รักยุ่งๆ ของเราสองคน

     มื้อเย็นวันนี้แม่ของโทโมะทำอาหารหลายอย่างเพราะจำนวนคนมากขึ้น  วันนี้มีปลาเค็มทอด ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ  ยำไข่ต้ม  ปลาดุกผัดพริกสด  ผัดคะน้าน้ำมันหอย  และต้มข่าไก่

     แก้วและสองสาวเดินออกมาก่อน  ส่วนหนุ่มๆ ขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน  เฟย์ ฟาง ลากเพื่อนสาวออกมาถามถึงหนุ่มหล่อคนที่เจอทันที

    “ แก้ว แฟนแกเหรอ”  ฟางถามเพื่อนสาวทันทีที่เทื่อมาถึงศาลาริมน้ำ

    “ เป็นลูกพี่ลูกน้องกันไง”

    “ แกต้องชอบพี่เขาแน่ๆ เลย” เฟย์ถามพร้อมชี้หน้าเพื่อนสาว

    “ ไม่บอก”

    “ แก้ว คุณน้าให้มาตามไปทานข้าว” เขื่อนกับป๊อบปี้เดินมาตามสามสาว

     “ เป็นไงกันบ้าง  พออยู่ได้ไหม” มารดาของโทโมะเอ่ยถาม

     “ สบายมากค่ะ  เวลาไปค่ายอาสาลำบากมากกว่านี้อีกค่ะ”

     “ เพื่อนๆ มีแฟนแล้วแก้วล่ะ  ไม่พาแฟนมาให้เที่ยวบ้างล่ะ” แม่โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว

      “ เอ่อ..”

      “ ยัยแก้วยังไม่มีค่ะคุณน้า” เฟย์เอ่ยบอก

      “ มีหนุ่มๆ มาจีบไม่ขาดสายแต่ยัยแก้วไม่สนเลยค่ะ” ฟางสมทบมาอีกคน

      “ ไม่รู้ว่าเก็บหัวใจไว้ให้ใครหรือเปล่า” เขื่อนบอกแล้วส่งสายตามาที่เพื่อนสาวและชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ

       “ อย่าไปฟังเลยค่ะคุณน้า  พวกนี้มันบ๊องจะตายค่ะ” แก้วบอกแล้วยิ้มๆ  เมื่อหันมาเจอชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ  ยิ้มให้  หญิงสาวก็ยิ้มตอบก่อนจะก้มหน้าทานข้าวต่อด้วยความเขิล  หลังกินข้าวเสร็จสามสาวจึงอาสาล้างจานเอง  ส่วนตามหนุ่มก็มานั่งคุยกันอยู่ที่ศาลาริมน้ำ

       “ โทโมะรู้จักกับแก้วมานานแล้วเหรอ” ป๊อบปี้เอ่ยถามชายหนุ่ม

       “ ก็ตั้งแต่เด็กนะ  ตอนเด็กๆ เราเป็นคู่ปรับกันเลยก็ว่าได้  เจอหน้าทีไรต้องทะเลาะกันทุกที” โทโมะเล่าให้สองหนุ่มฟัง

        “ แล้วตอนนี้ล่ะครับ” เขื่อนถามแบบยิ้มๆ

        “ แก้วโตขึ้นเลยไม่ค่อยทะเลาะเหมือนตอนเด็กๆ ไง”

        “ พี่มีแฟนยัง”

        “ ไอ้เขื่อนถามอะไรไม่รู้เรื่อง” ป๊อบปี้เอ่ยดุน้องชายตัวเอง

        “ ไม่เป็นไรหรอก  ยังไม่มี”

        “ คุยอะไรกันอยู่เอ่ย” สามสาวบอกก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆ  ชายหนุ่ม

        “ เรื่องทั่วๆ ไปนะแก้ว” ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนของแฟนสาว

        “ ไปนอนกันดีกว่า  พรุ่งนี้มีงานแต่เช้า” โทโมะเอ่ยบอกกับแก้ว

        “ ค่ะ ไปเร็วเฟย์ ฟาง” แก้วบอกทำให้เพื่อนๆ ลุกขึ้นเดินไปยังห้องนอนของตัวเอง

     เช้าวันรุ่งขึ้นทั้งหมดตื่นกันตั้งแต่ตีสี่เพื่อช่วยกันทำขนมเพราะว่าจะออกส่งก่อนแปดโมง  เพราะลูกค้าช่วงเช้าจะเยอะมากในร้านค้าของฝาก

      “ มาค่ะแก้วช่วย” แก้วบอกแล้วเอากระทงที่ทำไว้เรียงใส่ซึ้งนึ่งขนมพร้อมเทแป้งที่ผสมขนมกล้วยลงไปใส่ให้พอดีก่อนจะมะพร้าวขูดไว้ด้านบน  โทโมะยกซึ้งที่นึ่งขนมเสร็จมาให้สองหนุ่มเอาออกมาจากซึ้งและสองสาวทำหน้าที่เรียงใสถุง   ทั้งหมดช่วยกันทำไม่นานก็เสร็จ  โทโมะเป็นคนขับรถไปส่งขนม

      “ ไปอาบน้ำก่อนไปจ๊ะ  เดี๋ยวน้าทำกับข้าวไว้รอ” มารดาของโทโฒะเอ่ยบอกกับเด็กๆ

       “ ค่ะ” ทั้งหมดจึงขึ้นไปอาบน้ำ  แก้วขออาบเป็นคนแรก่อนจะมานอนที่เตียงเพราะรู้สึกปวดหัวหน่อยๆ

       “ แก้วไปกินข้าวได้แล้ว” เฟย์ที่แต่งตัวเสร็จเดินมาปลุกเพื่อนสาว

       “ ไม่ไหวอ่ะ  ปวดหัว”

       “ ไหนดูสิ โอ๊ย ตัวร้อนจังเลยแก้ว” ฟางถามพร้อมเอามือมาวางที่หน้าผากเพื่อนสาว

       “ เดี๋ยวเราไปขอยามาให้นะแก้ว” เฟย์เอ่ยบอกแล้วเดินออกไป

       “ ฟางกับแก้วล่ะ” ป๊อบปี้เอ่ยถาม

       “ แก้วไม่สบายอ่ะ  ฟางเช็ดตัวให้อยู่” เฟย์บอกแล้วเดินเข้ามาในครัวเพื่อถามหายา

       “ คุณน้าค่ะมียาลดไข้บ้างไหมค่ะ”

       “ มีจ๊ะ  ตู้ยาอยู่หน้าประตูครัวนี้เอง  ใครเป็นอะไรจ๊ะ”

       “ แก้วตัวร้อนค่ะ และก็บ่นว่าปวดหัวด้วย” เฟย์บอกแล้วเทน้ำใส่แก้วแล้วเดินมาหยิบกระปุกยาเดินไปห้องเพื่อนสาวทันที

       “ แก้วเป็นไงบ้าง” เฟย์เดินเข้ามาถามอาการเพื่อนสาว

       “ เราเช็ดตัวให้แล้ว”

       “ งั้นกินยาหน่อยนะแก้ว” เฟย์บอกแล้วช่วยกันกับฟางประคองแก้วให้ลุกขึ้นนั่งทานยา  ก่อนจะห่มผ้าแล้วเดินออกมานอกห้อง

       “ มาทานข้าวกันก่อน  เดี๋ยวแม่จะต้มข้าวต้มให้แก้วเอง” แม่ของโทโมะเอ่ยบอกทุกคนโดยมีสองหนุ่มช่วยกันจัดโต๊ะอาหาร

        “ กลับมาแล้วครับ” โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเดินเข้ามาในมือถือขนมติดมือมาฝากกับทุกคน

        “ ซื้ออะไรมาล่ะโทโมะ” ป๊อบปี้เอ่ยถามชายหนุ่ม

        “ พอดีที่ร้านขายของฝากเขาให้มานะ” โทโมะบอกแล้ววางลงบนโต๊ะ

        “ น่าตาน่ากินจัง” เฟย์บอกพร้อมหยิบออกมาดู

        “ ตลอดเลยนะยัยเฟย์” ฟางบ่นเพื่อนสาว

        “ ก็เฟย์เย่หิวนิฟาง”  เขื่อนบอกแล้วยิ้มให้แฟนสาว

        “ รู้ใจเฟย์ที่สุดเลยนะ” เฟย์บอกแล้วนั่งลงข้างๆ เขื่อน

        “ แล้วแก้วไปไหนล่ะ ทำไมไม่มาทานข้าว” โทโมะถามหาหญิงสาวที่หายไปคนหนึ่ง

         “ แก้วไม่สบายนะครับ  คุณน้ากำลังทำข้าวต้มให้อยู่” เขื่อนตอบพร้อมตักข้าวให้ทุกคน  โทโมะนั่งทานข้าวแต่ไม่แค่จะมีสมาธิเท่าไร  ทั้งสี่มองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมา

         “ ฝากบอกแก้วด้วยนะค่ะว่าพวกเราจะออกไปเที่ยว  เดี๋ยวตอนเย็นๆ จะกลับ” ฟางบอกกับชายหนุ่มพร้อมหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย

         “ เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ” มารดาของแก้วออกมาพร้อมถาดข้าวต้มกับแก้วน้ำ  ทั้งหมดยกมือไหว้ก่อนจะเดิออกไป

         “ แม่ครับ แม่ไปทานข้าวเถอะ  เดี๋ยวผมไปดูน้องให้” โทโมะบอกแล้วรับถาดอาหารมาจากมารดาก่อนจะเดินไปยังห้องนอนของหญิงสาว

       ++ อัพให้แล้วนะ อีกเรื่องหนึ่ง เม้น ติ ชม ด้วยนะจ๊ะ ++