Fall in love ตกหลุมรักนาย(ซะงั้น)

ตอนเช้า

ที่ในห้องเรียน

ในห้องเรียนตอนเช้าที่เงียบสงบมีสิ่งชีวิตที่ชื่อแก้วนั่งอยู่คนเดียวเหงา และพูดคำหนึ่งออกมา

“คิดถึง   เมื่อไรเราจะกลับมาเจอกันนายเด็กญี่ปุ่น”

“เฮ้ย  แก้วหวัดดี”ร่างสูงทักทาย

“อื้ม  ดีจ้ะ”เธอตอบกลับก่อนที่จะนั่งเหงาๆเหมือนเดิม

“เป็นไรแก้ว  ทำไมหงอยๆ อกหักจากพี่พัตหรอ”

“เปล่า   แค่คิดถึง”

“คิดถึงพี่พัตเหรอ   แฟนอยู่ข้างๆยังพูดถึงเขาอีกหรอ”  เขาพูดติดตลก

“ไม่ใช่น่า แล้วนายก็ไม่ใช่  ฟ.แฟน ของฉันด้วย   คิดถึงเด็กคนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนฉันตอนเด็กๆ เขาน่ารักมากเลยล่ะ”

“หรอ    นั่นนะ ตอนที่เขากลับญี่ปุ่นน่ะ ฉันร้องไห้เลยนะ”

“หรออ   เขาอยู่ญี่ปุ่นหรอ  บอกมาสิเขาชื่ออะไรเผื่อฉันรู้จัก”

“โทโมะ นายเคยอยู่ญี่ปุ่นหรอ”

“ใช่ ๆ”

“ช่างเถอะ  โทโมะ”

แล้วเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก

พักกลางวัน

ณ   ศาลาเล็กๆในสวนของโรงเรียน

“แก้ว    เธอมีแฟนหรือยัง”ร่างสูงถาม

“ไม่มีหรอก  ไม่มีใครเขาชอบฉันหรอก นอกจากพี่พัตคนเดียวพี่เขาค่อนข้างหยิ่งน่ะ ฉันไม่ชอบเท่าไร  ถ้าเป็นไปได้นะ ฉันอยากมีแฟนที่น่ารักๆเหมือนเด็กคนนั้น   วันนี้เฟย์ฟางไม่มา แย่จัง”

“อื้มใช่   แก้วฉันชอบเธอนะ”

“เฮ้ย  บ้า   แต่ก็น่ารักดีนะเวลาที่นายทำหน้าอ้อนๆ แบบนี้”

“น่ารัก   แล้วเธอรักมั้ย”เขากระพิบตาปิ๊งๆใส่ร่างบางเพิ่มความน่ารักให้ตัวเขาอีกหลายเท่า

“บ้า โทโมะอ้ะ  เลิกเสี่ยวได้แล้ววว  ไปละ”เธอเดินออกจากศาลาไปทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งอยู่คนเดียว

อะไรกันทีทำให้ผมทำสิ่งเหล่านั้นลงไป ทั้งอาการแปลกๆ รู้สึก ห่วง   หวง   และหึงในตัวเธอ แม้ว่าผมกับเธอจะเพิ่งสนิทกันได้เพียงสองเดือนแต่อะไรนะ  ที่มันทำให้ผมรู้สึกดีๆกับเธอได้ถึงขนาดนี้  ตอนที่ผมเห็นพี่พัตเดินกับแก้ววันนั้นผมแทบอยากจะเหาะจากอาคารลงไปชกเขาสักหมัดในวันนั้นทำไมนะ ทำไม ทำไมผมต้องหึงเธอ  ทั้งที่เพื่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดในเรื่องนั้นเลย   ตอนนี้ผมเริ่มจะแน่ใจแล้วนะ  ว่าผม.............หลงรักเธอ