วให้ชุ่มคอ
“หวายว่าเราห่างกันเกินไปแล้วนะ เราน่าจะคุยกันบ้างนะคะ”
“หา...? งั้นเหรอ”
“ถ้าเมื่อก่อนนะ พี่เขื่อนคงดีใจมากนี่นาถ้าเราได้คุยกันตามประสา...พี่...น้อง...” หวายพูดเสียงแผ่วตรงคำว่าพี่น้อง เธอไม่ได้ต้องการให้เป็นแค่พี่ชาย ไม่เลย...
“ตอนนี้เราโตแล้วนะหวาย เราไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ อยู่กันสองต่อสอง...มันไม่ดีนะ”
หวายทำท่ากระฟัดกระเฟียดแล้วเดินออกจากห้อง แต่สายตาไปกระทบกับเฟย์ที่เดินขึ้นมาข้างบน เธอยิ้มมุมปาก
“โอ้ย! พี่เขื่อนช่วยด้วยค่ะ!” เธอแกล้งทำเป็นสะดุดล้มก่อนจะใช้มือโอบต้นคอของเขื่อน
“อย่าสิคะพี่เขื่อน อา...อื้อ!”
“ทะอะไรของเธอน่ะ!!”
“กัดอีกสิคะ!! อย่างงั้นแหละ อื้ม! อ๊า!”
เฟย์ชะงักกับภาพที่เห็นตรงหน้า เขื่อนกำลังไซร้ซอกคอหญิงสาว โดยมีเสียงครางของเธอเป็นตัวปลุกอารมณ์ หยาดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย ริมฝีปากเม้มกันเสียงสะอื้น...
“....ฮึก”
“เฟย์!!”
 ฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿
ลุ้นๆๆๆ เดี๋ยวมาอัพนะคะคนดี *_*