love me รักนี้ที่แสนเจ็บปวด

ณ  มหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง
เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งนั้นคือเสียงพิมที่ร้องเรียกโทโมะ
:พิม: โทโมะขาวันนี้หลังเลิกเรียนเราไปเดินห้างกันน่ะค่ะ
:โทโมะ:....... ok งั้นตอนเย็นเราเจอกันน่ะ
ณ  ห้องเรียน 
:แก้ว:อุ้ย..เหมือนมีคนเดินมาชนเขากับเธอแล้วลงไปนั่งกองกับพื้น
:โทโมะ:โอยใครว่ะเนี่ย...นี่เธอเวลาเดินน่ะหัดดูตาม้าตาเรือบ้างน่ะเนี่ย
:แก้ว:นี่อะไรของนายเนี่ยมายืนด่าฉันอยู่ด้าย คนที่ต้องด่ามันน่าจ่ะเป็นฉันมากกว่า
:โทโมะ:ยังจ่ะมาเถียงอีก  นี่เธอขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ
:เเก้ว:ไม่..เรื่องอะไรทำไมฉันต้องขอโทษด้วย นายต่างหากที่ต้องขอโทษฉัน
:โทโมะ:เธอนั่นเเหละที่ต้องขอโทษฉัน
:เเก้ว:ไม่ 
เเล้วเเก้วก็เหยีบเท้าโทโมะ
:โทโมะ:โอ้ยยัยตัวเเสบ..กลับมาเดี๋ยวนี้นะ
:แก้ว:ไม่..555555
:โทโมะ:ฝากไว้ก่อนเถอะยัย....
:แก้ว:ฝากแล้วรีบๆๆ...มาเอาด้วยนะเดี๋ยวบูด
ณ  โรงเรียนนานาชาติชื่อดังเเห่งหนึ่ง
เสียงหญิงสาวคนหนึ่ง
เย้ได้ขึ้้น  ม.6  เเล้ว 
:พิชชี่:เสียงใครดังน่าลำคานสุดๆๆ
:เกล:อ้าวพูดงี้หมายความว่าอย่างไงฮะ
:พิชชี่:ก็หมายความว่ามันน่าลำคานไง จะตะโกนทำไมเนี่ย
:เกล:มันเรื่องของฉันนายยุ่งอะไรด้วยฮะ
:เเบม:นี่เธอกรุณา เงียบๆหน่อยได้ไหมเนี่ย
:เกล:แหมมาเป็นคู่เชียวนะเข้าขากันซะเหรือเกินนะ
:แบม:เเน่นอนคนเป็นเเฟนกันก็ต้องเข้าข้างกันซฺญธ
:เควิน:เกลไปกันเถอะอย่ามีเรื่องกันเลยนะ วันนี้วันเปิดเรียนวันเเรกอะ เกลไปเร็ว
เเล้วเควินก็รีบดึงเกลออกมา
:พิชชี่:ผู้หญิงอะไรปากร้ายจริง
:แบม:ใช่ ปากร้ายเหมือน.....
ณ  ห้องเรียน
คูณครูสวัสดีจ่ะนักเรียนทุกคนยินดีต้อนรับสู่ชั้นประถมศึกษาปีที่  6 นะนักเรียนทุกคน
นักเรียน ขอบคุณ ค่ะ-ครับ คุณคูร
คุณครูนักเรียนเลือกที่นั่งตามเลขที่ที่คูรเตรียมไว้เลยนะจะ
:พิขขี่:หาเจอแล้วที่นั่งฉัน
:เกล:เห้ยนาย
:พิชชี่:นี่เธอ
:เกล:อย่าบอกน่ะว่าฉันต้องนั่งกับนายอะ ไม่จริง
:พิชชี่:อย่างกับฉันอยากนั่งกับเธอจังเลย
:เกล:นี่นาย
:เควิน:นี่หยุดเทลาะกันได้เเล้ว นี่มันเวลาเรียนนะ
:เกล:........
:พิชชี่:.......
ณ มหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง
:พิม:โมะเราไปกันเถอะ
:โทโมะ:อืม
ณ  โรงเรียนนานาชาติชื่อดังแห่งหนึ่ง
หลังเลิกเรียน
:แบม:พิชชี่เสร็จหรือยัง
:พิชชี่:เสร็จเเล้ว
:แบม:งั้นเราไปกันเถอะ
::
::
::
::