Fall in love ตกหลุมรักนาย(ซะงั้น)

19.00
ร่างบางนอนกลิ้งไปมาบนเตียงสีขาวนุ่ม และหยิบรูปใบเล็กๆขึ้นมา   ก่อนจะเผยยิ้มน้อยๆ ตามมาด้วยของเหลวใสที่ไหลจากดวงตาคู่สวยอย่างห้ามเสียมิได้
“นายเด็กญี่ปุ่น  ฉันคิดถึงนายจังเลย”ร่างบางค่อยมองรูปของเธอกับเด็กชายคนหนึ่งในอดีตแล้วค่อยๆนึกถึงความหลัง
 
10 year  ago……
“ฮึก ฮือๆๆๆ”เสียงสะอื้นของเด็กผู้หญิงเล็ดลอดออกมาจากพุ่มไม้  ทำให้เด็กชายที่เดินผ่านอดที่จะเข้าไปดูไม่ได้
“เธอร้องไห้ทำไมหรอ” ภาพตรงหน้าเขาคือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ใบหน้าน่ารัก ผมยาวถักเปียและผูกโบว์อันเล็กๆ อยู่ในชุดนักเรียนที่มอมแมม
“ฮือๆๆ  อย่าแกล้งแก้ว ฮือๆๆๆ แก้วกลัว”เด็กตัวเล็กร้องไห้ออกมา
“ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า   เล่ามาสิว่าเป็นอะไร”
“พวกพี่ๆแกล้ง  แย่งตุ๊กตาแก้ว แก้วไม่ให้เขาก็เลยให้เพื่อนๆไล่จับ เขาจะเอาจิ้งจกมาแกล้ง  แก้วกลัว พี่ๆใจร้ายที่สุด  แต่ก็ยังดีที่รอดมาได้ ฮือๆๆ” เด็กหญิงตัวเล็กร้องไห้พร้อมกับพูดทำให้ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องนัก แต่เด็กชายก็ยังพอจับใจความได้
“แล้วทำไมเสื้อผ้ามอมแมมแบบนี้” 
 “แก้ววิ่งหนีแล้วสะดุดล้ม”
“แล้วเราอายุเท่าไรล่ะตัวเล็ก”เขาพูดกับเด็กหยิงที่ตัวเล็กกว่าเขาเล็กน้อย
“ 6 ขวบค่ะ”เธอตอบ
“อายุเท่ากันเลย งั้นเป็นเพื่อนกันนะ”
“อืมม” เด็กสองคนเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆจนวันหนึ่งเหตุการณ์ที่เขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
“แก้ว   วันนี้ฉันต้องกลับญี่ปุ่นแล้วนะ  ฉันไม่อยากไป ฮึก”เด็กหนุ่มพูดและสะอื้น”
“นายไปแล้วแก้วจะเล่นกับใครล่ะ  แก้วไม่อยากเล่นคนเดียวแก้วไม่มีเพื่อน ฮือๆๆๆๆ”
“ไม่ต้องร้องนะยัยตัวเล็กฉันจะรีบกลับมาวิ่งเล่นกับเธอนะ”
“เตรียมไปสนามบินได้แล้วลูก เดี๋ยวไม่ทัน”เสียงของผู้เป็นพ่อกล่าวขึ้น
รถค่อยๆเคลื่อนที่ช้าๆออกจากบ้านของเด็กหนุ่มไป ทำให้เด็กหญิงวิ่งตามรถไป แต่มีหรือที่แรงของเด็กผู้หญิงตัวเล็กวัย 6 ขวบจะสู้กับแรงรถได้   จึงต้องปล่อยให้รถแล่นต่อไป และค่อยๆนั่งทรุดตัวลงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
“อย่าลืมฉันนะ นายเด็กญี่ปุ่น”
-