รักยุ่งๆ ของเราสองคน

     ทางด้านเฟย์ ฟาง พี่ป๊อบปี้ เขื่อนก็มาหาเพื่อนสาวที่บ้านเพื่อจะช่วยไปเที่ยวด้วยกันในช่วงปิดเทอม 
    “ หวัดดีค่ะคุณแม่ แก้วอยู่ไหมค่ะ” ฟางเอ่ยถามมารดาของเพื่อนสาว
    “ ไม่อยู่จร้า  แก้วไปบ้านของเพื่อนแม่เอง ”
    “ เขียนแผนที่ให้หนูหน่อยได้ไหมค่ะ  หนูอยากไปเที่ยวหาแก้วนะค่ะ” เฟย์เอ่ยบอก
     “ ได้สิจ๊ะ” มารดาของเพื่อนสาวเดินหายเข้าไปในบ้านก่อนจะออกมาพร้อมกระดาษที่เขียนแผนที่ไว้เรียบร้อย   ทั้งหมดจึงขึ้นรถโดยมีป๊อบปี้แฟนหนุ่มของฟางเป็นคนขับ  ทั้งหมดขึ้นรถมาตามแผนที่ก่อนจะแวะหาอะไรทานที่ตลาดที่อยู่ใกล้กับทางเข้าบ้านญาติของแก้ว
     “ กินอะไรกันดี” ฟางเอ่ยถามเพื่อนๆ
     “ ไม่รู้สิ  เดินดูกันไปก่อน” เขื่อนบอกแล้วเดินจับมือแฟนสาวนำไป
     “ นั้นใช่แก้วป่ะฟาง” ป๊อบปี้เอ่ยถามแฟนสาว  ทำให้เขื่อนกับเฟย์ที่เดินนำไปหันกลับมามอง
     “ ใช่  แล้วผู้ชายคนนั้นใครอ่ะ  แฟนยัยแก้วเหรอ” ฟางเอ่ยอย่างสงสัย
     “ เข้าไปเซอร์ไพร์สยัยแก้วกันดีกว่า”
     “ แก้ว” เพื่อนๆ ตะโกนเรียก  ทำให้หญิงสาวหันกลับมามองก่อนจะยิ้มออกมา
     “ มาได้ไงเนี่ย” แก้วบอกแล้วอย่างตกใจปนตื่นเต้น
     “ แม่แกบอกไง  พวกเราเลยมาตามแผนที่ที่ให้ไว้” เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว
     “ แล้วชายหนุ่มผู้นั้นเป็นใครกันเอ่ยแม่นางแก้ว” เฟย์ถามล้อเลียนเพื่อนสาว
     “ จะไม่แนะนำให้พวกเรารู้จักกันเลยเหรอ” ตามด้วยป๊อบปี้ที่แซวจนเพื่อนสาวหน้าแดง
     “ นี้พี่โทโมะ ลูกสาวของเพื่อนแม่เราเอง” แก้วเอ่ยบอก  เพื่อนๆจึงยกมือไหว้ชายหนุ่มแบบยิ้ม
     “ หวัดดีค่ะ/ครับพี่โทโมะ”
     “ ส่วนนี้เพื่อนแก้วเองยัยนี้เฟย์ เขื่อน พี่ป๊อบปี้ และก็ฟาง” แก้วแนะนำที่ละคนให้ชายหนุ่มที่ยืนข้างๆ รู้จัก
     “ จะมาพักที่นี้หรือเปล่า”
     “ ว่าจะมาพักที่นี้  แต่ไม่รู้ที่บ้านพอจะมีห้องว่างให้พวกเราพักไหม” เขื่อนเอ่ยถามชายหนุ่ม
     “ มีห้องว่างแค่ห้องเดียวเอง” โทโมะเอ่ยบอกกับทุกคน
     “ งั้นเฟย์ฟางมานอนห้องแก้วก็ได้  แล้วสองหนุ่มก็ไปนอนห้องที่ว่าง” แก้วเอ่ยบอกเพื่อนๆ
     “ แกให้ฉันนอนห้องแก  แล้วแกจะไปนอนไหน” ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว
     “ ก็นอนกับแกไง” แก้วตอบอย่างแปลกใจ
     “ นึกว่าแกจะไปนอนห้องพี่โทโมะ” เฟย์กระซิบบอกเพื่อนสาว  แต่ชายหนุ่มที่ยืนข้างๆ ได้ยินถึงกับยิ้ม
     “ ทะลึ่งแล้วนะยัยเฟย์  อยู่กับเขื่อนมากติดเชื้อไง” แก้วบอกพร้อมโขกหัวเพื่อนสาวที่หัวเราะออกมา
     “ เดี๋ยวแก้วกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวพวกเรากินข้าวแล้วขับรถตามเข้าไป” ป๊อบปี้บอกกับเพื่อนสาว
      “ อืม  แล้วเจอกัน” แก้วบอกแล้วเดินออกไปพร้อมชายหนุ่ม  เพื่อนๆ ก็แยกเดินไปทาข้าวเที่ยงทานกันก่อนจะเข้ามาในบ้าน
 
 
 
       แก้วที่กลับมาบ้านก็ขออนุญาตคุณน้าก่อนจะขึ้นทำช่วยโทโมะทำความสะอาดห้อง
      “ มาค่ะ  เดี๋ยวแก้วช่วย”
      “ อืม” โทโมะบอกแล้วมองหญิงสาวที่กวาดพื้นอย่างเหม่อลอย 
      “ พี่โมะเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ” แก้วที่หันมาเห็นชายหนุ่มเหม่อลอยก็เอ่ยถามอย่างสงสัย
      “ เปล่า  แต่เพื่อนเราก็คิดได้เนอะจะให้แก้วมานอนห้องพี่”  โทโฒะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ  ทำให้หญิงสาวหน้าแดง
      “ ทำความสะอาดไปเลย แก้วไม่ช่วยแล้ว” แก้วบอกแล้วส่งไม้กวาดให้กับชายหนุ่มก่อนจะเดินออกไปด้วยความเขิล   โทโมะมองหญิงสาวแล้วยิ้มออกมาก่อนจะทำความสะอาดห้อง  ไม่นาเพื่อนๆ ก็ขับรถมาถึงบ้าน
       “ คุณน้าค่ะนี้เพื่อนของแก้วค่ะ  และนี้คุณน้าเป็นแม่ของพี่โทโมะ” แก้วบอกกับพื่อนๆ
       “ หวัดดีค่ะ/ครับคุณน้า”  ทั้งสี่คนยกมือไหว้ด้วยรอยยิ้ม
       “ หวัดดีจร้า แก้วพาเพื่อนๆ ไปพักผ่อนเถอะ” แม่ของโทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงพาสองหนุ่มมายังห้องว่างและพาเพื่อนสาวทั้งสองมายังห้องของตัวเอง
       “ แก้วพาเพื่อนๆ ไปนั่งเล่นที่ศาลาริมน้ำก็ได้นะ” โทโมะเดินเข้ามาบอกหญิงสาว
        “ ค่ะพี่โมะ” แก้วบอกก่อนจะหันมาชวนเพื่อนๆ  และไปตามสองหนุ่มที่ห้อง
 
                       ++ อัพให้แล้วนะจ๊ะ เม้นให้ด้วย ++