ภารกิจเลิฟตามล่ารักสะดุดกับดักหัวใจนายเย็นชา

“ป๊อปปี้” ฟางเรียก
“ครับ” ป๊อปปี้ตอบ
“ฟางขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ป๊อปทำให้น่ะ”ฟางพูด
“ผมก็ขอบคุณฟางเหมือนกัน” ป๊อปปี้พูดพร้อมกอดเอวฟาง
“ฟางกลัว” ฟางพูดและแหงนมองดาว
“ยังจะกลัวอะไรอีกครับ” ป๊อปปี้ถาม
“กลัวท้อง้ายามค่ำคืนไร้แสงสว่างจากดวงจันทร์และดวงดาว” ฟางพูดอ้างธรรมชาติแต่ที่จริงแล้วฟางหมายถึง ตนเองและป๊อปปี้
“มันก็ต้องมีคืนนั้น แต่มันไม่ใช่ทุกคืน” ป๊อปปี้พูด
“แล้วเราสองคนล่ะ” ฟางพูดและหันไปมองป๊อปปี้
“ป๊อปเองก็เหมือนท้องฟ้า ตัวฟางก็เหมือนดวงจันทร์ และความรักก็เหมือนดวงดาวที่อยู่ทั่วท้องฟ้า” ฟางพูดต่อ
“ที่ขาดกันไม่ได้แม้แต่สิ่งเดียว” ป๊อปปี้พูดเสริม
“แต่มันก็ต้องมีวันนั้นไม่ใช่เหรอ” ฟางพูดพร้อมน้ำตาคลอและกำมือป๊อปปี้ไว้แน่น
“ใช่  คนที่มานั่งมองท้องฟ้า เขาอาจจะคิดว่า ไม่มีดวงจันท์ ไม่มีดวงดาว แต่เขาไม่เคยรู้กันหรอกว่า ดวงจันทร์และดวงดาวไม่เคยหนีท้องฟ้าไปไหน ยังอยู่ที่เดิม” ในขณะที่ป๊อปปี้กำลังพูดก็มีก้อนเมฆก้อนใหญ่ไหลมาบังดวงจันทร์
“ป๊อป” ฟางเรียก
“ฟาง! ก้อนเมฆนั้นก็เหมือนอุปสรรค ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป” ป๊อปปี้พูด
“แล้วถ้าเมฆทำให้ดวงจันทร์จากท้องฟ้าไปล่ะ” ฟางพูด
“ดวงจันทร์อยู่ใกล้เมฆ ไม่เคยจากท้องฟ้าไปไหน” ป๊อปปี้พูดและดึงฟางมาอยู่ในอ้อมอกอีกครั้ง
“รุ่งนี้อะไรจะเกิดขึ้น” ฟางพูด
“ป๊อปก็ไม่รู้แต่วันนี้ป๊อปมาฟาง” ป๊อปปี้พูด
“วันนี้ฟางก็มีป๊อป” ฟางพูดและยิ้ม
“ป๊อปสัญญาน่ะว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะยังมีกันและกันตลอดไป” ป๊อปปี้พูด
“ป๊อปปี้สัญญาอะไรไว้ก็อย่าลืมแล้วกัน” ฟางพูดทวงเพราะรู้อนาคตอยู่แล้วว่าเขาจะต้องไปจากป๊อปปี้
“ครับ” ป๊อปปี้พูด
“ฟางก็สัญญา” ฟางพูดต่อจากป๊อปปี้
“ฟางดูสิเมฆยอมปล่อยให้คนที่มองอยู่เห็นท้องฟ้า ดวงจันทร์และดวงดาวอยู่ด้วยกันแล้ว” ป๊อปปี้พูดพร้อมยิ้มให้ฟางส่วนฟางก็ยิ้มตอบ