(Really happened) บังเอิญจริงๆ

แกร๊ก (เสียงเปิดประตู)ป๊อปปี้(เปิดประตูเข้ามาเห็นฟางหลับอยู่ข้างเตียงลูกก็ได้เดินเข้าไปอุ้มฟางวางไว้บนโซฟาพร้อมแอบขโมยจูบฟาง)ฝันดีนะคับที่รัก(แล้วเดินไปเช็ดตัวให้ลุกสาวที่หลับอยู่บนเตียงแทนฟาง)เพราะมีคุณกับลูกผมไม่ต้องการสิ่งใดในโลกนี้แล้วฟาง(ซึ่งรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็ได้เห็นป๊อปปี้ล้มตัวนอนบนเตียงข้างๆลูก)มาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมฉันไม่รู้นะ(แต่ก็ยิ้มออกมา)เช้าวันรุ่งขึ้นเฟย์//ฟางฉันเอาข้าวต้มกุ้งมาฝาก(หิ้วปิ่นโตเข้ามา)ฟาง//ขอบใจมากนะมากินด้วยกันสิ(เดินไปหยิบถ้วยแล้วแกะข้าวต้มใส่ถ้วย)เฟย์//แล้วป๊อปไปไหนล่ะ(มองหา)ฟาง//ป๊อปเข้าห้องน้ำนะข้าวฟ่าง//แม่ฟาง(ยกมือไขว้คว้าแล้วลืมตาขึ้นมา)ฟาง(วางข้าวต้มที่โต๊ะแล้วเดินมาที่ลุกสาวตัวน้อยของเธอ)แม่อยู่นี้ลูก(ยิ้มให้)ข้าวฟ่าง(ตอนนี้ถอดสายอ๊อกวิเจนแล้ว)พ่อป๊อปไปไหนค่ะ(ถามขึ้นมา)ป๊อปปี้//พ่ออยู่นี้ลูก(เดินยิ้มเข้ามาพร้อมกับนั่งลงข้างๆ)ฟาง//หิวไหมลูกเดียวแม่ป้อนข้าวต้มกุ้งของโปรดหนูนะ(เดินไปหยิบถ้วยข้าวต้มมาป้อน)เฟย์//อ่อยไหมค่ะนี้ฝีมือป้าเฟย์เองนะผบอกหลานสาวตัวน้อยของเธอที่กินข้าวต้มอย่างเอร็ดอร่อย)ข้าวฟ่าง(ยิ้มให้)อร่อยค่ะป้าเฟย์แกร๊กป๊อปปี้//อ้าวไอเขื่อนมาแต่เช้าเลยนะ(แแซวเพื่อนตัวเองที่เดินเข้ามา)เขื่อน//พอดีข้าแอบแว๊บมาเยี่ยมหลานเพราะเดียวต้องไปประชุมตอน9โมงฟาว//แล้วคุณไม่มีประชุมหรอค่ะ(หันไปถามป๊อปที่นั่งเล่นกับลูกสาวที่เตียง)ป๊อปปี้//ไม่คับผมให้ไอเขื่อนประชุมแทนแล้วล่ะเขื่อน//มันชอบอู้งานคับข้าวฟ่าง//ปะป๊า(ยิ้มออกมาอย่างดีใจ)ทุกคนหันไปพี่หมอ//มาให้ป๊าตรวจหน่อยนะคนเก่ง(พร้อมกับหยิบเครื่องมือมาตรวจให้ข้าวฟ่าง)อาการดีขึ้นมาแล้วนะเราเดียวอีกสักพักก็กลับบ้านได้แล้วแต่ที่หลังหนูอย่ากินอะไรผิดสำแดงอีกรู้ไหมลูกข้าวฟ่าง//ค่ะป๊ะป๊า(หัวเราะออกมา)ฟาง//ขอบคุณมากนะพี่หมอป๊อปปี้//อะ แฮ่ม เกรงใจผมบ้างนะ(หึงเมื่อเห็นฟางยิ้มให้พี่หมอ)เฟย์//อ้าวแก้วเข้ามาก่อนสิแก้ว//หลานเป็นไงบ้างเฟย์//วันนี้ก็กลับบ้านได้แล้วไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงแล้วแฟนกับลูกแกไม่ได้มาด้วยกันหรอแก้ว//สอง2พ่อลูกนะหรอฉันให้อยู่บ้านนะนี้ของหนูนะลูก(ยื่นตุ๊กตาหมีให้)ข้าวฟ่าง//ขอบคุณค่ะ(ยกมือไหว้)แก้ว//จะว่าไปหน้าก็เหมือนป๊อปนะฟาง//แต่ยังไงก็เหมือนฉันมากกว่า(เถียงขึ้นมา)พี่หมอ//งั้นพี่ขอตัวก่อนนะพอดีพี่ต้องเข้าประชุมนะเฟย์//ค่ะข้าวฟ่าง//บ๊าย บายค่ะป๊ะป๊า(โบกมือให้)พี่หมอ(หอมแก้มลูกสาวบุญธรรม)ครับลูกสาวป๊อปปี้//เฮ้ยได้ไงนี้ลูกผมนะ(โวยวายขึ้นมา)เฟย์//พี่หมอตอนอยู่เมืองนอกก็หอมแก้มยัยข้าวฟ่างบ่อยจะตายฟาง(หัวเราะออกมาในความหวงลูกสาวของป๊อปปี้)ไปเตรียมตัวกลับบ้านกันเหอะ