My close friend ทั้งหัวใจให้นายเพื่อนสนิท
9.0
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 2
ตอนนี้ฉันกำลังถือของขวัญมากมายก่ายกองเอาไปวางไว้ที่ห้องส่วนตัวที่ทำไว้สำหรับกลุ่มฉันเป็นพิเศษ เพราะอะไรน่ะหรอเพราะโรงเรียนนี้ครอบครัวฉันกับครอบครัวนายป๊อปปี้ทุ่มทุนสร้างกันเลยที่เดียว แล้วตาป๊อปก็เป็นหนุ่มฮ็อตของเรียน ส่วนฉันเป็นดาวโรงเรียน ฉันกับป๊อปปี้ก็เลยไปของพ่อกับแม่ให้ทำห้องส่วนตัวให้ พ่อกับแม่ก็ยอมแต่โดยดีและตอนนี้ฉันก็เนมาถึงห้องแล้ว
“อ้าวมาแล้วหรอว่าจะไปหาพอดีเลย มานี่ฉันช่วยถือ” เห้ย วันนี้ไอ้ป๊อปมันเป็นไรเนี่ยมาแปลกตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย
“เออ อ่ะเอาไป” แล้วฉันก็ยื่นกล่องของขวัญให้ป๊อปปี้
“นี่ ของขวัญแกเยะจังน่ะ” แน่นอนอยู่แล้วคนมันสวย
“พูดยังกับแกไม่ได้ แกอ่ะเยอะกว่าของฉันอีกไม่ต้องมาพูดเลย” ไอ้ที่กองๆอยู่ฉันว่าของป๊อปปี้ทั้งนั้นแหละ
“ว่าแต่วันนี้แกเป็นไรว่ะ มาแปลกตั้งแต่ช้าวแล้วเนี่ย” ฉันถามนายป๊อปปี้ไปอีกครั้ง
“อ๋อ~ คือว่า....ฉัน
กริ๊งงงงงงง งงงงงงงง งงง
โห่ไรเนี่ยจะได้ฟังจนจบแล้วก็ไม่จบ
“ไอ้ฟางป่ะไปเข้าแถวกัน” ป๊อปปี้วางของเสร็จก้หันมาชวนฉัน
“เออไปดิ” แล้วเราสองคนก็เดินไปเข้าแถว
หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ
เกรด 12 ห้อง 1
“ป๊อป แกบอกมาดิว่าทำไมวันนี้แกมาแปลก” ฉันยังไม่หายสงสัยเลยถามไปอีกครั้ง
“เหตูผลหรอ *0*” ตาป๊อปพูดพร้อมกับทำสายตาวิ้งๆมาให้
“เออแกจะพูดก็พูดมา แต่ถ้าไม่พูดก็ไม่ต้องพูดแตอย่ามาทำสายตาอย่างนั้นมันขนลุก” รู้สึกว่าวันนี้ฉันขนลุกบ่อยจังน่ะ
“คือ.... เหตุผลจริงๆ อ่ะ ฉันยากได้ช๊อคโกแล็ตแก ฉันกะว่าจะขอก็เลยทำดีกับแกแกจะได้ให้ฉันง่ายไง” เหตุผลขงแกฟังแล้วน่าถีบตกเก้าอี้จริงๆเลยไอ้ป๊อป
“- -“ หน้าตาของฉันเป็นแบบนี้หลังจากที่ได้ยินเหตุตผลอัน่ายกย่อง (?) ของอีตาป๊อปปี้
“โถ่ฟูๆ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ก็เค้าอยากกินช็อคโกแล็ตหนิตัวให้เค้าน้า *0*” ดูมันพูดสิค่ะคุณผู้อ่าน
“แกกจะเอาก็เอาเถอะไอ้ป๊อปไม่ต้องมาอ้อน” ฉันหล่ะเบื่อจริงๆเลยเวลามันส่งสายตาวิ้งๆ มาให้ทีไร ฉันขนลุกทุกทีเลย ทำไมไอ้พวกผู้หญิงโรงเรียนฉันถึงได้หลงใหลมันนักน่ะ มันก็ไม่ได้มีอะไรดีนักหนาหรอก ก็แค่ เรียนเก่ง หล่อ รวย เล่นกีฬาเก่ง ก็แค่นั้นเอง (นั่นเรียกว่าแค่นั้นหรอ//ป๊อปปี้) ก็เออน่ะสิ!!!
“จริงหรอตัว ตัวจะให้ช็อคโกแล็ตเค้าทั้งหมดเลยหรอ *o*” ดูค่ะท่านผู้อ่านมันยังไม่เลิกทำสายตาน่าขนลุกอีกเดี๊ยวถีบตกเก้าอี้จริงๆเลยหนิ
“ฉันจะไม่ให้ก็เพราะแกมาทำสายตาอย่างนี้เนี่ยแหละ - -“
“เออๆๆ ฉันเลิกทำแล้ว” แล้วหลังจากนั้นเราก็คุยไรกันนิดหน่อยแล้วอาจารย์ก็เดินมาสอน
ตกเย็น
Poppy talk
สวัสดีครับตอนนี้เรากำลังจะกลับบ้นกันครับเราเรียนเสร็จแล้วผมกำลังเดินไปเอารถเพื่อไปรับยัยฟางของผมครับ (ของผม) ผมลืมบอกไปยัยฟางเนี่ยเป็นเพื่อนที่ผมสนิทที่สุดเลย ตอนเด็กๆเนี่ย..... (ฉันพูดแล้ว// ฟาง) อ้าวหรองั้นไม่เป็นไร แล้วตอนนี้ผมเจอยัยฟางแล้วครับ
^________________________________________________________________^
จบแล้วคร้าบ เม้น โหวตให้ด้วยน้า สุดท้ายนี้ ใครไปเล่นสงกรานต์ ก็ขอให้สนุกน่ะค่ะ เจอกันตอนหน้าน้า
ตอนนี้ฉันกำลังถือของขวัญมากมายก่ายกองเอาไปวางไว้ที่ห้องส่วนตัวที่ทำไว้สำหรับกลุ่มฉันเป็นพิเศษ เพราะอะไรน่ะหรอเพราะโรงเรียนนี้ครอบครัวฉันกับครอบครัวนายป๊อปปี้ทุ่มทุนสร้างกันเลยที่เดียว แล้วตาป๊อปก็เป็นหนุ่มฮ็อตของเรียน ส่วนฉันเป็นดาวโรงเรียน ฉันกับป๊อปปี้ก็เลยไปของพ่อกับแม่ให้ทำห้องส่วนตัวให้ พ่อกับแม่ก็ยอมแต่โดยดีและตอนนี้ฉันก็เนมาถึงห้องแล้ว
“อ้าวมาแล้วหรอว่าจะไปหาพอดีเลย มานี่ฉันช่วยถือ” เห้ย วันนี้ไอ้ป๊อปมันเป็นไรเนี่ยมาแปลกตั้งแต่เช้าแล้วเนี่ย
“เออ อ่ะเอาไป” แล้วฉันก็ยื่นกล่องของขวัญให้ป๊อปปี้
“นี่ ของขวัญแกเยะจังน่ะ” แน่นอนอยู่แล้วคนมันสวย
“พูดยังกับแกไม่ได้ แกอ่ะเยอะกว่าของฉันอีกไม่ต้องมาพูดเลย” ไอ้ที่กองๆอยู่ฉันว่าของป๊อปปี้ทั้งนั้นแหละ
“ว่าแต่วันนี้แกเป็นไรว่ะ มาแปลกตั้งแต่ช้าวแล้วเนี่ย” ฉันถามนายป๊อปปี้ไปอีกครั้ง
“อ๋อ~ คือว่า....ฉัน
กริ๊งงงงงงง งงงงงงงง งงง
โห่ไรเนี่ยจะได้ฟังจนจบแล้วก็ไม่จบ
“ไอ้ฟางป่ะไปเข้าแถวกัน” ป๊อปปี้วางของเสร็จก้หันมาชวนฉัน
“เออไปดิ” แล้วเราสองคนก็เดินไปเข้าแถว
หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ
เกรด 12 ห้อง 1
“ป๊อป แกบอกมาดิว่าทำไมวันนี้แกมาแปลก” ฉันยังไม่หายสงสัยเลยถามไปอีกครั้ง
“เหตูผลหรอ *0*” ตาป๊อปพูดพร้อมกับทำสายตาวิ้งๆมาให้
“เออแกจะพูดก็พูดมา แต่ถ้าไม่พูดก็ไม่ต้องพูดแตอย่ามาทำสายตาอย่างนั้นมันขนลุก” รู้สึกว่าวันนี้ฉันขนลุกบ่อยจังน่ะ
“คือ.... เหตุผลจริงๆ อ่ะ ฉันยากได้ช๊อคโกแล็ตแก ฉันกะว่าจะขอก็เลยทำดีกับแกแกจะได้ให้ฉันง่ายไง” เหตุผลขงแกฟังแล้วน่าถีบตกเก้าอี้จริงๆเลยไอ้ป๊อป
“- -“ หน้าตาของฉันเป็นแบบนี้หลังจากที่ได้ยินเหตุตผลอัน่ายกย่อง (?) ของอีตาป๊อปปี้
“โถ่ฟูๆ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ก็เค้าอยากกินช็อคโกแล็ตหนิตัวให้เค้าน้า *0*” ดูมันพูดสิค่ะคุณผู้อ่าน
“แกกจะเอาก็เอาเถอะไอ้ป๊อปไม่ต้องมาอ้อน” ฉันหล่ะเบื่อจริงๆเลยเวลามันส่งสายตาวิ้งๆ มาให้ทีไร ฉันขนลุกทุกทีเลย ทำไมไอ้พวกผู้หญิงโรงเรียนฉันถึงได้หลงใหลมันนักน่ะ มันก็ไม่ได้มีอะไรดีนักหนาหรอก ก็แค่ เรียนเก่ง หล่อ รวย เล่นกีฬาเก่ง ก็แค่นั้นเอง (นั่นเรียกว่าแค่นั้นหรอ//ป๊อปปี้) ก็เออน่ะสิ!!!
“จริงหรอตัว ตัวจะให้ช็อคโกแล็ตเค้าทั้งหมดเลยหรอ *o*” ดูค่ะท่านผู้อ่านมันยังไม่เลิกทำสายตาน่าขนลุกอีกเดี๊ยวถีบตกเก้าอี้จริงๆเลยหนิ
“ฉันจะไม่ให้ก็เพราะแกมาทำสายตาอย่างนี้เนี่ยแหละ - -“
“เออๆๆ ฉันเลิกทำแล้ว” แล้วหลังจากนั้นเราก็คุยไรกันนิดหน่อยแล้วอาจารย์ก็เดินมาสอน
ตกเย็น
Poppy talk
สวัสดีครับตอนนี้เรากำลังจะกลับบ้นกันครับเราเรียนเสร็จแล้วผมกำลังเดินไปเอารถเพื่อไปรับยัยฟางของผมครับ (ของผม) ผมลืมบอกไปยัยฟางเนี่ยเป็นเพื่อนที่ผมสนิทที่สุดเลย ตอนเด็กๆเนี่ย..... (ฉันพูดแล้ว// ฟาง) อ้าวหรองั้นไม่เป็นไร แล้วตอนนี้ผมเจอยัยฟางแล้วครับ
^________________________________________________________________^
จบแล้วคร้าบ เม้น โหวตให้ด้วยน้า สุดท้ายนี้ ใครไปเล่นสงกรานต์ ก็ขอให้สนุกน่ะค่ะ เจอกันตอนหน้าน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ