น่ารักอย่างนี้ขอบอกทีว่า love love

ห้องแก้ว(ที่บ้าน7'S)

~กอ บี นา ซอ ซี จาก โจ ชา อาน นี บวาซ ดาม ฮยอน คือ แดน ทู ดอล เด จี มา ลา โจมGG~

"ฮัลโหล พี่กรณ์"

"(แก้วมีงานด่วน)"

"ในคิวงานไม่มีหนิ งานรัยอะ"

"(งานประมูลการกุศล)"

"หรอ ยังไงอะ"

"(ก็คือว่าแก้วจะต้องให้แฟนคลับประมูลแก้ว หลังจากนั้นแฟนคลับคนที่ประมูลแก้วได้ก็จะได้ไปปาร์ตี้กับแก้วแล้วก็..)"

"แล้วก็ใคร"

"(โทโมะ)"

"แก้วไม่ทำ"

"(นี่แก้วอย่าลืมนะ เรื่องที่แก้วไปทำงามไส้ไว้ที่งานพญานาคทองคำที่ผ่านมาน่ะ)"

"โถ่ พี่กรณ์"

ย้อนไปวันงาน พญานาคทองคำ

"ต่อไปจะเป็นการประกาศผลผู้ที่ได้รับรางวัล นายแบบขวัญใจสาวๆนะคะ"

"ใช่่ครับ ซึ่งผู้ที่จะได้รางวัลนี้ต้องหล่อมากเลยใช่มั๊ยครับ"

"ใช่แล้วค่ะ แล้วผู้ที่ได้รางวัลนี้คือ คุณ วิศว ไทยานนท์หรือโทโมะนั่นเองค่ะ แหม หล่สมกับรางวัลจริงๆเลยนะคะ"

"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

พรึบ

แชะ

แชะ 

แชะ

ปัจจุบัน

"(ไม่ต้องมาโถ่ มาเถิ่งเลย)"

"ก็แค่ตะโกนว่าม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย กลางงานตอนที่ไอ้โรคจิตรนั่นได้รางวัลแค่นั้นเอง"

"(เองหรอแก้ว นี่เธอใช้คำว่าเองหรอ ไม่รู้ล่ะยังไงแกก็ต้องมา)"

"แต่..."

"(ไม่มีแต่ เธอต้องมา เดี๋ยวนี้ด้วย)"

ติ๊ด ติ๊ด

"พี่กรณ์"

กรี๊ดดดดดดดดดดด ชีวิตฉัน ฮือTT ไอ้โรคจิตรฉันจะฆ่าแก

เอาไงดี เอาไงดี เคนตะ ใช่เคนตะ

ต้องโทร.หาเคนตะ

"ฮัลโหล นั่นเคนตะรึปล่าว"

"(ใช่ นั่นใคร)"

"ชั้นแก้วไง"

"(แก้ว...)"

"โอ๊ยก็แก้ว7'Sสาวสวย เซ็็กซี่ในกลุ่มนายไง ไอ้ลิง"(เวอร์)

"(อ๋อ อืม มีรัยอะ)"

"คือฉันจะต้องไปงานประมูลดาราการกุศล แกช่วยไปประมูลฉันหน่อยได้มั๊ย"

"(ไม่รับปากนะ แต่จะพยายามไปให้ทัน)"

"อืม บาย"

ติ๊ด ติ๊ด

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เคนตะแม้แต่แกก็ช่วยฉันไม่ได้ ไอ้โรคจิตร เพราะแกคนเดียว เพราะแกคนเดียว

งานประมูล

"สวัสดีค่ะ แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน และนี่คืองานประมูลดาราเพื่อการกุศลนะคะ"

"ใช่แล้วค่ะ ซึ่งผู้ที่ชนะการประมูล2ท่านจะได้ไปมีตติ้งกับดาราทั้ง2ท่านนะคะ และในกิจกรรมปาร์ตี้3วัน2คืนที่ภูเก็ตค่ะ แล้วนอกจากนี้ยังมีการถ่ายหนังสั้นกับดาราทั้ง2ท่านไว้เป็นที่ระลึกด้วยค่ะ"

"จะรอช้าอยู่ทำไมล่ะคะ ไปเริ่มประมูลกันเลย ค่ะและคนแรกที่เราจะให้ทุกท่านมาประมูลกันก็คือ คุณ โทโมะ วิศะ ไทยานนท์ค่ะ ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มค่ะ"

"10,000บาท"

"20,000บาทค่ะ"

"50,000ค่ะ

"90,000ค่ะ"

"100,000ค่ะ"

"หนึ่งแสนบาทครั้งที่หนึ่ง หนึ่งแสนบาทครั้งที่สอง หนึ่งแสนบาทครั้งที่สะ..."

"200,000บาทค่ะ"

"สองแสนบาทครั้งที่หนึ่ง สองแสนบาทครั้งที่สอง สองแสนบาทครั้งที่สาม เคาะค่ะ"

"ขอเชิญผู้ชนะการประมูลหน่อยค่ะ"

"ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรคะ"

"พิมค่ะ"

"เราขอให้คุณถอดแว่นออกหน่อยได้มั๊ยคะ"

"ได้ค่ะ"

พอยัยนี่ถอดแว่นออกทำให้เห็นหน้าที่แท้จริง เธอ ขาวและน่ารักมาก แต่ก็น้อยกว่าฉันอยู่ดี

"ว้าว เธอน่ารักมากค่ะ"

"คุณต้องการอะไรตอบแทนมั๊ยคะ"

"ฉันขอหอมแก้สคุณโทโมะได้มั๊ยคะ"

"อันนนี้คงต้องถามเจ้าตัวเองแล้วนะคะ ว่าไงคะคุณโทโมะ"

"เอ่อ ครับผมอนุญาต"

เท่านั้นแหละยัยแม่พิมอะไรนั้นก็หอมแก้มไอ้โรคจิตรทันทีที่มากไปกว่านั้นยัยนั่น โน้มคอไอ้โรคจิตรมาจูบอย่างดูดดื่ม แหมช่างไม่อายฟ้าอายดิน

แนะนำตัวกันอีกครั้งค่ะชื่อบุ้งมาอัพนิยายแทนเมล์ชั่วคราว มีข่าวมาบอกค่ะคือว่าเมล์รถล้มตอนนี้อาการสาหัสนิดหน่อย แต่ไม่เป็นอะไรมาก แต่เมล์ก็ฝากมาบอกนะคะว่า

รักรีดเดอร์ทุกคน เม้นกันด้วยนะคะ(รีดเดอร์แปลว่ารัยอะ)