รักยุ่งๆ ของเราสองคน

     ทางด้านเฟย์ ฟาง พี่ป๊อบปี้ เขื่อนก็มาหาเพื่อนสาวที่บ้านเพื่อจะช่วยไปเที่ยวด้วยกันในช่วงปิดเทอม 

    “ หวัดดีค่ะคุณแม่ แก้วอยู่ไหมค่ะ” ฟางเอ่ยถามมารดาของเพื่อนสาว

    “ ไม่อยู่จร้า  แก้วไปบ้านของเพื่อนแม่เอง ”

    “ เขียนแผนที่ให้หนูหน่อยได้ไหมค่ะ  หนูอยากไปเที่ยวหาแก้วนะค่ะ” เฟย์เอ่ยบอก

     “ ได้สิจ๊ะ” มารดาของเพื่อนสาวเดินหายเข้าไปในบ้านก่อนจะออกมาพร้อมกระดาษที่เขียนแผนที่ไว้เรียบร้อย   ทั้งหมดจึงขึ้นรถโดยมีป๊อบปี้แฟนหนุ่มของฟางเป็นคนขับ  ทั้งหมดขึ้นรถมาตามแผนที่ก่อนจะแวะหาอะไรทานที่ตลาดที่อยู่ใกล้กับทางเข้าบ้านญาติของแก้ว

     “ กินอะไรกันดี” ฟางเอ่ยถามเพื่อนๆ

     “ ไม่รู้สิ  เดินดูกันไปก่อน” เขื่อนบอกแล้วเดินจับมือแฟนสาวนำไป

     “ นั้นใช่แก้วป่ะฟาง” ป๊อบปี้เอ่ยถามแฟนสาว  ทำให้เขื่อนกับเฟย์ที่เดินนำไปหันกลับมามอง

     “ ใช่  แล้วผู้ชายคนนั้นใครอ่ะ  แฟนยัยแก้วเหรอ” ฟางเอ่ยอย่างสงสัย

     “ เข้าไปเซอร์ไพร์สยัยแก้วกันดีกว่า”

     “ แก้ว” เพื่อนๆ ตะโกนเรียก  ทำให้หญิงสาวหันกลับมามองก่อนจะยิ้มออกมา

     “ มาได้ไงเนี่ย” แก้วบอกแล้วอย่างตกใจปนตื่นเต้น

     “ แม่แกบอกไง  พวกเราเลยมาตามแผนที่ที่ให้ไว้” เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว

     “ แล้วชายหนุ่มผู้นั้นเป็นใครกันเอ่ยแม่นางแก้ว” เฟย์ถามล้อเลียนเพื่อนสาว

     “ จะไม่แนะนำให้พวกเรารู้จักกันเลยเหรอ” ตามด้วยป๊อบปี้ที่แซวจนเพื่อนสาวหน้าแดง

     “ นี้พี่โทโมะ ลูกสาวของเพื่อนแม่เราเอง” แก้วเอ่ยบอก  เพื่อนๆจึงยกมือไหว้ชายหนุ่มแบบยิ้ม

     “ หวัดดีค่ะ/ครับพี่โทโมะ”

     “ ส่วนนี้เพื่อนแก้วเองยัยนี้เฟย์ เขื่อน พี่ป๊อบปี้ และก็ฟาง” แก้วแนะนำที่ละคนให้ชายหนุ่มที่ยืนข้างๆ รู้จัก

     “ จะมาพักที่นี้หรือเปล่า”

     “ ว่าจะมาพักที่นี้  แต่ไม่รู้ที่บ้านพอจะมีห้องว่างให้พวกเราพักไหม” เขื่อนเอ่ยถามชายหนุ่ม

     “ มีห้องว่างแค่ห้องเดียวเอง” โทโมะเอ่ยบอกกับทุกคน

     “ งั้นเฟย์ฟางมานอนห้องแก้วก็ได้  แล้วสองหนุ่มก็ไปนอนห้องที่ว่าง” แก้วเอ่ยบอกเพื่อนๆ

     “ แกให้ฉันนอนห้องแก  แล้วแกจะไปนอนไหน” ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว

     “ ก็นอนกับแกไง” แก้วตอบอย่างแปลกใจ

     “ นึกว่าแกจะไปนอนห้องพี่โทโมะ” เฟย์กระซิบบอกเพื่อนสาว  แต่ชายหนุ่มที่ยืนข้างๆ ได้ยินถึงกับยิ้ม

     “ ทะลึ่งแล้วนะยัยเฟย์  อยู่กับเขื่อนมากติดเชื้อไง” แก้วบอกพร้อมโขกหัวเพื่อนสาวที่หัวเราะออกมา

     “ เดี๋ยวแก้วกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวพวกเรากินข้าวแล้วขับรถตามเข้าไป” ป๊อบปี้บอกกับเพื่อนสาว

      “ อืม  แล้วเจอกัน” แก้วบอกแล้วเดินออกไปพร้อมชายหนุ่ม  เพื่อนๆ ก็แยกเดินไปทาข้าวเที่ยงทานกันก่อนจะเข้ามาในบ้าน

       แก้วที่กลับมาบ้านก็ขออนุญาตคุณน้าก่อนจะขึ้นทำช่วยโทโมะทำความสะอาดห้อง

      “ มาค่ะ  เดี๋ยวแก้วช่วย”

      “ อืม” โทโมะบอกแล้วมองหญิงสาวที่กวาดพื้นอย่างเหม่อลอย 

      “ พี่โมะเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ” แก้วที่หันมาเห็นชายหนุ่มเหม่อลอยก็เอ่ยถามอย่างสงสัย

      “ เปล่า  แต่เพื่อนเราก็คิดได้เนอะจะให้แก้วมานอนห้องพี่”  โทโฒะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ  ทำให้หญิงสาวหน้าแดง

      “ ทำความสะอาดไปเลย แก้วไม่ช่วยแล้ว” แก้วบอกแล้วส่งไม้กวาดให้กับชายหนุ่มก่อนจะเดินออกไปด้วยความเขิล   โทโมะมองหญิงสาวแล้วยิ้มออกมาก่อนจะทำความสะอาดห้อง  ไม่นาเพื่อนๆ ก็ขับรถมาถึงบ้าน

       “ คุณน้าค่ะนี้เพื่อนของแก้วค่ะ  และนี้คุณน้าเป็นแม่ของพี่โทโมะ” แก้วบอกกับพื่อนๆ

       “ หวัดดีค่ะ/ครับคุณน้า”  ทั้งสี่คนยกมือไหว้ด้วยรอยยิ้ม

       “ หวัดดีจร้า แก้วพาเพื่อนๆ ไปพักผ่อนเถอะ” แม่ของโทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงพาสองหนุ่มมายังห้องว่างและพาเพื่อนสาวทั้งสองมายังห้องของตัวเอง

       “ แก้วพาเพื่อนๆ ไปนั่งเล่นที่ศาลาริมน้ำก็ได้นะ” โทโมะเดินเข้ามาบอกหญิงสาว

        “ ค่ะพี่โมะ” แก้วบอกก่อนจะหันมาชวนเพื่อนๆ  และไปตามสองหนุ่มที่ห้อง

                       ++ อัพให้แล้วนะจ๊ะ เม้นให้ด้วย ++