ภารกิจเลิฟตามล่ารักสะดุดกับดักหัวใจนายเย็นชา

เช้าวันรุ่งขึ้น

“ฮัลโหลเฟย์”

“ฮัลโหลมีอะไร”

“เจอกันที่ร้านกาแฟริมทะเล”

“อืม”

“เป็นความลับห้ามบอกใคร”

ณ ร้านกาแฟริมทะเล

“ทำไมช้าจัง” ฟางพูดพร้อมดูนาฬิกาข้อมือ

“มาแล้ว ขอโทษน่ะ”เฟย์รีบวิ่งมานั่งข้างๆฟางและวางกระเป๋าบนโต๊ะ

“มีอะไรก็รีบบอกมา” เฟย์พูด

“ฟางจะเลิกกับป๊อป” ฟางพูดและนำมือไปกุมมือเฟย์

“ทำไม” เฟย์และนำมือออก

“คุณแม่” ฟางตอบเสียงเศร้า

“ก็คุณแม่ยังไม่รู้จักป๊อปปี้ดีเลย อีกอย่างคุณแม่ก็คงจะกลัวว่า ป๊อปปี้จะทำให้ฟางเสียใจน่ะสิ ลูกรักด้วย ไม่ต้องเสียใจ ทีเฟย์คบกับเขื่อนคุณแม่ไม่เคยจะห่วง แต่ก็ดี” เฟย์พูดและลุกเดินวนไปวนมา

“เฟย์พูดเรื่องนี้อีกแล้วน่ะ คุณแม่รักเรา 2 คนเท่ากัน และที่ไม่ขัดเรื่องเฟย์กับเขื่อนคบกันเพราะ คุณพ่อเขื่อนกับคุณพ่อเราเป็นเพื่อนกัน  นั่งได้แล้วเวียนหัว” ฟางพูดและดึงแขนเฟย์ให้นั่ง

“ไม่สงสารป๊อปปี้เหรอ” เฟย์พูดอีกครั้ง

“สงสารสิ ถึงต้องทำอย่างนี้”ฟางพูดเสียงเบา

“แล้ว....” เฟย์ยังพูดไม่จบฟางก็พูดแทรกขึ้นมา

“ฟางจะขอให้พิชชี่ช่วย” ฟางพูด

“พิชชี่อยู่อังกฤษ ฟางจะให้น้องบินมาช่วยเรื่องไร้สาระเนี่ยอ่ะน่ะ และอีกอย่างเฟย์ก็ไม่เห็นด้วย” เฟย์บ่นฟางเป็นชุด

“ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ” ฟางพูดยืนยัน

“รบกวนน้อง” เฟย์หาข้ออ้างมาขัดความคิดฟาง

“ไม่หรอกน่า” ฟางพูดและยิ้ม
“แล้วจะให้เค้าช่วยอย่างไง” เฟย์พูด

“แกล้งเป็นแฟน” ฟางตอบ

“ บ้าหรือไง น้องชายแย่งแฟนพี่ชายตัวเองเนี่ยอ่ะน่ะ  ไร้สาระ” เฟย์พูดและหันไปเห็นพิชชี่นั่งคุยกับเนยกับแจม และเก็บไว้ในใจ

“เฟย์” ฟางตะโกนใส่หูเฟย์หลังจากที่เห็นเฟย์นั่งนิ่ง

“เฟย์ว่าไม่ต้องทำอะไรแล้วล่ะ อีกไม่นาน” เฟย์พูดและเดินออกจากร้านไป

“อะไรของเค้า  อีกไม่นาน” ฟางพูดทวนคำพูดของเฟย์และเดินตามเฟย์ออกไป