เพื่อนกัน..ฉันรักเธอ

"เอ้า ชนๆๆๆ"
ไม่ต้องตกใจไม่ใช่เสียงรถชนกันหรอกเจ้าค่า~
แต่เป็นแค่เสียงชนกัน(?) เอ้าๆๆ งงๆๆ
ก้อแค่วันนี้เป็นวันเกิดพี่ซี พี่ซีก้อเลยลากฉันออกมาที่ผับด้วย T^T
ซึ่งฉันไม่รุ้จักใครเลย ฉันก้อเลยชวนยัยฟางออกมาด้วยเนี่ยยย
อีทีแรกอ่ะยัยฟางยืนยันขาแข็งว่าจะไม่มา แต่ก้อต้องมาเพราะ..อะไรไม่รุ้ดิ ฮิฮิ
คือ..เรื่องมันเป็นอย่างนี้
'ไม่ไป!!' ยัยนี่ยืนยันเหมือนเดิมว่าไม่ไป ไม่ห่วงเพื่อนเลยหรือไง ยัยบ้าเอ้ยยยย
'นี่ ฟางงงง T^T ฉันไม่รุ้จักใครเลยนะ ไปเป็นเพื่อนหน่อยซิ'
'ไม่!! ฉันจะออกไปเดตกับป๊อป..ฉันไม่ไปกับเธอย่ะ' ง่ะ =0= เหตุผลคุณเธอช่าง..
'งั้นก้อ..ไม่เป็นไร ฉันชวนคนอื่นก้อได้' ง้อซิ ง้อเลย ง้อเซ่~
 
 
T^T ไม่มีเสียงตอบรับจากเพื่อนซักคน ที่พร้อมใจจะไปกับฉันเลยอ่า
แง้ๆๆๆ~ 'baby baby baby boy (boy)' o_- ใครโทรมาวะ
0_o ยัยฟางนี่นา เชอะ ไม่รับๆๆๆๆ
ติ๊ด! รับจนได้ T0Tซินะ
'ว่าไงยะ' ขอให้คำตอบคือ จะไปกับฉันเถอะนะ
'เอ่อออ..ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ไปก้อไป' 0_o ว่าไงนะ
'หา! เอิ่มมม..ฉันหมายถึง เอ่อ แล้วป๊อปล่ะ' ไม่ได้ๆต้องเก็บอาการเอาไว้ เดี๋ยวก้อรุ้หมดเซ่-o-ว่าฉันดีใจ
'เอ่อ นายป๊อปโทรมาบอกว่าติดงานที่บริษัทน่ะ ต้องทำโอทีมั้ง เสียงว่า' เหอะ ให้มันจริงเหอะ
'เออๆๆๆ งั้นเจอกัน 3 ทุ่มนะ'
 
"เอ่อ แล้ววพี่เมื่อไหร่จะตัดเค้กเนี่ย" ฉันหลังจากที่นั่งเบียดกับยัยฟางด้วยความอึดอัด
นี่ก้อล่อมาชั่วโมงกว่าๆแล้ว ฉันเลยกระเถิบไปกระซิบถามพี่ซี แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินเพราะเพลงมันดังอ่ะ
อีกอย่าง พี่ซีค่อนข้างจะหูตึงๆพอสมควร -0-
"อะไรนะ ไม่ได้ยิน พูดดังๆหน่อยเซ่" แน่ะ หูตึงยังจะมาว่าฉันพูดเบา คนเราก้อเนาะ o.o
"เมื่อไหร่พี่จะตัดเค้ก!!!!!!!!!" ฉันตะโกนใส่หูพี่ซีอย่างเจตนา แต่ไม่ได้ตั้งใจนะค้า~(?)
"เห้ยยย!! คนนะเว้ย มีหู ได้ยินไม่ต้องตะโกน!!" พี่ซีหันมาโวยใส่ฉันอย่างหัวเสีย
"-0-;" ค้างค่ะ อึนเลย
"ก้อ เพื่อนบางคนที่พี่ชวนมา มันมาไม่ได้ คนน้อย พี่เลยชวนคนอื่นมา อีกซัก 3-4 คน"
"-__ -;" ยังไม่เยอะ? 1,2,3.. นับดูราวๆ 7-8 คน ยังไม่เยอะ ถ้าเยอะมันจะขนาดไหน
คงไม่รวมญาติโกโหติกาหรอกนะ เหอะ อยากกลับบ้านว๊อยยยย
"แล้วพี่จะลากพวกฉันมาทำไมเล่า" ฉันถามออกไปอย่างอดไม่ได้
"ประดับวง" หน้าตาเฉยเลยพี่ชายฉัน
"ฟาง เธอชอบพี่ซีไม่ใช่หรอ แล้วทำไมบอกว่าจะไปเดตกับป๊อปอ่ะ"
"-0+!เธอรุ้ได้ไงอ่า ใครบอกเธออ่ะ" o_O เฮือก! เอาแล้วไง ฉันลืมไปว่าฉันไปแอบฟัง
"ก้อเอ่อ..ช่างมันเหอะน่า" ฉันตอบปัดๆ
"ก้อป๊อปบอกว่าอยากให้ฉันลองเปิดใจรับป๊อปเข้าไปพิจรณาบ้าง" ยัยฟางตอบแบบเหนียมๆ
"งั้นหรอ?"
"เฮ้ หวัดดี พี่ซี"
เสียงผู้มาเยือนทำให้ฉันกับยัยฟางต้องละจากการสนทนาเมื่อครู่ และแหงนหน้าขึ้นไปมอง
เฮือก O_o ไม่นะๆๆ ฉันตบหน้าตัวเองเบาๆ ฉันเมาไปหรือเปล่า >. <
หวังว่าคงไม่ใช่นะ นายนั่นจะมาที่นี่ได้ไงเล่า
"แก้ว .. แก้ว.. แก้ววว!! เป็นไรมากมั้ย ตบหน้าตัวเองทำไม" ยัยฟาง ช่วยฉันด้วยยยย
"เปล่า ไม่มีอะไร ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"เดี๋ยวซิ จะไปทำอะไร" เฮ้อออ เพื่อไม่ให้เป็นการสงสัยฉันเลยนั่งต่อ
"แก้ว.."
"มีไร เรียกทำไม" ฉันหันกลับไปหายัยฟางที่นั่งมองผู้มาเยือน
"หือ? อ้อ! เอ่อ.. ฉันไม่ได้พูดอะไรนะ" เอ้า งั้นฉันหูฝาด
ตื่อดือดึดตึดตือ~
ข้อความเข้าอ่ะ ใครสงมาฟระ ยังไม่หลับไม่นอนอีกไง
'มีเรื่องจะคุยด้วย เจอกันหน้าห้องน้ำซ้ายมือ ถ้าไม่มา เธอไม่รอดแน่'
ไม่ใช่เพราะฉันกลัวคำขู่นะ แต่แค่อยากรุ้ว่า นายนี่จะคุยไรกับฉัน
"ฟาง เดี่ยวฉันมานะ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน"
"อืม แล้ว..จะให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ย" ยัยฟางถามฉันด้วยสีหน้าป็นห่วง
"อ๋อ ไม่เป็นไรอ่ะ สนุกต่อเถอะ"
พูดจบฉันก้อเดินดิ่งมาที่หน้าห้องน้ำ ซึ่งเขาได้นำมาก่อนหน้าฉันแล้ว
ฉันมองซ้ายแหงะขวา มองหน้า แหงะหลัง จนคอฉันจะหมุนเป็นกลียวแล้วเนี่ย ตาบ้านั่นก้อยังไม่โผล่มาซะที
ไปห้องน้ำก่อนละกัน เฮ้อออ~
ฟึ่บ!
O_O อ๊า..!
อุ๊บบบบ.. >x<
ช่วยด้วย ฉันจะขาดอากาศหายใจตายแล้ว
ผลั่กก! พอฉันได้สติคืน ฉันก้อรีบผลักแผงอกคนตรงหน้าออกทันที
"นายทำบ้าไรเนี่ย ห่ะ?!?!?" ฉันตะคอกถามคนตรงหน้า พลางเอามือถูปากจนแสบ
"แค่นี้ ทำเป็นหวง ทีเมื่อก่อนไม่เคยขัด กะอีแค่เลิกกัน สนุกๆแค่นี้เป็นไรไป"
ฟิล์ม หนุ่มหล่อรูปร่างดี ส่วนสูงที่สมส่วน ตาที่ออกตี๋ๆ จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีชมพุระเรื่อ
ถามด้วยความรอยยิ้มที่ไม่เป็นมิตรเลยสักนิด
"เพี๊ยะ! ฉันไม่ใช่ของเล่นของนายนะ เลิกแล้วก้อเลิกลาต่อกันซิ" T T ฉันตบเขา..อีกแล้ว
"เฮ้ๆๆๆ อะไรที่ผ่านมา ก้อช่างมันสิ ยึดติดทำไม" ยังมีหน้ามาพูดอีกนะ
"นายก้อรุ้ว่าฉัน..ฉันเคยรักนายแค่ไหน แต่ทำไมนายทำกับฉันแบบนั้น"
ตอนนี้น้ำตาฉันเริ่มจะไหลออกมาอย่างไม่เป็นท่า
"เฮ้ๆๆๆ ไม่เอาน่าอย่าร้องซิ ไม่สนุกเลยนะ มาเที่ยวก้อร่าเริงหน่อย" นายฟิล์มมองมาที่ฉันอย่างเย็นชา
"ทำไมนายถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ เมื่อก่อนนาย..นายเป็นคนที่อบอุ่น มีน้ำใจ และ..และ..และรักฉันเสมอ
ทำไมตอนนี้นายเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคนเลย นายกลายเป็นคนเย็นชา รู้ตัวไหม"
ฉันปล่อยโฮออกมา และหลับตาลง
"อะ เอาไป เช็ดซะ" เขายื่นผาเช็ดหน้ามาตรงหน้าฉัน ตอนนี้แววตาเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
แล้วมันก้อค่อยๆเปลี่ยนเป็นแววตาที่ว่างป่าว แล้วก้อตามมาด้วยสายตาแห่งความอบอุ่น
ฉันรับมา และมาเช็ดหน้า เช็ดจมูกนิดหน่อย นิดหน่อยจริงๆนะ
หลังจากนั้นฉันก้อขอตัวเข้าห้องน้ำ เพื่อไปกลบคราบน้ำตาที่เพิ่งไหลออกมาเมื่อสักครู่นี้
มันก้อผ่านมาตั้ง3ปีกว่าแล้วทำไมฉันยังไม่ลืมเขาอีกนะ
พอฉันเดินออกมา ฉันกะจะเดินไปนั่งโต๊ะ แต่มันรุ้สึกวิงเวียนหัวยังไงไม่รุ้ซิ
ฉันหมดสภาพจริงๆ แต่หัวสมองมันยังไม่หยุดทำงานน่ะซิ
ฉันล้มลง แต่..ล้มในอ้อมแขนของใครสักคน
พอฉันลืมตาขึ้นถี่ๆก้อปรากฏเป็นใบหน้าโทโมะ
"โท..โมะ" ฉันครางออกไปเบาๆ
"โทมงโทโมะบ้านเธอน่ะซิ" ฟิล์ม? ใช่ฟิล์มนี่นา
"หึ..หึ หึ..หึ ยาสลบแบบป้ายนี่ใช้ดีจริงๆ ไม่เสียดายเงินเลยว่ะ"
เขาอุ้มฉันขึ้น แต่ก้อต้องวางฉันลงเพราะมีคนมาขัดขวางอ่ะ (มั้ง)
"นี่แก แกมาทำอะไรน่ะ"
"ฉันก้อตามมาทวงที่รักฉันคืนน่ะซิ"
"ใคร อ้อ คงเลิกกะยัยพิมแล้วซิ ถึงคิดจะมาลองกับยัยทอมเนี่ย"
"ถึงฉันจะคบใครเลิกกะใคร มันไม่ใช่เรื่องของแกที่แกจะต้องรุ้นิ"
"แหงล่ะ ถอย ฉันจะไปแล้ว"
"ถอยอ่ะ ถอยแน่ แต่..ยัยแก้วต้องอยุ่ ^^"
"เอ๊ะ ไอ้นี่ เพราะแกไม่ใช่หรอ ที่ทำให้ฉันต้องเลิกกับยัยแก้วทั้งๆที่ยังรักกันน่ะ"
"ไม่นิ ฉันไม่ได้พูดอะไร ไม่มีใครบอกให้เลิก นายพูดเองตัดสินใจเองทั้งนั้น"
"อย่ามาพูดดีเลย ถ้าไม่มีใครเอาเรื่องฉันกับหวายมาบอกแก แกก้อคงไม่รุ้ และคงไม่นำไปบอกแก้ว
แก้วก้อคงไม่เกลียดฉัน!!!"
"..."
"แกรุ้ไหมมันทรมานใจแค่ไหนที่ต้องเลิกกับคนที่ตัวเองรัก โดยไม่คาดคิดและไม่ได้เตรียมใจเลยน่ะ"
"ฉันก้อรุ้ดี ฉันก้อเคยรักหวาย.. แต่ก้อต้องเลิก"
"..."
"ฉันไม่ได้นำเรื่องทั้งหมดไปบอกแก้ว แล้วไม่เคยคิดจะบอก แต่ป๊อปปี้..ป๊อปปี้ทำทั้งหมด"
"หมายความว่าไง"
"นิ แกยังไม่เข้าใจอีกหรอ ป๊อปปี้ถ่าย ป๊อปปี้บอกฉัน และป๊อปปี้บอกแก้ว"
"ไม่ ไม่ไม่ ไม่ ไม่จริงใช่ไหม"
"จริง แล้วทุกอย่างมันคงไม่เกิด ถ้าแกซื่อสัตย์สักนิด มั่นคงซักหน่อย"
"..."
"แกก้อรุ้ว่า แก้วเกลียดคนเจ้าชู้ เกลียดคนหลอกลวง แต่นายก้อยังทำ"
"ก้อหวายมันยั่วนิ"
"หา..อะไรนะ"
"ก้อยัยหวายอ่ะ มันบอกฉันว่าถ้าไม่พูดก้อไม่มีใครรุ้"
"แกก้อเลย.."
"ใช่ ฉันก้อเลย แต่..แปปนะ หนักอ่ะ หาที่คุยก่อนมั้ย"
"อืมก้อดี แล้วเอาไงกะยัยแก้วอ่ะ"
"ก้อไปส่งที่โต๊ะพี่ซีแหละ แล้วบอกยัยนี่หัวชนประตู"
"อืม"
 
 
"คือเรื่องทั้งหมดมีนเกิดขึ้นเพราะความเมา และสัณชาติญานของผู้ชายอ่ะ แกเข้าใจใช่ป่ะ"
"อือ"
"ก้อยัยหวายบอกว่า ก้อแค่สนุกๆ ลองกิ๊กกันดู ไม่เสียหายอะไร"
"อือ"
"ฉันก้อบอกว่า หวาย..หวายมีแฟนแล้วนะ"
"อือ"
"หวายบอกว่า ก้อช่างซิ พี่โมะเป็นเกย์ อยุ่ไปก้อไม่มีความสุข"
"อื..เห้ยย!! จิงดิ "
"ล้อเล่นว๊อยย อย่าบอกนะว่าเชื่ออ่ะ"
"เล่าต่อซิ เออะ"
"คือเรื่องมันเป็นแบบนี้"
--------------------------------------------------
writer talk's
ง่วงแล้วววววว สมองตันและตื้อด้วย *~*
ดึกอีกต่างหาก ก้อไปนอนก่อนละกัน เดี๋ยวว่างๆมาอัพต่อนะ
เลิฟฟฟฟฟๆๆๆรีดเดอร์ทุกคนๆนะจ้ะ >3< จ๊วฟฟฟฟ
ไปล่ะ เฟี้ยวว ววว ว  ~
ฟ้าว ว ว วว~ กลับมา แปปนึงก่อนนอน
อยากบอกว่า อย่าเพิ่เบื่อๆกันก่อนล่ะ
ทนๆเหม็นขี้หน้าไปก่อน คงอีกสักพักกว่า เรื่องนี้จะจบ
รอกำลังใจจากรีเดอร์นี่แหละ ฮิฮิ ตอนนี้ไปแล้วไปจริงและไปลับ
เฟี้ยว ว ว วว!~