รักยุ่งๆ ของเราสองคน
9.3
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ แม่ของโทโมะเก็บอุปกรณ์ที่ทำขนมมาล้าง แก้วที่เดินเข้ามาในบ้านจึงมาช่วยด้วยกันล้างทำความสะอาดก่อนจะไปช่วยกันทำกับข้าวมื้อเย็น
“ วันนี้อยากกินอะไรจ๊ะ” แม่ของโทโมะเอ่ยถาม
“ แล้วแต่คุณน้าเลยค่ะ แก้วทานได้ทั้งนั้น”
“ อาหารพื้นบ้านแบบนี้หนูทานได้เหรอ” คุณน้าถามอย่างเป็นห่วง เพราะแก้วอยู่แต่กรุงเทพฯ
“ ได้สิค่ะ เวลาแก้วไปออกค่ายอาสาก็ทานแบบนี้ค่ะ”
“ งั้นวันนี้น้าทำต้มยำรวมมิตร ผัดผักบุ้ง น้ำพริกกะปิ และก็ปลาช่อนผัดตั้งโอ๋ละกัน”
“ แค่เมนูก็ทำให้แก้วหิวแล้วล่ะค่ะ” แก้วบอก ก่อนจะช่วยทำอาหารจนเสร็จ คุณน้าจึงให้แก้วขึ้นมาอาบน้ำ เมื่อเดินมายังโต๊ะอาหารก็พบว่าโทโมะนั้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยมานั่งรอที่โต๊ะแล้ว
“ คุณน้าล่ะ”
“ แม่ไปอาบน้ำ นั่งก่อนสิ” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ ค่ะ ”
“ เรียนเป็นไงบ้างล่ะ ปีไหนแล้ว” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ ตอนนี้แก้วอยู่ปีสี่แล้วค่ะ เปิดเทอมกลับไปฝึกงานก็จบแล้ว” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“ ก็ดี”
“ แล้วสวนผลไม้ของพี่เป็นไงบ้าง”
“ ก็เรื่อยๆ พี่ทำทั้งผลไม้สดและผลไม้แปรรูป ตอนนี้กำลังคิดว่าจะแปรรูปอะไรต่อไปดี” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ แก้วเห็นกล้วยที่สุกพี่ก็มี ทำไมไม่ลองทำขนมกล้วยหรือกล้วยบวชชีไปชายที่ร้านของฝากล่ะค่ะ”
“ พี่กำลังคิดอยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าแม่พี่จะไหวหรือเปล่า”
“ คุณอะไรกันอยู่จ๊ะเด็กๆ” แม่ของโทโมะเดินเข้ามาถามลูกชาย
“ แก้วเขาเสนอให้ผมทำขนมกล้วยหรือกล้วยบวชชีไปฝากขายครับ”
“ ความคิดที่ดีนะ ลูกลองไปตามที่ร้านก่อนว่าเขารับไหม แม่จะได้ทำไปให้”
“ เดี๋ยวหนูช่วยด้วยนะค่ะ มาถึงนี้ทั้งทีต้องเอาความรู้กลับไปเยอะๆ ค่ะ” แก้วบอกด้วยรอยยิ้ม ทั้งหมดจึงนั่งทานข้าวกันก่อนจะคุยแลกเปลี่ยนความคิดกันไป
เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะไปตลาดโดยมีหญิงสาวตามมาด้วยเพื่อหาซื้อกับข้าว โทโมะอธิบายว่าควรจะซื้ออะไรบ้าง อย่างผักบ้างอย่างก็ไม่ต้องซื้อ เพราะหลังบ้านปลูกเอาไว้ทำกินเองอย่างเช่นพริก ใบกระเพรา ใบมะกรูด และอีกหลายๆ อย่าง ทั้งสองเดินซื้อของสดก่อนจะมาเดินดูของทานเล่นที่ตลาด
“ กินขนมครกไหม เจ้านี้อร่อยนะ” โทโมะบอกแล้วเดินมาสั่งขนมครก ขนมครกที่นี้กระทงที่ทำมาจากใบตรง
“ อร่อยดีนะ” แก้วบอกเมื่อชายหนุ่มป้อนขนมครกที่ได้มาจากแม่ค้าใส่ปาก
“ บอกแล้วว่าอร่อย ซื้ออะไรอีกไหมแก้ว” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ ไม่แล้วล่ะ ทำไมเหรอ”
“ งั้นก็กลับกัน” โทโมะบอกแล้วเดินคู่กับหญิงสาวมาที่รถ ขากลับโทโมะแวะร้านขายของฝากเพื่อคุยธุระนิดหน่อย
“ รอพี่อยู่บนรถแปบนึงนะ” โทโมะบอกแล้วเดินเข้าไปในร้านขายของฝาก
“ เป็นไงบ้างค่ะ”
“ เขาบอกให้เราเอาขนมมาวางขายได้” โทโมะบอกด้วยความดีใจ ทั้งสองจึงรีบกลับมาที่บ้าน แก้วจึงเสนอเมนูขนมอีกอย่างหนึ่ง
“ แก้วว่าทำข้าวต้มมัดด้วยก็ดีนะค่ะ” แก้วเอ่ยบอก
“ แม่เห็นด้วยนะ งั้นพรุ่งนี้เราเริ่มทำขนมกล้วยก่อนดีกว่า” แม่ของโทโมะบอก ตอนบ่ายโทโมะจึงออกไปตลาดเพื่อซื้ออุปกรณ์ทำขนมกล้วย แก้วกับแม่เข้าสวนเพื่อไปตัดใบตองมาทำกระทงน้อยๆ เพื่อใส่ขนม และไปเก็บมะพร้าวมาใส่ขูดแล้วแช่ตู้เย็นไว้
“ มาค่ะเดี๋ยวแก้วทำกระทงให้” แก้วเอากระทงที่ตัดมาเช็ดด้วยผ้าหมาดก่อนนำไปตากแดด
“ กลับมาแล้วครับ” โทโมะบอกแล้วถือของที่มารดาสั่งมาวางไว้บนแคร่ก่อนจะมาช่วยหญิงสาวทำกระทงเรียงไว้
“ งั้นทำกันไปนะ แม่จะเข้าครัวไปทำอาหารเย็น” มารดาบอกแล้วเดินหายเข้าไปในครัว ทั้งสองช่วยกันทำก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมา
++ อัพให้แล้วนะจ๊ะ ฝากเม้นด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากก ++
“ วันนี้อยากกินอะไรจ๊ะ” แม่ของโทโมะเอ่ยถาม
“ แล้วแต่คุณน้าเลยค่ะ แก้วทานได้ทั้งนั้น”
“ อาหารพื้นบ้านแบบนี้หนูทานได้เหรอ” คุณน้าถามอย่างเป็นห่วง เพราะแก้วอยู่แต่กรุงเทพฯ
“ ได้สิค่ะ เวลาแก้วไปออกค่ายอาสาก็ทานแบบนี้ค่ะ”
“ งั้นวันนี้น้าทำต้มยำรวมมิตร ผัดผักบุ้ง น้ำพริกกะปิ และก็ปลาช่อนผัดตั้งโอ๋ละกัน”
“ แค่เมนูก็ทำให้แก้วหิวแล้วล่ะค่ะ” แก้วบอก ก่อนจะช่วยทำอาหารจนเสร็จ คุณน้าจึงให้แก้วขึ้นมาอาบน้ำ เมื่อเดินมายังโต๊ะอาหารก็พบว่าโทโมะนั้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยมานั่งรอที่โต๊ะแล้ว
“ คุณน้าล่ะ”
“ แม่ไปอาบน้ำ นั่งก่อนสิ” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ ค่ะ ”
“ เรียนเป็นไงบ้างล่ะ ปีไหนแล้ว” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ ตอนนี้แก้วอยู่ปีสี่แล้วค่ะ เปิดเทอมกลับไปฝึกงานก็จบแล้ว” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“ ก็ดี”
“ แล้วสวนผลไม้ของพี่เป็นไงบ้าง”
“ ก็เรื่อยๆ พี่ทำทั้งผลไม้สดและผลไม้แปรรูป ตอนนี้กำลังคิดว่าจะแปรรูปอะไรต่อไปดี” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
“ แก้วเห็นกล้วยที่สุกพี่ก็มี ทำไมไม่ลองทำขนมกล้วยหรือกล้วยบวชชีไปชายที่ร้านของฝากล่ะค่ะ”
“ พี่กำลังคิดอยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าแม่พี่จะไหวหรือเปล่า”
“ คุณอะไรกันอยู่จ๊ะเด็กๆ” แม่ของโทโมะเดินเข้ามาถามลูกชาย
“ แก้วเขาเสนอให้ผมทำขนมกล้วยหรือกล้วยบวชชีไปฝากขายครับ”
“ ความคิดที่ดีนะ ลูกลองไปตามที่ร้านก่อนว่าเขารับไหม แม่จะได้ทำไปให้”
“ เดี๋ยวหนูช่วยด้วยนะค่ะ มาถึงนี้ทั้งทีต้องเอาความรู้กลับไปเยอะๆ ค่ะ” แก้วบอกด้วยรอยยิ้ม ทั้งหมดจึงนั่งทานข้าวกันก่อนจะคุยแลกเปลี่ยนความคิดกันไป
เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะไปตลาดโดยมีหญิงสาวตามมาด้วยเพื่อหาซื้อกับข้าว โทโมะอธิบายว่าควรจะซื้ออะไรบ้าง อย่างผักบ้างอย่างก็ไม่ต้องซื้อ เพราะหลังบ้านปลูกเอาไว้ทำกินเองอย่างเช่นพริก ใบกระเพรา ใบมะกรูด และอีกหลายๆ อย่าง ทั้งสองเดินซื้อของสดก่อนจะมาเดินดูของทานเล่นที่ตลาด
“ กินขนมครกไหม เจ้านี้อร่อยนะ” โทโมะบอกแล้วเดินมาสั่งขนมครก ขนมครกที่นี้กระทงที่ทำมาจากใบตรง
“ อร่อยดีนะ” แก้วบอกเมื่อชายหนุ่มป้อนขนมครกที่ได้มาจากแม่ค้าใส่ปาก
“ บอกแล้วว่าอร่อย ซื้ออะไรอีกไหมแก้ว” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว
“ ไม่แล้วล่ะ ทำไมเหรอ”
“ งั้นก็กลับกัน” โทโมะบอกแล้วเดินคู่กับหญิงสาวมาที่รถ ขากลับโทโมะแวะร้านขายของฝากเพื่อคุยธุระนิดหน่อย
“ รอพี่อยู่บนรถแปบนึงนะ” โทโมะบอกแล้วเดินเข้าไปในร้านขายของฝาก
“ เป็นไงบ้างค่ะ”
“ เขาบอกให้เราเอาขนมมาวางขายได้” โทโมะบอกด้วยความดีใจ ทั้งสองจึงรีบกลับมาที่บ้าน แก้วจึงเสนอเมนูขนมอีกอย่างหนึ่ง
“ แก้วว่าทำข้าวต้มมัดด้วยก็ดีนะค่ะ” แก้วเอ่ยบอก
“ แม่เห็นด้วยนะ งั้นพรุ่งนี้เราเริ่มทำขนมกล้วยก่อนดีกว่า” แม่ของโทโมะบอก ตอนบ่ายโทโมะจึงออกไปตลาดเพื่อซื้ออุปกรณ์ทำขนมกล้วย แก้วกับแม่เข้าสวนเพื่อไปตัดใบตองมาทำกระทงน้อยๆ เพื่อใส่ขนม และไปเก็บมะพร้าวมาใส่ขูดแล้วแช่ตู้เย็นไว้
“ มาค่ะเดี๋ยวแก้วทำกระทงให้” แก้วเอากระทงที่ตัดมาเช็ดด้วยผ้าหมาดก่อนนำไปตากแดด
“ กลับมาแล้วครับ” โทโมะบอกแล้วถือของที่มารดาสั่งมาวางไว้บนแคร่ก่อนจะมาช่วยหญิงสาวทำกระทงเรียงไว้
“ งั้นทำกันไปนะ แม่จะเข้าครัวไปทำอาหารเย็น” มารดาบอกแล้วเดินหายเข้าไปในครัว ทั้งสองช่วยกันทำก่อนจะขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมา
++ อัพให้แล้วนะจ๊ะ ฝากเม้นด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากก ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ