ภารกิจเลิฟตามล่ารักสะดุดกับดักหัวใจนายเย็นชา
10.0
8) กลัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องป๊อปปี้-ฟาง
“ป๊อป” ฟางพูดและเดินมาจับไหล่ป๊อปปี้
“มีอะไรรครับ” ป๊อปปี้หันหน้ามามองฟาง ในใจป๊อปปี้ตอนนี้รู้สึกว่า ฟางมีอะไรที่อยากจะบอกแต่ไม่กล้าพูดออกมา
-ฟางจะทำอย่างไงดี ฟางจะตัดใจจากป๊อปได้อย่างไง- ฟางคิดในใจและกลั้นน้ำตาในเวลาเดียวกัน
“ฟาง” ป๊อปปี้ตะโกนใส่หูฟาง
“ค..ค่ะ” ฟางตกใจและหลุดออกมาจากความคิด
“เป็นไรครับ”ป๊อปปี้พูดพร้อมอมยิ้มด้วยความตลก
“เอ่อ....เหลืออีกกี่วันที่เราต้องอยู่ที่นี่”ฟางเปลี่ยนเรื่องคุย
“อีก 3 วัน ทำไมล่ะ เบื่อแล้วเหรอ”ป๊อปปี้พูดและมี่ความคิดขึ้นมาว่า ตนเองยังไม่คุยกับฟางเรื่องคุณแม่เลย
-ตายแล้ว เหลืออีก 3 วัน แล้วเราจะบอกป๊อปอย่างไงดีล่ะ- ฟางคิดในใจ
“เที่ยวก็เหมือนไม่ได้เที่ยว”งพูดเรื่องอื่นแต่ในใจคิดเรื่องเดิม
“แล้วฟางเคยออกไปเดินเล่นบ้างมั้ยล่ะ อยู่แต่ในห้อง”ป๊อปปี้พูดและเดินหนีฟางเพื่อจะคิดเพราะเห็นหน้าฟางแล้วป๊อปปี้คิดไม่ออกจริงๆ
“ป๊อปอย่ามาเดินหนีฟางอย่างนี้น่ะ” ฟางพูดและวิ่งไปดักป๊อปปี้ให้หยุดเดิน
“ฟางนั่นแหละอย่ามากวนป๊อป ป๊อปอยากอยู่คนเดียว”ป๊อปปี้พูดพร้อมนำแขนขวาผลักไหล่ฟางและเดินออกไปข้างนอก
-ป๊อปขอโทษ- ป๊อปปี้คิดในใจหน้าดูเหมือนจะซะใจแต่ในใจกำลังร้องไห้
ฟางผู้ที่ถูกป๊อปปี้ผลัก น้ำใสๆก็เริ่มออกมาจากตาทั้งสองข้างโดยควบคุมไม่ได้ ยิ่งฟางเห็นหน้าป๊อปปี้และรอยยิ้มของเขาทุกครั้งทำให้ฟางรู้สึกว่า กำลังทำลายหัวใจของผุ้ชายที่แสนจะเย็นชาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ให้ตายลงไปช้าๆ ถ้าเธอไม่ยอมบอกเลิกตอนนี้อีกไม่นานวันที่เราจากกันก็ต้องมาถึงไม่ช้าก็เร็ว
“เฮ้อ!” ป๊อปปี้ถอนหายใจและเปิดประตูเข้ามาในห้อง เมื่อฟางเห็นป๊อปปี้ ฟางก็วิ่งเข้าไปกอด ส่วนป๊อปปี้ก็พยายามใจแข็งและห้ามตนเองไม่ให้กอดฟางตอบ
“ป๊อป!...........ฟาง.........” ฟางพูด
“มีอะไร” ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ฟางขอโทษ” ฟางพูดติดๆขัดๆ
ป๊อปปี้จับไหล่ฟางทั้งสองข้างและดึงตัวฟางออกจากหน้าอกแล้วนำมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาบนแก้มฟางและดึงมากอดอีกครั้ง
“ฟางกลัว” ฟางพูดเสียงเบา
“กลัว....อะไร.....ครับ”ป๊อปปี้รวบรวมสติพูดออกมาทีละคำ
“กลัวเราจะจากกัน”ฟางพูดออกมาตามตรง
“ไม่มีวันนั้นหรอก”ป๊อปปี้พูดยืนยันอย่างผู้ชายเข้มแข็ง
“พูดจริงใช่มั้ย” ฟางพูดเพราะไม่เชื่อหูตัวเองเพราะ ฟางคิดอยุ่ตลอดเวลาว่า ระหว่างผู้มีพระคุณกับผู้หญิงที่มีชีวิตแตกต่างจากเขามาก ป๊อปก็คงจะเลือกผูมีพระคุณอยู่แล้วและฟางก็ไม่เคยคิดให้ป๊อปปี้เลือกตนเอง
“ครับ ป๊อปพูดจริง”ป๊อปปี้พูดพร้อมนึกถึงเนย ลูกสาวเพื่อนคุณแม่ที่อยู่สังคมไฮโซด้วยกัน ที่กลับมาจากอเมริกาแล้ว เนยเป็นผู้หญิงคนเดียวที่คุณแม่ยัดเยียดให้ป๊อปปี้ตั้งแต่เด็ก
“ป๊อป” ฟางพูดและเดินมาจับไหล่ป๊อปปี้
“มีอะไรรครับ” ป๊อปปี้หันหน้ามามองฟาง ในใจป๊อปปี้ตอนนี้รู้สึกว่า ฟางมีอะไรที่อยากจะบอกแต่ไม่กล้าพูดออกมา
-ฟางจะทำอย่างไงดี ฟางจะตัดใจจากป๊อปได้อย่างไง- ฟางคิดในใจและกลั้นน้ำตาในเวลาเดียวกัน
“ฟาง” ป๊อปปี้ตะโกนใส่หูฟาง
“ค..ค่ะ” ฟางตกใจและหลุดออกมาจากความคิด
“เป็นไรครับ”ป๊อปปี้พูดพร้อมอมยิ้มด้วยความตลก
“เอ่อ....เหลืออีกกี่วันที่เราต้องอยู่ที่นี่”ฟางเปลี่ยนเรื่องคุย
“อีก 3 วัน ทำไมล่ะ เบื่อแล้วเหรอ”ป๊อปปี้พูดและมี่ความคิดขึ้นมาว่า ตนเองยังไม่คุยกับฟางเรื่องคุณแม่เลย
-ตายแล้ว เหลืออีก 3 วัน แล้วเราจะบอกป๊อปอย่างไงดีล่ะ- ฟางคิดในใจ
“เที่ยวก็เหมือนไม่ได้เที่ยว”งพูดเรื่องอื่นแต่ในใจคิดเรื่องเดิม
“แล้วฟางเคยออกไปเดินเล่นบ้างมั้ยล่ะ อยู่แต่ในห้อง”ป๊อปปี้พูดและเดินหนีฟางเพื่อจะคิดเพราะเห็นหน้าฟางแล้วป๊อปปี้คิดไม่ออกจริงๆ
“ป๊อปอย่ามาเดินหนีฟางอย่างนี้น่ะ” ฟางพูดและวิ่งไปดักป๊อปปี้ให้หยุดเดิน
“ฟางนั่นแหละอย่ามากวนป๊อป ป๊อปอยากอยู่คนเดียว”ป๊อปปี้พูดพร้อมนำแขนขวาผลักไหล่ฟางและเดินออกไปข้างนอก
-ป๊อปขอโทษ- ป๊อปปี้คิดในใจหน้าดูเหมือนจะซะใจแต่ในใจกำลังร้องไห้
ฟางผู้ที่ถูกป๊อปปี้ผลัก น้ำใสๆก็เริ่มออกมาจากตาทั้งสองข้างโดยควบคุมไม่ได้ ยิ่งฟางเห็นหน้าป๊อปปี้และรอยยิ้มของเขาทุกครั้งทำให้ฟางรู้สึกว่า กำลังทำลายหัวใจของผุ้ชายที่แสนจะเย็นชาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ให้ตายลงไปช้าๆ ถ้าเธอไม่ยอมบอกเลิกตอนนี้อีกไม่นานวันที่เราจากกันก็ต้องมาถึงไม่ช้าก็เร็ว
“เฮ้อ!” ป๊อปปี้ถอนหายใจและเปิดประตูเข้ามาในห้อง เมื่อฟางเห็นป๊อปปี้ ฟางก็วิ่งเข้าไปกอด ส่วนป๊อปปี้ก็พยายามใจแข็งและห้ามตนเองไม่ให้กอดฟางตอบ
“ป๊อป!...........ฟาง.........” ฟางพูด
“มีอะไร” ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ฟางขอโทษ” ฟางพูดติดๆขัดๆ
ป๊อปปี้จับไหล่ฟางทั้งสองข้างและดึงตัวฟางออกจากหน้าอกแล้วนำมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาบนแก้มฟางและดึงมากอดอีกครั้ง
“ฟางกลัว” ฟางพูดเสียงเบา
“กลัว....อะไร.....ครับ”ป๊อปปี้รวบรวมสติพูดออกมาทีละคำ
“กลัวเราจะจากกัน”ฟางพูดออกมาตามตรง
“ไม่มีวันนั้นหรอก”ป๊อปปี้พูดยืนยันอย่างผู้ชายเข้มแข็ง
“พูดจริงใช่มั้ย” ฟางพูดเพราะไม่เชื่อหูตัวเองเพราะ ฟางคิดอยุ่ตลอดเวลาว่า ระหว่างผู้มีพระคุณกับผู้หญิงที่มีชีวิตแตกต่างจากเขามาก ป๊อปก็คงจะเลือกผูมีพระคุณอยู่แล้วและฟางก็ไม่เคยคิดให้ป๊อปปี้เลือกตนเอง
“ครับ ป๊อปพูดจริง”ป๊อปปี้พูดพร้อมนึกถึงเนย ลูกสาวเพื่อนคุณแม่ที่อยู่สังคมไฮโซด้วยกัน ที่กลับมาจากอเมริกาแล้ว เนยเป็นผู้หญิงคนเดียวที่คุณแม่ยัดเยียดให้ป๊อปปี้ตั้งแต่เด็ก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ