(Really happened) บังเอิญจริงๆ

แกร๊ก (เสียงเปิดประตู)

ป๊อปปี้(เปิดประตูเข้ามาเห็นฟางหลับอยู่ข้างเตียงลูกก็ได้เดินเข้าไปอุ้มฟางวางไว้บนโซฟาพร้อมแอบขโมยจูบฟาง)ฝันดีนะคับที่รัก(แล้วเดินไปเช็ดตัวให้ลุกสาวที่หลับอยู่บนเตียงแทนฟาง)เพราะมีคุณกับลูกผมไม่ต้องการสิ่งใดในโลกนี้แล้ว
ฟาง(ซึ่งรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็ได้เห็นป๊อปปี้ล้มตัวนอนบนเตียงข้างๆลูก)มาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมฉันไม่รู้นะ(แต่ก็ยิ้มออกมา)

เช้าวันรุ่งขึ้น

เฟย์//ฟางฉันเอาข้าวต้มกุ้งมาฝาก(หิ้วปิ่นโตเข้ามา)

ฟาง//ขอบใจมากนะมากินด้วยกันสิ(เดินไปหยิบถ้วยแล้วแกะข้าวต้มใส่ถ้วย)

เฟย์//แล้วป๊อปไปไหนล่ะ(มองหา)

ฟาง//ป๊อปเข้าห้องน้ำนะ

ข้าวฟ่าง//แม่ฟาง(ยกมือไขว้คว้าแล้วลืมตาขึ้นมา)

ฟาง(วางข้าวต้มที่โต๊ะแล้วเดินมาที่ลุกสาวตัวน้อยของเธอ)แม่อยู่นี้ลูก(ยิ้มให้)

ข้าวฟ่าง(ตอนนี้ถอดสายอ๊อกวิเจนแล้ว)พ่อป๊อปไปไหนค่ะ(ถามขึ้นมา)

ป๊อปปี้//พ่ออยู่นี้ลูก(เดินยิ้มเข้ามาพร้อมกับนั่งลงข้างๆ)

ฟาง//หิวไหมลูกเดียวแม่ป้อนข้าวต้มกุ้งของโปรดหนูนะ(เดินไปหยิบถ้วยข้าวต้มมาป้อน)

เฟย์//อ่อยไหมค่ะนี้ฝีมือป้าเฟย์เองนะผบอกหลานสาวตัวน้อยของเธอที่กินข้าวต้มอย่างเอร็ดอร่อย)

ข้าวฟ่าง(ยิ้มให้)อร่อยค่ะป้าเฟย์

แกร๊ก

ป๊อปปี้//อ้าวไอเขื่อนมาแต่เช้าเลยนะ(แแซวเพื่อนตัวเองที่เดินเข้ามา)

เขื่อน//พอดีข้าแอบแว๊บมาเยี่ยมหลานเพราะเดียวต้องไปประชุมตอน9โมง

ฟาว//แล้วคุณไม่มีประชุมหรอค่ะ(หันไปถามป๊อปที่นั่งเล่นกับลูกสาวที่เตียง)

ป๊อปปี้//ไม่คับผมให้ไอเขื่อนประชุมแทนแล้วล่ะ

เขื่อน//มันชอบอู้งานคับ

ข้าวฟ่าง//ปะป๊า(ยิ้มออกมาอย่างดีใจ)

ทุกคนหันไป

พี่หมอ//มาให้ป๊าตรวจหน่อยนะคนเก่ง(พร้อมกับหยิบเครื่องมือมาตรวจให้ข้าวฟ่าง)อาการดีขึ้นมาแล้วนะเราเดียวอีกสักพักก็กลับบ้านได้แล้วแต่ที่หลังหนูอย่ากินอะไรผิดสำแดงอีกรู้ไหมลูก

ข้าวฟ่าง//ค่ะป๊ะป๊า(หัวเราะออกมา)

ฟาง//ขอบคุณมากนะพี่หมอ

ป๊อปปี้//อะ แฮ่ม เกรงใจผมบ้างนะ(หึงเมื่อเห็นฟางยิ้มให้พี่หมอ)

เฟย์//อ้าวแก้วเข้ามาก่อนสิ

แก้ว//หลานเป็นไงบ้าง

เฟย์//วันนี้ก็กลับบ้านได้แล้วไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงแล้วแฟนกับลูกแกไม่ได้มาด้วยกันหรอ

แก้ว//สอง2พ่อลูกนะหรอฉันให้อยู่บ้านนะนี้ของหนูนะลูก(ยื่นตุ๊กตาหมีให้)

ข้าวฟ่าง//ขอบคุณค่ะ(ยกมือไหว้)

แก้ว//จะว่าไปหน้าก็เหมือนป๊อปนะ

ฟาง//แต่ยังไงก็เหมือนฉันมากกว่า(เถียงขึ้นมา)

พี่หมอ//งั้นพี่ขอตัวก่อนนะพอดีพี่ต้องเข้าประชุมนะ

เฟย์//ค่ะ

ข้าวฟ่าง//บ๊าย บายค่ะป๊ะป๊า(โบกมือให้)

พี่หมอ(หอมแก้มลูกสาวบุญธรรม)ครับลูกสาว

ป๊อปปี้//เฮ้ยได้ไงนี้ลูกผมนะ(โวยวายขึ้นมา)

เฟย์//พี่หมอตอนอยู่เมืองนอกก็หอมแก้มยัยข้าวฟ่างบ่อยจะตาย

ฟาง(หัวเราะออกมาในความหวงลูกสาวของป๊อปปี้)ไปเตรียมตัวกลับบ้านกันเหอะ