LoVe Or LeAvE ถ้าฉันร้าย แล้วเธอจะรักมั้ย

“ทั้งหมดมันก็เป็นอย่างงี้แหละค่ะ”

เฟย์เล่าเรื่องต่างๆ ให้ป็อปปี้ฟังแล้วสูดหายใจเข้าปอดอีกรอบ

“มันแค่จับเฟย์เหวี่ยงไปมาแค่นั้นแน่นะ?” ป็อปปี้ถามเพื่อความแน่ใจ

“ค่ะ!”

“แล้วทำไมเฟย์ต้องหัวเราะชอบใจด้วยเล่า...” ป็อปปี้ถามเสียงเย็น

“กะ ก็โธ่! พี่ไม่รู้เหรอว่าเฟย์บ้าจี้...แค่บ้าจี้ อึก ไม่ได้มีความสุขอะไรเล้ยยยย” เฟย์โกหกคำโตก่อนจะยิ้มให้พี่ชาย

“งั้นแล้วไป” ป็อปปี้ว่าแล้วขยี้หัวเฟย์เบาๆ

“พี่ไม่โกรธเฟย์นะ?”

“โกรธแน่ ถ้าเฟย์ไม่ไปดูหนังกับพี่รอบดึก!”

“งั้น...ไปก็ไป”เฟย์ว่าแล้วป็อปปี้ก็ยื่นมือมาจับมือเฟย์

“งั้นไปกัน!”

“ค่ะ..”

เฟย์ว่าก่อนจะแอบเหลือบไปที่หน้าต่างห้องเขื่อน ทำไม...เขายังมองเธออยู่ตรงหน้าระเบียงล่ะ!!

“ตาฝาด...เขาจะมาสนใจเราทำไมกัน!”

“อะไรนะใครสนใจอะไรยังไง - -” ป็อปปี้ถาม

ป็อปปี้พาเฟย์ขึ้นรถไปปล่อยให้เขื่อนมองด้วยความเจ็บปวด...

“อยากจะไปทำอะไรๆ กันก็ไป!”

ร่างสูงสบถลั่นอีกครั้งก่อนจะกระชากม่านไม่ให้เห็นภาพบาดใจ... 

..

.

...

“พี่เขื่อน..” เสียงหญิงสาวปลุกให้เขื่อนตื่นจากห้วงนิทรา

“...” เขื่อนตื่นมาอย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะเปิดประตูห้องให้

“ขอเข้าไปข้างในนะ” เขาไม่ได้ว่าอะไร แต่หลบตัวไปให้หวายเข้ามาแทน

“มีอะไรหวาย” เขาว่าก่อนจะดื่มน้ำในแก้วให้ชุ่มคอ

“หวายว่าเราห่างกันเกินไปแล้วนะ เราน่าจะคุยกันบ้างนะคะ”

“หา...? งั้นเหรอ”

“ถ้าเมื่อก่อนนะ พี่เขื่อนคงดีใจมากนี่นาถ้าเราได้คุยกันตามประสา...พี่...น้อง...” หวายพูดเสียงแผ่วตรงคำว่าพี่น้อง เธอไม่ได้ต้องการให้เป็นแค่พี่ชาย ไม่เลย...

“ตอนนี้เราโตแล้วนะหวาย เราไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ อยู่กันสองต่อสอง...มันไม่ดีนะ”

หวายทำท่ากระฟัดกระเฟียดแล้วเดินออกจากห้อง แต่สายตาไปกระทบกับเฟย์ที่เดินขึ้นมาข้างบน เธอยิ้มมุมปาก

“โอ้ย! พี่เขื่อนช่วยด้วยค่ะ!” เธอแกล้งทำเป็นสะดุดล้มก่อนจะใช้มือโอบต้นคอของเขื่อน

“อย่าสิคะพี่เขื่อน อา...อื้อ!”

“ทะอะไรของเธอน่ะ!!”

“กัดอีกสิคะ!! อย่างงั้นแหละ อื้ม! อ๊า!”

เฟย์ชะงักกับภาพที่เห็นตรงหน้า เขื่อนกำลังไซร้ซอกคอหญิงสาว โดยมีเสียงครางของเธอเป็นตัวปลุกอารมณ์ หยาดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย ริมฝีปากเม้มกันเสียงสะอื้น...

“....ฮึก”

“เฟย์!!”

 ฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿

ลุ้นๆๆๆ เดี๋ยวมาอัพนะคะคนดี *_*